جسم خدا

سلام من فقط نظرم رو میگم.
به نظر من اشکالی نداره خدا ماده را بیافریند.حتی اگر خودش ماده نباشد
میدانیم که بزرگترین کاری که بشر کرده خلق دنیای مجازی یا همان دنیای 1.0 است در حالی که انسان ماده است

البته این به نظر من ایدئولوژی نظام خلقت کاملا متناقض است
اما در همین ایدئولوژی برخی میگوییند که نمیشود به موجودات دیگر اسم خلق داد
یعنی خدا خلق نمیکند و فعلی انجام نمیدهد
بلکه این تجلی او است و میدانیم تجلی کاملا با خلق فرق دارد
در نتیجه این عالم ماده هیچ وقت بوجود نیامده بلکه بوده مثل خود خدا.زیرا ما تجلی او هستیم
البته من حاظرم با تمام این نظریه ها مقابله کنم زیرا قبول دارم که همگی متناقض است
مثلا برخی میگویند که عالم ماده تجلی خدا هست
اما قبول ندارن تجلی امری اختیاری نیست و تجلی یک فعل نیست
به قول کسی .خدا شناس از هر اصل تکه ای برداشته و یک داستان متناقض سر هم کرده و عرضه میکند

در کل حرف شما هم در داخل این داستان سرهم شده گم میشه
چون بعد من یکی میاد میگه اصلا خدا خلق نکرده بلکه تجلی کرده
یکی میاد میگه تجلی همان خلق است
و.....

خدايا كفر نمي گويم /پریشانم
چه می‌خواهی‌ تو از جانم؟!
مرا بی ‌آنکه خود خواهم اسیر زندگی ‌کردی

خداوندا!
اگر روزی‌ بشر گردی‌
ز حال بندگانت با خبر گردی‌
پشیمان می‌شوی‌ از قصه خلقت از این بودن، از این بدعت
خداوندا!
اگر روزی ‌ز عرش خود به زیر آیی
لباس فقر پوشی
غرورت را برای ‌تکه نانی
‌به زیر پای‌ نامردان بیاندازی‌
و شب آهسته و خسته
تهی‌ دست و زبان بسته
به سوی ‌خانه باز آیی
زمین و آسمان را کفر می‌گویی
نمی‌گویی؟!

خداوندا!
اگر در روز گرما خیز تابستان
تنت بر سایه‌ی ‌دیوار بگشایی
لبت بر کاسه‌ی‌ مسی‌ قیر اندود بگذاری
و قدری آن طرف‌تر
عمارت‌های ‌مرمرین بینی‌
و اعصابت برای‌ سکه‌ای‌ این‌سو و آن‌سو در روان باشد

و شايد هر رهگذر هم از درونت با خبر باشد

زمین و آسمان را کفر می‌گویی

نمی‌گویی؟!

خداوندا000اگر با مردم آميزي

شتابان در پي روزي

ز پيشاني عرق ريزي

شب آزرده ودل خسته

تهي دست و زبان بسته

به سوي خانه باز آيي

زمين آسمان را کفر مي گويي000 نمي گويي؟

خدايا خالقا بس کن جنايت را/ تو ظلمت را000

تو خود سلطان تبعيضي

تو خود يک فتنه انگيزي

اگر در روز خلقت مست نمی کردی

يکي را همچون من بدبخت

يکي را بي دليل آقا نمي کردي

جهاني را چنين غوغا نمي کردي

دگر فرياد ها در سينه ي تنگم نمي گنجد

دگر آهم نمي گيرد

دگر اين سازها شادم نمي سازد

دگر از فرط مي نوشي

مي هم مستي نمي بخشد

دگر در جام چشمم باده شادي نمي رقصد

نه دست گرم نجوائي به گوشم پنجه مي سايد

نه سنگ سينه ي غم چنگ صدها ناله مي کوبد0

اگر فريادهايي از دل ديوانه برخيزد

براي نا مرادي هاي دل باشد

خدايا گنبد صياد يعني چه ؟

فروزان اختران ثابت سيار يعني چه ؟

اگر عدل است اين پس ظلم ناهنجار يعني چه؟

به حدي درد تنهايي دلم را رنج مي دارد

که با آواي دل خواهم کشم فرياد و برگويم

خدايي که فغان آتشينم در دل سرد او بي اثر باشد خدا نيست ؟!

شما اي مولياني که مي گوييد خدا هست و براي او صفتهاي توانا هم روا داريد!

بگوييد تا بفهمم

چرا اشک مرا هرگز نمي بيند؟

چرا بر ناله پر خواهشم پاسخ نمي گويد؟

چرا او اين چنين کور و کر و لال است؟

و يا شايد دگر پر گشته است آن طاقت و صبرش

کنون از دست داده آن صفتها را

چرا در پرده مي گويم

خدا هرگز نمي باشد

من امشب ناله ني را خدا دانم

من امشب ساغر مي را خدا دانم

خداي من دگر ترياک و گرس و بنگ مي باشد

خداي من شراب خون رنگ مي باشد

خدا هيچ است0

خدا پوچ است0

خدا جسمي است بي معني

خدا يک لفظ شيرين است

خدا رويايي رنگين است

شب است و ماه ميرقصد

ستاره نقره مي پاشد

و گنجشک از لبان شهوت آلوده ي زنبق بوسه مي گيرد

من اما سرد و خاموشم!

من اما در سکوت خلوتت آهسته مي گريم

اگر حق است زدم زير خدايي000 !!!

عجب بي پرده امشب من سخن گفتم

خداوندا000

اگر در نعشه ي افيون از من مست گناهي سر زد ببخشيدم

ولي نه؟!

چرا من روسيه باشم؟

چرا غلاده ي تهمت مرا در گردن آويزد؟

خداوندا000

تو در قرآن جاويدت هزاران وعده ها دادي

تو مي گفتي که نامردان بهشتت را نمي بينند

ولي من با دو چشم خويشتن ديدم

که نامردان به از مردان

ز خون پاک مردانت هزاران کاخها ساختند

خداوندا بيا بنگر بهشت کاخ نامردان را0

خدايا ! خالقا ! بس کن جنايت را

بس کن تو ظلمت را

تو خود گفتي اگر اهرمن شهوتبر انسان حکم فرمايد

تو او را با صليب عصيانت مصلوب خواهي کرد

ولي من با دو چشم خويشتن ديدم پدر با نورسته خويش گرم ميگيرد

برادر شبانگاهان مستانه از آغوش خواهر کام ميگيرد

نگاه شهوت انگيز پسر دزدانه بر اندام مادر مي لرزد

قدم ها در بستر فحشا مي لغزد

چه شد...قولت!؟

اگر مردانگي اين است

به نامردي نامردان قسم

نامرد نامردم اگر دستي به قرآنت بيالايم 000 !

خداوندا تو مسئولی

خداوندا تو می‌دانی‌ که انسان بودن و ماندن

در این دنیا چه دشوار است

چه رنجی ‌می‌کشد آنکس که انسان است و از احساس سرشار است!

شاعر:دکتر شریعتی

سلام و عرض ادب خدمت دوست جدید
این قلقلک شما تازگی ندارد
اگر بر این عقیده هستید تاپیکهای:
چرا خدا دیگر هیچ واکنشی نشان نمی دهد
و بحثی در رابطه با اصالت ادراکات بشری...
را دنبال کنید و با بینام عزیز که بسیار دوستش دارم هم دل شوید و لذت ببرید

شاد باشید:khaneh:

سلام عليكم

فكر كنم منظور شما از اين جمله اين باشد كه

ادله تکراری رو کپی پست نکنیم یا اگر بهتر بگویم منظورتان است که تحلیلی جامع تر شود.

و الا عدم رجوع به علم مربوطه و نظر صاحب نظران و اساتید هر فنی ممکن است منجر به ساختن ادله ای عوامانه شود.

در مورد جهان موازی

این سخن شما هم درست است هم اشتباه.
درست است چون عالم ماده مطلق نیست و مطلق در عالم مادی نمی گنجد لذا نمی توانیم با قاطعیت بگوئیم هست ولی این دال بر قطعیت بر نبود عالم ماده نمیشود.

نمی دانم این بحث در چه مرحله ای ارتباطی با تجسیم خدا پیدا میکند ولی

آنچه که مسجل است خداوند فانی نیست. ولی ماده و جسم فانی است.

در عوض همه چیز در او فنا میشوند. و اوست که نهایتا باقی است. ( کل من علیها فان )

ماده فنا پذیر نمیتواند باقی باشد و بماند پس خدا ماده و جسم نیست.

یاحق

سلام بر اهل التحقیق و التعقل

سلام علیکم و رحمه الله و برکاته

مساله بسیار جالبی است.

خدائی که جسم نیست چطور جسم آفریده ؟
خداوند در قرآن کریم میفرمایند که در زمین و آسمانها دلایلی است برای آنان که اهل تعقل و تدبرند.

حال از آسمان و زمین می پرسیم خداوند چگون جسمی را خلق کرد در حالیکه خودش جسم نبود.

پاسخ را خواهیم شنید همانطوریکه خورشید سایه را ایجاد میکند. در حالیکه خودش سایه نیست.

یاحق

به نظر بنده، جسم بودن یک موجود، از ضعیف بودن مرتبه وجودی آن است.

چرا به یک موجودی جسم، گفته می شود؟

جسم بودن از جهت این است که یک موجود، تقرر و ثبات ندارد، گویا لحظه لحظه وجودش خاموش و روشن می شود.

پس، اینجا دو مطلب وجود دارد:

اول: وجود جسم، که همان مرتبه ضعیف وجود است، گویا جسم یک وجودی است که در مرز عدم قرار گرفته است.

دوم: حد جسم که برگشت به جنبه عدم و نیستی، آن می کند.

باید توجه داشت، هر موجودی در حدی کامل است که شدت علمی و ثبات علمی داشته باشد، یعنی، از جهت وجودی حتی جسم هم عالم است، منتها یک علم بسیار ضعیف و لرزان، که ثبات و تقرر ندارد(مانند چراغی که دم به دم، خاموش و روشن می شود) به عبارت دیگر، رابطه جسم با خدا، از جهت همین بعد وجودی و علمی و مجرد (روشن)اوست، نه از جهت حد و نیستی او(خاموش).(دقت کنید)

سلام خدمت دوستان

بحث به شدت علمی شده و دوستان نظریه های فوق بشری خود را به جامعه علمی جهان عرضه میکنند!!(فقط جای انیشتین و هاوکینگ و هایزنبرگ و...خودم خالیه)

خواهشاً کامل بخونید.

شما مطمئن اید که خدا جسم رو افریده...؟
شما مطمئن اید که دنیای معنوی وجود داره..؟
متاسفانه همه ما انسان ها به پوچ بودن زندگی پی میبریم و انگاه برای فرار از این پوچی تخیلاتمون رو به کار میاندازیم.

ما همیشه با یک پیش فرض زندگی میکنیم و با آن، همه چیز را توضیح می دهیم اما زمانی میرسد که دیگر این پیش فرض قادر به توضیح خیلی چیزها نیست و ما فرض خود را تغییر می دهیم و.....
مانند همان کاری که بشر در طول عمر خود در حوزه علم انجام داده است.

تمام حرف من در این انجمن اینه که بیاید فرض کنید خدایی نیست،غیبی نیست،دنیای غیر مادی نیست،.......اون وقته که از توجیهاتی که حاصل عقل ناقص ماست راحت میشیم.
حداقل دیگه نیازی به توجیحات احساسی نداریم.اون وقت مسائلی بوجود میاد که خیلی ساده تره و میشه با علم ماده توجیحش کرد.

موفق باشید.

بنده متوجه فرمایش شما نشدم، بازی با کلمات؟ بنده فرمایش شما در رابطه با چگونگی رابطه خدا با جسم را به نحو بسیار روشنی(البته در حد توان) توضیح دادم، اینکه جسم چیست، در فلسفه تعریف می شود، و مقصود بنده از جسم همان جسم فلسفی است، البته این جسم با ماده و انرژی فیزیکی یکی می شود، ظاهرا سوال شما هم، متوجه همان جسم است؛ زیرا قلقلک شما مبنی بر این مطلب است که می خواهید بفرمایید، خدایی که جسم نیست، چگونه جسم را خلق می کند؟ ذات نایافته از هستی بخش، کی تواند که شود هستی بخش، اصلا چه رابطه ای بین خدای مجرد و جسم وجود دارد؟

خوب، قطعا بحث، بحث اثبات جسم نبود، یعنی در این بحث اثبات جسم مفروض و پذیرفته شده است، بعد ما به بیان رابطه جسم از جهت اینکه مرتبه ای از وجود است با حضرت حق پرداختیم، و بحث هم کاملا به نظر خودم یک توجیه و بیان مستدل و منطقی، بین خلق و خالق است.

به هر حال، تعریف فلسفی جسم، نفس، عقل، مشخص است.

اتفاقا، بنده اینجا نکته ای به عرضتان می رسانم که در هر بحثی، باید سوال و موضوع بحث کاملا روشن، باشد.

بنده دقیقا متوجه، فرمایشات جنابعالی نشدم، عالم ماده و جسم مشخص است، عالم برزخ مرتبه کاملتر از ماده است که وجود بسیار کاملتری دارد، و فرمایش شما هم کاملا درسته که برزخ به نحو عالم ماده نیست، بلکه موجودات در عالم برزخ ثبات و قرار دارند و هیچ منافاتی هم بین عالم برزخ و عالم ماده وجود ندارد.

یک وقت هست می خوایم بحث فلسفی داشته باشیم، یک وقت هست می خوایم بحث فیزیکی داشته باشیم، انرژی فیزیکی با تعریف فیزیکی همان جسم فلسفی است(ظاهرا، تا جایی که بنده متوجه شدم، البته اگر اشتباه می گم، می تونید، تذکر بدید.)زیرا در تعریف انرژی فیزیکی مسأله تجرد و علم مطرح نیست، و اگه انرژی فقط توان و قوه باشه، و هیچ فعلیت و ثباتی نداشته باشه، می شه سرچشمه وجود ماده که بعید می دانم.

خداوند، بنا بر دیدگاه فلسفی، آفریدگار همه چیزاست، خداوند بر هر مخلوقی، احاطه و ربوبیت دارد.

از جهت فلسفی، تصادف محال است، بلکه، هر موجودی قطعا علتی دارد، منظم و مرتب.

ابتدا باید تعریف و تصورتان را از عالم برزخ بفرمایید، اما این برزخی که بنده می فهمم، در مرتبه بالاتر از ماده و انرژی است، اما از جهت فلسفی، و مطابق دلایل فلسفی (حرکت جوهری)، ماده و انرژی، کامل بشود وجود برزخی پیدا می کند، نه اینکه عالم برزخ از انرژی تشکیل شده باشه، (البته اون انرژی که جسم فلسفیه)، گرچه هر موجودی در عالم پایین، قطعا، در عالم برزخ حضور برزخی دارد و...

ان شاالله، در کشف حقیقت موفق باشید.

حالا چرا دعوا میکنین؟
بابا به مادر پیر هم دیگه رحم کنید:khaneh:
بهتره از بحثی که فیزیک و فلسفه را به هم وصل میکنه خوداری کنید
زیرا فیزیک علمیست در حال رشد
دیروز یکی اومد گفت سرعت نور 300000 کیلومتر در ساعت هست.انیشتن
تمام فرمول های اختر شناسی بر این مبنا طرح ریزی شد
امروز چند نفر پیدا شدن میگن
با عرض احترام نسبت به دانشمند بزرگ البرت انیشتن ما در صدد هستیم تا ثابت کنیم سرعت نور اشتباه محاصبه شده
دیروز انیشتن گفت ماده از بین نمیره
امروز یکی میگه پاد ماده وجود دارد
دیروز یکی میگفت سیاه چاله تنها جرمی هست که هیچ چیزی از خود بروز نمیدهد
امروز از سیاه چاله ها امواج رایدیی میگیرن
دیروز میگفتن عناصر اربعه اب و خاک و اتش و هوا است
امروز میگن عناصر اربعه انرژی و ماده .نیروی جاذبه .نیروی الکترو مغناطیس . نیروی هسته ای هست
دیروز میگفتن ماده 3 حالت داره.گاز مایع جامد
امروز میگن 4 حالت داره .گاز .مایع .جامد .پلاسما
دیروز میگفتن بیگ بنگ اغاز عالم کیهانیست
امروز میگن چنین چیزی محال است .و بیگ بنگ تنها یک انفجاری بودن میان ده ها کیهان دیگر
امروز میگن سیاه چاله ها اجرامی سنگین هستن
فردا میگن سیاه چاله ها نقطه ای بیش نستند نقطه ای در مدار صفر درجه .و هیچ جرمی ندارن
امروز میگن عمر جهان 13 بیلیون سال هست
فردا یه ستاره پیدا میکنن به فاصله 15 بیلیون سال نوری
امروز میگن خدا نیست
فردا میگن خدا هست
پس فردا ثابت میکنن خدا نمیتواند باشد
میخوام بگم فیزیک علمی در حال تغیر هست و نمیشه به دلایل و مستنداتش اطمینان کرد

یکی در یکی از پست ها گفت خورشید دلیل وجود سایه است و ان را بوجود میاورد
اولا سایه وجود ندارد.این عدم وجود نور هست که شما به ان سایه میگین
دوما عدم نیازی به دلیل ندارد که ان خورشید باشد

کسی هم مثال زد افکار از جنس ماده نیستن اما انسان مادی فکر میکند
اولا فکر ما رو هوا ذخیره نمیشود
نورون های مغزی برای خنده تو مخ من و شما نیستن
افکار خاطرات و .... همگی ناشی از فعل و انفعالات مادی هستن

در هر صورت خواستم نظری بدم .و اون اینکه اگر در مورد خدا بحث میکنید وارد علم فیزیک نشین.زیرا سر در گم میشین
پس بحث پیرامون خدا در فیزیک کسی را به تنیجه نمیرساند

در پاسخ به این اشکال شما که در حقیقت همان ادعای مادیگرایان، مبنی بر عدم تجرد روح و نفس است. درست در نقطه مقابل، الهیون معتقدند: از جمله ادله تجرد نفس، مسأله (یادآوری خاطرات) است. که البته این دلیل، نیازمند شرحی نسبتاً مبسوط است. که در حوصله بحث نمی گنجد اجمالاً اینکه گاهی ما خاطره ای از سالهای دور داریم که آن را فراموش کرده و اکنون آن را به یاد می آوریم و ما درست همان خاطره را و نه چیزی مشابه آن را متذکر می شویم.

قول مادیون اینست که این صورتهای درک شده ابتدا در مخ و مغز آثاری می گذارند و سپس هر گاه به هر دلیلی منفصل شد این صورتهای علمی بوجود می آیند. درحالیکه لازمه این مدعا اینست است که این خاطرات و صورتهای علمی که فراموش شده و اکنون یاد آوری می شوند عین آن صورتهای قبلی و علوم قبلی نباشند و تنها مشابه آنها باشند. در حالی که این حقیقت خلاف وجدان آدمی است چون کسی وقتی خاطرات جوانی و گذشته خود را یادآوری می کند وجداناً درمی یابد که عین همان خاطره را درمی یابد نه امری مشابه آن از سوی دیگر، ما گفته ایم که سلولهای مغز و اعصاب به طور میانگین هر ده سال یک بار به کلی عوض می شوند با این حساب باید تمام خاطرات بعد از این مدت حذف شوند.

البته ممکن است مادی در جواب این اشکال بگوید که سلولهای جدید که می آیند وارث خصوصیات سلولهای گذشته هستند و حامل تمام آثار آنان،

در پاسخ گفتنی است: ضمن این که این مطلب خلاف وجدان انسانها است باید گفت که اگر چنین است که شما می گویید چه کسی این معنا را درک می کند و وحدت یا تشابه صورت سابق و لاحق را درک می کند چون روشن است بدون مقایسه و درک یادآوری و بازشناسی و قضاوت امری ممکن نیست یعنی لازم است که یک موجودی وراء این سلولها باشد تا آن صورت و ادراک اولی را حفظ کرده باشد بعد بگوید که این ادراک مشابه که از سلولهای بعدی صادر می شود با آن ادراک اولی مشابه یا واحد است. خود سلول که از بین رفته یا تازه آمده است که این قدرت را ندارد.(دقت فرمایید). با این بیان قول الهیون ثابت می شود و با اثبات آن معلوم می شود که وقتی معلومات ما مجرد باشند ظرف و خازن آن هم که همان نفس است به طریق اولی مجرد از ماده است. نه آن چیزی که شما سلولها و یا نورون های مغزی خطاب می کنید.(1)

موفق باشید ...

پاورقی_________________________________________
1. با استفاده از کتاب الله خالق الکون، آیت الله سبحانی، ص 414 الی 418 و آموزش فلسفه، استاد مصباح یزدی، ص 207

این نتیجه گیری ناقص و مثال گونه شما هم، نشانی دیگر از ذهن بسته و محدود طرفداران مادیگرایی است که ابزار شناخت را تنها به علوم تجربی و فیزیکی محدود می دانند و ابزار شناخت دیگر اعم از عقل و استدلال و فطرت و شهود و وحی الهی را اموری غیرواقعی و تصورات واهی و متناقض می خوانند.

عقل و اندیشه مادیگرایان، اعم از دانشمندان و متفکران مادیگرا، با این همه تجربه گری و ادعا بسا ناتوان تر از عقل و درک یک پیرزن ریسنده است که وقتی از او می پرسند آیا این جهان خالق و مدبری دارد بر اساس درک و فهم صحیح و به تجربه در پاسخ می گوید: وقتی یک چرخ ریسندگی به این کوچکی نیاز به سازنده و گرداننده دارد چگونه می شود که جهان با این عظمت، از خالق و مدبر بی نیاز باشد.

با این مقدمه روشن می شود که بر خلاف نظر شما، علوم تجربی(زیست و فیزیک و ...) می توانند مؤید و اثبات کننده وجود خالق و مدبر باشند اما این امر بستگی به زاویه، نوع نگرشی و عینکی دارد که دانشمندان بر چشمان خویش می زنند.

کما اینکه بسیاری از دانشمندان علوم مختلف تجربی، در نقطه مقابل منکران و ملحدان، از طریق همین علوم، به خدا رسیده و دلایلی بر اثبات وجود خدا اقامه نموده اند. و به جرأت می توان گفت: اكثريّت دانشمندان علوم طبيعى، خدا پرستند و طرفداران ماترياليسم (مادّى گرى) در ميان آنها در اقليّت هستند. (برای این منظور می توانید به کتاب اثبات وجود خدا. (تأليف 40 تن از دانشمندان بزرگ معاصر) مراجعه کنید.)

براى نمونه گفتار چند نفر از سرشناسان آنها ببینید:

موفق باشید ...

باسمه تعالی، سلام بر شما دوست عزیز

مطالب مختلفی در نوشته های شما دیده می شود که باید روشن بشود، اما اجمالا بنده به همین یک نکته اشاره می کنم که ان شاالله ببینیم به کجا می رسیم.

دوست عزیز، اگر ما در مورد مخلوقات الهی سخن بگوییم، در مورد موجوداتی سخن می گوییم که به تمام جهت، فقیر به الله تبارک و تعالی هستند، شما هر کشفیاتی را که در نظر بگیرید، منافاتی با مخلوق بودن آن ها ندارد.

اگر ما از احکام مخلوقات بحث می کنیم، قبل از اینکه نسبت به هر حکمی آگاه بشویم، باید بدانیم که اینها مخلوقند، یعنی کشف ما از حقیقت مخلوقات دخالتی در ذات فقیر و غیر مستقل آنها ندارد؛ هیچ و هیچ کاری مستقلا از انسان و بقیه مخلوقات ساخته نیست، لحظه ای وآنی نمی شود مخلوقات را بدون خالق، پابرجا دانست.

چنان که قبلا به عرضتان رساندم، از جهت فلسفی، قطعا هیچ تصادفی، توجیه پذیر نیست، تصادف به معنای آگاه نبودن ما از حقایق است.

پس، هیچ موجودی مستقل نیست، هیچ تصادفی قابل قبول نیست مگر به معنای عدم آگاهی ما، هر حکمی که از موجودات عالم کشف بشود، حکم در مورد موجودی است که مخلوق است، یعنی علم و کشف ما، حقیقت آن را عوض نمی کند.

[="green"] در جمع بندی این تایپیک عرض می شود این تایپیک با یک سوالی ازجناب اشکان شروع شد که پرسیدند آیا خداوند جسم را آفریده است در حالیکه خود جسم نیست؟ اگر بله چطور ممکن است، اگر خیر پس چه کسی آن را آفریده است؟
در پاسخ گفته شد: بله خداوند متعال آن را آفریده است ولی جسم بودن به معنای ضعف وجودی است؛ به این معنا که خداوند از کمالات خود کم کرده و خلق کرده تا به عالم ماده رسیده است، یعنی ماده پایین ترین درجه وجودی را دارد. در حکمت متعالیه گفته می شود عالم و هستی دارای مراتبی از وجود است که پست ترین و ضعیف ترین مرتبه وجودی آن دنیا و عالم ماده است. لذا خداوند خالق ماده است و با کم کردن کمالات مراتب بالاتر به عالم ماده رسیده است. [/]