ترس از نهی از منکر
تب‌های اولیه
سلام علیکم به همه ی دوستان عضو و کارشناسان
یکی از اساسی ترین مشکلات بنده در حال حاضر، عدم توانایی نهی از منکر است.
البته خب یک سری ها که وضعشون مشخصه . مثلا مشخص است که به بعضی از جوان ها نمیشود نهی از منکر کرد
بدتر درگیری ایجاد میشود . و همچنین نمیشود به دخترانی که مانتوی تنگ پوشیدند نهی از منکر کرد . به قول حاج اقا مجتهدی وایمیسن به خودت دَری وَری میگن ....
من توانایی انجام نهی از منکر را ندارم را ندارم. برای مثال دو نمونه رو عرض میکنم :
1- در جمع بزرگترهای خانواده مثلا پدربزرگ یا دایی یا حتی برادربزرگتر هستیم و یک حرامی را انجام میدهند . بنده میترسم از نهی از منکر . نمیدونم به خاطر چی . فکر میکنم رووم نمیشه چون خجالتی هم هستم :Nishkhand: یا شاید به اونا بی احترامی شه . نمیدونم به هر حال ترس دارم
2- اگر در جمع دوستان مدرسه باشیم و بعد از تمسخر بازیکنان فوتبال یا غیبت کردن معلمان هی بخوایم نهی از منکر کنیم و بگیم تو از کجا میدونی فلانه ؟ مسخره نکن ... خیلی زیاد میشه و میترسیم مسخره بشیم مثلا بگن ای بابا چقدر .... :Nishkhand: پس بگو لال شیم دیگه و ... مثلا چند وقت پیش یکی از دوستان به همین مضامین اینطور مطالبی را عرض کرد
البته اینها فقط نمونه هاش بود و مسائل دیگه ای هم ممکنه پیش بیاد
من با دوستان که صحبت میکردم مثلا مورد اول رو براشون مطرح کردم که اگه توی این موقعیت باشن چه میکنن
این خجالت و ترسی که بنده دارم رو نداشتند .
به نظرم سرچشمه ی مشکل بنده برای نهی از منکر یک ترس مذمومی هست که همان روو نداشتنــه ...
فقط خواهشا دوستان ننویسند خجالت و ترس عذر شرعی نیست . این رو میدونم
چطور بر این ترســـه غلبه کنم ؟
باید چه کنم ؟
نباید گناه کنم ...
[=microsoft sans serif]یکی از مسائلی که درآسیب شناسی امر به معروف ونهی از منکر مطرح می شود انگیزه های گوناگون ترک این فریضه ی الهی می باشد.همه ی ما به اهمیت این موضوع واقفیم وآن را وظیفه ی خود می دانیم منتها گاهی به دلیلِ دلایلی غیر موجه از عمل به آن سر باز می زنیم. [=microsoft sans serif]
از بین مطالبی که در پست اول مطرح شده در می یابیم که انگیزه ی ترک این امر دو مساله است یکی ترس ودیگری خجالت ودر واقع انگیزه ترک این مساله سرچشمه روحی وروانی دارد.
گاهی با موجود بودن شرایط امر به معروف ونهی از منکر به دنبال عملی کردن آن نیستیم زیرا می ترسیم.بیشتر مواقع ترس ما ترسی کاذب است که تحت تاثیر عوامل گوناگون محیطی واجتماعی قرار گرفته است.
پس لازم است در ابتدا نوع ترس ما مشخص شود آیا ترس ما ممدوح است ودلیلش موجه است؟ آیا ترس ما به خاطر وجود ضررهای مالی یا جانیست؟ یا عامل ترس تنها تصورات غلطیست که ما از این جریان داریم.بعضا ممکن است از عواقبش بترسیم ویا نگران برخورد دیگران وواکنش آنها باشیم باید گفت چنانچه امر به معروف ونهی از منکر به شیوه درست انجام شود دیگر این نوع ترس ها جایگاهی ندارد ولازم است شخص در آن زمان تنها به این امر توجه کند که به دنبال اطاعت از اوامر الهیست وبین این دو امر در ذهن خود مقایسه ای را ایجاد نماید که آیا غلبه بر ترسم نمایم وامر به معروف ونهی از منکر کنم یا به وظیفه شرعی خود پشت نمایم و قیامت ترسی بالاتر را تجربه نمایم.
اگر انسان خودش را بین دو امر مخیر ببیند ودائما به خود متذکر شود که الان بترسم وبر ترسم غلبه کنم بهتر است یا ترس از خدای خویش وعذاب وآتش داشته باشم نهایتا هر عقل سلیمی پاسخ خواهد داد که غلبه کردن بر این نوع ترس بسی آسان تر است.
برای غلبه کردن بر ترس وخجالتتان خود را مقید نمایید با وجود شرایط امر به معروف ونهی از منکر هر روز وبه تدریج از میزان کم شروع نموده و میزان عمل به این امر الهی را در روزهای آتی افزایش دهید.با تمرین مستمر در این امر نتیجه ی خوبی خواهید گرفت حتی می توانید برای عدم انجام آن برای خود جریمه ی اخلاقی قرار دهید وبه این ترتیب با تکرار وتمرین پیشرفت خوبی حاصل نمایید.
البته گاهی دلیل ترس انسان نیز ضعف ایمان است چرا که انسان های مومن جز از خدا نمی ترسند پس لازم است به تثبیت پایه های ایمان خویش توجه نماییم تا در این امر موفق باشیم.
.
[=microsoft sans serif]اگر انسان به فعلی که انجام می دهد یقین داشته باشد خدا را هر لحظه در کنار خود حس خواهد کرد بنابراین او را بهترین دوست می داند ونه ترسی از دست دادن دوستان بر او حاکم می شود ونه خجالت وحیایی مذموم.
یکی از مسائلی که درآسیب شناسی امر به معروف ونهی از منکر مطرح می شود انگیزه های گوناگون ترک این فریضه ی الهی می باشد.همه ی ما به اهمیت این موضوع واقفیم وآن را وظیفه ی خود می دانیم منتها گاهی به دلیلِ دلایلی غیر موجه از عمل به آن سر باز می زنیم.از بین مطالبی که در پست اول مطرح شده در می یابیم که انگیزه ی ترک این امر دو مساله است یکی ترس ودیگری خجالت ودر واقع انگیزه ترک این مساله سرچشمه روحی وروانی دارد.
گاهی با موجود بودن شرایط امر به معروف ونهی از منکر به دنبال عملی کردن آن نیستیم زیرا می ترسیم.بیشتر مواقع ترس ما ترسی کاذب است که تحت تاثیر عوامل گوناگون محیطی واجتماعی قرار گرفته است.پس لازم است در ابتدا نوع ترس ما مشخص شود آیا ترس ما ممدوح است ودلیلش موجه است؟ آیا ترس ما به خاطر وجود ضررهای مالی یا جانیست؟ یا عامل ترس تنها تصورات غلطیست که ما از این جریان داریم.بعضا ممکن است از عواقبش بترسیم ویا نگران برخورد دیگران وواکنش آنها باشیم باید گفت چنانچه امر به معروف ونهی از منکر به شیوه درست انجام شود دیگر این نوع ترس ها جایگاهی ندارد ولازم است شخص در آن زمان تنها به این امر توجه کند که به دنبال اطاعت از اوامر الهیست وبین این دو امر در ذهن خود مقایسه ای را ایجاد نماید که آیا غلبه بر ترسم نمایم وامر به معروف ونهی از منکر کنم یا به وظیفه شرعی خود پشت نمایم و قیامت ترسی بالاتر را تجربه نمایم.
اگر انسان خودش را بین دو امر مخیر ببیند ودائما به خود متذکر شود که الان بترسم وبر ترسم غلبه کنم بهتر است یا ترس از خدای خویش وعذاب وآتش داشته باشم نهایتا هر عقل سلیمی پاسخ خواهد داد که غلبه کردن بر این نوع ترس بسی آسان تر است.
برای غلبه کردن بر ترس وخجالتتان خود را مقید نمایید با وجود شرایط امر به معروف ونهی از منکر هر روز وبه تدریج از میزان کم شروع نموده و میزان عمل به این امر الهی را در روزهای آتی افزایش دهید.با تمرین مستمر در این امر نتیجه ی خوبی خواهید گرفت حتی می توانید برای عدم انجام آن برای خود جریمه ی اخلاقی قرار دهید وبه این ترتیب با تکرار وتمرین پیشرفت خوبی حاصل نمایید.البته گاهی دلیل ترس انسان نیز ضعف ایمان است چرا که انسان های مومن جز از خدا نمی ترسند پس لازم است به تثبیت پایه های ایمان خویش توجه نماییم تا در این امر موفق باشیم.
.اگر انسان به فعلی که انجام می دهد یقین داشته باشد خدا را هر لحظه در کنار خود حس خواهد کرد بنابراین او را بهترین دوست می داند ونه ترسی از دست دادن دوستان بر او حاکم می شود ونه خجالت وحیایی مذموم.
بسم الله الرحم الرحیم
سلام.خیلی عالی بود:Gol:
احسنت
فکر میکنم مشکل بنده ترس از واکنش دیگران باشد
روش نهی از منکر صحیح به بزرگترهای خودمون مثلا دایی و پدر بزرگ و روحانی مسجد و ... که موجب بی احترامی به اونها نشه رو میفرمایید ؟
و آیا راهی هست که من موقعی که باید نهی از منکر کنم ، این دو ترس رو در مقابل هم قرار ندم ؟
یعنی این ترسه برطرف شه ...
سلام.دوست عزیز شما اول باید بدانی که نهی از منکر کجاها واجب می شود.مثلا در مواقعی که شما مطمئنی که نهی از منکر شما تاثیری بر شخص یا اشخاص مورد نظر ندارد یا مواقعی که ابروی شما یا اطرافیان در خطر باشد نهی از منکر واجب نیست.برای اطلاعات بیشتر درباره ی نهی از منکر بهتر است به رساله ی توضیح المسائل مرجع تقلید خود سری بزنید.ادرسه رساله رو تو انجمن میزارم که بقیه هم استفاده کنند.
موفق باشید:Gol:
http://www.askdin.com/thread28367.html
سلام
ببخشید منم همین مشکل رو دارم بارها شده یه نفرداره غیبت میکنه منم بهش با کمال احترام تذکر میدم اگه از من کوچیک تر باشه گوش نمیده و یادش میره هم سنم باشه مسخره میکنه ازمم بزرگتر باشه میگه تو میخوای به من یاد بدی؟اصلا نمیدونم چیکار کنم بعضی موقع ها میگم نباید کاری داشته باشم من کارم رو برای خدا میکنم
ولی وقتی هیچ اتفاقی نمیفته و علاوه بر اون به خودم هم توهین میشه پشیمون میشم
میشه راه حلش رو بگین؟
یاعلی:Gol:
احسنت
فکر میکنم مشکل بنده ترس از واکنش دیگران باشد
روش نهی از منکر صحیح به بزرگترهای خودمون مثلا دایی و پدر بزرگ و روحانی مسجد و ... که موجب بی احترامی به اونها نشه رو میفرمایید ؟
و آیا راهی هست که من موقعی که باید نهی از منکر کنم ، این دو ترس رو در مقابل هم قرار ندم ؟
یعنی این ترسه برطرف شه ...
[=microsoft sans serif]گاهی وقت ها چیزی که ما در ذهن خودمان پرورش میدهیم با آنچه که در بیرون ودر عالم خارج وجود دارد بسیار متفاوت است ویا حتی این دو امر در تضاد می باشند.ما ممکن است یه سری پیش فرض هایی را در ذهن خودمان داشته باشیم که علت آنها هم عوامل مختلفی همچون تلقین کردن به خود ویا القاء دیگران به ما باشد.اما اگر واقع بینانه به قضیه نگاه کنیم در می یابیم که ذهنیات ما اکثراً ساخته وپرداخته دست ماست و واقعیت چیزی جدای از آنهاست .در مسئله ی امر به معروف ونهی از منکر هم گاهی ما اینگونه ترس های کاذب را برای خود می سازیم وموضوع ر ا برای خود تبدیل به یک امر سخت ومشکل لاینحل می کنیم دائما تصور می کنیم که اگر تذکر دهیم چه میشود وچه اتفاق بدی خواهدافتاد ؟نکند ناراحت شوند ؟ نکند بی احترامی شود؟ اگر بی احترامی شد چه کنیم؟ اگر واگر واگر و.... این اگرها وچه کنم ها را بسیارزیبا ،شیطان در کنار هم قرارمی دهد ویکی پس از دیگری را با تیر نیرنگش به سوی ما پرتاب می نماید.تا وقتی که از آب بترسیم نمی توانیم شناگر خوبی شویم برای شناگر شدن لازم است در آب بیافتیم.اینجا نیز اگر شرایط امر به معروف ونهی ز منکر وجود دارد لازم است خود را در این دریا قرار دهیم وجسارت تذکر را به خود بدهیم ومنتظر واکنش باشیم .اما باید گفت اگر روش ، روش مناسب وشرایط این امر مهیا ونیت پاک وخالص هم چاشنی آن باشد دیگر دلیلی برای ترس نیست پس بسم الله .....
ادامه دارد...
سلام
ببخشید منم همین مشکل رو دارم بارها شده یه نفرداره غیبت میکنه منم بهش با کمال احترام تذکر میدم اگه از من کوچیک تر باشه گوش نمیده و یادش میره هم سنم باشه مسخره میکنه ازمم بزرگتر باشه میگه تو میخوای به من یاد بدی؟اصلا نمیدونم چیکار کنم بعضی موقع ها میگم نباید کاری داشته باشم من کارم رو برای خدا میکنم
ولی وقتی هیچ اتفاقی نمیفته و علاوه بر اون به خودم هم توهین میشه پشیمون میشم
میشه راه حلش رو بگین؟
یاعلی
بسم الله الرحمن الرحیم
سلام.اول از همه نیت پاک شما رو می ستایم و اینکه کارهایتان رو برای خدا می کنین.:Gol:
نهی از منکر کار بسیار حساسیه که اون رو با جراحی روح یاد می کنن.اول از همه شما باید احتمال بدی که ایا نهی از منکر شما تاثیری داره یا نه اگه نداره به هیچ وجه نباید نهی از منکر انجام دهی چون این خودتونین که صدمه می بینین.
منم اولا مثل شما بودم ولی از وقتی که رساله رو خوندم مشکلم حل شد.ادرسه رساله رو بالا گذاشتم کافیه فقط شروطش و مراحلش رو بخونین تا مشکلتون حل بشه.
یا علی:Gol: در پناه حق:Gol:
عید مبعث رو هم به شما تبریک میگم:Gol:
باسلام
بعضی اوقات احساس می كنم كه من اگراعمال وگفتارخودرادرهرشرايطی درست وبه بهترين شيوه انجام دهم،زيباترين امربه معروف ونهی ازمنكرراكرده ام
واقعاً فكرمی كنم كه ماباانجام دلنشين ترين مكارم اخلاقی درهرموقعيتی به انسان های اطرافمان الهام می بخشيم،حتی اگراين رفتارالهی وانسانی تنهايك لبخندساده باشد
چون خودمن ازچنين رفتارهاوگفتارهايی الهام می گيرم وانرژی مثبت آنهاراخوددريافت می كنم،انگاركه به انجام چنين فضيلتی ازناحيه ای تشويق می شوم
همانطوركه دانشمندان علم فيزيك می گويند:«اگرحركتی رخ ندهد،هيچ اتفاقی نمی افتد»
به نظرمن امربه معروف ونهی ازمنكرخشك وخالی هرچندهم واجب باشد،دراين دنياچندان مؤثرواقع نمی شود(به عبارتی آن تنهابه عنوان تكليف شرعی انجام می شود،فقط همين)
اگرمابصورت تمام وقت ازاشتباه پرهيزكنيم واعمال وگفتارخودراالهی وانسانی گردانيم،بهترين واثرگذارترين انرژی هايی بافركانس های بالاازخودساطع می كنيم
نظردوستان واساتيددراين موردچيست؟؟؟
سلام
اگه امر به معروف و نهی از منکر موثر نبود که خدا اونو واجب نمیکرد!!!
اینکه شما خودتون رو الگو قرار دادید و فرمودید:
من اگراعمال وگفتارخودرادرهرشرايطی درست وبه بهترين شيوه انجام دهم،زيباترين امربه معروف ونهی ازمنكرراكرده ام
بسیار عالیست چرا که امام خمینی (ره)فرمودند:
شما خودت رو درست کن جامعه خودش درست میشه.
ضمنا یه جمله ی دیگه هم هست که نمیدونم رواینه یا سخن یکی از بزرگان که فرمودند:
اگه یکی رو بتونی نجات بدی انگار جامعه رو نجات دادی.
پس ببینید ارزش امر به معروف چه قدر بالاست!!! از این نکته غافل نباشید.
(به عبارتی آن تنهابه عنوان تكليف شرعی انجام می شود،فقط همين)
مراد از انجام تکلیف شرعی چیست؟مگر نه این است که خداوند علیم که راه سعادت ما را می داند به ما متذکر شده است.
اگر شما تکلیف شرعی را ان بدانید که فقط جهت این که خدا به ما گفته انجام بدهید تکلیف شرعی را چیزی می دانید که به زور تحمیل شده است در صورتی که اینگونه نیست.
اینکه رفتار ما بر دیگران اثر بگذارد درست است ولی همه که اینطور نیستند بعضی هستند که به هیچ صراطی مستقیم نمی شوند حتما شما هم این افراد را دیده اید.
بغیر از انها که نهی از منکر ما واجب است برای افراد دیگر که حق پذیرند رفتار شایسته ی ما بهترین عمل است.
موفق باشید:Gol::Gol::Gol:
[=microsoft sans serif]شاید بتوان گفت بیشترین ضربه ای که جامعه ما در این مساله دیده است مربوط به نحوه وروش نامطلوب امربه معروف ونهی از منکر است.بنابراین لازم است امر به معروف ونهی از منکر همرا ه با مدیریت کامل باشد.
یکی از مقدماتی ترین روش ها تذکر لسانی است اما خود این امر نیز، نیازمند رعایت قوانینی می باشد که با توجه کردن به آنها این امربه نحو احسن عملی خواهد شد. لازم است برای تذکر دادن از بهترین واژه ها استفاده شود وزیباترین ومودبانه ترین الفاظ را گزینش نماییم تا موثرترباشد.[=microsoft sans serif] .
با گوشه وکنایه حرف زدن ویا بیان مطلب با حالت تمسخر ویا به کاربردن ادبیات طلبکارانه نمی تواند روش مناسبی برای این امر باشد.
ادامه دارد...
[=microsoft sans serif]
در عین حال که سخن ما باید شیوا ورسا وبدن تکلف باشد لازم است با جدیت همراه باشد.چون اگر الفاظ زیبا در قالب شوخی و سبکی مطرح شود مخاطب صحبت ما را جدی نخواهد گرفت. گاهی حتی می توانیم مطلب را با حالت پرسشی بیان کنیم .مثلا آیا فلان کار اشکال شرعی دارد یا نه ؟آیا انجام آن عمل به عبادات ما ضربه می زند یا نه؟آیا انجام فلان عمل در پذیرش عبادات ما تاثیرگذار است یا نه؟وتا چه حدی؟خود همین پرسش طرف مقابل را نسبت به انجام عمل مردد خواهد کرد.
بعضی از افراد وقتی می خواهند تذکر بدهند مطلب را به اصطلاح بسیار کش می دهند وبه جای ایجاز در کلام از اطناب وطولانی کردن کلام بهره می برند واین در حالیست که گاهی مخاطب ما ظرفیت بالایی برای شنیدن سخن ها وتذکر ها ونصیحت های طولانی را ندارد پس لازم است توجه کنیم که بهترین سخن آن است که کوتاه وراهنما کننده باشد.
[=microsoft sans serif]
[=microsoft sans serif]واقع نمایی نیز راهکار دیگریست که می توانیم از آن بهره ببریم چرا که لازم است با هر کس با توجه به نوع گناهش برخورد کرد .گناه کردن طغیان در برابر خداست اما اثر بعضی گناهان نسبت به بعضی دیگر بیشتر ویا کمتر است ویا انجام آن گناه از بعضی از افراد قبیح تر است نسبت به بعضی دیگر. بنابراین لازم است به این امور نیز توجه شود وبا توجه به نوع گناه و شناخت مخاطب وانگیزه اش از انجام گناه، با او برخورد مناسب شود.گاهی دلیل انجام گناه غفلت است وگاهی سهل انگاری وگاهی نیز لجبازی و بعضا عامدانه پس با توجه به نوع گنهکار لازم است در برابر او واکنش متناسب نشان دهیم.
همه ی گناهان بزرگ است وبه قول بعضی علما ما گناه صغیره نداریم چرا که انجام گناه در برابر حضرت حق ، همه کبیره است اما گاهی بزرگ نمایی در انجام گناه دیگران ویا کوچک نمایی باعث عدم موفقیت در امر به معروف ونهی از منکر می شود لازم است با شناخت هر گناه میزان مخرب بودن آن را نیز دریابیم وبه همان نسبت مخاطب را عوارضش آگاه نماییم.و قبح گناه را به همان اندازه که در شرع اسلام وارد شده است بیان کنیم نه کم نه زیاد .
[=microsoft sans serif]
ما می خواهیم دیگران را از انجام گناه منصرف نماییم اما یادمان باشد که این امر با گناه کردن شدنی نیست ما نباید خود برای امر به معروف ونهی از منکر دچار گناه شویم.
بی حرمتی وگاهی تهمت وحتی غیبت ویا بردن عرض وآبروی دیگران، بسته های پیشنهادی شیطان است که با این امور ما را در امر به معروف ونهی از منکر یاری می کند پس لازم است حواسمان به خدعه شیطان نیز باشد که با گناه ؛نمی توان از انجام گناه جلوگیری کرد.
[=microsoft sans serif]
[=microsoft sans serif]برای هر کاری لازم است اجازه بگیریم چه خوب است در موقع امر به معروف ونهی از منکر نیز با کسب اجازه از مخاطب امر ونهی خود را بیان کنیم این امر نشان دهنده ی میزان ادب آمر وناهیست البته اجازه گرفتن نه به این معنا که اگر او اجازه نداد ما منصرف شویم بلکه به این معنا که من با اجازه می خواهم چند کلامی را لزوما خدمتتان عرض نمایم..
نکته ی دیگری که می شود اینجا بیان کرد واکنش بعد از امر به معروف ونهی از منکر است ما گاهاً لازم است خود را برای برخورد نه چندان خوب دیگران آماده کنیم در اینجا صبر وآرامش و ادب می تواند راهگشا باشد.
گاهی مخاطب ما از افرای است که دائما با او در ارتباطیم بنابراین در برابر این افراد لازم است از ارشاد تدریجی بهره ببریم و نسبت به موفقیت در کار عجله ننماییم.
باسلام
اگه امر به معروف و نهی از منکر موثر نبود که خدا اونو واجب نمیکرد!!!
پس ببینید ارزش امر به معروف چه قدر بالاست!!! از این نکته غافل نباشید.
يقيناً همينطوراست فقط تأكيدمن براين نكته ی استاداست
شاید بتوان گفت بیشترین ضربه ای که جامعه ما در این مساله دیده است مربوط به نحوه وروش نامطلوب امربه معروف ونهی از منکر است
مراد از انجام تکلیف شرعی چیست؟مگر نه این است که خداوند علیم که راه سعادت ما را می داند به ما متذکر شده است.
اگر شما تکلیف شرعی را ان بدانید که فقط جهت این که خدا به ما گفته انجام بدهید تکلیف شرعی را چیزی می دانید که به زور تحمیل شده است در صورتی که اینگونه نیست.
دوست عزيز
من خودم برروی معناومفهوم احكام دين تحقيقات زيادی انجام داده ام
وبه اين نتيجه هم رسيده ام كه بسياری ازآنهابرای تقويت حس آزادگی جسمی وروحی انسان می باشد
امابعضی اوقات به نكاتی فراترازچنين مسائلی برخوردم
بطورمثال شمابگوييدكه چرابرای زن پوشاندن مچ وگردن واجب ترازگردی صورت است؟؟؟!!!
درحالی كه صورت زن بيشترنمايانگرجمال اوست
درهرصورت اينهااحكام معتبردين ودستورات الهی است وبايستی انجام گردد
ماشاهديم كه مردم برای تجويزداروهاازجانب پزشك هرگزچون وچرا نمی كنند!!!
چون به او(دكتر)به خاطرتحصيلات اعتماددارند
امامتاسفانه بيشترمردم درمقابل حكم خالق هستی كه عالم به نهان وآشكارعالم است به چون وچرابرمی خيزند
اینکه رفتار ما بر دیگران اثر بگذارد درست است ولی همه که اینطور نیستند بعضی هستند که به هیچ صراطی مستقیم نمی شوند حتما شما هم این افراد را دیده اید.
درسته ولی بنده فكرمی كنم چنين انسان هايی باامربه معروف ونهی ازمنكرزبانی هم به راه نخواهندآمد
يادم است داستانی درموردحضرات حسنين عليهم السلام شنيدم به اين مضمون كه اين انسانهای مقدس دردوران كودكی تنهابادرست وضوگرفتن پيرمردی راارشادكردند
توجه كنيد،فقط به خاطراينكه كارخودرادرست انجام دادند،اين است منظورمن ازالهام بخشيدن
به هرحال معتقدم كه اگرمااعمال وگفتارمان رادرست كنيم بهترين واثرگذارترين امربه معروف ونهی ازمنكرراكرده ايم
باسلام
بعضی اوقات احساس می كنم كه من اگراعمال وگفتارخودرادرهرشرايطی درست وبه بهترين شيوه انجام دهم،زيباترين امربه معروف ونهی ازمنكرراكرده ام
واقعاً فكرمی كنم كه ماباانجام دلنشين ترين مكارم اخلاقی درهرموقعيتی به انسان های اطرافمان الهام می بخشيم،حتی اگراين رفتارالهی وانسانی تنهايك لبخندساده باشد
چون خودمن ازچنين رفتارهاوگفتارهايی الهام می گيرم وانرژی مثبت آنهاراخوددريافت می كنم،انگاركه به انجام چنين فضيلتی ازناحيه ای تشويق می شوم
همانطوركه دانشمندان علم فيزيك می گويند:«اگرحركتی رخ ندهد،هيچ اتفاقی نمی افتد»
به نظرمن امربه معروف ونهی ازمنكرخشك وخالی هرچندهم واجب باشد،دراين دنياچندان مؤثرواقع نمی شود(به عبارتی آن تنهابه عنوان تكليف شرعی انجام می شود،فقط همين)
اگرمابصورت تمام وقت ازاشتباه پرهيزكنيم واعمال وگفتارخودراالهی وانسانی گردانيم،بهترين واثرگذارترين انرژی هايی بافركانس های بالاازخودساطع می كنيمنظردوستان واساتيددراين موردچيست؟؟؟
[=microsoft sans serif]
همانطور که آگاه هستید کلام ما موقعی می تواند اثرگذاری بیشتری داشته باشد که خود عامل باشیم و در قرآن نیز به این امر اشاره شده است.
خداوند در قرآن می فرماید:
لِمَ تَقُولُونَ ما لا تَفْعَلُون. (صف/ 3)
اى كسانى كه ايمان آورده ايد! چرا آنچه را مى گوئيد عمل نمى كنيد؟
اتَأْمُرُونَ الْنَّاسَ بِالْبِرِّ وَ تَنْسَوْنَ انْفُسَكُم. (بقره/ 44)
آيا مردم را به نيكى سفارش مى كنيد، در حالى كه خودتان را فراموش مى كنيد؟
نکته ی قابل توجه این است که عامل بودن ما اثرگذاری را بیشتر می نماید اما دلیلی بر ترک این فریضه الهی نیست.
يعنى ما نمی توانیم به بهانه اينكه خودمان عامل نیستیم ، از زير بار مسئوليت شانه خالى كنیم.
با عرض سلام و خسته نباشید به همه دوستان و جناب سینا
یکی از دغدغه های اساسی من هم تو زندگیم اینه که نمیتونم به راحتی از کنار آدمای دیگه ( مخصوصا دوستان و نزدیکانم ) رد شم و بگم به من ربطی نداره که اون چی کار می کنه و نتیجه ش چی میشه واین رو زندگ خودم هم تاثیر گذاشته و خیلی منو در گیر میکنه .
البته خیلی ها رو دیدم که در این مواقع میگن بذار بره خودش ضرر می کنه و سرش به سنگ می خوره . ( بعضی وقتا با خودم میگم خوش به حالشون ولی من واقعا نمیتونم ...)
تا وقتی که از آب بترسیم نمی توانیم شناگر خوبی شویم برای شناگر شدن لازم است در آب بیافتیم.اینجا نیز اگر شرایط امر به معروف ونهی ز منکر وجود دارد لازم است خود را در این دریا قرار دهیم وجسارت تذکر را به خود بدهیم ومنتظر واکنش باشیم
جناب سینا البته نمیشه به این راحتی گفت که باید دل رو به دریا زد و منتظر واکنش بود
برای مثال : یکی از نزدیکان ما با پسر اقوامشون که به معنای واقعی در حال غرق شدن در منجلاب فساد بود صحبت کرد تا شاید وجدانش بیدار بشه اما اون پسر با وجودی که اون فرد شخص بسیار محترمی بود و از روی دلسوزی این کار رو کرده بود کینه بدی ازش به دل گرفت که چند وقت بعد تو یه دعوا آثارش مشخص شد و الان اونا چند ساله که با هم رابطه ای ندارن .:Ghamgin:
آخه چرا این طوریه ؟؟؟؟؟
امربه معروف و نهی از منکر اگه انجام نشه که بده اگه بشه هم که چیزی که درست نمیشه هیچ بدتر هم میشه !
تو رو خدا نگید حتما روش یا شرایط درستش انجام نشده چون من همشو تجربه کردم . خیلی خیلی کم نتیجه میده .
با این وضع جایگاه امر به معروف ونهی از منکر تو زندگی ما باید کجا باشه؟؟
در زمینه امر به معروف و نهی از منکر یه جنبش دانشجویی هست به نام جنبش دانشجویی حیا به آدرس سایت"hayauni.ir" که در آن بچه ها خاطرات امر به معروف و نهی از منکرشون رو که البته بیشتر در زمینه حجاب هست رو می ذارن. خوندن این خاطرات برای انگیزه گرفتن و ریختن ترس خیلی موثره ان شاالله. در ضمن هرچندوقت یکبار هم رزم های فرهنگی برای تذکرهای دسته جمعی و درواقع آموزش به نهی اولی ها صورت میگیره که شرکت در اونها هم میتونه موثر باشه ان شاالله. یه مطلب دیگه هم اینکه در مورد تذکر لسانی حضرت آقا فرموده اند که حتما تاثیر دارد.
صحبتهای حضرت آقا در زمینه امر به معوف و نهی از منکر خیلی راهگشا هستند که میتونین از این لینک دریافت کنین: http://farsi.khamenei.ir/keyword-print?id=1170
يكى از عواملى كه در جامعه از بديها جلوگيرى مى‌كند، نهى از منكر و منكر ساختن منكر است. نگذاريم «منكر» «معروف» و «معروف» «منكر» شود. نهى از منكر كردن، مثل اين است كه بگوييد آقا چرا اين كار را مى‌كنى؟ اين چه حركت بدى است كه انجام مى‌دهى؟ يك نفر بگويد، دو نفر بگويند، ده نفر بگويند؛ بالاخره طرف مجبور مى‌شود ترك كند؛ يعنى اگر بارها گفته شد، روحاً مغلوب مى‌گردد. من همين امر به معروف و نهى از منكر زبانى را - ولو به شكل خيلى راحت و آرام و بدون هيچ خشونت و دعوايى - واقعاً يكى از معجزات اسلام مى‌دانم. مثلاً يك نفر كار خلافى مى‌كند، مى‌گويند آقا شما اين كار را نبايد مى‌كردى. اين مطلب را بگو و برو. مى‌گويد او برمى‌گردد دو تا فحش به من مى‌دهد. خيلى خوب؛ حالا دو تا فحش هم به شما بدهد؛ براى خاطر امر خدا تحمّل كنيد. اگر نفر دوم هم بگويد آقا شما بايد اين كار را نمى‌كردى؛ بدانيد اگر دعوا هم بكند، دعوايش كمتر از آنى است كه با نفر اوّل كرده است. نفر سوم و نفر دهم و نفر بيستم هم همين‌طور. بنابراين، اگر نهى از منكر باب شد و تا نفر بيستم رسيد، شما خيال مى‌كنيد آن آدم ديگر آن كار را تكرار خواهد كرد؟ نهى از منكر واقعاً معجزه مى‌كند. فقط هم زبانى؛ يديش در اختيار حكومت است؛ يعنى اگر جايى بايد با گناهكار به صورت يدى و مجازاتى برخورد كنند، فقط دستگاههايى از حكومت هستند كه مسؤول اين كارند؛ مردم نبايد بكنند. اما زبانى چرا؛ خيلى هم اثر دارد. (بيانات در جلسه پرسش و پاسخ مديران مسئول و سر دبيران نشريات دانشجويی1377/12/04)
با عرض سلام و خسته نباشید به همه دوستان و جناب سینا
یکی از دغدغه های اساسی من هم تو زندگیم اینه که نمیتونم به راحتی از کنار آدمای دیگه ( مخصوصا دوستان و نزدیکانم ) رد شم و بگم به من ربطی نداره که اون چی کار می کنه و نتیجه ش چی میشه واین رو زندگ خودم هم تاثیر گذاشته و خیلی منو در گیر میکنه .
البته خیلی ها رو دیدم که در این مواقع میگن بذار بره خودش ضرر می کنه و سرش به سنگ می خوره . ( بعضی وقتا با خودم میگم خوش به حالشون ولی من واقعا نمیتونم ...)جناب سینا البته نمیشه به این راحتی گفت که باید دل رو به دریا زد و منتظر واکنش بود
برای مثال : یکی از نزدیکان ما با پسر اقوامشون که به معنای واقعی در حال غرق شدن در منجلاب فساد بود صحبت کرد تا شاید وجدانش بیدار بشه اما اون پسر با وجودی که اون فرد شخص بسیار محترمی بود و از روی دلسوزی این کار رو کرده بود کینه بدی ازش به دل گرفت که چند وقت بعد تو یه دعوا آثارش مشخص شد و الان اونا چند ساله که با هم رابطه ای ندارن .:Ghamgin:آخه چرا این طوریه ؟؟؟؟؟
امربه معروف و نهی از منکر اگه انجام نشه که بده اگه بشه هم که چیزی که درست نمیشه هیچ بدتر هم میشه !تو رو خدا نگید حتما روش یا شرایط درستش انجام نشده چون من همشو تجربه کردم . خیلی خیلی کم نتیجه میده .
با این وضع جایگاه امر به معروف ونهی از منکر تو زندگی ما باید کجا باشه؟؟
من توانایی انجام نهی از منکر را ندارم را ندارم. برای مثال دو نمونه رو عرض میکنم : البته اینها فقط نمونه هاش بود و مسائل دیگه ای هم ممکنه پیش بیادیکی از اساسی ترین مشکلات بنده در حال حاضر، عدم توانایی نهی از منکر است.
البته خب یک سری ها که وضعشون مشخصه . مثلا مشخص است که به بعضی از جوان ها نمیشود نهی از منکر کرد
بدتر درگیری ایجاد میشود . و همچنین نمیشود به دخترانی که مانتوی تنگ پوشیدند نهی از منکر کرد . به قول حاج اقا مجتهدی وایمیسن به خودت دَری وَری میگن ....
1- در جمع بزرگترهای خانواده مثلا پدربزرگ یا دایی یا حتی برادربزرگتر هستیم و یک حرامی را انجام میدهند . بنده میترسم از نهی از منکر . نمیدونم به خاطر چی . فکر میکنم رووم نمیشه چون خجالتی هم هستم یا شاید به اونا بی احترامی شه . نمیدونم به هر حال ترس دارم
2- اگر در جمع دوستان مدرسه باشیم و بعد از تمسخر بازیکنان فوتبال یا غیبت کردن معلمان هی بخوایم نهی از منکر کنیم و بگیم تو از کجا میدونی فلانه ؟ مسخره نکن ... خیلی زیاد میشه و میترسیم مسخره بشیم مثلا بگن ای بابا چقدر .... پس بگو لال شیم دیگه و ... مثلا چند وقت پیش یکی از دوستان به همین مضامین اینطور مطالبی را عرض کرد
من با دوستان که صحبت میکردم مثلا مورد اول رو براشون مطرح کردم که اگه توی این موقعیت باشن چه میکنن
این خجالت و ترسی که بنده دارم رو نداشتند .
به نظرم سرچشمه ی مشکل بنده برای نهی از منکر یک ترس مذمومی هست که همان روو نداشتنــه ...
فقط خواهشا دوستان ننویسند خجالت و ترس عذر شرعی نیست . این رو میدونم
چطور بر این ترســـه غلبه کنم ؟
باید چه کنم ؟
فکر میکنم مشکل بنده ترس از واکنش دیگران باشد
روش نهی از منکر صحیح به بزرگترهای خودمون مثلا دایی و پدر بزرگ و روحانی مسجد و ... که موجب بی احترامی به اونها نشه رو میفرمایید ؟
و آیا راهی هست که من موقعی که باید نهی از منکر کنم ، این دو ترس رو در مقابل هم قرار ندم ؟
یعنی این ترسه برطرف شه ...
ببخشید منم همین مشکل رو دارم بارها شده یه نفرداره غیبت میکنه منم بهش با کمال احترام تذکر میدم اگه از من کوچیک تر باشه گوش نمیده و یادش میره هم سنم باشه مسخره میکنه ازمم بزرگتر باشه میگه تو میخوای به من یاد بدی؟اصلا نمیدونم چیکار کنم بعضی موقع ها میگم نباید کاری داشته باشم من کارم رو برای خدا میکنم
ولی وقتی هیچ اتفاقی نمیفته و علاوه بر اون به خودم هم توهین میشه پشیمون میشم
میشه راه حلش رو بگین؟
با سلام.
اول این که به شخصه خوشحالم که هنوز افراد باورمندی مثل شما دوستان در بین جوانان ما حضور دارند.
بعد این که امر به معروف و نهی از منکر همان طور که دوستمان فرمودند شرایطی برای وجوب دارد که یکی از آنها امید به تأثیر است. در خارج از این شرایط که به هر دلیلی (اعم از اختلاف سنی یا غالب شدن مفسده مثل بدحجابی و بی حجابی و ...) امید به تأثیر ندارید بر شما واجب نیست. اما یک راه ایجاد امید به تأثیر در کنار سفارش های جناب سینا استفاده از لحن پیشنهادی است. یعنی در بین دوستان مسجدی هم که هستید اگر بخواهید از غیبت آنها جلوگیری کنید بهتر است بجای امر و نهی به آنها پیشنهادی دلسوزانه و متواضعانه بدهید یا این که مورد امر به معروف را از خود آنها سؤال کنید. مثلاً با این جملات: «بچه ها این چیزایی که داریم الآن پشت سر فلانی می گیم غیبت نیست؟» یا این که «بچه ها من می گم بحث و عوض کنیم تا غیبت نباشه». در نهایت اگر مجبور شدید و افاقه نکرد می توانید مؤدبانه و با لبخند بگویید: «ببخشید من باید برم. خداحافظ». تردید نکنید که با این گفتار دوستان شما به فکر فرو می روند. حتی اگر کمی ناراحت شوند چون برخورد شما از موضع تواضع بوده و نه عصبانیت، اثر خوبی بر آنها می گذارید. اگر بی طرفانه و با لبخند پیشنهاد کنید ترس شما هم به مرور می ریزد.
البته گاهی بخشی از ترس بخاطر عدم اطلاع دقیق از حکم شرعی است که در این صورت نیز امر به معروف و نهی از منکر از گردن شما ساقط است. اما در مورد بدحجابی یا بی حجابی همین که نگاه شما در برخورد با خانم مورد نظر پایین باشد و مستقیم نگاه نکنید و مؤدبانه و با احترام صحبت کنید اغلب باعث می شود بخاطر شما کمی حجابش را مرتب کند که همین خودش خیلی مؤثر است. اما تذکر در خیابان ها و معابر واقعاً دیگر جوابگو نیست. مگر با اعمال خشونت و زور که اثر آن هم موقتی و معمولاً برعکس است!
موفق باشید. :Gol:
نظردوستان واساتيددراين موردچيست؟؟؟
بعضی اوقات احساس می كنم كه من اگراعمال وگفتارخودرادرهرشرايطی درست وبه بهترين شيوه انجام دهم،زيباترين امربه معروف ونهی ازمنكرراكرده ام
واقعاً فكرمی كنم كه ماباانجام دلنشين ترين مكارم اخلاقی درهرموقعيتی به انسان های اطرافمان الهام می بخشيم،حتی اگراين رفتارالهی وانسانی تنهايك لبخندساده باشد
چون خودمن ازچنين رفتارهاوگفتارهايی الهام می گيرم وانرژی مثبت آنهاراخوددريافت می كنم،انگاركه به انجام چنين فضيلتی ازناحيه ای تشويق می شوم
همانطوركه دانشمندان علم فيزيك می گويند:«اگرحركتی رخ ندهد،هيچ اتفاقی نمی افتد»
به نظرمن امربه معروف ونهی ازمنكرخشك وخالی هرچندهم واجب باشد،دراين دنياچندان مؤثرواقع نمی شود(به عبارتی آن تنهابه عنوان تكليف شرعی انجام می شود،فقط همين)
اگرمابصورت تمام وقت ازاشتباه پرهيزكنيم واعمال وگفتارخودراالهی وانسانی گردانيم،بهترين واثرگذارترين انرژی هايی بافركانس های بالاازخودساطع می كنيم
شما به بهترین روش امر به معروف اشاره فرمودید. به فرموده امام صادق (ع):
کونوا دعاة للناس بغیر السنتکم لیروا منکم الورع و الاجتهاد و الصلوة و الخیر فان ذلک داعیه
مردم را با غیر از زبانتان (با عملتان) [به خوبی ها] دعوت کنید تا از شما ورع و اجتهاد و نماز و خیر را ببینند. آن (انجام دادن اعمال خود بهترین) دعوت کننده ی اوست.
موفق باشید.
با سلام. اگه ببینینم امر به معرف فردی تاثیر منفی روی فردی که نهی شده میزاره باید فرد مقابل تذکر بدیم بارها شده افرادی رو دیدم که به خاطر رفتار نادرست باعث جری شدن فرد شدن با این افراد باید چگونه تذکر داد؟
به نام خدا
سلام
همانطور که آگاه هستید کلام ما موقعی می تواند اثرگذاری بیشتری داشته باشد که خود عامل باشیم و در قرآن نیز به این امر اشاره شده است.
خداوند در قرآن می فرماید:
لِمَ تَقُولُونَ ما لا تَفْعَلُون. (صف/ 3)
اى كسانى كه ايمان آورده ايد! چرا آنچه را مى گوئيد عمل نمى كنيد؟
اتَأْمُرُونَ الْنَّاسَ بِالْبِرِّ وَ تَنْسَوْنَ انْفُسَكُم. (بقره/ 44)
آيا مردم را به نيكى سفارش مى كنيد، در حالى كه خودتان را فراموش مى كنيد؟
نکته ی قابل توجه این است که عامل بودن ما اثرگذاری را بیشتر می نماید اما دلیلی بر ترک این فریضه الهی نیست.
يعنى ما نمی توانیم به بهانه اينكه خودمان عامل نیستیم ، از زير بار مسئوليت شانه خالى كنیم.
باتشکر،بواقع چه چیزی بهتروارزشمندترازتأییدکتابی مقدس وآسمانی
دقت کنیدکه عرض کردم این روش مؤثرتراست،من ازاین مسئولیت شانه خالی نکردم
چراکه روایتی به یاددارم براین مضمون
«امربه معروف ونهی ازمنکرکن هرچندکه خودانجام ندهی»
الگوی علمی من جناب اینشتین هم می گوید:
«این دنیاجای خطرناکی برای زندگی کردن می باشد،نه به خاطرانسان های شرور،
به خاطروجودکسانی که شرارت هارامی بینندولی کاری نمی کنند»
من تنهاعرض کردم پرهیزازاشتباه ودرست زندگی کردن هم مؤثرتروهم آبرومندانه تروکم خطراست
با عرض سلام و خسته نباشید به همه دوستان و جناب سینا
یکی از دغدغه های اساسی من هم تو زندگیم اینه که نمیتونم به راحتی از کنار آدمای دیگه ( مخصوصا دوستان و نزدیکانم ) رد شم و بگم به من ربطی نداره که اون چی کار می کنه و نتیجه ش چی میشه واین رو زندگ خودم هم تاثیر گذاشته و خیلی منو در گیر میکنه .
البته خیلی ها رو دیدم که در این مواقع میگن بذار بره خودش ضرر می کنه و سرش به سنگ می خوره . ( بعضی وقتا با خودم میگم خوش به حالشون ولی من واقعا نمیتونم ...)
جناب سینا البته نمیشه به این راحتی گفت که باید دل رو به دریا زد و منتظر واکنش بود
برای مثال : یکی از نزدیکان ما با پسر اقوامشون که به معنای واقعی در حال غرق شدن در منجلاب فساد بود صحبت کرد تا شاید وجدانش بیدار بشه اما اون پسر با وجودی که اون فرد شخص بسیار محترمی بود و از روی دلسوزی این کار رو کرده بود کینه بدی ازش به دل گرفت که چند وقت بعد تو یه دعوا آثارش مشخص شد و الان اونا چند ساله که با هم رابطه ای ندارن .
آخه چرا این طوریه ؟؟؟؟؟
امربه معروف و نهی از منکر اگه انجام نشه که بده اگه بشه هم که چیزی که درست نمیشه هیچ بدتر هم میشه !
تو رو خدا نگید حتما روش یا شرایط درستش انجام نشده چون من همشو تجربه کردم . خیلی خیلی کم نتیجه میده .
با این وضع جایگاه امر به معروف ونهی از منکر تو زندگی ما باید کجا باشه؟؟
دوست عزیزبیشترمردم امروزی دوست ندارندکه کسی به آنهادستوربدهدوبگویدکه چه کارکن وچه کارنکن
این تنهاخودسازی است که منجربه الهام بخشیدن است
به قول معروف انقلابی که ازدرون آغازشودجهانی خواهدشد
یکی ازانسان های الهام بخش من مارتین لوتر(Martin Luther)می باشد
که درزمان پاپ لئوایکس(Pope Leo X) این شیوه ی مقدس والهی مقاومت وپرهیزازاشتباه راپیش گرفت
پاپ درآن زمان انسانی به شدت دنیاپرست واهل خوش گذرانی بود
ایشان هزینه های هنگفتی رابرای ساخت مجسمه های سنگی ،تابلوهای بزرگ نقاشی وثبت هنرهای عظیم برروی دیوارهای واتیکان خرج می کرد
زمانی که سرمایه آنهاروبه اتمام می رفت کسانی رامأمورمی کرد
تابه عنوان کشیش به شهرهای مختلف سرزمینشان بروندوبابت بخشش الهی گناهان پول های فراوانی راازمردم بگیرند
مردم ساده لوح برای اعتراف به گناهان خودپشت در کلیساهاصف می کشیدند
تاهزینه ای رابرای بخشیدن گناهان توسط پاپ به حساب کلیساهاواریزکنند
مارتین لوترشکنجه وسختی های زیادی رادرراه این مقاومت تحمل کرد،اوتنهامیخواست دین مسیح(ع)رااحیاکند
بارهاازاوبه هرشیوه ای درخواست پیروی ازقدرتمندان واصول گرایی وتکذیب رسمی سخنان خودکردند
امااوهمچنان می گفت:
«من توسط آگاهی ام وتوسط پروردگارم تعیین تکلیف می شوم،بنابراین نمی توانم ونمی خواهم که گفته ی خودراتکذیب کنم،
زیراعمل کردن علیه آگاهی خویش ،نه اطمینان بخش است ونه سودمند،ایستادگی می کنم
وکاردیگری هم ازدست من برنمی آید،پس خدایالطفاً کمکم کن»
او به دنیای اطرافش به مرورزمان الهام بخشیدوپیروان زیادی رابه دورخودجمع کرد
تادرنهایت بنیانگذارمذهب پروتستان شدوکلیساهارادرآن زمان مجبورساخت تاشکنجه،توقیف وفروش بخشش های الهی راازبرنامه ی خودکنارگذارند
پس من هم ازشمادوست عزیزتقاضادارم که اسیرهدایت مردم نشوید
که این ازخواسته های منیت است نه وجودمتعالی،
چون این تمایل انسان رابه سمت قضاوت کردن نسبت به دیگران وخودبرتربینی می کشاند
بیشترین تمرکزتان رابرروی خودتان بگذارید
واگرعطش هدایت مردم داریددرست کارکردن ودرست حرف زدن بهترین شیوه می باشد
فراموش نکنیدکه عالم بی عمل هرگزپیروزنخواهدشدهرچندکه به وظیفه ی شرعی خودعمل کند
اوتنهاازخودرفع تکلیف کرده است ،اماماامیدبه بهبودشرایط به بهترین شیوه داریم
به شماتوصیه می کنم که این پیام جناب رینهولدنیبور(Reinhold Niebuhr)مشهوربه دعای آرامش رادرخلوت پروردگارتان تکرارکنید
«خدایا،تاب وتحمل آنچه راکه نمی توانم تغییردهم وشهامت آنچه راکه می توانم تغییردهم وعقل وخردشناخت بین این دورابه من عطاکن»
شما به بهترین روش امر به معروف اشاره فرمودید. به فرموده امام صادق (ع):
کونوا دعاة للناس بغیر السنتکم لیروا منکم الورع و الاجتهاد و الصلوة و الخیر فان ذلک داعیه مردم را با غیر از زبانتان (با عملتان) [به خوبی ها] دعوت کنید تا از شما ورع و اجتهاد و نماز و خیر را ببینند. آن (انجام دادن اعمال خود بهترین) دعوت کننده ی اوست. موفق باشید.
ممنون ازپاسختان
یقیناً دوستان واساتیدمحترم می دانندکه همین نمازهای جماعت مسلمانان
چقدرباعث اسلام آوردن والهام بخشیدن جمع میلیونی انسان هادرتمام دوران شده است
درحالی که دستورزبانی مردم جهان به نمازآنچنان اثرگذارنخواهدبود
اگرماکارخودرابه بهترین شیوه انجام دهیم،درزمینه ی هدایت بشربهترین دستاوردراخواهیم داشت
که حقیر شکی درآن ندارم
باتشکر
خدانگهدار
با سلام. اگه ببینینم امر به معرف فردی تاثیر منفی روی فردی که نهی شده میزاره باید فرد مقابل تذکر بدیم بارها شده افرادی رو دیدم که به خاطر رفتار نادرست باعث جری شدن فرد شدن با این افراد باید چگونه تذکر داد؟
[=microsoft sans serif]
همانطور که قبلا گفتیم یکی از شرایط مهم امر به معروف ونهی از منکر احتمال تاثیر هست.بنابراین چنانچه ما از روش مناسب استفاده نماییم واحتمال تاثیر بدهیم بر ما لازم است که اقدام نماییم.البته گاهی بکار بردن روش های نامناسب باعث جری شدن است پس بر ما لازم است اول طریقه درست برخورد کردن را بدانیم وسپس اقدام نماییم .بهترین روش واثرگذارترین طریقه؛ طریقه ی محبت است با محبت ورعایت ادب واحترام می توان نتیجه ی خوبی گرفت.
در پست 23 در رابطه با احتمال تاثیر پاسخ لازم ارائه گردیده است.
آیا به آن فردی که روش درستی برای امربه معروف و نهی از منکر انتخاب نکرده هم باید تذکر داد؟
به نام خداوند مهرگستر مهربان
به نظر حقیر چند حالت ممکن است داشته باشد:
1-اینکه قصد نهی از منکر دارد اما با رفتار ناصحیح، منجر به انجام منکر دیگری شود .
مثل اینکه می خواهد جلوی منکری را بگیرد، خود مرتکب ریختن آبروی مومن، توهین، افترا یا منکراتی شبیه این شود.
2-اینکه در مصادیق افراط و تفریط کند. مثلا آنچه که خداوند و ائمه صد بار روی آن تاکید کرده اند را رها کرده و آنچه که دو بار اشاره کرده اند، او هزار بار روی آن تاکید کند. من به این می گویم ارائه یک کاریکاتور از احکام اسلام.
3-و یا اینکه برای پوشاندن ایرادات خود اقدام به امر به معروف و نهی از منکر کند.
مثلا خودش علنا مرتکب حیف کردن و استفاده ناصحیح از بیت المال می شود، وقت ارباب رجوع راتلف می کند، پارتی بازی می کند و... اما منکر را فقط بدحجابی می داند و در ضم آن ساعت ها سخن سرایی می کند!
آیا به آن فردی که روش درستی برای امربه معروف و نهی از منکر انتخاب نکرده هم باید تذکر داد؟
[=lucida sans unicode]موضوع[=lucida sans unicode] امر به معروف ونهی از منکر وشرایط آن در پستهای قبلی به طور کامل توضیح داده شد با مطالعه ی پستهای قبلی مسئله روشن می شود.
در رابطه با سوالی که مطرح فرمودید لازم است بگوییم که یکی از مصادیق انجام عمل نادرست ومنکر، همین عدم بکارگیری روش صحیح در امر به معروف ونهی از منکر است که در این رابطه نیز با حصول شرایط باید امر ونهی نماییم.
شرایط امر به معروف ونهی از منکر به طور اختصاربدین گونه طرح می شود:
1- آمر و ناهي از آن چه مي‌خواهد نهي و يا ارشاد کند، آگاهي داشته باشد.
2- احتمال بدهد كه حرفش اثر دارد.
3- براي خودش و خانواده و بستگانش ضرر جاني و مالي و آبرويي و... نداشته باشد.
اگر مي بينيد امر به معروف و نهي از منکر تأثير ندارد و اگر به اين کار اقدام کنيد،مورد اهانت ،فحش و ناسزا قرار
مي گيريد،تکليفي نداريد. اما اگر احتمال تاثير بدهيد،بايد تذکر دهد.
[=microsoft sans serif]بسم الله
پستهای جمعبندی
من توانایی نهی از منکررا ندارم. ترس مذمومی برای این کار دارم. چطور بر این ترس غلبه کنم؟
[=microsoft sans serif]چنانچه امر به معروف ونهی از منکر به شیوه درست انجام شود دیگر این نوع ترس ها جایگاهی ندارد ولازم است شخص در آن زمان تنها به این امر توجه کند که به دنبال اطاعت از اوامر الهیست وبین این دو امر در ذهن خود مقایسه ای را ایجاد نماید که آیا غلبه بر ترسم نمایم وامر به معروف ونهی از منکر کنم یا به وظیفه شرعی خود پشت نمایم و قیامت ترسی بالاتر را تجربه نمایم.
اگر انسان خودش را بین دو امر مخیر ببیند ودائما به خود متذکر شود که الان بترسم وبر ترسم غلبه کنم بهتر است یا ترس از خدای خویش وعذاب وآتش داشته باشم نهایتا هر عقل سلیمی پاسخ خواهد داد که غلبه کردن بر این نوع ترس بسی آسان تر است.
[=microsoft sans serif]برای غلبه کردن بر ترس وخجالتتان خود را مقید نمایید با وجود شرایط امر به معروف ونهی از منکر هر روز وبه تدریج از میزان کم شروع نموده و میزان عمل به این امر الهی را در روزهای آتی افزایش دهید.با تمرین مستمر در این امر نتیجه ی خوبی خواهید گرفت حتی می توانید برای عدم انجام آن برای خود جریمه ی اخلاقی قرار دهید وبه این ترتیب با تکرار وتمرین پیشرفت خوبی حاصل نمایید.
[=microsoft sans serif]- گاهی دلیل ترس انسان، ضعف ایمان است چرا که انسان های مومن جز از خدا نمی ترسند پس لازم است به تثبیت پایه های ایمان خویش توجه نماییم تا در این امر موفق باشیم.
[=microsoft sans serif]اگر انسان به فعلی که انجام می دهد یقین داشته باشد خدا را هر لحظه در کنار خود حس خواهد کرد بنابراین او را بهترین دوست می داند ونه ترسی از دست دادن دوستان بر او حاکم می شود ونه خجالت وحیایی مذموم.
[=microsoft sans serif] لازم است امر به معروف ونهی از منکر همرا ه با مدیریت کامل باشد. یکی از مقدماتی ترین روش ها تذکر لسانی است.
[=microsoft sans serif]
[=microsoft sans serif]
[=microsoft sans serif]
[=microsoft sans serif]
[=microsoft sans serif]
[=microsoft sans serif]
[=microsoft sans serif]
[=microsoft sans serif]
[=microsoft sans serif]
[=microsoft sans serif]
1- آمر و ناهي از آن چه مي‌خواهد نهي و يا ارشاد کند، آگاهي داشته باشد.
2- احتمال بدهد كه حرفش اثر دارد.
3- براي خودش و خانواده و بستگانش ضرر جاني و مالي و آبرويي و... نداشته باشد.
اگر مي بينيد امر به معروف و نهي از منکر تأثير ندارد و اگر به اين کار اقدام کنيد،مورد اهانت ،فحش و ناسزا قرارمي گيريد،تکليفي نداريد. اما اگر احتمال تاثير بدهيد،بايد تذکر دهد.
