جملات قصار علامه محمد تقی جعفری

چه طلسم و جادوئی در چند صندلی و میزِ ریاست نهفته است که هرکس که در روی آن صندلی و پشت آن میز قرار گرفت، نخست خود را فراموش می‏ کند سپس خدا را از یاد می‏ برد و در مرحله سوم همه انسان‏ها را سنگریزه‏ هایی حساب می ‏کند که فقط برای دلخوش کردن آقای صندلی نشین خلق شده اند!

حکمت اصول سیاسی اسلام
صفحه ۲۰۰
استاد علامه جعفری

[=113][=#006400]
زمامدارِ یک جامعه باید خود را شریکِ ناگواری های مردمِ آن جامعه بداند، او همه قدرت خود را باید در این جریان بکار بیندازد که از دادن امتیاز به خویشتن درباره دیگر مردم جدّاً بپرهیزد. آن کس که این قدرت عالیه را بدست بیاورد،
بدانجهت که در

در سالروز رحلت علامه‌ فرزانه و متفکر و فیلسوف و ادیب نامدار، آیت‌الله حاج شیخ محمّدتقی جعفری تبریزی، پایگاه اطلاع‌رسانی خاطره‌ رهبر انقلاب اسلامی از اولین دیدارشان با علامه جعفری را منتشر کرد.



در این خاطره از زبان معظم له آمده است؛


در آقای جعفری (رحمةالله‌علیه) خصوصیات برجسته‌ای بود که به‌نظر من همه‌ اینها برای نسل جوان و پژوهنده و اهل علم و تحقیق الگوست. ایشان آن وقتی که کارهای تحقیقی خودشان را شروع کردند، خیلی جوان بودند.


البته من حدود سالهای سی‌وچهار و سی‌وپنج بود که ایشان را شناختم. ایشان تازه از نجف آمده بودند و جوان و فاضل و اهل تحقیق و فعّال و پرشور و مورد احترام بزرگان ما -مانند مرحوم آقای میلانی و بعضی از آقایان دیگر در مشهد- و نیز مورد احترام طلّاب بودند.


اخوانشان هم در مشهد بودند؛ مثل آقای آمیرزا جعفر که مرد بسیار باصفا و بامعنویت و باروحی است. بله؛ عرض میکردم که ایشان هم به مناسبتی به مشهد آمده بودند و چند ماه یا یک سال -درست یادم نیست- در مشهد ماندند. ما از آن‌جا با ایشان آشنا شدیم. در ایشان واقعاً روح تحقیق و تفحّص و نشاط و شور علمی مشاهده میشد.

این روحیه، از دوران جوانی تا پایان عمر ادامه داشت. آن وقت ایشان تقریباً سی و چند ساله بودند. همه‌ی این شور جوانی، در کار علمی و فکری و بحث و نوشتن و تحقیق و مطالعه و این‌گونه کارها صرف میشد و البته حافظه‌ی فوق‌العاده و استعداد علمی ایشان هم به جای خود محفوظ بود. این حالت تا همین آخر هم ادامه داشت که این چیز عجیبی است. یعنی در عین این‌که ایشان یک مرد هفتاد و چند ساله بودند، ولی تا آخرین باری که ایشان را دیدیم -به گمانم یک سال، یا هفت، هشت ماه پیش بود که ایشان را ما زیارت کردیم- باز انسان همان حالت و همان شور و همان تحرّک را در ایشان میدید.


این خیلی باارزش و قیمتی است که انسان نگذارد گذشت زمان و حوادث گوناگون، شور و تحرّک و تهیّجی را که خدای متعال در او قرار داده و میتواند آن را مثل یک سرمایه‌ی گرانبها برای پیشرفتهای گوناگون در میدانهای مختلف مصرف کند، از بین ببرد. به‌هرحال وجود ایشان، حقیقتاً وجود ذی‌قیمتی بود و برای اسلام و مسلمین و نظام اسلامی ارزش داشت. ایشان تا آخر هم کار کردند؛ یعنی واقعاً آقای جعفری هیچ وقت از کارافتاده و کنار نشسته و بیکاره نشدند و دائم مشغول کار و تلاش و تحرّک بودند. خداوند ان‌شاءالله درجاتشان را عالی کند.

نقل از تابناک

اصل انحصار پاولی

بر اساس علم فیزیک کوانتوم و طبق نظر ولفگانگ پاولی ،هر چیزی در جهان ارتعاش منحصر به فرد دارد.وی به خاطر کشف قانون جدید ماهیت معروف به" اصل انحصار پاولی" موفق به اخذ جایزه نوبل شد و مورد تحسین آلبرت انیشتین قرار گرفت.

ما در فیزیک آموخته ایم که همه الکترون ها سه ویژگی دارند:
الف) سطح انرژی
ب)چرخش
ج)مدار
فیزیکدان ها برای محاسبه ی "عدد کوانتومی" هر الکترون، این سه ویژگی را با هم ادغام کردند.
پاولی ثابت کرد که "هیچ دو الکترونی در جهان هستی ، دارای عدد کوانتومی یکسانی نیستند.
برای بررسی این قانون مثالی میزنیم.سیبی را برمی داریم و از میان میلیاردها الکترون درون آن،فقط یکی را انتخاب میکنیم و نام ان را "الف" می گذاریم. عدد کوانتومی الف عددی بسیار بسیار طولانی است، اما برای ساده شدن کار عدد کوانتومی 23 در نظر می گیریم.
پاولی ثابت کرد در هیچ کجای جهان هستی، در هیچ سیب دیگری در دنیا ، در هیچ ستاره ای ، در کهکشانهای دوردست و حتی در هیچ موی سبیل یک موش قطبی ، الکترونی با عدد کوانتومی 23 پیدا نخواهد شد.
حال اگر دستمالی برداریم و سیب را برق بیندازیم چه می شود؟ از اصطکاک به وجود آمده انرژی تولید می شود و این انرژی، عدد کوانتومی الف را افزایش می دهد. برای مثال ناگهان عدد الف به 26 ارتقا می یابد. درست در لحظه ای که این اتفاق روی می دهد، تنها الکترونی که تا ان لحظه، چه در آنسوی کهکشان راه شیری و چه در حلیم صبحانه شما، دارای عدد کوانتومی 26 بوده، دستخوش تغییر می شود.
هر گاه اندیشه ای در ذهن یکی از هفت میلیارد ساکن کره خاکی جرقه می زند، الکترونها در گستره ی جهان هستی دستخوش تغییر می شوند. جهان ما برای حفظ توازن خود، لحظه به لحظه آرایش خود را تغییر می دهد. و مقادیرش به سرعتی خارق العاده ای تغییر می کند.
پروفسور پاولی با اثبات این فرضیه در سال 1945 برنده جایزه نوبل شد.
اگر هر الکترون دارای ارتعاش منحصر به فرد باشد، پس هر شی در جهان، واجد ارتعاشی مخصوص به خود است. علم بر آموزه های فلاسفه مهر تایید می زند .
---------------------------
حال توجه نمایید به این فراز از دعای عرفه که مولانا الحسین می فرمایند:

- الهی ان اختلاف تدبیرک و سرعة طوآء مقادیرک منعا عبادک العارفین بک عن السکون الی عطاء و الیأس منک فی بلآء.

ای خدای من! اختلاف تدبیر و سرعت در هم پیچیدن سرنوشت‏ها با مشیت پیروز تو، بندگان عارفت را از تکیه به عطای موجود و از نومیدی در ناگواری‏ها باز می‏دارد.
-------------------
عزیز پروردگارا، ما دریافته‏ ایم که:
هر نفس نو می‏شود دنیا و ما - بی‏خبر از نو شدن اندر بقا
عمر همچون جوی نو نو می‏رسد - مستمری می‏نماید در جسد
مولوی
ما درک کرده‏ ایم که:
جهان کل است و در هر طرفة العین - عدم گردد و لا یبقی زمانین‏
دگر باره شود پیدا جهانی - به هر لحظه زمین و آسمانی‏
شیخ محمود شبستری
همچنان برای ما روشن شده است که تجدید و تنوع زودگذر رابطه انسان با انسان، با اطمینان به بقای وضع موجود ناسازگار است. عوامل محاسبه ‏نشده، آنچنان به سوی ما سرازیر می‏گردد که گویی هر لحظه سرنوشت جداگانه‏ای در انتظار ماست. در این حال است که باز به یاد تو می‏افتیم و موقعیت خودمان را در جمله کائنات درک می‏کنیم. لذا، به این حقیقت که تو به ما تعلیم کرده ‏ای مترنم می‏شویم:
و لا تقولنّ لشی‏ء انّی فاعل ذلک غدا الا ان یشآء الله.
هرگز مگو من فردا فلان کار را انجام خواهم داد، مگر این که آن را به مشیت خداوندی مربوط بسازی.
علامهٔ جعفری رحمة الله علیه _ نیایش امام حسین علیه السلام در صحرای عرفات
-----------------------------
بزرگ مردی که به گواه تاریخ و ارباب مقاتل، " زیبا روی و بلند بالا و همیشه معطر وتمیز ، دانا و خوش بیان ، محبوب و مهربان ، شجاع و دلیر و قوی پنجه ، عطوف و زاهد و عابد و عارف ، قاری قرآن و شب زنده دار و بخشنده و دستگیر ، با گذشت و جوانمرد و.... "حسین علیه السلام در هزار و چند صد سال پیش کلامی فرموده اند که ذره ای از جهان بی انتهای معنایش در سال 1945موجب کسب جایزه نوبل برای پاولی شد.

یک روز بعد پایان کلاس و شرح مثنوی استاد علامه جعفری فرمودند:
من خیلی فکر کردم و به این جمع بندی رسیده ام که رسالت ۱۲۴ هزار پیغمبر در یک تکه ،خلاصه می شود و آن "کوک چهارم" است

و جمع مریدان مثل من با چشمهانی گرد، پرسان بودند که "کوک چهارم" چیست!؟

و علامه که با آن لهجه شیرین در تمثیل شرح می دهند که:

کسی کفشش را برای تعمیر نزد کفاش می برد. کفاش با نگاهی می گوید این کفش سه کوک می خواهد و هر کوک مثلا ده تومان و خرج کفش می شود سی تومان.
مشتری هم قبول می کند. پول را می دهد و می رود تا ساعتی دیگر برگردد و سوار کفش تعمیر شده بشود.
کفاش دست به کار می شود.کوک اول.کوک دوم.و در نهایت کوک سوم و تمام ...اما...
اما با یک نگاه عمیق در میابد اگر چه کار تمام است ولی یک کوک دیگر اگر بزند عمر کفش بیشتر می شود و کفش کفشتر خواهد شد.
از یک سو قرار مالی را گذاشته و نمی شود طلب اضافه کند و از سوی دیگر دو دل است که کوک چهارم را بزند یا نزد...

او میان نفع و اخلاق میان دل و قاعده توافق مانده است.
یک دوراهی ساده که هیچ کدام خلاف عقل نیست.
اگر کوک چهارم را نزند هیچ خلافی نکرده. اما اگر بزند به رسالت ۱۲۴ هزار پیامبر تعظیم کرده... اگر کوک چهارم را نزند روی خط توافق و قانون رفته اما اگر بزند صدای لبیک او آسمان اخلاق را پر خواهد کرد.
دنیا پراز فرصت کوک چهارم است . و من و تو کفاش های دو دل...