شهید ادواردو آنیلی
تب‌های اولیه
در نیویورک که بودم یک روز در کتابخانه قدم می‌زدم و کتابها را نگاه می‌کردم چشمم افتاد به قرآن . کنجکاو شدم که ببینم در قرآن چه چیزی آمده است. آنرا برداشتم وشروع کردم به ورق زدن و آیاتش ر ا به انگلیسی خواندم ، احساس کردم که این کلمات ،کلمات نورانی است ونمی تواند گفته بشر باشد. خیلی تحت تأثیر قرار گرفتم, آن را امانت گرفتم و بیشتر مطالعه کردم و احساس کردم که آن را می فهمم و قبول دارم.
تشیع
اولین آشنایی وی با تشیع و انقلاب اسلامی ایران از طریق یکی از مصاحبه‌های دکتر محمد حسن قدیری ابیانه (رایزن مطبوعاتی سفارت ایران در ایتالیا بین سالهای ۵۸ تا ۶۱) از طریق تلویزیون ایتالیا بوده است و پس از آن برای دیدار با وی به سفارت مراجعه می‌کند و پیوند دوستی بین آنها ایجاد می‌شود.
دکتر قدیری در مورد اولین ملاقاتش با ادواردو می‌گوید:
« بعد از یک میزگرد مطبوعاتی که برگزار کردیم -به عنوان رایزن مطبوعاتی سفارت ایران-، یک روز یک‌شنبه در حالی که من در اقامت‌گاه سفارت بودم، دربان سفارت گفت که یک جوان ایتالیایی آمده و می‌خواهد شما را ببیند. من هم گفتم اگر می‌شود به او بگویید فردا برای ملاقات بیایند. ولی بعد از لحظاتی دربان سفارت دوباره زنگ زد که این جوان می‌گوید خدا هر در بسته‌ای را می‌گشاید. من هم گفتم در را باز کنند و خودم هم رفتم به استقبال‌اش. جوان قد بلند لاغری بود که با یک موتور گازی کهنه آمده بود و خودش را ادواردو آنیلی معرفی کرد. من بدون اینکه انتظار جواب مثبتی از او داشته باشم، از او پرسیدم که شما با خانوادهِ آنیلی معروف نسبتی دارید و او گفت که من پسرش هستم.
و زمانی که فخرالدین حجازی در سال ۱۳۵۹ به ایتالیا سفر می‌کند و با ادواردو آشنا می‌شود، از او می‌خواهد که یک بار دیگر تشرف خویش را به تشیع اعلام نماید. سپس فخرالدین حجازی نام مهدی را برای او انتخاب می‌کند. او در مکاتبات خود از نام هشام عزیز که سال‌ها از آن استفاده کرده بود، استفاده می‌کرد و در مکالمات خود با دوستان ایرانیش از نام مهدی استفاده بهره می‌گرفت.
پدرش سناتور جیووانی آنیلی ثروتمند ایتالیایی و مالک کارخانجات اتومبیل سازی فیات ، فراری، لامبورگینی، لانچیا، آلفارمو ، ایویکو، به همراه چندین کارخانه تولید قطعات صنعتی، چند بانک خصوصی، شرکتهای طراحی مد و لباس، روزنامه‌های پرتیراژ لاستامپا و کوریره دلاسرا، باشگاه اتومبیل رانی فراری و باشگاه فوتبال یوونتوس بود. افزون بر اینها چندین شرکت ساختمان سازی، راه سازی، تولید لوازم پزشکی و بالگرد سازی هم وجود دارد که خانواده آنیلی جزء سهامداران اصلی آنها می‌باشند
ایران
او چند بار به ایران سفر کرده و با روح‌الله خمینی و سیدعلی خامنه‌ای دیدار کرده و به زیارت علی ابن موسی رضا، امام هشتم شیعیان رفت.
بزرگوار ای کاش از ماجراهای بعد ادواردو هم می فرمودین.
پی گیرهای ایرانیان
چند کارگردان هم مستندی از ایشان تهیه کردند
ادامه بدین مطالب خوبی داره
یاعلی
ثروت از نگاه ادواردو
سایت شیعیان ایتالیا (انجمن اسلامی المهدی) در مطلبی قسمتی از نوشته ادواردو آنیلی را به زبان ایتالیایی درج کرده است. ادواردو در این نوشته خود نگاه خویش به ثروت و پاسخگویی در روز جزا ذکر می کند.توجه شما را به این نوشته جلب می نمایم: همه به خدا وابسته اند. بنابراین ثروتمند بودن قطعا در درجه دوم قرار دارد.، اگر قرار بر به اجرا گذاشتن ارزش های معنوی باشد، برعکس، معتقدم که شخصا روزی خود را از آن ثروتی که در اختیار من باشد رها خواهم کرد و به کشوری دور دست خواهم رفت، و بعد باز خواهم گشت (*). جدی می گویم.این موضوع می تواند شک و تردیدهای بیشتری برای پدرم ایجاد کند، ولی باید صبر کرد. آنچه امروز با آن مخالفت می ورزم به خاطر میل به قدرت نیست. البته قدرت زیبا جلوه می کند ولی خطراتی است که در دستان اشتباهی قرار گیرد. امور خانواده من وارد منطق منحرفانه خواهد شد. این همان دیگاه نخواهد بود. من با این جریان مبارزه خواهم کرد. نه به خاطر قدرت شخصی، بلکه برای منافع کلی تر. اگر قدرت خانواده ما در دستان اشتباه (**) بیافتد، یک امر بسیار خطرناک برای کشور است.
... پدر من مسئولیت عظیمی در مقابل وجدان خود بر دوش دارد و به خوبی به آن آگاه است. و من فکر می کنم تا امروز به خوبی رفتار کرده است. ولی اگر در مورد جانشینی خود به درستی عمل نکند، او هم باید پاسخگوی مسئولت های خویش باشد و توضیحات خود را در مقابل خدا بیان کند. این را باید در مغز خود فرو کند.
با سلام:Gol:
دوستان اگر کسی مستند زندگی ایشون رو داره لطفا برای دانلود در سایت قرار بده
خیلی جالبه
با سلام
دوستان اگر کسی مستند زندگی ایشون رو داره لطفا برای دانلود در سایت قرار بده
خیلی جالبه
سلام
حجم فیلم زیاد است. البته بی کیفیتش رو شاید با حجم کمتر بشود گیر آورد.
ولی در این سایت می توانید دانلود کنید:
http://www.andishe-basirat.ir/فیلم-و-مستند/فیلم-مستند-ادواردو-آنیلی
« در ایتالیا شهری بود که به عنوان مرکزی مذهبی شناخته می شد، کسانی که مخالف آن مکان مذهبی بودند کوشیدند با پدید آوردن تفریحگاه های بسیار پیرامون شهر، چهره شهر را دگرگون کنند و شما مراقب باشید که مشهد را تنها با نام امام رضا علیه السلام بشناسند.» این سخن را شهید ادواردو آنیلی در سفری که به مشهد مقدس داشت با مشاهده تفریحگاه های بسیار در مشهد به دوستانش تذکر داد.
مشهد پایتخت معنوی ایران است و آن را همه با نام امام رضا علیه السلام می شناسند. زائران با حضور در حرم امام هشتم؛ سرشار از یاد خدا می شوند و خود را از غفلت های دنیایی رها می کنند. مشهد شهری زیارتی است و باید حالت معنوی و غفلت زدایی خویش را حفظ نماید و نباید تبدیل به شهری تفریحی و سیاحتی شود. ساخت مراکز تفریحی در مشهد به گونه ای که وقتی اسم مشهد به گوش می رسد مردم در کنار اینکه یاد زیارت می افتند چیز دیگری هم در ذهنشان تداعی شود نگران کننده است.
به عنوان مثال مشهد؛ بیشترین تعداد پارک آبی را در کشور دارد. مشهد به همراه دبی با داشتن سه پارک آبی بیشترین تعداد را در منطقه خاورمیانه دارند. درحالی که تهران در رده بعدی جای دارد. مجموعه « سرزمین موج های آبی» مشهد، بزرگترین پارک آبی سرپوشیده خاورمیانه و نخستین در ایران است. همچنین مجموعه « پارک ساحلی آفتاب » از لحاظ زیربنا و طبقات ؛بزرگترین پارک آبی طبقاتی دنیا به شمار می رود که در مشهد احداث شده است. حتی اگر دست اندرکاران این پروژه ها با نیت اظهار ارادت به امام رئوف و ایجاد خدمات رفاهی بیشتر برای زائرین اقدام به توسعه این طرح ها در مشهد نموده باشند اما نتیجه ی آن چیزی جز کمرنگ نمودن چهره معنوی مشهد نیست. مشهد با وجود مقدس امام رضا علیه السلام به قدر کافی جذابیت و کشش دارد و بهتر است این طرح ها و پروژه های عظیم تفریحی در شهرهای دیگر پیاده شود تا هم به گردشگری آن مناطق کمک شود و هم چهره معنوی مشهد مخدوش نشود.
اگر روند ساخت پروژه های تفریحی و تبلیغات گسترده ای که در صدا و سیما از این مجموعه ها صورت می گیرد به همین گونه ادامه یابد ممکن است نماد های معرف شهر مشهد دگرگون شود. همانند کاری که در مورد کعبه صورت گرفته است . الان زائرین بیت الله الحرام در کنار پرسش از زیارت کعبه؛ سراغ از ساعتی می گیرند که نمادی از مکه شده است لذا اینکه زائرین مشهد مقدس نیز در کنار زیارت از بزرگترین مراکز تفریحی کشور در مشهد سراغ می گیرند نگران کننده است چون مشهد شهری زیارتی است و باید شهری زیارتی باقی بماند نه اینکه جنبه تفریحی پیدا کند. در حال حاضر نماد معرف مشهد حرم امام رضا علیه السلام است و نباید نمادسازی های دیگری برای مشهد صورت گیرد مخصوصا اگر این نمادها جنبه تفریحی داشته باشد. البته این پروژه ها محدود به چند پارک آبی نیست بلکه گسترش طرح های تجاری یا مراکز توریستی دیگر نیز در این مقوله جای می گیرد. مراکزی چون شهر رویایی «پدیده » که بزرگترین مرکز توریستی کشور واقع در منطقه شاندیز در مجاورت مشهد مقدس است یا «شهر تمدن ها» و... این سخن بدین معنا نیست که ما با رشد و تعالی مشهد یا هر گونه تفریح در یک شهر زیارتی مخالف باشیم بلکه منظور این است که شهر مشهد باید با سبک معماری اسلامی به زیباترین شهر تبدیل شود در حالی که همچنان اوج معنویت خویش را حفظ نماید و ملجا و پناهی برای رها شدن انسان از غفلت های دنیایی باشد.
منبع : عمـار
شهید ادواردو آنیلی تنها پسر «جیوانی آنیلی» که ثروتمندترین خانواده ایتالیا محسوب می شد، بود.
به استناد مستندی که با موضوع زندگی این شهید تهیه شده درآمد سالیانه این خانواده سه برابر درآمد نفتی جمهوری اسلامی ایران بود و از جمله دارایی
های آنان باشگاه یوونتوس و کارخانجات ماشین فیات، لامبورگینی، فراری و ... بود. طبیعی است که با چنین ثروتی هر انسانی ممکن است
حتی نتواند در خوابش هم خود را جای پسر آنیلی بزرگ بگذارد.
موضوع زندگی ادواردو هم از آن حکایت هایی است که انگشت تعجب همه را به دهان می برد و نشان می دهد اگر به خدا برسی حتی
چنین زندگی و ثروت افسانه ای هم برایت بی ارزش می شود.
ادامه دارد ...
به قول حضرت شمس:
آنکس که تو را شناخت جان را چه کند/فرزند و عیال و خانمان را چه کند/دیوانه کنی هر دو جهانش بخشی/دیوانه تو هر دو جهان را چه کند
ادواردو پس از اینکه دین اسلام و مذهب شیعه را پذیرفت دست از دنیا شست و راه دیگری در پیش گرفت. او سفری به ایران داشت و در آن
سفر با امام خمینی(ره) نیز دیدار کرد.
ادواردو که حالا دیگر نام خود را هشام عزیز گذاشته بود بعد از مسلمان شدن از طرف خانواده طرد شد و پسری که پدرش جزو اولین ثروتمندان
دنیا بود برای رفت و آمدش حتی کرایه تاکسی هم نداشت. سرانجام یهودیانی که
چشم به اموال خاندان آنیلی داشتند و از طرف دیگر مسلمان شدن تنها وارث این خانواده داغی گران بر سینه شان گذاشته بود با توطئه ای او را به شهادت رساندند.
آنچه پیش روی شماست متن دستخط ادواردو آنیلی به زبان ایتالیایی است که پبشنهاد ادواردو به عنوان متن خبر ملاقات او با حضرت امام (ره) است.
ادامه دارد ...
ملاقاتی که در هشتم شهریور 1360 در حضور مقام معظم رهبری حضرت آیت الله خامنه ای، هاشمی رفسنجانی،
مرحوم حاج احمد خمینی و آقای فخرالدین حجازی انجام شد.
چون قرار نبود نام ادواردو ذکر شود این ملاقات جنبه خبری نداشت و لذا متن زیر تقدیم دفتر امام (ره) نگردید.
شهید آنیلی تنها خارجی ای بود که توفیق داشت حضرت امام پیشانی اش را ببوسد.
به نام الله بخشنده و مهربان
یک شهروند از جمهوری ایتالیا امروز با امام خمینی دیدار کرد.
او برای ادای احترام به جمهور اسلامی و به شیعیان آمده است.
او بابت آنچه که انقلاب تاکنون برای پیشرفت آرمان و به نام خدا در روی زمین در این دوران انجام داده است از رهبر انقلاب تشکر کرد.
هشام عزیز ( نام مستعار)
بعد شیعه شدن نام مهدی را برای خود برگزید.
[="Tahoma"][="Blue"]ادواردو آنْیلْلی، تنها فرزند سناتور مشهور ایتالیایی، جیوانی آنیلْلی، در سال 1954م در شهر نیویورک به دنیا آمد. وی پس از پایان تحصیلات خود در رشته ادیان و فلسفه شرق، در سن 20 سالگی پس از آشنایی اتفاقی با قرآن در یکی از کتابخانه‌های امریکا، به اسلام علاقه‌مند شده و پس از مطالعه درباره این دین آسمانی، در یکی از مراکز اسلامی نیویورک به آیین الهی اسلام مشرف گردید. ادواردو که پس از تشرف به دین اسلام، نام هشام عزیز را برای خود برگزیده بود، پس از چندی ضمن آشنایی با انجمن اسلامی فارغ‌التحصیلان ایتالیا، به مذهب تشیع گرایید و نام مهدی بر خود نهاد. ادواردو آنیلْلی در سالهای اولیه پیروزی انقلاب اسلامی ایران، به کشور ایران سفر کرد و با حضرت امام خمینی(ره) بنیان‌گذار جمهوری اسلامی ایران ملاقات نمود. در این دیدار، حضرت امام پیشانی مهدی را می‌بوسند و نسبت به وی تفقد می‌نمایند. اما اسلام آوردن آنیلْلی برای خانواده مشهور و سرمایه‌دار وی قابل قبول نبود تا جایی که او را به محرومیت از ارث تهدید کردند.
پس از اینکه اطرافیان از بازگشت مهدی از اسلام ناامید می‌گردند تصمیم قطعی مبنی بر محروم کردن وی از ارث می‌گیرند. وی علاقه فراوانی نیز به ایران داشت تا جایی که به گفته دوستانش قصد داشت با سکونت در ایران، به تکمیل تحصیلات و مطالعات خود در زمینه علوم دینی در قم بپردازد. وی در راه هدف متعالی خود، از ثروت هنگفت خانوادگی و شهرت ملی و جهانی صرف‌نظر کرد و در راه اعتلای روحی خود و کمک به مسلمانان تلاش فراوانی از خود بروز داد. آنیلْلی بارها عنوان می‌کرد که سرانجام به دست صهیونیست‌ها ترور خواهد شد و آنها مرگ او را به صورت بیماری، خودکشی یا سانحه نشان خواهند داد. ادواردو آنیلْلی سرانجام در روز پانزدهم نوامبر سال 2000م پس از خروج از خانه به طرز مرموزی در 46 سالگی درگذشت و علی‌رغم علائم فراوان مبنی بر ضرب و جرح، جسد او را با سرعت و بدون تحقیق و بررسی درباره علل اصلی مرگ به خاک سپردند.[/]