بسم الله الرحمن الرحیم
«بسم الله الرحمن الرحیم»
السلام علیک یا علی بن موسی الرضا المرتضی(ع) جهت بزرگنمایی کلیک کنید
السلام علیک یا علی بن موسی الرضا المرتضی(ع)
جهت بزرگنمایی کلیک کنید
بسم الله الرحمن الرحیم السلام عليك يا علي بن موسي الرضا المرتضی(ع)
السلام عليك يا علي بن موسي الرضا المرتضی(ع)
جهت بزرگنمایی روی تصویر کلیک کنید سایز:2.87 مگابایت ابعاد:3600×6000
آئینه و آفتاب
هر چند حال و روز زمین و زمان بد است یک تکه از بهشت در آغوش مشهد است حتی اگر به آخر خط هم رسیده ای آنجا برای عشق شروعی مجدد است
مهر خوبان "علامه سید محمد حسین طباطبایی"
مهر خوبان دل و دین از همه بی پروا برد رخ شطرنج نبرد آنچه رخ زیبا برد
تو مپندار که مجنون سر خود مجنون گشت از سمک تا به سماکش کشش لیلا برد
من به سرچشمه خورشید نه خود بردم راه ذره ای بودم و مهر تو مرا بالا برد
من خسی بی سرو پایم که به سیل افتادم او که می رفت مرا هم به دل دریا برد
جام صهبا زکجا بود مگر دست که بود که به یک جلوه دل و دین زهمه یکجا برد
خم ابروی تو بود و کف مینوی تو بود که درین بزم بگردید و دل شیدا برد
خودت آموختی ام مهر و خودت سوختی ام با برافروخته رویی که قرار از ما برد
همه یاران به سر راه تو بودیم ولی غم روی تو مرا دید و ز من یغما برد
همه دلباخته بودیم و هراسان که غمت همه را پشت سر انداخت مرا تنها برد
یک عمر گذشت و سر و سامان نگرفتم ای کاش فقط بی سر و سامان تو بودم تا چشم گشودم به دلم مهر تو افتاد زآن روز چو آهوی بیابان تو بودم طوفان عجیبی است غم عاشقی تو چون موج اسیر تو و طوفان تو بودم ای گنبد تو عشق، من خسته دل ای کاش چون کفتر پر بسته ایوان تو بودم یک پنجره فولاد دلم تنگ تو آقاست ای کاش که زوار خراسان تو بودم
یک عمر گذشت و سر و سامان نگرفتم
ای کاش فقط بی سر و سامان تو بودم
تا چشم گشودم به دلم مهر تو افتاد
زآن روز چو آهوی بیابان تو بودم
طوفان عجیبی است غم عاشقی تو
چون موج اسیر تو و طوفان تو بودم
ای گنبد تو عشق، من خسته دل ای کاش
چون کفتر پر بسته ایوان تو بودم
یک پنجره فولاد دلم تنگ تو آقاست
ای کاش که زوار خراسان تو بودم
������میخوام دل شکستمو نذرامام رضا کنم قفل سکوتو بشکنم عقده ی دل رو واکنم ������پربگیرم به آسمون به دورگنبد طلاش باکفترای حرمش رضارضا رضا کنم ������پنجره ی شکسته ی دلم رو باز جلا بدم توبغلم ضریحشو بگیرم و دعا کنم ������دعاکنم امام رضا گدای درگاه توام آقامیشه توحرمت هوای کربلا کنم؟ ������تموم دنیا زائربرق نگاه تو شدن میخوام برات بمیرم و جون ودل وفداکنم������
������میخوام دل شکستمو نذرامام رضا کنم قفل سکوتو بشکنم عقده ی دل رو واکنم
������پربگیرم به آسمون به دورگنبد طلاش باکفترای حرمش رضارضا رضا کنم
������پنجره ی شکسته ی دلم رو باز جلا بدم توبغلم ضریحشو بگیرم و دعا کنم
������دعاکنم امام رضا گدای درگاه توام آقامیشه توحرمت هوای کربلا کنم؟
������تموم دنیا زائربرق نگاه تو شدن میخوام برات بمیرم و جون ودل وفداکنم������
کاربر مهمان خوش آمدید
کاربر مهمان خوش آمدید
آئینه و آفتاب
مهر خوبان
"علامه سید محمد حسین طباطبایی"
مهر خوبان دل و دین از همه بی پروا برد
رخ شطرنج نبرد آنچه رخ زیبا برد
تو مپندار که مجنون سر خود مجنون گشت
از سمک تا به سماکش کشش لیلا برد
من به سرچشمه خورشید نه خود بردم راه
ذره ای بودم و مهر تو مرا بالا برد
من خسی بی سرو پایم که به سیل افتادم
او که می رفت مرا هم به دل دریا برد
جام صهبا زکجا بود مگر دست که بود
که به یک جلوه دل و دین زهمه یکجا برد
خم ابروی تو بود و کف مینوی تو بود
که درین بزم بگردید و دل شیدا برد
خودت آموختی ام مهر و خودت سوختی ام
با برافروخته رویی که قرار از ما برد
همه یاران به سر راه تو بودیم ولی
غم روی تو مرا دید و ز من یغما برد
همه دلباخته بودیم و هراسان که غمت
همه را پشت سر انداخت مرا تنها برد