تکامل

سلام خدمت کارشناس محترم.

بنده می خواهم پیرامون اصل رجعت سوال کنم.
به اعتقاد بنده این مطلب بسیار گنگ است. منظور از تکامل چیست؟
انسان وظیفه دارد که در هر لحظه از زندگی خود وظیفه خویش را نسبت به خدا و خود و دیگران بشناسد و به آن عمل کند و پس از مرگ هم بر اساس آن معرفتی که خدا به او داده حساب و کتاب می شود. دنیا محل گذر و امتحان و آزمایش است. شهادت نهایت کمال است. کسی که جان خویش را در راه خدا ارزانی می کند در واقع به چنان تکاملی از معرفت الهی رسیده است که دنیا برایش بی ارزش باشد.
ایا این تکامل نیست؟
آیا مومنان واقعی که برای دنیا ارزشی قایل نیستند و به حیات جاویدان پس از مرگ اعتقاد دارد و عاشق خدا و لقای اویند آیا زندگی در دنیا برایشان تکامل می آورد؟
یا اصلا شیعیان که اعتقاد دارند ائمه انسانهای کاملی هستند برای تکامل به این دنیا باز میگردند؟!!!
لذا باید ابتدا تعریف کاملی از واژه تکامل داد به طوریکه سوالات بالا پاسخ داده شوند؟

سلام علیکم
همانطور که مستحضرید از قرن نوزدهم میلادی چارلز داروین نظریه‌ی تکامل را مطرح کرد.
این نظریه توجیه بسیار خوبی بر بسیاری از یافته‌های دانشمندان بود. برای شخص من هم
این نظریه جالب است. قبل از طرح سوالم باید عرض کنم امیدوارم مثل من مثل کسانی نباشد
که قسمتی از قرآن را شنیده‌اند و قسمتی دیگر را نخوانده‌اند. آنچه در ادامه می‌آید صرفا یک
سوال است نه تشکیک.

خداوند اعلی در سوره‌ی یونس می‌فرماید:
(1)إِنَّرَبَّكُمُاللَّهُالَّذِيخَلَقَالسَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ
فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ ثُمَّ اسْتَوَىٰ عَلَى الْعَرْشِ يُدَبِّرُ الْأَمْرَ مَا مِن
شَفِيعٍ إِلَّا مِن بَعْدِ إِذْنِهِ ذَٰلِكُمُ اللَّهُ رَبُّكُمْ فَاعْبُدُوهُ
أَفَلَا تَذَكَّرُونَ ﴿يونس: ٣﴾
پروردگار شما همان کسی است که آسمانها و زمین را در شش روز آفرید،
سپس بر عرش استیلاء یافت، کار [جهان‌] را تدبیر می‌کند، شفیعی نیست
مگر پس از اذن او، چنین است خداوند، پروردگارتان، او را بپرستید،
آیا پند نمی‌گیرید؟ (۱۰: ۳)

در این آیه خداوندکریم می‌فرماید که جهان را در شش روز آفریده است. چیزی
که به ذهن من متبادر شده است، اینست که آیا نمی‌توان از آیه چنین برداشت کرد
که خداوند جهان را به یک باره خلق نکرده است و مثلا موجوداتی را در ابتدا
آفریده است و آن‌ها را به شیوه‌ای تکامل داده است؟

قسمت دوم سوالم ممکن است به قسمت اول نا مرتبط به نظر برسد اما از جهاتی ارتباط
دارد که در جای خود آن را توضیح می‌دهم.

خداوند کریم در سوره‌ی مومنون می‌فرماید:
ثُمَّ خَلَقْنَا النُّطْفَةَ عَلَقَةً فَخَلَقْنَا الْعَلَقَةَ مُضْغَةً فَخَلَقْنَا
الْمُضْغَةَ عِظَامًا فَكَسَوْنَا الْعِظَامَ لَحْمًا ثُمَّ أَنشَأْنَاهُ خَلْقًا
آخَرَفَتَبَارَكَاللَّهُأَحْسَنُالْخَالِقِينَ﴿المؤمنون: ١٤﴾
آنگاه نطفه را به صورت خون بسته و سپس خون بسته را به صورت گوشت پاره
درآوردیم، و سپس گوشت پاره را استخواندار کردیم و آنگاه بر استخوانها پرده‌ای
گوشت پوشاندیم، آنگاه آن را به صورت آفرینشی دیگر پدید آوردیم، بزرگا خداوندا
که بهترین آفرینندگان است‌ (۲۳: ۱۴)
در انتهای آیه خداوند متعال به خود تبریک می‌گوید.
یکی از مهمترین سوالاتی که در ذهن من از سالهای پیش شکل گرفته و هنوز هم به
طور کامل پاسخ داده نشده (نه اینکه پاسخ داده نشده، خودم دنبال پاسخ نرفته بودم)
اینست که چرا خدا کامل است.
برای من کامل قابل فهم و قابل قبول است که خداوند کریم در ابعاد جهان ما، جهان دیدنی
و غیر دیدنی، دنیا و آخرت، کامل است. اما سوالم اینجاست.
خداوند در قرآن می‌فرماید که وقتی می‌خواهد چیزی باشد، فقط می‌گوید باش. اما این آیه
به نظر من منافاتی با تکامل که در بالا آمده است ندارد. به علاوه اثبات نمی‌کند که
خداوند کامل است. شاید خداوند جهان را طوری خلق نموده و تکامل داده که
در جهان حاضر این آیه صادق است. به علاوه، اگر چنین است، و خداوند می‌گوید باش و
آن چیز بایسته می‌شود، چرا خداوند در آیه‌ی بالا می‌فرماید که جهان را در شش روز آفریده
است؟ آیا در آیات و روایات اسلامی به طور کلی بحث تکامل بررسی شده است؟

پیشاپیش ممنون
و من الله توفیق