جمع بندی چند سوال در مورد ظهور

سلام و ادب@};-

در پاسخ به این سؤال گفتنی است؛ در این باره دو دسته آیات و روایات وجود دارد:

دسته اول، آیات و روایاتی است که ظاهر آنها وجود و باقی ماندن غیر مسلمان (همان جبهه میانی و اعتدالیون) در دوران حکومت حضرت مهدی (علیه السلام) است؛ مانند آیه: «یهود می گوید: دست خدا بسته است… و کینه و دشمنی را تا قیامت میان آنان افکندیم.» (1) مشابه این آیه، درباره ی مسیحیت نیز آمده است. (2) مقتضای ظاهر این آیات، آن است که دین یهود و مسیحیت، تا قیامت باقی خواهند بود. از بعضی از روایات نیز همین مطلب نتیجه گیری می شود. (3) این آیات و روایات حاکی از آنست که آن حضرت، در ابتدای ظهور، تنها کافرانی را که به ظلم و فساد در زمین مشغولند، سرکوب می کند؛ ولی با کافرانی که از ظلم و جور و فساد دورند و پذیرای حکومت دادگستر آن حضرت هستند، (کسانی که به جبهه حق ایمان ندارند اما با جریان فساد دجال و سفیانی هم نیستند) همانند سیره پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) از سر مسالمت رفتار می کند و از آنان، جزیه می گیرد. به تدریج، با برقراری عدل و فراگیری آن در سراسر زمین و ... حجت های روشن الهی بر مردم تمام می شود و دیگر جای هیچ عذری برای کفر و شرک باقی نخواهد ماند.

دسته دوم، آیات و روایاتی است که ظاهر آنها می رساند که در زمان امام مهدی (علیه السلام) همه مردم، مسلمان می شوند و هیچ دینی جز اسلام باقی نخواهد ماند؛ مانند آیه: «و برای او، هر آن که در آسمان و زمین است، تسلیم هستند؛ از روی میل یا به اجبار و به سوی او، بازگردانده می شوند». (4) امام کاظم (علیه السلام) نیز در تفسیر این آیه شریفه، همین معنا را تأیید کرده اند. (5) به دلیل وجود این دو دسته آیات و روایات، بین عالمان و دانشمندان، اختلاف نظر وجود دارد؛ ولی می توان به این شکل اختلاف را حل کرد که بگوییم: این دو دسته از آیات و روایات، مربوط به دو دوران از حکومت حضرت مهدی (علیه السلام) است: دسته اول، اشاره به سیره و روش حضرت در ابتدای ظهور دارد و دسته دوم، اشاره به دوره تحکیم و تثبیت حاکمیت حضرت مهدی (علیه السلام). که توضیح مطلب در بیان پایانی دسته اول گذشت.

اما در خصوص وضعیت شیعیان شناسنامه ای و کسانی که امام زمان را قبول ندارند.(6) یا اهل واجبات دینی نبوده و از لحاظ اعتقادی ضعیف و یا تعطیل اند باید گفت: بی شک فتنه ها و اختلافات آخرالزمانی(7) و ظهور دجال (8) و بروز و ظهور سامری ها و مدعیان دروغین مهدویت یک غربال گری دشوار و سختی را بر جامعه اسلامی و مسلمانان تحمیل می کند.(9) بنابراین، بسیاری از مسلمانان و شیعیان در جامعه اسلامی در گیر و دار، تحقق نشانه های ظهور از یکطرف و امتحانات و ابتلائات و فتنه ها و اختلافات آخرالزمان از طرف دیگر، یا مسیر هدایت و یاری امام زمان (عجل الله فرجه) را بر می گزینند و یا گرفتار فتنه های آخرالزمانی سفیانی و دجالها می شوند. و البته بعید نیست که بعضی از مسلمانان و شیعیان، که بدلیل استضعاف فکری از نظر اعتقاد و عمل ضعیف بوده اند با دیدن نشانه های قطعی ظهور و اتمام حجت، به جبهه حق بپیوندند، چنانکه خروج و مخالفت کسانی که عمری مدعی ولایت و محبت امام زمان بوده اند در آستانه ظهور و بدلیل عدم تحمل اوامر ولایی حضرت، منتفی نیست.(10)

پی نوشت ها:
1. مائده/آیه ۶۴.
2. مائده/آیه ۱۴.
3. ابوبصیر می گوید: به امام صادق (علیه السلام) گفتم: «در دوره حضرت مهدی، با اهل ذمه (یهود و نصارا) چگونه رفتار می شود؟ فرمود: «با آنان از سر آشتی و مسالمت رفتار می کند؛ همان گونه که پیامبر (صلی الله علیه و آله) با آنان از سر مسالمت رفتار کرد»، بحار الانوار، ج۵۲ ص۳۷۶.
4. آل عمران/آیه ۸۳.
5. امام کاظم (علیه السلام) فرمود: این آیه، در شان حضرت قائم نازل شده است وقتی آن حضرت ظاهر شود، دین اسلام را بر یهود و نصارا و صابئان و کفار شرق و غرب، عرضه می دارد؛ پس هر کس با میل و اختیار، اسلام بیاورد، به نماز و زکات و سایر واجبات، امرش می کند و هر کسی از قبول اسلام امتناع ورزد، گردنش را می زند، تا این که در شرق و غرب زمین جز موحد و خداپرست، کسی باقی نمی ماند، بحار الانوار ج ۵۲، ص۳۴۰.
6. البته ناگفته نماند که ظهور منجی، مورد اعتقاد همه مکاتب ابراهیمی و غیرابراهیمی و حتی مکاتب غیرالهی و بشری است و ظهور مهدی آل محمد(عجل الله فرجه) بعنوان منجی عالم بشریت، مورد اعتقاد همه مسلمانان از شیعه و سنی است.
7. امام صادق (علیه السلام) می فرماید :« أنی یکون ذلک ولم یستدر الفلک حتی یقال مات أو هلک فی أی وادٍ سلک فقلت وما استدارت الفلک فقال اختلاف الشیعة بینهم؛ چگونه باشد (این امر) در حالی که زمانه برنگشته تا گفته شود مرده یا هلاک شده و در کدام وادی سلوک می‌کند. پس گفتم: برگشتن زمانه چیست؟ فرمود: اختلاف شیعه بین خودشان»، غیبة نعمانی ص۱۵۷.
8. پیامبر می فرمود: « ای مردم بر روی زمین فتنه ای بزرگ تر از فتنه دجال نبوده است و خدای متعال پیامبری را برنمی انگیزد مگر اینکه امتش را از فتنه بر حذر داشته است »، همچنین فرمود : «از زمان آدم تا قیامت امری( فسادی) بزرگ تر از دجال نبوده است »، ابن حماد، الفتن، ج 2، ص 517، ح 1446 و ص 518، ح 1450.؛ حتی در روایات اهل سنت از قول پیامبر اکرم صحبت از خروج هفتاد دجال داده شده، چنان که از پیامبر اکرم آمده است: «پیش از خروج آن دجّال، افزون بر هفتاد دجّال خروج می‌کند»، مروزی، 1414: ج2، 519؛ هیثمی، 1408: ج7، 333 و 342؛ بنقل از مقاله دجال در نگاه احادیث فریقین، سایت موسسه آینده روشن.
9. امام باقر (ع) در پاسخ به جابر جعفی می فرماید: «هیهات، هیهات، لا یکون فرجنا حتی تغربلوا ثم تغربلوا ثم تغربلوا، حتی یذهب الکدر و یبقی الصفو؛هیهات! هیهات! فرج ما واقع نمی گردد تا این که غربال شوید، سپس غربال شوید، سپس غربال شوید تا ناصافی و آلودگی برود و صاف و خالص باقی بماند». بحارالانوار، ج 52، ص 113.
10. امام صادق (علیه السلام) فرمود:«هنگامی که قائم (عجل الله فرجه) خروج می‌کند، کسی که خیال می‌کرد از پیروان آن حضرت است از این امر(اطاعت حضرت) خارج می‌شود و کسانی مانند عبادت کنندگان خورشید و ماه، در ولایت آن حضرت داخل می‌شوند ». نعمانی، الغیبه، ص317، مکتبه الصدوق، تهران، [بی‌تا]. ری‌شهری، میزان الحکمه، ج1، ص187، دارالحدیث، قم، [بی‌تا].

اما در پاسخ به پرسش دومتان، از آنجاییکه این پرسش قبلاً در همین سایت پاسخ داده شده، شما را برای مطالعه به تایپیک های زیر ارجاع می دهیم، در صورتیکه پس از مطالعه هنوز ابهامی باقی بود، بصورت مشخص در تایپیک دیگری ابهامتان را مطرح کنید.

چگونه امام زمان (علیه السلام) در مقابل قدرتهای اتمی دنیا مبارزه می کند؟

نحوه مبارزه امام عصر (عجل الله فرجه)

برای مطالعه بیشتر رجوع کنید به:

• نرم افزار های مربوط به مهدویت، نظیر معجم احادیث الامام مهدی ؛ کتابخانه امام مهدی ؛ مرجع مهدویت و ...
• یا به کتب روایی در باره مهدویت نظیر اکمال الدین شیخ صدوق؛ الغیبه نعمانی؛ الملاحم و الفتن سید بن طاووس و روایات بحارالانوار علامه مجلسی باب مهدویت
• بعلاوه در همین رابطه می توانید به منابع مرتبط با مهدویت از سلسله آثار آیت الله العظمی صافی گلپایگانی(حفظه الله)، چشم اندازی به حکومت حضرت مهدی (عجل الله فرجه) آیت الله طبسی و دیگر آثار این موضوع مراجعه کنید.
  

موفق باشید ...@};-

سلام و تشکر@};-

با توجه به آنچه از روایات اسلامی استفاده می‌شود، رجعت جنبه همگانی ندارد، بلکه اختصاص به مؤمنان صالح‌العملی دارد که در یک مرحله عالی از ایمان قرار دارند و همچنین کفار و طاغیان ستمگری که در مرحله منحطی از کفر و ظلم قرار دارند؛ امام جعفر صادق(ع) در حدیثی می‌فرماید:" رجعت عمومی نیست بلکه جنبه خصوصی دارد، تنها گروهی بازگشت می‌‏کنند که ایمان خالص یا شرک خالص دارند."(1) چنانكه مرحوم "سید مرتضى" که از بزرگان شیعه است، چنین مي‌فرماید: "رجعت، عبارت است از این که خداوند در هنگام ظهور حضرت مهدى(عج)، گروهى از شیعیان را که قبلاً از دنیا رفته‏ اند، دوباره زنده مى ‏کند تا به ثواب یارى آن حضرت نائل شوند و دولت (کریمه) او را مشاهده کنند و نیز جمعى از دشمنان آن حضرت را دوباره زنده مى ‏کند تا از آنان انتقام بگیرد."(2)در روایات متعددی از حضرت سلمان (ره) به عنوان یکی از رجعت کنندگان؛ یعنی کسانی که در عصر ظهور دوباره به جهان باز می گردند تا امام مهدی (ع) را یاری کنند، یاد شده است. دریکی از این روایات که از امام صادق (ع) نقل شده است، آمده است: به همراه قائم -درود خدا بر او باد- بیست و هفت نفر مرد از پشت کوفه خارج می شوند؛ پانزده نفر از قوم موسی -درود خدا بر او باد- همان کسانی که به حق راهنمایی و به آن داوری می کردند؛ هفت نفر از اصحاب کهف، یوشع بن نون [وصی حضرت موسی]، سلمان، ابودجانه انصاری، مقداد و مالک اشتر. آن ها در پیشگاه او یاران و حاکمان خواهند بود».(3)

اما در خصوص مشارکت زنان در امر ظهور و یاری امام زمان (عجل الله فرجه) گفتنی است: بر اساس روایات متعدد، حضور زنان نیز در این امر مهم و الهی گفته شده که در روایات منقول از امام باقر و امام صادق (علیهماالسلام) تعداد آنها 50 نفر یا 13 نفر، گفته شده، روایات دیگری هم وجود دارند که تعداد زنان را تا چهارصد زن و و برخی، تعداد آنان را تا 7800 نفر یاد کرده اند.(4)

پی نوشت ها:
1. بحارالانوار، ج ۵۳، ص ۳۹.
2. سيد مرتضى علم الهدى، رسائل شريف مرتضى، ج 1،ص 125.
3. شیخ مفید الارشاد، ص 365، بحارالأنوار، ج 52، ص 346، ح 92.
4. ر.ک: بحارالانوار، علامه مجلسی، ج 52، ص 23، همچنین: همان، ج 89، ص‏225؛ کنز العمال، علاء الدین هندی، ج‏14، ص‏338 ؛ چشم ‏اندازی از حکومت مهدی، نجم‏ الدین طبسی، ص 74.

سلام مجدد@};-

بون شک، شیعیان و منتظران واقعی امام زمان (عجل الله فرجه) که برای تحقق ظهور حضرت مهدی (علیه السلام) و تشکیل حکومت جهانی اش بیتابانه انتظار می کشند، به وقت ظهور، هر کجا و در هر شرایطی باشند حتی از دورترین نقاط و به هر سختی که شده، خود را به سپاه امام (علیه السلام) خواهند رساند تا از توفیق همراهی و ملازمت رکاب حضرت بازنمانند. اما در پاسخ به سؤال شما گفتنی است: با تحقق نشانه های قطعی و آمدن حضرت، از آنجاییکه یاری دین خدا و ولی خدا و اطاعت از امام (علیه السلام) طبق آیات قرآن، بر همگان (واجدین شرایط) واجب است، چنانکه در زمان پیامبر اکرم و دیگر ائمه هدی (علیهم صلوات الله) واجب بوده، فلذا هیچ کس نمی تواند در زمانه ظهور، با آوردن عذر و بهانه از همراهی و یاری حضرت کناره گیری کند، مگر کسانیکه واقعاً در پیشگاه خدا معذورند یا جزو ناتوانان و مستضعفین فی الارض هستند.

یـاران امـام زمـان (علیه السلام) چـنـد دسـته اند: دسته ای از آنان ، یاران خاص و ستاد فرماندهی آن حـضـرت هستند که تعدادشان 313 نفر است. دسـتـه دوم از یـاران حـضرت که پس از جمع آمدن پرچمداران و ستاد فرماندهی به یاری ایـشـان مـی آیـنـد طـبـق روایـات 10 یـا 12 هـزار نـفـرنـد. وقـتـی ایـن حـلقـه کامل شد، حرکت و قیام، آغاز می شود. و دسته سوم از یاران، مؤمنانی هستند که پس از شروع قیام به آنان می پیوندند و لحظه به لحظه بر تعداد آنان افزوده می شود.

گرچه محققان غالباً، این قبیل روایات(1) را در باره ویژگیهای یاران خاص حضرت، یعنی همان 313 نفر نقل می کنند. اما از ظاهر روایات و آیات قرآن کریم که در شرایطی، قدرت هر مسلمان را برابر با ده کافر و در شرایطی دشوارتر برابر با دو کافر می‌ شمارد.(2) بنابراین، دور از ذهن نیست که با ظهور حضرت مهدی(عجل الله فرجه) و به وجود آمدن شرایط جدید، روشن شدن کامل حقیقت و فراهم بودن شرایط گوناگون اعم از قوت روحی و معنوی و انگیزه ای که مسلمانان و یاران حضرت، برای ریشه کنی ظلم و ستم دارند، بیش از آنچه در قرآن گفته شده، بر قدرت مسلمانان و شیعیان و یاران امام عصر (علیه السلام) افزوده شود. از اینرو بعید نیست روایات مذکور توصیفی برای همه مؤمنان و یاران امام عصر (عجل الله فرجه) باشد.

پی نوشت ها:
1. چنانکه امام باقر (علیه السلام) می فرماید: «چـون امـر ظـهـور حـضـرت واقـع شـود، بـه هـر انـسـان [از یـاوران ایـشـان ] نـیـروی چـهـل مـرد داده مـی شـود ((اَنَّه لَوْ قَدْ کانَ ذلِکَ، اُعْطِیَ الرَّجُلُ قُوَّةَ اَرْبعینَ رَجُلاً...))در ادامه می فرماید: « و دل او از قطعه فولاد سخت تر می شود، اگر به کوههای آهن روی آورد آنها را قطعه قطعه می کند!». (الکافي , ج 8 , ص 294؛ الروضة من الکافی / ترجمه کمره ای ؛ ج 2 , ص 176).
2. انفال/آیات 65-66.

سلام مجدد@};-

عالمان و اندیشمندان بسیاری در دوران ما با بیانهای مختلفی به نزدیکی ظهور اشاره کرده اند که به چند مورد اشاره می کنیم: آیات عظام امام خمینی و بهجت (اعلی الله مقامهماالشریف)، امام خامنه ای رهبر معظم انقلاب، جوادی آملی، مکارم شیرازی، ناصری، صدیقی، امامی کاشانی(حفظهم الله)، استاد پناهیان و ...

در پاسخ گفتنی است: با مطالعه تاريخ تشيّع و علويان درمي‌يابيم كه اعمال و رفتار و كردار سفياني چيز جديدي نيست بلكه او نيز همانند حاكمان ظالم و ستم‌پيشه گذشته راه قتل و تبعيد و شكنجه اختيار مي‌نمايد. امام صادق(علیه السلام) مي‌فرمايد: «ما و خاندان ابوسفيان دو خانواده‌ايم كه به خاطر خدا دشمن هم شديم. ما مي‌گفتيم خداوند راست مي‌گويد و آنها مي‌گفتند: دروغ مي‌گويد، ابوسفيان با پيامبر(صلی الله علیه و آله) جنگيد، معاوية بن ابي سفيان با علي(علیه السلام)، يزيد بن معاويه با حسين بن علي(علیه السلام) و سفياني هم با قائم(عجل الله فرجه) مي‌جنگد.»(1) پيروان و دوستداران آنها نيز چنين سرنوشتي داشتند و راه آنان را ادامه دادند و با مشكلات و دشواري‌هاي بسياري در طول تاريخ دست و پنجه نرم كردند.

همچنین از امام صادق(علیه السلام) روايت است كه مي‌فرمايد: «روزي را مي‌بينم كه سفياني وارد كوفه شده و ندا مي‌دهد: هر كس سر يكي از شيعيان علي را بياورد هزار درهم جايزه مي‌برد، و همسايه عليه همسايه مي‌شود و مي‌گويد فلاني جزو آنهاست و گردنش را مي‌زند و هزار درهم مي‌گيرد، و حكومتتان در آن موقع تحت سيطرة فاسدان قرار مي‌گيرد.»(2) امام باقر(علیه السلام) نیز مي‌فرمايد: «سفياني و همراهانش خروج مي‌كنند. در آن زمان تصميم و هدفي جز اذيّت و آزار و قتل خاندان محمّد(صلوات الله علیهم اجمعین) و شيعيان آنها را ندارد، گروهي را به كوفه مي‌فرستد و جمعي از شيعيان اهل بيت(علیهم السلام) را به قتل رسانده و بسياري را به دار مي‌آويزد.»(3)

پی نوشت ها:
1. ابن‌بابویه، محمد بن علی(شيخ الصدوق)، معاني الاخبار، ص 346، مصحح: غفاری، علی‌ اکبر، ناشر: دار الکتب الاسلامیه، تهران، 1377.
2. طوسي، محمدبن حسن، الغيبة، مترجم: مجتبي عزيزي، نشر: مسجد مقدس جمكران، قم، ۱۳۸۷، ص 405.
3. مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، تحقیق و تعلیق: سید جواد علوی، ناشر: دارالکتب اسلامیة، تهران، 1362 ق، ج 52، ص 222.

سلام مجدد

گزارش هایی می دهند که امام زمان (عجل الله فرجه) جوی خون راه می اندازد، حدود پنجاه حدیث از این نوع احادیث وجود دارد که جعلی بودن آنها ثابت شده است که اینها توطئه ی شیطان برای قطع ارتباط عاطفی شیعیان با امام شان بوده است. این روایات این طور نشان می دهند که هر کسی که گناهی در خلوت خودش هم انجام داده است باید گردن زده بشود. در حالیکه به هیچ وجه این طور نیست،! امام برای هدایت، تربیت و رحمت مردم می آید. بدین صورت که با دست امام عقل ها کامل می شود، ایمان ها شکوفا می شود، اخلاق های انسانی به نهایت درجه می رسد و علوم گسترده می شود. اما کافرانی هستند که موانع رحمت هستند. اگر صخره ای بین مردم و دریا فاصله انداخته است باید این صخره ها برداشته بشود.

در دعای ندبه داریم: کجاست آن کسی که آماده شده است تا پشت ظالمان را در هم بشکند، کجاست درهم شکننده این شوکت پوشالی مفسدان و مستکبران عالم ،کجاست آن کسی که نابود می کند بنیان های شرک و نفاق ، کجاست درهم کوبنده ی اهل طغیان؟ بعبارتی شمشیر قهر حضرت برای برداشتن آن یک درصدی است که اگر بمانند جز طغیان، چپاول و انحصار طلبی های شیطانی کار دیگری نمی کنند.

پرسش:
الف- در زمان ظهور، صف بندی مردم چگونه است؟ آیا فقط به صف حق و باطل تقسیم می شوند یا صف میانه ای هم هست؟
ب- هنگام ظهور آیا همه یاران حضرت زنده هستند یا عده ای رجعت می کنند؟ آیا سلمان فارسی هم جزو رجعت کنندگان است؟ چه تعداد از یاران امام زمان (علیه السلام) زن هستند و چه نقشی در زمان ظهور دارند؟

پاسخ:
پاسخ سؤالات را در دو بخش تقدیم می کنیم:

الف- صف بندی مردم در زمان ظهور:
دسته اول، آیات و روایاتی است که ظاهر آنها وجود و باقی ماندن غیر مسلمان (همان جبهه میانی و اعتدالیون) در دوران حکومت حضرت مهدی (علیه السلام) است؛ مانند آیه ای که یهود را وصف می کند.(1) مشابه این آیه، درباره ی مسیحیت نیز آمده است. (2) مقتضای ظاهر این آیات، آن است که دین یهود و مسیحیت، تا قیامت باقی خواهند بود. از بعضی از روایات نیز همین مطلب نتیجه گیری می شود. (3) این آیات و روایات حاکی از آنست که آن حضرت، در ابتدای ظهور، تنها کافرانی را که به ظلم و فساد در زمین مشغولند، سرکوب می کند؛ ولی با کافرانی که از ظلم و جور و فساد دورند و پذیرای حکومت دادگستر آن حضرت هستند، همانند سیره پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) از سر مسالمت رفتار می کند و از آنان، جزیه می گیرد.
دسته دوم، آیات و روایاتی است که ظاهر آنها می رساند که در زمان امام مهدی (علیه السلام) همه مردم، مسلمان می شوند و هیچ دینی جز اسلام باقی نخواهد ماند؛ (4) امام کاظم (علیه السلام) نیز در تفسیر این آیه شریفه، همین معنا را تأیید کرده اند. (5) به دلیل وجود این دو دسته آیات و روایات، بین عالمان و دانشمندان، اختلاف نظر وجود دارد؛ ولی این اختلاف، حل شدنی است: این دو دسته از آیات و روایات، مربوط به دو دوران از حکومت حضرت مهدی (علیه السلام) است: دسته اول، اشاره به سیره و روش حضرت در ابتدای ظهور دارد و دسته دوم، اشاره به دوره تحکیم و تثبیت حاکمیت حضرت مهدی (علیه السلام).

اما در خصوص وضعیت شیعیان شناسنامه ای و کسانی که امام زمان را قبول ندارند.(6) یا اهل واجبات دینی نبوده و از لحاظ اعتقادی ضعیف و یا تعطیل اند باید گفت: بی شک فتنه ها و اختلافات آخرالزمانی(7) و ظهور دجال (8) و بروز و ظهور سامری ها و مدعیان دروغین مهدویت یک غربال گری دشوار و سختی را بر جامعه اسلامی و مسلمانان تحمیل می کند.(9) بنابراین، بسیاری از مسلمانان و شیعیان در جامعه اسلامی در گیر و دار، تحقق نشانه های ظهور، امتحانات و ابتلائات و فتنه ها و اختلافات آخرالزمان، یا مسیر هدایت و یاری امام زمان (عجل الله فرجه) را بر می گزینند و یا گرفتار فتنه های آخرالزمانی سفیانی و دجالها می شوند. و البته بعید نیست که بعضی نیز، بدلیل استضعاف فکری و ضعف اعتقادی و عملی، با دیدن نشانه های قطعی ظهور و اتمام حجت، به جبهه حق بپیوندند، چنانکه خروج و مخالفت کسانی که عمری مدعی ولایت و محبت امام زمان بوده اند در آستانه ظهور و بدلیل عدم تحمل اوامر ولایی حضرت، منتفی نیست.(10)

ب- در باره یاران حضرت هنگام ظهور:
با توجه به آنچه از روایات اسلامی استفاده می‌شود، رجعت جنبه همگانی ندارد، بلکه اختصاص به کسانی دارد که در یک مرحله عالی از ایمان و یا در مرحله منحطی از کفر و ظلم قرار دارند. امام جعفر صادق(ع) در حدیثی می‌فرماید:" رجعت عمومی نیست بلکه جنبه خصوصی دارد، تنها گروهی بازگشت می‌‏کنند که ایمان خالص یا شرک خالص دارند." (11) در روایات متعددی از حضرت سلمان (ره) نیز به عنوان یکی از رجعت کنندگان؛ یاد شده است. دریکی از این روایات که از امام صادق (ع) نقل شده است که: «به همراه قائم (علیه السلام) پانزده نفر از قوم موسی، هفت نفر از اصحاب کهف، یوشع بن نون [وصی حضرت موسی]، سلمان، ابودجانه انصاری، مقداد و مالک اشتر. آن ها در پیشگاه او یاران و حاکمان خواهند بود».(12)

همچنین بر اساس روایات متعدد، حضور زنان نیز در این امر مهم و الهی ذکر شده که در روایات منقول از امام باقر و امام صادق (علیهماالسلام) تعداد آنها 50 نفر یا 13 نفر، گفته شده، و در پاره ای دیگر از روایات، تعداد زنان را تا چهارصد زن و و برخی، تا 7800 نفر یاد کرده اند.(13) در خصوص نقش زنان در روایتی مفضل بن عمر از امام صادق (علیه ‏السلام) نقل می کند: «همراه حضرت قائم، سیزده زن هستند. عرض کردم، آنان چه نقشی خواهند داشت؟ فرمودند: زخمی‏ها را مداوا می‏کنند و از بیماران پرستاری می‏ نمایند. آنچنان که همراه رسول خدا (صلی ‏الله علیه‏ و آله) بودند».(14)

پی نوشت ها:
1. «یهود می گوید: «دست خدا بسته است… و کینه و دشمنی را تا قیامت میان آنان افکندیم.»، مائده/آیه ۶۴.
2. مائده/آیه ۱۴.
3. ابوبصیر می گوید: به امام صادق (علیه السلام) گفتم: «در دوره حضرت مهدی، با اهل ذمه (یهود و نصارا) چگونه رفتار می شود؟ فرمود: «با آنان از سر آشتی و مسالمت رفتار می کند؛ همان گونه که پیامبر (صلی الله علیه و آله) با آنان از سر مسالمت رفتار کرد»، بحار الانوار، علامه مجلسی، تحقیق و تعلیق: سید جواد علوی، ناشر: دارالکتب اسلامیة، تهران، 1362 ق، ج۵۲ ص۳۷۶.
4. «و برای او، هر آن که در آسمان و زمین است، تسلیم هستند؛ از روی میل یا به اجبار و به سوی او، بازگردانده می شوند». آل عمران/آیه ۸۳.
5. امام کاظم (علیه السلام) فرمود: «این آیه، در شان حضرت قائم نازل شده است وقتی آن حضرت ظاهر شود، دین اسلام را بر یهود و نصارا و صابئان و کفار شرق و غرب، عرضه می دارد؛ پس هر کس با میل و اختیار، اسلام بیاورد، به نماز و زکات و سایر واجبات، امرش می کند و هر کسی از قبول اسلام امتناع ورزد، گردنش را می زند، تا این که در شرق و غرب زمین جز موحد و خداپرست، کسی باقی نمی ماند.»، بحار الانوار، پیشین، ج ۵۲، ص۳۴۰.
6. البته ناگفته نماند که ظهور منجی، مورد اعتقاد همه مکاتب ابراهیمی و غیرابراهیمی و حتی مکاتب غیرالهی و بشری است و ظهور مهدی آل محمد(عجل الله فرجه) بعنوان منجی عالم بشریت، مورد اعتقاد همه مسلمانان از شیعه و سنی است.
7. امام صادق (علیه السلام) می فرماید: «چگونه باشد (این امر) در حالی که زمانه برنگشته تا گفته شود مرده یا هلاک شده و در کدام وادی سلوک می‌کند. پس گفتم: برگشتن زمانه چیست؟ فرمود: اختلاف شیعه بین خودشان»، نعماني، محمد بن ابراهيم، الغیبة، مترجم محمدجواد غفاري، دارالكتب الاسلاميه تهران، ۱۳۸۷، ص۱۵۷.
8. پیامبر(صلوات الله علیه) می فرمود: « ای مردم بر روی زمین فتنه ای بزرگ تر از فتنه دجال نبوده است و خدای متعال پیامبری را برنمی انگیزد مگر اینکه امتش را از فتنه بر حذر داشته است »، همچنین فرمود : «از زمان آدم تا قیامت امری( فسادی) بزرگ تر از دجال نبوده است »، ابن حماد، نعیم، الفتن، دارالکتب العلمیه، بیروت لبنان، بی تا، ج 2، ص 517، ح 1446 و ص 518، ح 1450.
9. امام باقر (علیه السلام) در پاسخ به جابر جعفی می فرماید: «هیهات، هیهات، لا یکون فرجنا حتی تغربلوا ثم تغربلوا ثم تغربلوا، حتی یذهب الکدر و یبقی الصفو؛هیهات! هیهات! فرج ما واقع نمی گردد تا این که غربال شوید، سپس غربال شوید، سپس غربال شوید تا ناصافی و آلودگی برود و صاف و خالص باقی بماند». بحارالانوار، پیشین، ج 52، ص 113.
10. امام صادق (علیه السلام) فرمود:«هنگامی که قائم (عجل الله فرجه) خروج می‌کند، کسی که خیال می‌کرد از پیروان آن حضرت است از این امر(اطاعت حضرت) خارج می‌شود و کسانی مانند عبادت کنندگان خورشید و ماه، در ولایت آن حضرت داخل می‌شوند ». نعمانی، الغیبه، پیشین، ص317، ری‌شهری، میزان الحکمه، ج1، ص187، دارالحدیث، قم، [بی‌تا].
11. بحارالانوار، ج ۵۳، ص ۳۹؛ همچنین برای آگاهی از تعریف رجعت، رجوع کنید به : سيد مرتضى، علم الهدى، رسائل شريف مرتضى، دارالقرآن الکریم، قم، بی تا، ج 1،ص 125.
12. شیخ مفید، محمد بن محمد، ترجمه الارشاد، مترجم: موسوی مجاب، حسن، نشر سرور، قم، 1388، ص 365، بحارالأنوار، پیشین، ج 52، ص 346، ح 92.
13. ر.ک: بحارالانوار، پیشین، علامه مجلسی، ج 52، ص 23، همچنین: همان، ج 89، ص‏225؛ کنز العمال، علاء الدین هندی، دارالکتب العلمیه، بیروت، لبنان، 1419، ج‏14، ص‏338 ؛ چشم ‏اندازی از حکومت مهدی، نجم‏ الدین طبسی، بوستان کتاب دفتر تبلیغات اسلامی، قم، بی تا، ص 74.
14. بحارالانوار، همان.

پرسش:
ج- آیا هنگام ظهور امام زمان، همه باید زندگی عادی را رها کرده به یاری حضرت بشتابند یا صرف اظهار طرفداری کافی است؟
د- آیا قدرت وصف ناپذیری که برای یاران امام گفته می شود مخصوص 313 نفر است یا همه یاران از این قدرت برخوردارند؟
ه- آیا اینکه می گویند: سفیانی زمانی که قیام می کند کسانی که نام اهل بیت (علیهم السلام) را دارند از تن جدا می کند!؟
و- آیا اینکه می گویند امام زمان هنگام ظهور، جوی خون راه می اندازد، صحت دارد؟

پاسخ:
در پاسخ به این سؤالات، نکاتی را بصورت اختصار بیان می کنیم:

ج- وظیفه مردم نسبت به یاری حضرت:
بدون شک، شیعیان و منتظران واقعی امام زمان (عجل الله فرجه) که برای تحقق ظهور حضرت مهدی (علیه السلام) و تشکیل حکومت جهانی اش بیتابانه انتظار می کشند، به وقت ظهور، هر کجا و در هر شرایطی باشند حتی از دورترین نقاط و به هر سختی که شده، خود را به سپاه امام (علیه السلام) خواهند رساند تا از توفیق همراهی و ملازمت رکاب حضرت بازنمانند. با تحقق نشانه های قطعی و آمدن حضرت، از آنجاییکه یاری دین خدا و ولی خدا و اطاعت از امام (علیه السلام) طبق آیات قرآن، بر همگان (واجدین شرایط) واجب است، چنانکه در زمان پیامبر اکرم و دیگر ائمه هدی (علیهم صلوات الله) واجب بوده، فلذا هیچ کس نمی تواند در زمانه ظهور، با آوردن عذر و بهانه واهی از همراهی و یاری حضرت کناره گیری کند، مگر کسانیکه واقعاً در پیشگاه خدا معذورند یا جزو ناتوانان و مستضعفین فی الارض هستند.

د- قدرت یاران حضرت (علیه السلام):
طبق روایات، یـاران امـام زمـان (علیه السلام) چـنـد دسـته اند: دسته ای یاران خاص و ستاد فرماندهی آن حـضـرت (همان 313 نفر) هستند. دسـتـه دوم، پس از جمع آمدن پرچمداران و ستاد فرماندهی به یاری ایـشـان مـی آیـنـد که طـبـق روایـات 10 یـا 12 هـزار نـفـرنـد. با تکمیل ایـن حـلقـه حرکت و قیام، آغاز می شود. و دسته سوم مؤمنانی هستند که پس از شروع قیام به آنان می پیوندند و لحظه به لحظه بر تعداد آنان افزوده می شود. غالباً محققان، این قبیل روایات(1) را در باره ویژگیهای یاران خاص حضرت، یعنی همان 313 نفر نقل می کنند. اما از ظاهر روایات و آیات قرآن کریم که در شرایطی، قدرت هر مسلمان را برابر با ده کافر و در شرایطی دشوارتر برابر با دو کافر می‌ شمارد.(2) دور از ذهن نیست که با ظهور حضرت مهدی(عجل الله فرجه) و به وجود آمدن شرایط جدید، روشن شدن کامل حقیقت، فراهم بودن شرایط گوناگون اعم از قوت روحی و معنوی و انگیزه ای که همه مسلمانان و یاران حضرت، برای ریشه کنی ظلم و ستم دارند، به حول و قوه الهی، بر قدرت همه شیعیان و یاران امام عصر (علیه السلام) افزوده شود.

ه- برخی اقدامات سفیانی:
با مطالعه تاريخ تشيّع و علويان درمي‌يابيم كه اعمال و رفتار و كردار سفياني چيز جديدي نيست بلكه او نيز همانند حاكمان ظالم و ستم‌پيشه گذشته راه قتل و تبعيد و شكنجه اختيار مي‌نمايد. امام صادق(علیه السلام) مي‌فرمايد: «ما و خاندان ابوسفيان دو خانواده‌ايم كه به خاطر خدا دشمن هم شديم.... ابوسفيان با پيامبر(صلی الله علیه و آله) جنگيد، معاوية بن ابي سفيان با علي(علیه السلام)، يزيد بن معاويه با حسين بن علي(علیه السلام) و سفياني هم با قائم(عجل الله فرجه) مي‌جنگد.»(3) پيروان و دوستداران آنها نيز چنين سرنوشتي داشتند و راه آنان را ادامه دادند و با مشكلات و دشواري‌هاي بسياري در طول تاريخ دست و پنجه نرم كرده و خواهند کرد. در همین رابطه امام صادق(علیه السلام) مي‌فرمايد: «روزي را مي‌بينم كه سفياني وارد كوفه شده و ندا مي‌دهد: هر كس سر يكي از شيعيان علي را بياورد هزار درهم جايزه مي‌برد، و همسايه عليه همسايه مي‌شود و مي‌گويد فلاني جزو آنهاست و گردنش را مي‌زند و هزار درهم مي‌گيرد.»(4) امام باقر(علیه السلام) نیز مي‌فرمايد: «سفياني و همراهانش خروج مي‌كنند. در آن زمان تصميم و هدفي جز اذيّت و آزار و قتل خاندان محمّد(صلوات الله علیهم اجمعین) و شيعيان آنها را ندارد، گروهي را به كوفه مي‌فرستد و جمعي از شيعيان اهل بيت(علیهم السلام) را به قتل رسانده و بسياري را به دار مي‌آويزد.»(5)

و- آیا امام زمان(عجل الله فرجه) جوی خون راه می اندازد؟:
گزارش هایی می دهند که امام زمان (عجل الله فرجه) جوی خون راه می اندازد، حدود پنجاه حدیث از این نوع احادیث وجود دارد که جعلی بودن آنها ثابت شده است که اینها توطئه ی شیطان برای قطع ارتباط عاطفی شیعیان با امام شان بوده است. این روایات این طور نشان می دهند که هر کسی که گناهی در خلوت خودش هم انجام داده است باید گردن زده بشود. در حالیکه به هیچ وجه این طور نیست،! امام برای هدایت، تربیت و رحمت مردم می آید. بدین صورت که با دست امام عقل ها کامل می شود، ایمان ها شکوفا می شود، اخلاق های انسانی به نهایت درجه می رسد و علوم گسترده می شود. اما کافرانی هستند که موانع رحمت هستند. در دعای ندبه داریم: کجاست آن کسی که آماده شده است تا پشت ظالمان را در هم بشکند، کجاست درهم شکننده این شوکت پوشالی مفسدان و مستکبران عالم ،کجاست آن کسی که نابود می کند بنیان های شرک و نفاق ، کجاست درهم کوبنده ی اهل طغیان؟ بعبارتی شمشیر قهر حضرت برای برداشتن آن یک درصدی است که اگر بمانند جز طغیان، چپاول، فساد و انحصار طلبی های شیطانی کار دیگری نمی کنند.

پی نوشت ها:
1. چنانکه امام باقر (علیه السلام) می فرماید: «چـون امـر ظـهـور حـضـرت واقـع شـود، بـه هـر انـسـان [از یـاوران ایـشـان ] نـیـروی چـهـل مـرد داده مـی شـود ((اَنَّه لَوْ قَدْ کانَ ذلِکَ، اُعْطِیَ الرَّجُلُ قُوَّةَ اَرْبعینَ رَجُلاً...))در ادامه می فرماید: « و دل او از قطعه فولاد سخت تر می شود، اگر به کوههای آهن روی آورد آنها را قطعه قطعه می کند!». کلینی، محمد بن یعقوب، الکافي , ترجمه مصطفوی، کتابفروشی علمیه اسلامیه، تهران، 1369، ج 8 , ص 294؛ الروضة من الکافی / ترجمه کمره ای، کتابفروشی اسلامیه، تهران، 1397 هـ . ق. ج 2 , ص 176.
2. انفال/آیات 65-66.
3. ابن‌بابویه، محمد بن علی (شيخ الصدوق)، معاني الاخبار، ص 346، مصحح: غفاری، علی‌ اکبر، ناشر: دار الکتب الاسلامیه، تهران، 1377.
4. طوسي، محمدبن حسن، الغيبة، مترجم: مجتبي عزيزي، نشر: مسجد مقدس جمكران، قم، ۱۳۸۷، ص 405.
5. مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، تحقیق و تعلیق: سید جواد علوی، ناشر: دارالکتب اسلامیة، تهران، 1362 ق، ج 52، ص 222.