پیامبر اکرم (ص) :
ألعِدَة دَینٌ، وَیلٌ لِمَن وَعَدَ ثُمَّ أخلَفَ، وَیلٌ لِمَن وَعَدَ ثُمَّ أخلَفَ
وعده هم نوعی دِین است، وای بر کسی که وعده دهد و خٌلف وعده کند، وای بر کسی که وعده دهد و خٌلف وعده کند.
کنزالعمال ح6865
در حدیث معروفى که از رسول خدا (صلى الله علیه و آله) نقل شده چنین مى خوانیم: «لَعَنَ اللّهُ الرّاشِیَ وَ الْمُرْتَشِیَ وَ الْماشِیَ بَیْنَهُم»؛ (خداوند گیرنده و دهنده رشوه و آن کس که واسطه میان آن دو است را از رحمت خود دور گرداند). (بحارالانوار»، جلد 101، صفحه 274، احادیث 9 و 11، باب الرِّشا فِى الحُكْمِ وَ أَنواعِهِ؛ «مستدرك الوسائل»، جلد 17، صفحه 355، حدیث 21565 (چاپ آل البیت)؛ «جامع الأخبار»، صفحه 156 (انتشارات رضى))، (گرد آوری از کتاب: تفسیر نمونه، آیة الله العظمی مکارم شیرازی، دار الکتب الإسلامیه، چاپ چهل و هفتم، ج 2، ص 15)
⇱ حريص از دو خصلت محروم شده و در نتيجه دو خصلت را با خود دارد:
⬅️ از قناعت محروم است و در نتيجه آسايش را از دست داده است؛
⬅️ از راضى بودن محروم است و در نتيجه يقين را از دست داده است.
امام علی (علیه السلام) نیز در حدیثی، با اشاره به آثار شوم حرص فرموده است: «إِیاكُم وَالشُّحَّ فَإِنَّما هَلَكَ مَن كانَ قَبلَكُم بِالشُّحِّ اَمَرَهُم بِالبُخلِ فَبَخِلوا وَأَمَرَ هُم بِالقَطیعَةِ فَقَطَعوا وَأَمَرَهُم بِالفُجورِ فَفَجَروا؛ از حرص بپرهیزید كه پیشینیان شما در نتیجه حرص هلاك شدند، حرص آنها را به بخل وادار كرد و بخیل شدند. به قطع رحم وادار كرد و قطع رابطه كردند با خویشاوندان. به بدى وادارشان كرد و بدكار شدند». . تمیمی آمدی، غررالحكم، ج 2، ص 460، ح 3295.
امام علی علیه السلام می فرمایند:
ايّاك و التّجبّر علي عباد اللَّه فانّ كلّ متجبّر يقصمه اللَّه
بپرهيز از گردنكشي بر بندگان خدا كه به راستي خداوند قدرت هر گردنكشي را بشكند
پیامبر صلی الله علیه وآله فرمود: «کسی که به پدر و مادرش دشنام دهد، ملعون است! پرسیدند که مگر کسی به پدر و مادرش دشنام می دهد؟
فرمود: شخصی به پدر دیگران فحش می دهد، آنها هم به پدر و مادر او فحش می دهند.»
از امام علی (علیه السلام) این چنین نقل شده است: مَنْ عَمِیَ عَمَّا بَیْنَ یَدَیْهِ غَرَسَ الشَّكَّ بَیْنَ جَنْبَیْهِ؛ هر كه از دیدن آنچه در برابر اوست نابینا باشد، نهال شكّ را در میان دو پهلوى خود (سینه اش) بنشاند».
پيش از آن كه زبانت تو را به زندان طولانى و هلاكت درافكند، او را زندانى كن، زيرا هيچ چيز به اندازه زبانى كه از جاده صواب منحرف مى شود و به جواب دادن مى شتابد، سزاوار زندانى شدن دراز مدّت نيست.
غررالحكم، ج2، ص223، ح2437
گرچه هر گناه ، چون مخالفت فرمان خداى بزرگ است ، سنگين و بزرگ است، ولى اين موضوع منافات ندارد كه بعضى از گناهان نسبت به خود و آثارى كه دارد، بزرگتر از برخى ديگر باشد، و به گناهان بزرگ و كوچك تقسيم گردد.گناهان كبيره در كلام امام صادق) عليه السلام):
عمروبن عبيد يكى از علماى اسلام ، به حضور امام صادق (عليه السلام) آمد، سلام كرد و سپس اين آيه را خواند: نيكوكاران كسانى هستند كه از گناهان بزرگ ، و زشتى پرهيز مى كنند. (شوري، 38)
سپس سكوت كرد و دنبال آيه را نخواند؛ امام صادق (عليه السلام) به او فرمودند: چرا سكوت كردى ؟! او گفت : دوست دارم ، گناهان كبيره را از كتاب خداوند بدانم .آنگاه امام صادق (عليه السلام) گناهان كبيره اى را كه در قرآن آمده بيان نمودند:
1- بزرگترين گناهان كبيره ، شرك به خدا است : قرآن مى فرمايد كسي كه براى خدا، شريك قرار دهد، خداوند بهشت را بر او حرام مى كند. (مائده، 72 )
2 - نااميدى از رحمت خدا: هيچ كس جزكافران از رحمت خدا، نوميد نگردد. (يوسف،87)
3- ايمنى از مكر (عذاب و مهلت ) خدا: از مكر خدا ايمن نشود، مگر مردم زيان كار. ( اعراف، 99)
4- عقوق (و آزار) والدين : چنان كه قرآن از زبان عيسى (عليه السلام) مى فرمايد: خدا دستور داده كه به مادرم نيكى كنم و مرا زورگوى تيره بخت قرار نداده است . (مريم، 32)
5- كشتن انسانِ بى گناه : و هر كس فرد با ايمانى را از روى عمد، به قتل برساند مجازات او، دوزخ است كه جاودانه در آن مى ماند، و خداوند بر او غضب مى كند و از رحمتش دور مى سازد و عذاب عظيمى براى او آماده ساخته است .(نساء، 93)
6- نسبت نارواى زنا به زن پاكدامن : كسانى كه زنان پاكدامن و بى خبر (از هر گونه آلودگى ) و با ايمان را متهم مى سازند، در دنيا و آخرت ، از رحمت الهى بدورند، و عذاب بزرگى در انتظارشان است . (نور، 23)
7- خوردن مال يتيم: همانا كسانى كه اموال يتيمان را مى خورند، آنها در شكم هاى خود، آتش فرو مى برند و بزودى در آتش سوزان مى سوزند. ( نساء، 10)
8- فرار از جبهه جهاد: و هر كس در آن هنگام (جنگ ) به آنها پشت كند مگر در صورتى كه هدفش ، كناره گيرى از ميدان براى حمله مجدد و يا به قصد پيوستن به گروهى (از مجاهدان ) بوده باشد (چنين كسى ) گرفتار خشم پروردگار خواهد شد، و جايگاه او جهنم ، و چه بد عاقبتى است . ( انفال، 16)
9- ربا خوارى: كسانى كه ربا مى خورند، بر نمى خيزند مگر مانند كسى كه شيطان باتماس خود، او را همچون ديوانه ، آشفته حال كرده است ( بقره، 275)
10- سحر و جادو: قطعا دانستند كه هر كس خريدار جادو شود، در آخرت ، بى بهره خواهد بود. ( بقره، 102)
11- زنا: هر كس كه زنا كند، مجازاتش را خواهد ديد، عذاب چنين كسى در قيامت ،مضاعف گردد و با خوارى ، هميشه در آن خواهد ماند. ( فرقان، 68)
12- سوگند دروغ براى گناه : كسانى كه پيمان خود با خدا و سوگندهاى خود را به بهاى اندك مى فروشند، در آخرت ، بى بهره اند. (آل عمران، 77)
13 - خيانت در غنايم جنگى : و هر كه درغنيمت جنگى ، خيانت كند، روز قيامت با آنچه خيانت كرده بيايد. ( آل عمران، 161)
14- نپرداختن زكات واجب : در آن روز (طلاها و نقره ها را)در آتش دوزخ داغ و سوزان كرده و با آن صورت ها و پهلوها و پشت هايشان را داغ مى گذارند. ( توبه، 35)
15- گواهى به دروغ ، كتمان : و هر كسگواهى دادن را پنهان كند، قلبش گنهكار است .( بقره، 283)
16- شراب خوارى : اى كسانى كه ايمان آورده ايد، شراب و قمار و بت ها و تيرهاى قرعه پليدند و از عمل شيطانند. پس از آنها دورى كنيد باشد كه رستگار شويد. ( مائده، 90)
17 - ترك نماز يا واجبات ديگر بطور عمد، زيرا پيامبر (صلّى اللّه عليه و آله) فرمود: هر كس عمدا نماز را ترك كند از پيمان خدا و رسول خدا بيزارى جسته است . (بحار الانوار، ج47، ص17)
18 و19- پيمان شكنى و قطع رحم ، چنانكه خداوند مى فرمايد: براى آنانكه (پيمان را مى شكنند و قطع رحم مى كنند) لعنت و خانه بد در آخرت ، است. (رعد، 25)
↩️امام صادق (عليه السلام) به اينجا كه رسيد، عمروبن عبيد در حالى كه از شدت ناراحتى ، شيون مى كشيد از محضر آن حضرت خارج شد و مى گفت: به هلاكت رسيد آنكس كه به راءى ، فتوا داد، و در فضل و علم با شما، ستيزكرد. (بحارالانوار، ج76، ص
از همراهی و رفاقت با آدم شرور بپرهیز ،زیرا که او مانند شمشیر برهنه است که ظاهرش نیکو و اثرش زشت است.
اِیاکَ وَ مصاحِبَةَ الشِّریرِ ، فَاِنَّهُ کالسَّیفِ المَسلولِ یُحسِنُ مَنظَرَه وَ یَقبَحُ اَثَره؛
عوالم العلوم و المعارف (مستدرك حضرت زهرا تا امام جواد عليهم السلام) ج 23 (امام جواد) ، ص 288
امیر مومنان علی علیه السلام فرمود: «العجب ممن یخاف العقاب فلم یکف، و رجا الثواب فلم یتب » (بحارالانوار, ج 77, ص 237)-مایه تعجب است آن کسی که از عقاب الهی می ترسد، ولی خود را از گناهان کنترل نمی کند، و نیز امید به ثواب و پاداش الهی دارد اما توبه نمی نماید.
علی(علیه السلام) فرمودند: «إِیَّاكَ وَ مُصَاحَبَةَ الْفُسَّاقِ فَإِنَّ الشَّرَّ بِالشَّرِّ مُلْحَق»،از رفاقت و مصاحبت با فاسقان بپرهیز! چرا؟ علی(علیه السلام) دلیلش را اینطور میگوید که چون تو هم آنطور خواهی شد، باید از او بپرهیزی.
امام حسین سلام الله عليه :
«لا يَنبَغي لِعَينٍ مُؤمِنَةٍ تَرى أن يُعصَى اللّهُ تَعالى فلا تُنكِرُ عَلَيهِ؛»
«براى چشم مؤمن، سزاوار نيست كه ببيند خداى متعال، معصيت مى شود و بر آن، نياشوبد.»
كنز العمّال: ج ۳ ص ۸۵ ح ۵۶۱۴؛ حکمت نامه امام حسين (ع): ج 1 ص 464
پیامبر اسلام، حضرت محمد(ص) میفرمایند:
قومی که گناه کنند در حالی که میان آنها کسانی باشند که میتوانند بر اعمال آنها اعتراض کرده، انکارشان کنند و بیزاری جویند و نکنند؛ نزدیك باشد که خداوند همهی آنها را به عذاب، معذب فرماید.
نبى اكرم صلّى اللَّه عليه و آله فرموده: اگر كسى مؤمنى را آزار دهد گر چه به واسطۀ يك جمله کوتاه، روز قيامت در حالی محشور مى شود كه در پيشانى او نوشته شده است «نااميد از رحمت خداست» و مانند كسى است كه «كعبه و بيت المقدس» را ویران كرده و ده هزار فرشته را كُشته است.
حضرت فاطمه زهرا سلام الله عليها فرمود:
خداوند سبحان شرك را (در امور مختلف) حرام گرداند تا آن كه همگان تن به ربوبيّت او در دهند و به سعادت نائل آيند; پس آن طوري كه شايسته است بايد تقواي الهي داشته باشيد و كاري كنيد تا با اعتقاد به دين اسلام از دنيا برويد. بنابر اين بايد اطاعت و پيروي كنيد از خداوند متعال در آنچه شما را به آن دستور داده يا از آن نهي كرده است، زيرا كه تنها علماء و دانشمندان (اهل معرفت) از خداي سبحان خوف و وحشت خواهند داشت.
رسول خدا – صلّی الله علیه و آله – فرمودند: موسی – علیه السّلام – نشسته بود که ابلیس نزد او آمد، موسی فرمودند: مرا از آن گناهی خبر ده که اگر آدمی مرتکبش شود تو بر او استیلا می یابی؟ ابلیس گفت: هر گاه خودپسند شود و عملش را زیاد بیند و گناهش در نظرش خَُرد آید.
«الکافی، ج ۲، ص ۳۱۴» قال الإمام علی – علیه السلام – (من کتاب له إلی الحارث الهمدانی): احذر الغضب، فإنه جند عظیم من جنود إبلیس.
امام علی – علیه السّلام – (در نامه خود به حارث همدانی)، فرمودند: از خشم دوری کن، زیرا که خشم یکی از لشگریان بزرگ ابلیس است.
«نهج البلاغه، نامه ۶۹»
قال رسول الله – صلّی الله علیه و آله – : إن أولَ ما عُصِیَ الله عزوجل به ستٌّ: حبُّ الدنیا و حبَّ الرئاسة و حبُ الطعامِ و حبُّ النَومِ و حبُّ الراحةِ و حبُّ النساءِ.
رسول خدا – صلّی الله علیه و آله – فرمودند: سرآغاز نافرمانی خدا – عزوجل – شش چیز است: ۱٫ دوستی دنیا. ۲٫ دوستی ریاست. ۳٫ دوستی خوراک. ۴٫ دوستی خواب ۵٫ دوستی راحتی ۶٫ دوستی زنان.
«الکافی، ج ۲، ص ۲۸۹»
قال الامام علی – علیه السّلام – : مِنْ اَقْبَحِ الکِبرِ، تکبُّرُ الرَّجُلِ علی ذَوی (ذی) رَحِمِهِ وَ اَبناءِ جنسِهِ.
امام علی – علیه السّلام – فرمودند: از زشت ترین تکبرها، تکبر کسی است که در برابر خویشان و همنوعان خود تکبر می ورزد.
«عیون الحکم و المواعظ، ص ۴۷۳»
قال الصّادق – علیه السّلام – : اَعظَمُ الکِبرِ اَن تَسَفَهَ الحقَّ وَ تَغَمِصَ النّاس.
امام صادق – علیه السّلام – فرمودند: عظیم ترین حالت تکبر آن است که در برابر حق تجاهل ورزی (خود را به سفاهت بزنی) و مردم را نادیده بگیری.
«الکافی، ج ۲، ص ۳۱۱»
قال ابو عبدالله – علیه السّلام – : اِنَّ المُتکبّرینَ یَجعَلُونَ فی صُورَةِ الذّرِّ یَتَوَطَّأُهُمُ النّاس حتّی یَفرغَ اللهُ مِن الحساب.
امام صادق – علیه السّلام – فرمودند: انسانهای متکبر در قیامت به صورت مورچگان پدیدار می گردند و زیر دست و پای مردم قرار می گیرند تا خداوند از حسابرسی فارغ گردد.
«الکافی، ج ۳، ص ۴۲۴»
امام صادق سلام الله عليه :
«هر گاه نوجوانى در ميان قومى رشد كند و گناه مرتكب شود و به سبب گناهش تأديب نشود، نخستين مجازات خداوند براى آن قوم اين است كه روزى شان را مى كاهد.»
رسول خدا(صلی الله علیه و آله) فرمودند: گناهی بزرگتر از آن نیست که خدا مجازات کند و آن انسانی را که از خویشان خود بریده است و آنها را ترک کرده است.(جامع احادیث شیعه ج16 ص 282)
هر كس كارى از كارهاى كوچك و يا بزرگ اين امت را در دست بگيرد و در ميانشان عدالت را اجرا نكند خداوند او را به رو، در آتش خواهد افكند.
مستدرك على الصحيحين، ج 4، ص 90
پیامبر اکرم (ص) :
ألعِدَة دَینٌ، وَیلٌ لِمَن وَعَدَ ثُمَّ أخلَفَ، وَیلٌ لِمَن وَعَدَ ثُمَّ أخلَفَ
وعده هم نوعی دِین است، وای بر کسی که وعده دهد و خٌلف وعده کند، وای بر کسی که وعده دهد و خٌلف وعده کند.
کنزالعمال ح6865
در حدیث معروفى که از رسول خدا (صلى الله علیه و آله) نقل شده چنین مى خوانیم: «لَعَنَ اللّهُ الرّاشِیَ وَ الْمُرْتَشِیَ وَ الْماشِیَ بَیْنَهُم»؛ (خداوند گیرنده و دهنده رشوه و آن کس که واسطه میان آن دو است را از رحمت خود دور گرداند). (بحارالانوار»، جلد 101، صفحه 274، احادیث 9 و 11، باب الرِّشا فِى الحُكْمِ وَ أَنواعِهِ؛ «مستدرك الوسائل»، جلد 17، صفحه 355، حدیث 21565 (چاپ آل البیت)؛ «جامع الأخبار»، صفحه 156 (انتشارات رضى))، (گرد آوری از کتاب: تفسیر نمونه، آیة الله العظمی مکارم شیرازی، دار الکتب الإسلامیه، چاپ چهل و هفتم، ج 2، ص 15)
#پیامبر_اکرم (ص) می فرمایند:
↩️در روز رستاخیز، از همه ی مردم #گناه آن کس بیشتر است که بیشتر از همه در چیزهائی که بدو مربوط نیست، سخن گوید.
✠ امام صادق علیهالسلام فرمودند:
⇱ حريص از دو خصلت محروم شده و در نتيجه دو خصلت را با خود دارد:
⬅️ از قناعت محروم است و در نتيجه آسايش را از دست داده است؛
⬅️ از راضى بودن محروم است و در نتيجه يقين را از دست داده است.
پيامبر اکرم صلّي الله عليه و آله فرمودند:
إنَّ أخوَفَ مَا أخَافُ عَلَيکم اَلشِّرک الأصغَرُ، قَالُوا: وَمَا الشِّرک الأصغَرُ يَا رَسُولَاللهِ؟ قَالَ: هُوَ الرِّيَاءُ.
آنچه بيش از هر چيز ديگري بر شما مي ترسم شرک اصغر است، گفتند: اي پيغمبر خدا شرک اصغر چيست؟ حضرت فرمودند: ريا.
بحار الأنوار، ج 72، ص 303
امام علی (علیه السلام) نیز در حدیثی، با اشاره به آثار شوم حرص فرموده است: «إِیاكُم وَالشُّحَّ فَإِنَّما هَلَكَ مَن كانَ قَبلَكُم بِالشُّحِّ اَمَرَهُم بِالبُخلِ فَبَخِلوا وَأَمَرَ هُم بِالقَطیعَةِ فَقَطَعوا وَأَمَرَهُم بِالفُجورِ فَفَجَروا؛ از حرص بپرهیزید كه پیشینیان شما در نتیجه حرص هلاك شدند، حرص آنها را به بخل وادار كرد و بخیل شدند. به قطع رحم وادار كرد و قطع رابطه كردند با خویشاوندان. به بدى وادارشان كرد و بدكار شدند».
. تمیمی آمدی، غررالحكم، ج 2، ص 460، ح 3295.
امام علی علیه السلام می فرمایند:
ايّاك و التّجبّر علي عباد اللَّه فانّ كلّ متجبّر يقصمه اللَّه
بپرهيز از گردنكشي بر بندگان خدا كه به راستي خداوند قدرت هر گردنكشي را بشكند
غررالحکم
پیامبر صلی الله علیه وآله فرمود: «کسی که به پدر و مادرش دشنام دهد، ملعون است! پرسیدند که مگر کسی به پدر و مادرش دشنام می دهد؟
فرمود: شخصی به پدر دیگران فحش می دهد، آنها هم به پدر و مادر او فحش می دهند.»
#امام_علی (ع) می فرمایند:
↩️ #همنشین بی خرد مباش،
که کار زشت خود را زیبا جلوه داده، دوست دارد تو همانند او باشی.
از امام علی (علیه السلام) این چنین نقل شده است: مَنْ عَمِیَ عَمَّا بَیْنَ یَدَیْهِ غَرَسَ الشَّكَّ بَیْنَ جَنْبَیْهِ؛ هر كه از دیدن آنچه در برابر اوست نابینا باشد، نهال شكّ را در میان دو پهلوى خود (سینه اش) بنشاند».
تصنیف غرر الحكم و درر الكلم: ص72، ح1073.
امام صادق علیه السلام می فرمایند :
کسی که در قلبش به اندازه ذره ای کبر و خود بزرگ بینی باشد به بهشت وارد نمی شود .
منابع :
الکافی(ط-اسلامی) ج2 ص310
✅ مولای متقیان امیرمومنان امام علی عليه السّلام فرمودند :
✅ پيامبراکرم صلی الله علیه و آله و سلم :
كسى كه مزدِ اجيرى را كم دهد ، خداوند عملش را باطل مى گرداند و بوى بهشت را كه از مسافت پانصد ساله به مشام مى رسد ، بر وى حرام مى كند.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :
من براى امّت خود از مؤمن و مشرك نمى ترسم؛
⬅️زيرا مؤمن را ايمانش مانع [از لطمه زدن به جامعه اسلامى ]مى شود و مشرك را نيز همان كفرش سركوب مى كند.
⬅️اما ترس من براى شما از منافق زبان بازى است كه حرف هايى مى زند كه شما بدان اعتقاد داريد و كارهايى مى كند كه شما به آنها اعتقاد نداريد
امام على عليه السلام :
اِحبِس لِسانَكَ قَبلَ أَن يُطيلَ حَبسَكَ وَ يُردىَ نَفسَكَ فَلا شَى ءَ أَولى بِطولِ سَجنٍ مِن لِسانٍ يَعدِلُ عَنِ الصَّوابِ و َيَتَسَرَّعُ إِلَى الجَوابِ؛
پيش از آن كه زبانت تو را به زندان طولانى و هلاكت درافكند، او را زندانى كن، زيرا هيچ چيز به اندازه زبانى كه از جاده صواب منحرف مى شود و به جواب دادن مى شتابد، سزاوار زندانى شدن دراز مدّت نيست.
غررالحكم، ج2، ص223، ح2437
فهرست گناهان كبيره:
گرچه هر گناه ، چون مخالفت فرمان خداى بزرگ است ، سنگين و بزرگ است، ولى اين موضوع منافات ندارد كه بعضى از گناهان نسبت به خود و آثارى كه دارد، بزرگتر از برخى ديگر باشد، و به گناهان بزرگ و كوچك تقسيم گردد.گناهان كبيره در كلام امام صادق) عليه السلام):
عمروبن عبيد يكى از علماى اسلام ، به حضور امام صادق (عليه السلام) آمد، سلام كرد و سپس اين آيه را خواند: نيكوكاران كسانى هستند كه از گناهان بزرگ ، و زشتى پرهيز مى كنند. (شوري، 38)
سپس سكوت كرد و دنبال آيه را نخواند؛ امام صادق (عليه السلام) به او فرمودند: چرا سكوت كردى ؟! او گفت : دوست دارم ، گناهان كبيره را از كتاب خداوند بدانم .آنگاه امام صادق (عليه السلام) گناهان كبيره اى را كه در قرآن آمده بيان نمودند:
1- بزرگترين گناهان كبيره ، شرك به خدا است : قرآن مى فرمايد كسي كه براى خدا، شريك قرار دهد، خداوند بهشت را بر او حرام مى كند. (مائده، 72 )
2 - نااميدى از رحمت خدا: هيچ كس جزكافران از رحمت خدا، نوميد نگردد. (يوسف،87)
3- ايمنى از مكر (عذاب و مهلت ) خدا: از مكر خدا ايمن نشود، مگر مردم زيان كار. ( اعراف، 99)
4- عقوق (و آزار) والدين : چنان كه قرآن از زبان عيسى (عليه السلام) مى فرمايد: خدا دستور داده كه به مادرم نيكى كنم و مرا زورگوى تيره بخت قرار نداده است . (مريم، 32)
5- كشتن انسانِ بى گناه : و هر كس فرد با ايمانى را از روى عمد، به قتل برساند مجازات او، دوزخ است كه جاودانه در آن مى ماند، و خداوند بر او غضب مى كند و از رحمتش دور مى سازد و عذاب عظيمى براى او آماده ساخته است .(نساء، 93)
6- نسبت نارواى زنا به زن پاكدامن : كسانى كه زنان پاكدامن و بى خبر (از هر گونه آلودگى ) و با ايمان را متهم مى سازند، در دنيا و آخرت ، از رحمت الهى بدورند، و عذاب بزرگى در انتظارشان است . (نور، 23)
7- خوردن مال يتيم: همانا كسانى كه اموال يتيمان را مى خورند، آنها در شكم هاى خود، آتش فرو مى برند و بزودى در آتش سوزان مى سوزند. ( نساء، 10)
8- فرار از جبهه جهاد: و هر كس در آن هنگام (جنگ ) به آنها پشت كند مگر در صورتى كه هدفش ، كناره گيرى از ميدان براى حمله مجدد و يا به قصد پيوستن به گروهى (از مجاهدان ) بوده باشد (چنين كسى ) گرفتار خشم پروردگار خواهد شد، و جايگاه او جهنم ، و چه بد عاقبتى است . ( انفال، 16)
9- ربا خوارى: كسانى كه ربا مى خورند، بر نمى خيزند مگر مانند كسى كه شيطان باتماس خود، او را همچون ديوانه ، آشفته حال كرده است ( بقره، 275)
10- سحر و جادو: قطعا دانستند كه هر كس خريدار جادو شود، در آخرت ، بى بهره خواهد بود. ( بقره، 102)
11- زنا: هر كس كه زنا كند، مجازاتش را خواهد ديد، عذاب چنين كسى در قيامت ،مضاعف گردد و با خوارى ، هميشه در آن خواهد ماند. ( فرقان، 68)
12- سوگند دروغ براى گناه : كسانى كه پيمان خود با خدا و سوگندهاى خود را به بهاى اندك مى فروشند، در آخرت ، بى بهره اند. (آل عمران، 77)
13 - خيانت در غنايم جنگى : و هر كه درغنيمت جنگى ، خيانت كند، روز قيامت با آنچه خيانت كرده بيايد. ( آل عمران، 161)
14- نپرداختن زكات واجب : در آن روز (طلاها و نقره ها را)در آتش دوزخ داغ و سوزان كرده و با آن صورت ها و پهلوها و پشت هايشان را داغ مى گذارند. ( توبه، 35)
15- گواهى به دروغ ، كتمان : و هر كسگواهى دادن را پنهان كند، قلبش گنهكار است .( بقره، 283)
16- شراب خوارى : اى كسانى كه ايمان آورده ايد، شراب و قمار و بت ها و تيرهاى قرعه پليدند و از عمل شيطانند. پس از آنها دورى كنيد باشد كه رستگار شويد. ( مائده، 90)
17 - ترك نماز يا واجبات ديگر بطور عمد، زيرا پيامبر (صلّى اللّه عليه و آله) فرمود: هر كس عمدا نماز را ترك كند از پيمان خدا و رسول خدا بيزارى جسته است . (بحار الانوار، ج47، ص17)
18 و19- پيمان شكنى و قطع رحم ، چنانكه خداوند مى فرمايد: براى آنانكه (پيمان را مى شكنند و قطع رحم مى كنند) لعنت و خانه بد در آخرت ، است. (رعد، 25)
↩️امام صادق (عليه السلام) به اينجا كه رسيد، عمروبن عبيد در حالى كه از شدت ناراحتى ، شيون مى كشيد از محضر آن حضرت خارج شد و مى گفت: به هلاكت رسيد آنكس كه به راءى ، فتوا داد، و در فضل و علم با شما، ستيزكرد. (بحارالانوار، ج76، ص
✅ امیرالمومنین علیه السلام:
«دروغگو با دروغگويى خود سه چيز به دست مى آورد:
1⃣خشم خدا نسبت به خود؛
2⃣نگاه تحقيرآميز مردم نسبت به خود؛
3⃣دشمنى فرشتگان نسبت به خود.»
(غررالحكم، ج ۶، ص ۴۸۰، ح ۱۱۰۳۹)
امام صادق علیه السلام:
کوششی که پارسایی در آن رعایت نشود، سودی نخواهد داشت.
لَایَنفَعُ اجتِهادٌ لَا وَرَعَ فیه؛
جهاد النفس، ح 187
امام جواد علیه السلام :
از همراهی و رفاقت با آدم شرور بپرهیز ،زیرا که او مانند شمشیر برهنه است که ظاهرش نیکو و اثرش زشت است.
اِیاکَ وَ مصاحِبَةَ الشِّریرِ ، فَاِنَّهُ کالسَّیفِ المَسلولِ یُحسِنُ مَنظَرَه وَ یَقبَحُ اَثَره؛
عوالم العلوم و المعارف (مستدرك حضرت زهرا تا امام جواد عليهم السلام) ج 23 (امام جواد) ، ص 288
امیر مومنان علی علیه السلام فرمود: «العجب ممن یخاف العقاب فلم یکف، و رجا الثواب فلم یتب » (بحارالانوار, ج 77, ص 237)-مایه تعجب است آن کسی که از عقاب الهی می ترسد، ولی خود را از گناهان کنترل نمی کند، و نیز امید به ثواب و پاداش الهی دارد اما توبه نمی نماید.
علی(علیه السلام) فرمودند: «إِیَّاكَ وَ مُصَاحَبَةَ الْفُسَّاقِ فَإِنَّ الشَّرَّ بِالشَّرِّ مُلْحَق»،از رفاقت و مصاحبت با فاسقان بپرهیز! چرا؟ علی(علیه السلام) دلیلش را اینطور میگوید که چون تو هم آنطور خواهی شد، باید از او بپرهیزی.
. بحارالأنوار،33،508
امام صادق (علیه السلام) مى فرمایند: گناه بنده را از روزى محروم مى سازد». (شیخ کلینی- اصول کافى- ج 2 باب الذنوب)
امام حسین سلام الله عليه :
«لا يَنبَغي لِعَينٍ مُؤمِنَةٍ تَرى أن يُعصَى اللّهُ تَعالى فلا تُنكِرُ عَلَيهِ؛»
«براى چشم مؤمن، سزاوار نيست كه ببيند خداى متعال، معصيت مى شود و بر آن، نياشوبد.»
كنز العمّال: ج ۳ ص ۸۵ ح ۵۶۱۴؛ حکمت نامه امام حسين (ع): ج 1 ص 464
#امام_جواد_علیه_السلام:
✨هر که کار زشتی را تحسین و تأیید کند، در عقاب آن شریک میباشد.✨
پیامبر اسلام، حضرت محمد(ص) میفرمایند:
قومی که گناه کنند در حالی که میان آنها کسانی باشند که میتوانند بر اعمال آنها اعتراض کرده، انکارشان کنند و بیزاری جویند و نکنند؛ نزدیك باشد که خداوند همهی آنها را به عذاب، معذب فرماید.
کنز العمال، ج ۳، ص ۷۰
امام على (ع)
دوستى با شخص بى ادب ، صميمانه نخواهد شد.
_تصنیف غررالحکم و دررالکلم_
اجرأكم علي قسم الجد اجرأكم علي النار .
هر كس از شما در خوردن قسم جديتر است به جهنم نزديكتر است .
امام علی (علیه السلام) : می فرمایند: حرص و ولع و بخل نتیجه نادانی است.[غررالحکم،حدیث1671]
امام علی (ع):
قَالَ النَّبِيُّ صلی الله علیه وآله مَنْ آذَى مُؤْمِناً وَ لَوْ بِشَطْرِ كَلِمَةٍ جَاءَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ مَكْتُوباً بَيْنَ عَيْنَيْهِ آيِسٌ مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ وَ كَانَ كَمَنْ هَدَمَ الْكَعْبَةَ وَ الْبَيْتَ الْمُقَدَّسَ وَ قَتَلَ عَشَرَةَ آلَافٍ مِنَ الْمَلَائِكَةِ.
نبى اكرم صلّى اللَّه عليه و آله فرموده: اگر كسى مؤمنى را آزار دهد گر چه به واسطۀ يك جمله کوتاه، روز قيامت در حالی محشور مى شود كه در پيشانى او نوشته شده است «نااميد از رحمت خداست» و مانند كسى است كه «كعبه و بيت المقدس» را ویران كرده و ده هزار فرشته را كُشته است.
إرشاد القلوب إلى الصواب جلد ۱ص ۷۷-۷۶
حضرت فاطمه زهرا سلام الله عليها فرمود:
خداوند سبحان شرك را (در امور مختلف) حرام گرداند تا آن كه همگان تن به ربوبيّت او در دهند و به سعادت نائل آيند; پس آن طوري كه شايسته است بايد تقواي الهي داشته باشيد و كاري كنيد تا با اعتقاد به دين اسلام از دنيا برويد. بنابر اين بايد اطاعت و پيروي كنيد از خداوند متعال در آنچه شما را به آن دستور داده يا از آن نهي كرده است، زيرا كه تنها علماء و دانشمندان (اهل معرفت) از خداي سبحان خوف و وحشت خواهند داشت.
«رياحين الشّريعة، ج 1، ص 312»
مولا علي (ع) : نصيحت گفتن به فردي در حضور مردم، كوبيدن شخصيت آن فرد است. الحديث جلد 2 صفحه 130
امام صادق عليه السلام :
رسول خدا – صلّی الله علیه و آله – فرمودند: موسی – علیه السّلام – نشسته بود که ابلیس نزد او آمد، موسی فرمودند: مرا از آن گناهی خبر ده که اگر آدمی مرتکبش شود تو بر او استیلا می یابی؟ ابلیس گفت: هر گاه خودپسند شود و عملش را زیاد بیند و گناهش در نظرش خَُرد آید.
«الکافی، ج ۲، ص ۳۱۴» قال الإمام علی – علیه السلام – (من کتاب له إلی الحارث الهمدانی): احذر الغضب، فإنه جند عظیم من جنود إبلیس.
امام علی – علیه السّلام – (در نامه خود به حارث همدانی)، فرمودند: از خشم دوری کن، زیرا که خشم یکی از لشگریان بزرگ ابلیس است.
«نهج البلاغه، نامه ۶۹»
قال رسول الله – صلّی الله علیه و آله – : إن أولَ ما عُصِیَ الله عزوجل به ستٌّ: حبُّ الدنیا و حبَّ الرئاسة و حبُ الطعامِ و حبُّ النَومِ و حبُّ الراحةِ و حبُّ النساءِ.
رسول خدا – صلّی الله علیه و آله – فرمودند: سرآغاز نافرمانی خدا – عزوجل – شش چیز است: ۱٫ دوستی دنیا. ۲٫ دوستی ریاست. ۳٫ دوستی خوراک. ۴٫ دوستی خواب ۵٫ دوستی راحتی ۶٫ دوستی زنان.
«الکافی، ج ۲، ص ۲۸۹»
قال الامام علی – علیه السّلام – : مِنْ اَقْبَحِ الکِبرِ، تکبُّرُ الرَّجُلِ علی ذَوی (ذی) رَحِمِهِ وَ اَبناءِ جنسِهِ.
امام علی – علیه السّلام – فرمودند: از زشت ترین تکبرها، تکبر کسی است که در برابر خویشان و همنوعان خود تکبر می ورزد.
«عیون الحکم و المواعظ، ص ۴۷۳»
قال الصّادق – علیه السّلام – : اَعظَمُ الکِبرِ اَن تَسَفَهَ الحقَّ وَ تَغَمِصَ النّاس.
امام صادق – علیه السّلام – فرمودند: عظیم ترین حالت تکبر آن است که در برابر حق تجاهل ورزی (خود را به سفاهت بزنی) و مردم را نادیده بگیری.
«الکافی، ج ۲، ص ۳۱۱»
قال ابو عبدالله – علیه السّلام – : اِنَّ المُتکبّرینَ یَجعَلُونَ فی صُورَةِ الذّرِّ یَتَوَطَّأُهُمُ النّاس حتّی یَفرغَ اللهُ مِن الحساب.
امام صادق – علیه السّلام – فرمودند: انسانهای متکبر در قیامت به صورت مورچگان پدیدار می گردند و زیر دست و پای مردم قرار می گیرند تا خداوند از حسابرسی فارغ گردد.
«الکافی، ج ۳، ص ۴۲۴»
امام صادق سلام الله عليه :
«هر گاه نوجوانى در ميان قومى رشد كند و گناه مرتكب شود و به سبب گناهش تأديب نشود، نخستين مجازات خداوند براى آن قوم اين است كه روزى شان را مى كاهد.»
ثواب الأعمال، ۲۲۳
رسول خدا(صلی الله علیه و آله) فرمودند: گناهی بزرگتر از آن نیست که خدا مجازات کند و آن انسانی را که از خویشان خود بریده است و آنها را ترک کرده است.(جامع احادیث شیعه ج16 ص 282)
رسول اكرم صلى الله عليه و آله :
ما مِن اَحَدٍ يَكونُ عَلى شَىءٍ مِن اُمورِ هذِهِ المَّةِ قَلَّت اَم كَثُرَت فَلا يَعدِلُ فيهِم اِلاّ كَبَّهُ اللّهُ فِى النّارِ؛
هر كس كارى از كارهاى كوچك و يا بزرگ اين امت را در دست بگيرد و در ميانشان عدالت را اجرا نكند خداوند او را به رو، در آتش خواهد افكند.
مستدرك على الصحيحين، ج 4، ص 90
قال رسول الله - صلی الله علیه و آله - : بئس العبد القاذورة
➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖
رسول خدا - صلّی الله علیه و آله - فرمود: بد بنده ای است, بنده کثیف و لا قید
امام على عليه السلام: