احادیث آداب غذا خوردن(6)
تب‌های اولیه
2- حضرت فاطمه سلام الله علیه فرمودند: کسی که پس از خوردن غذا با دستی چرب بخوابد هیچکس جز خودش را سرزنش ننماید.
3- شفارش امام علی علیه السلام به کمیل: ای کمیل! وقتی غذا می خوری نام خدا را ذکر کن که با اسم او هیچ مرضی زیان نمی رساند و در نام او شفای هر رنجی است . ای کمیــل! وقتی غذا می خوری خوردن را طولانی کن تا کسی که با توست بهره ی کامل برد و غیر تو از آن روزی خورد. ای کمیـــل! وقتی غذایت را به پایان بردی برآنچه روزی تو فرموده سپاس و ستایش گو، و دراین کار صـــدای خویش را بلند کن تا غیر تو نیز حمد خدا کند وبه جهت آن اجر و پاداش تو بزرگ شود. ای کمیل! معده ات را ازغذا سنگین مکن و درآن برای آب جایی و برای هوا راه آمد و شدی باقی بگذار، واز طعام دست باز ندار جز آنکه هنوز اشتهای آن داشته باشی ، اگر چنین کنی آن غذا بر تو گوارا خواهد بود که سلامتی بدن از کم خوردن و کم آشامیدن است.
4- امام علی علیه السلام فرمودند: کم خوردن غذا برای نفس انسانی گرامی تر و برای تندرستی پایدارتر است . و فرمود: کسی که خوراکش کم باشد دردهایش کم است . و فرمود: کسی که خوراکش اندک باشد فکر واندیشه اش پاک است.
5- رسولخــــداصلی الله علیه وآله وسلّم فرمودند: همراه مهمان خود غذا بخور زیرا که مهمان شرم دارد که تنها غذا بخورد.
6- رسولخداصلی الله علیه وآله وسلّم فرمودند: چیزی در نزد خدا مبغوض تر از شکم پر نیست.
7- امام حسینعلیه السلام فرمودند: رسولخـــدا صلی الله علیه وآله وسلّم چون طعامی تناول می کرد می فرمود: « اللهم بارک لنــا فیه وارزقنا خیراً منه » و چون که شیر می خورد یا این که می آشامید می گفت:«اللهم بارک لنا فیه وارزقنا منه».
8- از امام علیعلیه السلام روایت شده که فرمودند: رسولخداصلی الله علیه وآله وسلّم قلوه نمی خوردند نه اینکه حرام کرده باشند چون نزدیک مخرج بول است.
9- رسولخداصلی الله علیه وآله وسلّم فرمودند: هر کس در غذا خوردن ابتدا کند به نمک حق تعالی هفتاد درد از او برطرف کند که کمترین آن خوره است.
10- امام صادقعلیه السلام فرمودند: دمیدن در دعاها و غذا و جای سجده مکروه است.
11- از امام صادقعلیه السلام پرسیدند از دمیدن و فوت کردن در کاسه ی غذا؟ فرمودند: مانعی ندارد، کـــراهت دمیدن زمانی است که دیگری همراه او باشد و او از دمیدن خوشش نیاید و با آن حضرت درباره ی دمیدن در غذا پرسیده شد؟ فرمود: مگر نه این است که می خواهد سرد شود ؟ عرض شد: آری، فرمود: مانعی ندارد.
12- امام رضا علیه السلام روایت کرده که رسولخداصلی الله علیه وآله وسلّم فرمودنــــد: در هنگام غذا خوردن آنچه از ریزه های غذا بریزد، مهر های حورالعین است یعنی اگر شخصی آنها را بخورد در عوض خــداوند عالم حورالعین به او عطا فرماید.
13- امام صادقعلیه السلام فرمودند: اجر آنکه غذا خورد و شکر گوید چون کسی است که روزه گیرد و اجر طلبد و پاداش آسوده شاکر همانند گرفتار صابر است.
14- سفارش امام علی علیه السلام به کمیل : ای کمیل! زبان از قلب آبیاری شود قلب از غذا نیرو گیرد و تن را چه غذا می دهی اگر حلال نباشد تسبیح و شکر تو را قبول نفرماید.
15- رسولخداصلی الله علیه وآله وسلّم فرمودند: اگر مومن حرام را رد کند و خود را به خوردن مال حرام آلوده نسازد این کار معادل هفتاد حج مقبول است.
16- از رسولخداصلی الله علیه وآله وسلّم روایت شده که فرمودنـــد: همه با هم غذا بخورید و جدا از هم نخورید زیرا برکت ، با هم غذا خوردن است.
17- از رسولخداصلی الله علیه وآله وسلّم روایت شده که فرمودند:هر کس در پی چیزی که از سفره می ریزد وآن را بخورد این کار باعث خواهد شد که فقر وتنگدستی از وی وفرزندان وفرزند زادگانش تا هفتمین پشتش بر طرف گردد.
18- از امام باقر علیه السلام روایت شده که فرمودند: دورترین خلق از خدا در آن هنگامی است که شکمش پر باشد.
19- از رسولخداصلی الله علیه وآله وسلّم روایت شده که فرمودند: هیچ مردی نیست که خانواده ی خود را گرد آورد وآنگاه سفره را پهن نماید و آنان در آغاز خوردن «بسم الله» و در پایان آن «الحمدلله» بگوید و سفره را بردارد مگر آن که همگی مورد آمرزش قرار خواهند گرفت.
20- از رسولخداصلی الله علیه وآله وسلّم پرسیده شد آیا شیطان با انسان چیزی می خورد؟ فرمودند:آری، بر سر سفره ای که «بسم الله»گفته نشود با آنان غذا می خورد و به این جهت خدا برکت را از آن سفره بر می دارد.
21- از رسولخداصلی الله علیه وآله وسلّم روایت شده که فرمودند: هرگاه لقمه ای از حرام در درون بنده ی قرار گیرد همه ی فرشتگان در آسمان و زمین براو لعنت می فرستند.
22- از رسولخداصلی الله علیه وآله وسلّم روایت شده که فرمودند: هر که خوراکش افزون گردد تنش بیمار و دلش سخت می گردد.
23- از امام صادقعلیه السلام روایت شده که فرمودند: برای دل مومن چیزی زیان آورتر از پرخوری نخواهد بود زیرا پر خوری دو چیز را در پی خواهد داشت یکی سخت دلی و دیگری برانگیخته شدن شهوت.
24- رسولخداصلی الله علیه وآله وسلّم به امام علی علیه السلام فرمودند: خلال کردن تو را برای فرشتگان دوست داشتنی می کند زیرا فرشتگان از بوی بد دهان کسی که بعد از غذا خوردن خلال نمی کند اذیت می شود.
25- امام رضا علیه السلام فرمودند: اگر مردم در خوراک کم روی می کردند بدنهایشان پایدار بود.
26- امام علی علیه السلام فرمودند: معده خانه ی هر دردی است و هر بیماری از معده پدید می آید.
27- از امام صادقعلیه السلام روایت شده که فرمودند: هر کس خود را پیش از طعام و بعد از طعام بشوید در ظرفی زندگی خواهد کرد و از رسیدن هر آسیبی به تنش مصون خواهد ماند.
28- امام علیعلیه السلام فرمودند: ترنج را پیش از غذا و پس از غذا بخورید که خاندان محمدصلی الله علیه وآله وسلّم این کار را انجام می دادند.
29- امام علی علیه السلام فرمودند: سیر غذا خوردن بیماریها را زیاد می کند. و فرمود: کم است کسی که غذای بسیار خورد و بیمار نگردد. و فرمود: سیری کمک کار خوبی برای معاصی و گناهان است. و فرمود: با پرخوری زیرکی نخواهد بود.
30- امام صادقعلیه السلام فرمودند: هر کس که غذا بخورد وانگشتانی را که با آن غذا خورده بلیسد خدای عزّوجلّ می فرماید:«خدا تورا برکت دهد».
31- امام موسی کاظم علیه السلام فرمودند: چیز خوردن شب را ترک نکنید اگرچه به پاره ی نان خشکی باشد که باعث قوت بدن وقوت جماع می شود.
32- امام صادقعلیه السلام فرمودند: هر که ترک کند غذا خوردن را در شب شنبه و شب یکشنبه پی هم قوت از او بر طرف شود تا چهل روز به او بر نگردد، و فرمود: غذای شب نافع تر از غذای روز است.
33- امام صادقعلیه السلام فرمودند: هرگاه خواهی پی حاجتی بروی پاره ی نان با نمک بخور که بیشتر باعث عزّت توست و حاجت زودتر بر می آید.
34- رسولخداصلی الله علیه وآله وسلّم فرمودند: هرکه کاسه ی غذا را بلیسد چنان است که مثل آن غذا، تصدق کرده است.
35-امام سجادعلیه السلام فرمودند: استخوان را پاک نکنید که جنیان رادرآن بهره ای است واگر پاک کنید ایشان از خانه ی شما می برند چیزی را که بهتر از این باشد.
36- رسولخداصلی الله علیه وآله وسلّم فرمودند: چون سفره را می گذارند چهارهزار ملک بر دور آن احاطه می کنند اگر بنده «بسم الله» گفت ملائکه می گویند خدا برکت فرستد بر شما و بر طعام شما پس به شیطان می گویند بیرون برو ای فاسق، که تو را برایشان سلطنتی نیست و بعد از فارغ شدن ، اگر گفت «الحمدلله» ملائکه می گویند که ایشان جماعتی اند که نعمت داد خدا به ایشان پس ادا کردند شکر پروردگار خود را و اگر «بسم الله» نگفتند ملائکه به شیطان می گویند که بیا ای فاسق و با ایشان طعام بخور واگر سفره را برداشتند وایشان حمـــدالهی نکردند ملائکه می گویند که ایشان گروهی اند که خدا به ایشان نعمت داد وایشان پروردگار خود را فراموش کردند.
37- رسولخداصلی الله علیه وآله وسلّم فرمودند: طعام خورنده ی شکرکننده، بهتر از روزه دار خاموش است.
38- امام صادق علیه السلام فرمودند: نان را گرامی بدارید زیرا خدای تعالی برای نان کرامتی مقرر داشته است. گفته شد کرامتش چیست؟ فرمود: بریده نشود و پایمال نگردد و چون حاضر شد به انتظار آوردن چیز دیگری نباید باشد.
39- رسولخداصلی الله علیه وآله وسلّم فرمودند: هر وقت نان و گوشت را در کنار شما گذاشتند به نان خوردن آغاز کنید و گرسنگی خو درا با آن بشکنید سپس گوشت بخورید.
40- امام علی علیه السلام فرمودند: هیچ کدام ایستاده آب [درشب] نخورید که باعث درد بی درمان است مگر این که خدا شفا دهد.
41- رسولخدا صلی الله علیه وآله وسلّم فرمودند: نخوردن غذا ی شب پیری زودرس می آورد و نیز روایت شده که نخوردن غذای شب موجب خرابی تن است و شایسته نیست که مرد چون به سالمند ی رسیـــــد شب بدون غذا بخوابد.
42- امام صادق علیه السلام فرمودند: شایسته ی مرد است که با شکم انباشته از خوراکی بخوابد.
43- پیامبر اسلام صلی الله علیه وآله و سلّم فرمودند: با دست چپ نخورید زیرا شیطان با دست چپ می خورد.
44- رسولخداصلی الله علیه وآله وسلّم فرمودند: چون سفره ی غذا گذاشته شود از اطراف بخورید و وسط آن را وانهید زیرا که برکت در وسط آن فرو می آید.
45- امام علی علیه السلام فرمودند: نشستن در کنار سفره را طولانی کنید زیرا آن ساعتی است که از عمر شما به حساب نمی آید.
46- امام صادق علیه السلام فرمودند: آب در روز به حالت ایستاده نوشیدن موجب افزونی عــــرق و بیشتر شدن نیروی بدن می گردد.
47- امام علیعلیه اسلام فرمودند:اشکالی ندارد کسی که راه می رود غذا بخورد زیرا که رسولخداصلی الله علیه وآله وسلّم چنین می کرد.
پی نوشت:
اداب غذا خوردن
1- عوالم ج11ص629 2- ابن ماجه ص265 3- نصایح ص391و2
4- غررالحکم ج1ص85 5- نهج الفصاحه ص640ح3177 6- عیون الاخبارالرضا ص335
7- عیون الاخبارالرضاص339 8-عیون الاخبارالرضاص342 9- عیون الاخبارالرضاص345
10- بحارالانوارج66ص400 11- بحارالنوارج66ص401 12-عیون الاخبارالرضاص332
13- تحف العقول ص423 14-همان ص187 15- مستدرک ج2ص302
16- الحیاة ج5ص218 17- سفینةالبحارج1ص27 18-همان ص25
19- همان 20- بحارالانوارج92ص258 21-سفینةالبحارج1ص245
22- مستدرک ج2ص341 23- همان 24-وسایل الشیعه ج1ص352
25- مجموعة الاخبارص140 26- همان 27- تهذیب ج9ص97
28- غررالحکم ج1ص87 29- همان ص163و4و5 30-خصال ج2ص744
31- حلیةالمتقین ص34 32- همان 33-همان
34- همان ص35 35-همان 36-همان ص41
37- همان ص42 38- بحارالانوارج75ص206 39- فروع کافی ج6ص303
40- تحف العقول ص115 41- سفینةالبحارج2ص79 42- وسایل الشیعه ج16ص469
43- کنزالعمال ج15ص261 44- همان ص241 45-مکارم الاخلاق ص141
46- روضةالواعظین ص520 47- محجةالبیضاءج3ص47
توضیحاتی در باره بعضی از احادیث نقل شده ضروری است چون فرمود نقل حدیث زیاد است ولی فهم آن کم:
یکی از آداب غذا وضو گرفتن قبل از غذا است.
وضو به دو حالت خوانده می شود: به فتح واو اول (وَضو) و ضم آن (وُضو) آنچه در حدیث امده است که از وضوی قبل از غذا، وضو به فتح واو است که به عنای شستن دستهاست نه وضوی اصطلاحی.
وقتی غذا می خوری خوردن را طولانی کن تا کسی که با توست بهره ی کامل برد و غیر تو از آن روزی خورد.
طولانی نمودن زمان خوردن غذا در جایی موجب می شود تا فردی که با ما هم غذاست بیشتر بخورد که او و ما در یک ظرف غذا بخوریم. مسلم است که اگر کسی که با دیگری در یک ظرف غذا شریک است تند تند بخورد سهم کمتری را برای او می گذارد!
هر کس در غذا خوردن ابتدا کند به نمک حق تعالی هفتاد درد از او برطرف کند که کمترین آن خوره است.
بنابر حدیث امام رضا (علیهالسلام) نمک در ابتدای غذا برای کسانی مستحب است که در مناطق گرمسیر مثل حجاز زندگی می کنند که بواسطه تعریق زیاد نمک زیاید از بدنشان دفع می شود که باید با خوردن نمک آن را حبران کنند و الا کسانیک ه در مناطق سردسیر زندگی می کنند بهتر است غذایشان را با سرکه شروع کنند!
دمیدن در دعاها و غذا و جای سجده مکروه است.
بنابر رسمی خرافی که تقلید کار جادوگران است، (نفاثات فی العقد) در دعاهای نوشت شده می دمیدند تا اثر آنها را زیاد کنند که اینکار ناپسند اعلان شده است
هیچ مردی نیست که خانواده ی خود را گرد آورد وآنگاه سفره را پهن نماید و ...
آنچه در احادیث امده است، وضع سفره است نه فتح سفره. زیرا سفره در زبان عربی به معنای ظرف بزرگ غذا است. آنچه قبلوا مرسوم بوده است و رسم بسیار مورد سفرشی هم بوده شریک شدن چند نفر خوردن غذا در ظرفی بزرگ بوده است نه این که سفره ای پهن کنند و بعد هر کس در ظرف خودش غذا بخورد. این با هم غذا خوردن نیست.
چون سفره ی غذا گذاشته شود از اطراف بخورید و وسط آن را وانهید زیرا که برکت در وسط آن فرو می آید.
این حدیث مؤیدی است برای آنچه گفته شد. خوردن از اطراف سفره به معنای خوردن از ارطراف همان ظرف بزرگ است. وسط و کاکل غذا را ابتدا دست نزنید تا همچنان ظرف پر دیده شود. این به برکت غذا کمک می کند.
نان را گرامی بدارید زیرا خدای تعالی برای نان کرامتی مقرر داشته است. گفته شد کرامتش چیست؟ فرمود: بریده نشود
طبق احادیث دیگر بریدن غذا برای مخالفت با عجمان بوده است. قانون کلی اسلام در برخورد با رسوم این است که با رسوم کفار مخالفت شود تا فرهنگ آنها با انتقال رسمهایشان، به جامعه اسلامی منتقل نشود. لذا در صدر اسلام که عجمان هنوز مسلمان نشده بودند ولی تلاش می کردند تا رسمهایشان را بین اعراب ترویج دهند، به مسلمانان توصیه می شد تا تا با نبریدن نان، با عجمها مخالفت کنید!
[="arial"]پيامبر صلى اللّه عليه و اله هر غذايى را كه فراهم بود ميل مى كرد. بهترين غذا آن بود كه دستهاى زياد به طرف آن دراز شود. و چون سفره گسترده مى شد، مى گفت : (( ((بسم اللّه الرحمن الرحيم ؛ اللهم اجعلها نعمة مشكورة تصل بها نعمة الجنة .)) )) بيشتر اوقات كه براى غذاى خوردن مى نشست دو زانو و دو پايش را جمع مى كرد همان طورى كه نمازگزار مى نشيند، جز اين كه زالو روى زانو و يا روى (يك پهلو) مى نشست و مى گفت : همانا من بنده ام و همچون بنده مى نشينم و چون بنده غذا مى خورم .(۴۶۴)
غذاى داغ نمى خورد و مى گفت : غذاى داغ بى بركت است و خداوند آتش را غذاى ما قرار نداده است ، غذا را سرد كنيد.(۴۶۵)
و از آنچه در دسترس داشت ميل مى كرد و با سه انگشتش غذا مى خورد و گاهى از انگشت چهارم كمك مى گرفت و هيچ وقت با دو انگشت غذا نمى خورد و مى فرمود: با دو انگشت خوردن كار شياطين است .(۴۶۶)
عثمان بن عفان پالوده اى براى آن حضرت آورد، مقدارى ميل فرمود، گفت : بنده خدا اين چيست ؟ عرض كرد: پدر و مادرم فدايت ، اين روغن و عسل را در ديگ سنگى مى ريزيم و آن را روى آتش قرار مى دهيم و مى جوشانيم و بعد مغز گندم آسيا شده را روى روغن و عسل مى ريزيم و به هم مى زنيم تا بپزد، سرانجام اين طور مى شود كه ملاحظه مى فرماييد. پيامبر صلى اللّه عليه و اله فرمود: اين خوراك خوشمزه اى است .(۴۶۷)
پيامبر صلى اللّه عليه و اله نان جو سبوس نگرفته ميل مى كرد (۴۶۸) و خيار را با خرما و نمك مى خورد (۴۶۹) و بهترين ميوه ها در نظر آن حضرت خرماى تازه و خربزه و انگور بود.(۴۷۰)
و خربزه با نان و شكر ميل مى فرمود و بسا آن را با خرما مى خورد (۴۷۱) و از هر دو دستش كمك مى گرفت ، روزى خرمايى را كه در طرف راستش بود مى خورد و دانه ها را از طرف چپ جمع آورى مى كرد. گوسفندى از كنارش گذشت ، پيامبر صلى اللّه عليه و اله دانه هاى خرما را به او اشاره كرد، گوسفند شروع كرد به خوردن دانه هاى دست چپ . آن حضرت ، در همان حال با دست راستش خرما مى خورد تا فارغ شد و گوسفند به راه خود مى رفت .(۴۷۲) و چه بسيار انگور را با خوشه مى خورد، (۴۷۳) در حالى كه آب انگور مثل رشته مرواريد روى محاسنش ديده مى شد، (۴۷۴) يعنى آبى كه مى چكيد. و بيشتر خوراكش آب و خرما بود، (۴۷۵) و شير و خرما را با هم مخلوط مى كرد و آنها را دو پاكيزه مى ناميد. (۴۷۶) بهترين خوراك در نزد آن حضرت گوشت بود و مى فرمود: گوشت بر شنوايى مى افزايد و در دنيا و آخرت بالاترين خوراك است و اگر از پروردگارم بخواهم تا هر روز بر من گوشت بخوراند، اجابت مى فرمايد. (۴۷۷) و آبگوشت را با گوشت و كدو ميل مى كرد (۴۷۸) و كدو را دوست مى داشت و مى فرمود: بوته كدو، درخت برادرم يونس است . (۴۷۹) عايشه مى گويد: پيامبر صلى اللّه عليه و اله همواره مى فرمود: عايشه ! هرگاه خواستى غذايى بپزى كدوى حلوايى بيشتر بريز؛ زيرا دل غمگين را شاد مى سازد. (۴۸۰) آن حضرت گوشت پرنده شكارى را ميل مى كرد، (۴۸۱) وى خود به دنبال آن نمى رفت و شكار نمى كرد و دوست داشت برايش شكار كنند و بياورند تا او ميل كند، (۴۸۲) چون گوشت تناول مى كرد سرش را به سوى آن خم نمى كرد بلكه گوشت را به سمت دهانش مى برد و آنگاه با دندانهاى مباركش به شدت آن را جدا مى ساخت .(۴۸۳) نان و روغن ميل مى كرد و از گوسفند، ذراع و شانه اش و از غذاى ديگ ، كدوى حلوايى و از خورش ، سركه و از خرما، (نوعى از خرما به نام ) عجوه را دوست مى داشت . (۴۸۴) و درباره عجوه دعا فرمود كه با بركت گردد و فرمود: عجوه از بهشت است و شفابخش از زهر و جادو است (۴۸۵) و از سبزيجات ، كاسنى و باذروج (گياهى معطر) و گياهى به نام خرفه را دوست مى داشت (۴۸۶) و از گوسفند هفت عضو را ميل نمى كرد: آلت تناسلى بيضه ها، مثانه ، كيسه صفرا، غده ها، فرج و خون و اينها را دوست نداشت (۴۸۷) و سير و پياز و تره نمى خورد (۴۸۸) و هرگز از غذايى نكوهش مى كرد.
اگر خوشش مى آمد، ميل مى كرد وگرنه ميل نمى فرمود، و اگر خود نمى خواست به ديگرى بدگويى نمى فرمود (۴۸۹) و ظرف غذا را مى ليسيد و مى گفت : پايان غذا پر بركت تر است (۴۹۰) و به قدرى انگشتانش را پس از غذا مى ليسيد كه قرمز مى شد (۴۹۱) و تا انگشتانش را يكى يكى نمى ليسيد آنها را با حوله پاك نمى كرد. و مى گفت : خورنده غذا نمى داند كه در كدام غذا بركت است (۴۹۲) و چون فارغ مى شد، مى گفت : (( ((اللهم لك الحمد اطعمت و اشبعث و سقيت و اءرويت ، لك الحمد غير مكفور و لا مودع و لا مستغنى عنه )) (( (۴۹۳) و چون بخصوص نان و گوشت ميل مى كرد، دستهايش را خوب مى شست و آنگاه زيادى آب را به صورتش مى كشيد (۴۹۴) و در سه نوبت آب را مى نوشيد، و در آن سه نوبت سه (( بسم اللّه )) و در آخر آنها سه (( الحمدللّه )) مى فرمود (۴۹۵) و آب را به نوعى مى مكيد و سر نمى كشيد و چه بسيار كه يك نفس مى نوشيد تا فارغ مى شد ولى داخل ظرف نفس نمى كشيد، بلكه دهانش را به سويى مى گرداند.(۴۹۶) و باقيمانده آب را به كسى كه طرف راستش بود مى داد؛(۴۹۷) هر چند كه شخص سمت چپش مهمتر بود و به آن كه طرف راستش بود، مى فرمود: سنت بر اين است كه به تو بدهم ، اگر تو خواستى به ايشان ايثار مى كنى .(۴۹۸) ظرفى خدمتش آوردند كه عسل و شير داشت نخواست كه بنوشد و فرمود: دو نوشيدنى در يك جا و دو خورش در يك ظرف است و بعد گفت : ((من حرامش نمى دانم ولى افتخار به فزونيهاى دنيوى و حساب فرداى قيامت را نمى پسندم و تواضع را دوست دارم ؛ زيرا هر كه براى خدا تواضع كند خداوند او را بلند گرداند.))(۴۹۹)
در خانه خودش از دختر بالغ با حياتر بود. از اهل خانه غذا نمى خواست و اظهار تمايل هم نمى كرد. اگر غذا مى آوردند، مى خورد و آنچه مى دادند قبول مى كرد و هر نوشيدنى كه بود مى نوشيد (۵۰۰) و چه بسا خود بلند مى شد و خوردنى و يا نوشيدنى اش را مى گرفت .(۵۰۱)
[/]