جمع بندی چگونه دوستم را از مراجعه به دعا نویس منع کنم؟

جمع بندی: پرسش: شخصی اعتقاد دارند که در زندگی بدشانس هستند و دنبال بازکردن سرکتاب هستند و من اعتقادی به اینها ندارم هرچه تلاش می کنم که ایشان را متقاعد کنم قبول نمی کنند لطفا راهنمایی کنید. پاسخ:   اگر دعا به معنای واقعی؛ یعنی درخواست از خداوند باشد، بسیار پسندیده و مطلوب است ولی اگر دعا نویسی به معنای آنچه در عرف است، باشد که برخی افراد سودجو و اغلب بی سواد آن را انجام می دهند، نمی تواند راهگشای مسائل زندگی باشد؛ برای شاهد این مطلب، می توان گفت که خود این افراد اغلب انسانهایی هستند که در زندگی خودشان مشکل و مسأله زیاد دارند و اگر قرار بود با کارهایی که آنان انجام می دهند مشکلات مردم را حل نمایند، در ابتدا باید از پس مشکلات زندگی خودشان برآیند. خوب است به افرادی که اعتقاد به این امر دارند گفته شود؛ آن زمانی که فکر می کردید با دعانویس ها تا حدودی مشکل زندگیتان حل می شده است، بیشتر به تفکر و تلقین خودتان ربط پیدا می کند. یعنی همین که خودتان به آن دعانویس ها اطمینان می کردید و حس خوبی نسبت به تغییر در زندگی خود پیدا می نمودید، نگرش تان نسبت به همسر و زندگی که خوب می شد احساس و رفتارهایتان هم به تبع آن خوب و اثرگذار روی همسرتان می شد؛ درنتیجه ایشان هم در رفتارشان تغییراتی ایجاد می گردید. افرادی به دنبال این مسائل می روند که اولا انسان های ضعیفی هستند و مسائل زندگیشان را خودشان نمی توانند حل نمایند یا اینکه نمی خواهند چندان برای زندگی خود از راه طبیعی خودش تلاش کنند و می خواهند از راههای غیر عادی به جواب برسند و همینطور این افراد نمی خواهند مسئولیت رفتارهای خودشان را بپذیرند و با پناه بردن به این مسائل، دنبال این هستند که دیوار پستی برای انداختن تقصیرها و مسئولیت و کوتاهی ها در زندگی خودشان، بیابند تا از زیر بار مسئولیت شانی خالی نمایند. افرادی که به نام دعانویس، مشغول این کار هستند؛ اغلب افراد بی سوادی هستند که چندان تقوی ای ندارند. غیر از منابع دینی؛ عقل سلیم هم حکم می کند؛ چاره مشکلات را از انسان های دانا و با تجربه و خیرخواه بیابیم نه اینکه از افرادی که نه سواد کافی دارند و نه از خیرخواهی شان آگاهیم؛ چراکه آنها برای سودجویی خودشان، دست به این کارها می زنند. افرادی که به دنبال دعانویس هستند، ایمان و باورشان به خدا نیز در زندگی کم است؛ چراکه اگر اینان خداپرست به معنای واقعی بودند؛ می دانستند که برای اینکه خدا به آنان کمک کند؛ نیازی به واسطه نیست؛ بلکه خداوند رحیم، درخواست همه بندگانش را می شنود و به صلاحشان، پاسخ می گوید. اگر هم به دنبال واسطه ای هستند باید واسطه ای مقبول نزد خداوند بیابند که جز ائمه علیهم السلام و اولیاء درگاه خداوند،  واسطه قرار دادن دیگران، نادانی است.