▐★*★ ▐یه جمله به امام حسین بگو ▐★*★ ▐

باز در ایڹ دڸ من یڪسره غوغاست حسیڹ

ایڹ چه شوری است ڪه از یاد تو برپاست حسیڹ

ایڹ چه رازی است ڪه صد شعله فرو مُرد و هنوز

روشڹ از داغ تو ظلمت‌ڪده ماست حسیڹ

#لبیڪ_یا_حسیڹ

حسیــن جــان

دل اگـر نذرحسیـن اسـت خریـدن دارد

اشڪ اگـر مال حسیـن است ڪه ریختـن دارد

همـہ عالـم و آدم به فدایـت ارباب

غـم اربـاب بہ دلـها چہ ڪشیـدن دارد

یـا حسیـن مظلـوم

احسنت

گریه جبرائیل بر مصائب حضرت زینب(س)

روایت شده است که پس از ولادت حضرت زینب(س) ، امام حسین(ع) که در آن هنگام کودک سه چهار ساله بود، به محضر رسول خدا(ص) آمد و عرض کرد: خداوند به من خواهرى عطا کرده است .
پیامبر(ص) با شنیدن این سخن ، منقلب و اندوهگین شد و اشک از دیده فرو ریخت . حسین(ع) پرسید: براى چه اندوهگین و گریان شدى ؟
پیامبر(ص) فرمود: اى نور چشمم ، راز آن به زودى برایت آشکار شود.
تا اینکه روزى جبرائیل نزد رسول خدا(ص) آمد، در حالى که گریه مى کرد، رسول خدا(ص) از علت گریه او پرسید، جبرائیل عرض کرد: این دختر (زینب) از آغاز زندگى تا پایان عمر همواره با بلا و رنج و اندوه دست به گریبان خواهد بود؛ گاهى به درد مصیبت فراق تو مبتلا شود، زمانى دستخوش ماتم مادرش (و سپس پدرش امیر مومنان) و سپس ماتم مصیبت جانسوز برادرش امام حسن(ع) گردد و از این مصایب دردناک تر و افزون تر اینکه به مصایب جانسوز کربلا گرفتار شود، به طورى که قامتش خمیده شود و موى سرش سفید گردد.
پیامبر (ص) گریان شد و صورت پر اشکش را بر صورت زینب(س) نهاد و گریه سختى کرد، زهرا(س) از علت آن پرسید. پیامبر(ص) بخشى از بلاها و مصایبى را که بر زینب(س) وارد مى شود، براى زهرا(س) بیان کرد.
حضرت زهرا(س) پرسید: اى پدر! پاداش کسى که بر مصایب دخترم زینب(س) گریه کند چیست؟ پیامبر اکرم(ص) فرمود: پاداش او همچون پاداش کسى است که براى مصایب حسن و حسین (ع) گریه مى کند.
کتاب ۲۰۰ داستان از فضایل ، مصائب و کرامات حضرت زینب(ع

#امام_حسین_علیه_السلام

هوا هوای حسینیه ها شب جمعه
رسیده این دل من تا خدا شب جمعه

شب زیارت مخصوص سیدالشهدا «ع»
شب زیارت ارباب ما شب جمعه

حوائج همگی مستجاب خواهد شد
رواست حاجت دل با دعا شب جمعه

"حسین" گفتم و در بین روضه می شنوم
صدای مادر سادات را شب جمعه

خدا کند که همین روزها حرم باشم
خدا کند برسم کربلا شب جمعه

حرم بیایم و بر سینه مُهر غم بزنم
کنار مرقد شش گوشه از تو دم بزنم

#اسماعیل_شبرنگ

#امام_حسین_علیه_السلام

پناهت گرد هم آورده آرامش طلب هارا
به زیر پرچمت دیدم عجم ها و عربها را

زعشق بردن نامت ببین نقاش زیبایی
چگونه بامهارت سرخ کرده رنگ لبها را

کشیده صبح را ازآفتاب روی ماه تو
و از آرامش چشمت پدید آورده شبها را

برای اینکه از روز ازل درگیرتو باشم
به اسمت متصل کرده ست رگها و عصبها را

از آن وقتی که بر خاک تو کردم سجده را واجب
خدایک جور دیگر دوست دارد مستحبها را

سیاهی گاه هم بد نیست وقتی جوْن ثابت کرد
که شیرین میکند لبخند زیبایت رطبها را

مسیح ایمان به اعجاز لبت آورد وقتی که
مسلمان کرد عیسای کلام تو وهب هارا

میان هیئت تو هرکسی نوکرتر، آقاتر
چه خوش تغییر داده رسم تو اصل ونسبها را

#عالیه_رجبی

شبنمــے در حــرمت
طعنہ بہ دریـا زده است
هر ڪہ آمد حـــرمت
قیـد دو دنیــا زده است

#صلےالله_علیڪ_یااباعبدالله

سلام‌علیڪ‌یااباعبدالله‌الحسین‌

گلـہ اے نیسٺ بہ جـز دورے از اربابـم
بہ گمانم ز همین روسٺ ڪمے بیتابـم

گرنشدقسمت‌من‌ڪرب‌وبلاعیبـےنیسٺ
ڪاش‌یڪ‌شب‌حرمٺ‌جلوه‌ڪنددرخوابم

السلام علیک یا ابا عبدالله
اللهم الرزقنی شفاعه الحسین یوم الورود
اقا جان نمیدونم چه حکمتیه که هنوز منو نطلبیدی .ولی نزار بی زیارتت از این دنیا برم

براساس شواهد و اسناد تاریخی، ایرانیان نقش اساسی در ساخت بارگاه و حرم مطهر امام حسین(ع) داشتند تا اینکه در دوران معاصر و به‌ قدرت رسیدن رژیم بعث در عراق، این روند متوقف شد.به‌طوریکه در دوران دفاع مقدس، دیدن حتی تصویری از ضریح 6گوشه امام حسین تبدیل به آرزویی برای هموطنان ما شده بود.آن زمان حتی کسی تصور نمی‌کرد که روزی افتخار ساختن ضریح جدید امام حسین(ع) نصیب ایرانیان شود.

با الطاف الهی و ائمه اطهار، پس از سقوط رژیم بعث و تشکیل ستاد بازسازی عتبات عالیات، زمینه برای مشارکت مردم در ساخت این ضریح مطهر فراهم شد.

در زیر به برخی از شاخص‌های مهم فنی و هنری این پروژه عظیم اشاره شده است:

طراحی ضریح جدید امام حسین (ع) که یک اثرهنری کم‌نظیر محسوب می‌شود، به‌دست «محمود فرشچیان»؛ استاد برجسته نگارگری و مینیاتور صورت گرفت.در ضریح مطهر، سور کریمه انسان، فجر، کوثر و احادیث، اسماء جلاله و اسماء مبارک معصومین(ع) به خط سیدمحمد حسینی موحد و اشعار سید رضی گردآورنده نهج البلاغه با قلمزنی استاد مصطفی خدادادزاده کار شده است.سقف داخلی ضریح نیز به همت استاد حسین ظفری‌زاده ساخته شد.

این اثر برجسته هنری در کارگاه‌های مجزا در شهرهای قم، تهران، اصفهان و شیراز که شامل کارگاه‌های خطاطی، نور‌پردازی ، نجاری، ریخته‌گری، تراشکاری، نقره کاری، تراشکاری استیل، برنج و مس، گوی و ماسوره، خاتم، مقرنس، معرق، یزدی بندی است، ساخته شد.

هزینه ساخت ضریح نیز تماما از محل نذورات و کمک‌های مردمی و غیردولتی بود که البته این هدایا منحصر به کشور ایران نبود و عاشقان اهل بیت علیهم السلام سراسر جهان از کشورهایی چون لبنان، عربستان، فرانسه، ماداگاسکار، هند و... در قالب اقلیت‌های مذهبی و اهل سنت در تامین منابع مالی آن مشارکت داشتند.

هزینه چوب و نجاری ضریح نیز اهدایی آستانه حضرت معصومه(س) بود.از حدود 14 میلیارد تومان هزینه سلخت این ضریح، 7 میلیارد مربوط به طلا (به قیمت روز) و 7 میلیارد دیگر مربوط به سایر هزینه‌هاست.

راز 6گوشه بودن ضریح امام حسین(ع)

اما چرا برخلاف ضریح و مرقد امامان دیگر، ضریح مرقد مطهر سیدالشهدا(ع) شش گوشه ساخته شده است؟ در این باره روایت‌های گوناگونی وجود دارد، اما مجموع این روایت‌ها و آن چه نزدیک تر به منطق به نظر می‌رسد، آن چیزی است که شیخ مفید(ره) در کتاب «الارشادات» آورده است

او در بخشی از این کتاب نام 17 نفر از شهدای بنی‌هاشم در روزعاشورا را ذکر کرده و نوشته است: آنان پایین پای آن حضرت در یک قبر (گودی بزرگ) دفن شدند و هیچ اثری از قبرشان نیست و فقط زائران با اشاره به زمین در طرف پای امام(ع) آنان را زیارت می‌کنند و حضرت علی بن الحسین(ع) یعنی حضرت علی اکبر(ع) از جمله این شهدای بزرگ هستند

برخی گفته‌اند: محل دفن حضرت علی اکبر(ع) نسبت به مرقد امام حسین(ع) نزدیک‌ترین محل است

در بعضی از روایات دیگر از جمله کتاب «کامل الزیارات» جعفر بن محمد قمی هم آمده است: امام سجاد(ع) (با قدرت امامت و ولایت) به کربلا آمد و بنی‌اسد را سرگردان یافت، چون که میان سرها و بدن‌ها جدایی افتاده بود و آن‌ها راهی برای شناخت نداشتند، امام زین العابدین(ع) از تصمیم خود برای دفن شهیدان خبر داد، آنگاه به جانب جسم پدر رفت، با وی معانقه کرد و با صدای بلند گریست، سپس به سویی رفت و با کنار زدن مقدار کمی خاک قبری آماده ظاهر شد، به تنهایی پدر را در قبر گذاشت و فرمود: با من کسی هست که مرا کمک کند و بعد از هموار کردن قبر، روی آن نوشت: «هذا قبر الحسین بن علی بن ابی طالب ال�'ذی قتلوه عطشاناً غریب».این قبر حسین بن علی بن ابیطالب(ع) است، آن حسینی که او را با لب تشنه و غریبانه کشتند.

آن حضرت پس از فراغت از دفن پدر به سراغ عمویش عباس(ع) رفت و آن بزرگوار را نیز به تنهایی به خاک سپرد.

سپس به بنی‌اسد دستور داد تا دو حفره آماده کنند، در یکی از آن‌ها بنی‌هاشم و در دیگری سایر شهیدان را به خاک سپردند، نزدیک‌ترین شهیدان به امام حسین(ع) فرزندشان علی اکبر(ع) است؛ چنانکه امام صادق(ع) در این باره به عبدالله بن حماد بصری فرموده است: امام حسین(ع) را غریبانه کشتند، بر او می‌گرید کسی که او را زیارت کند غمگین می‌شود و کسی که نمی‌تواند او را زیارت کند دلش می‌سوزد برای کسی که قبر پسرش را در پایین پایش مشاهده کند.

بنابراین به نظر می‌رسد گوشه‌های اضافی ضریح مطهر امام حسین(ع) محل دفن پسر بزرگ ایشان یعنی حضرت علی اکبر(ع) باشد و محل دفن نوزاد شش ماهه اباعبدالله الحسین(ع) یعنی علی اصغر(ع) نیز روی سینه پیکر مطهر امام حسین(ع) باشد

قطرات اشکي که شيعه براي ائمه خود در بقيع و کربلا و... و در مجالس عزا جاري مي سازد، گريه اي است که از سر عشق به کمال؛ گريه انساني است که به کمال عشق مي ورزد و محزون است از اين که عده اي نگذاشتند عطش بشريت از سرچشمه کمال و حکمت سيراب گردد.
اين گريه تنها گريه ي بر شخص نيست، بلکه اندوه ظلمي است که بر حق، مذهب و اسلام روا داشته اند و از اين جهت از رشد و تکامل اجتماعي شيعه حکايت دارد.
اين گريه گريه ي انساني است که قلبش از سنگ نيست و عاطفه دارد و از ظلمي که به مظلومان شده به خروش آمده است. اين گريه از پيوند انسان با
انسانيت حکايت دارد. گريه ي شخصي است که پيوند عاطفي با اهداف اباعبدالله (عليه السّلام) و اهل بيت (عليهم السّلام) دارد و خود را از آنان و اهدافشان جدا نمي داند و ظلم بر آنان را ظلم بر خود تلقي مي کند و از اين رو محزون مي شود؛ زيرا انساني که هيچ گونه ارتباطي بين خود و شخص ديگر قائل نيست براي او دلسوزي هم ندارد.
اين گريه، مي تواند گريه ي انسان عاشقي باشد که گاهي از فراق نالان و زماني از شوق وصال، گريان است. اين گريه در بُعد دروني نه تنها موجب افسردگي نمي شود، بلکه عامل بسيار مهمي در ايجاد نشاط تلقي مي گردد و اسباب تقويت عواطف و شناخت در موضوع مورد نظر و آمادگي رفتاري و تقويت علاقه و محبت و در نهايت، همانند سازي با افراد و موضوعات مورد علاقه را فراهم مي سازد.
و در بُعد خارجي و بيروني، پويايي در مسائل اجتماعي و سياسي را به دنبال دارد و عامل بسيار مهمي در ايجاد تحرکات و برخوردهاي اجتماعي و تولي و تبري محسوب مي گردد.
با گريه مي توان موضوع مورد نظر را زنده نگه داشت، به گونه اي که هيچ گاه از خاطره ها محو نشود. همچنين مي توان گفت: حفظ مکتب ناب محمدي و ظلم ستيزي از نتايجي است که گريه به بار آورده است، و اين است راز و رمز گريه شيعه در کنار بقيع، کربلا و... و در مجالس عزاي معصومان (عليهم السّلام).
اما در پاسخ به اين منطق که شهيد به وصال معشوق رسيده است و بر اين اساس بايد مراسم جشن برپا شود نه مراسم ماتم و عزا، بايد گفت: اگر چه شهادت از نقطه نظر فردي (براي خود شهيد) و از آن جهت که موفق به ريشه کني زمينه هاي فساد شده، بزرگ ترين موفقيت و موجب شادماني است، اما اين دليل نمي شود که از نقطه نظر اجتماعي (براي مردمي که از وجودش بي بهره شدند) يا جهات ديگر تأثرآور نباشد و حتي بتوانيم قاتلين آنان را از آن رو که موجب شده اند تا آنان به اين سعادت نائل آيند، تبرئه کنيم.

من فاطمه بـر اهل کسا نور دو عینـم
مـن مـادر «شاهنشه» بین الحـرمینم

از شهر مدینه بـدهم مژده بـه عشاق
چند روز فقط مانده به میلاد «حسینم»

السَّلام عَلیکَ یا سَیّد شَباب أهل الجَنة

سلام بر آقاے جوانان بهشت!
سلام بر آقایے ڪه جبرئیل به تڪان دادن گهواره اش افتخار ڪرد.

#بهشت_ما_حرم_توست

زیارت شما آسان ترین ڪار است!
وقتےفرشته ها مامور رساندن سلامند
ڪافیست واژه‌ها را راهے ڪنم

السلام علیڪ یا ابا عبدالله

حسين! #قافله ات نيّتِ سفر دارد
تو مي روي و خدا از دلت خبر دارد

براي بدرقه #ام_البنين هم آمده است
به جاي مادرتان دست بر كمر دارد

مسيرجاده زیاد است و دخترت كوچك
براي #دختر تو اين سفر خطر دارد

براي #قاسم از اينجا زره ببر آقا
براي پيكر او سنگها شرر دارد

ميان قافله ات جا كه هست با زينب
بگو كه #چادر و معجر اضافه بر دارد

بيا حسين عوض كن تو ساربانت را
گمان كنم كه به #انگشترت نظر دارد

بيا براي خودت هم #كفن بخر آقا
ثواب دارد عزيزم كجا ضرر دارد

به تو سلام میدم درمون دردامی

به تو سلام میدم تویی که آقامی

به تو سلام میدم همیشه آقامی

به تو سلام میدم بغض دلم واشه

به تو سلام میدم میدونم این راشه

به تو سلام میدم جواب نده باشه

جواب نده باشه

جواب نده باشه

جواب نده باشه

#مدح_امام_حسین_علیه_السلام
#اعیاد_شعبانیه

تو آمدی زمین و زمان بیقرار شد
توحید در نهایتِ خود آشکار شد

با روی کار آمدن رویت،آفتاب؛
از کار سَروَری جهان برکنار شد

اینگونه صبح سوم شعبان به خاطرت
هر سال از طلوع خودش شرمسار شد

یعنی که با طلوع تو پنجاه و هفت سال
خورشید در غروب خودش خانه دار شد

باعلت سپید و سیاهی چشم تو
پلکت دلیل گردش لیل و نهار شد

درمجلسی که گیسوی تو درس میدهد
بوی بهار موی تو شرح بِحار شد

نام حسین پهن شد و بین سین آن
جبریل شد زمینی و فُطرس شکار شد

ترویج گشت در شب میلادت این مَثَل
گاهی گلی بهانه ی فصل بهار شد

گفتم حسین پس همه‌ی قُم قُمار شد
گفتم حسین مِی وسط خُم خُمار شد

با یا غفور و یا احد و یا صمد نشد
با یاحسین نَفْس ولیکن مهار شد

«وحشی بافقی» اگر «اهلی» شد ازتو شد
«انسانی» فخیم غمش «سازگار» شد

هم یا حسین بوی «گلاب وگل» آفرید
هم یا حسین ریشه ی «نخل» چهار شد

مجبور بودم از تو بگویم در این غزل
این جبر درنهایتِ امر اختیار شد

دستی که سجده تکیه برآن کرد پیش تو
درکربلا ز خاک درآمد مِنار شد

نگذاشت هیچگاه عبا روی دوش خویش
هرکس به روضه ی علی اکبر دچار شد

#مهدی_رحیمی_زمستان

تو این روزایی که "بوی گلهای بهشتی زفضا می آید"
گوشه چشمی @};-@};-@};-

☆ حسیـڹ جـاڹ ☆

#کربلا

اشک‌هایم را خریدی
خنده دادی جای آن
در میان خنده‌ها و گریه‌ها
گفتم "حسین"
گاهی با اخلاص گاهی با ریا
گفتم"حسین"
هر که هر جا نیتی خوانده
تو را دادی جواب

#حـسـین‌آرام‌جـانـم
#ارباب‌مهـربانـم

اِقرار میڪنم
در این شلوغے رَهایم کُنے

گُم نمیشوم
نَفَســـم بَنــد مے آیـد...♡

هم آیه و هم کتاب می گفت حسین
هم لیلی و هم رباب می گفت حسین
اعضاء و جوارح قتیل ره عشق
در خون خودش خضاب می گفت:حسین

السلام علی الحسین

آغاز می کنم سخنم را به یا حسین

در می زنم به خانه ی معبود با حسین

کاری به خاطر رمضانم نکرده ام
اما گرفت دست تهیِ مرا حسین

ما روزه دارها همه یاد لب توییم
ای تشنه لب تر از همه ی تشنه ها حسین

آخر مرا برای خودش می خرد شبی
من می شوم مسافر کرب و بلا حسین

دوباره سفره ی شب زنده دارها وا شد
دوباره خانه ی دلدار ، خانه ی ما شد

دوباره زمزمه ی دانه های تسبیحم
دوباره دست دعای من و مفاتیحم

دوباره با شهدا افتتاح می خوانم
و پای دِین خدا با امام می مانم

دوباره بال گشایم دو دست خالی را
فرازهای ابوحمزه ی ثمالی را

ببار ابر خطاپوش ، ماه رحمت شد

ببخش صاحبِ خانه دوباره زحمت شد

دلا بیا که خطا را به آه می بخشند
بیا که کوه گناه را به کاه می بخشند

بیا به خاطر زهرا گناه را می بخشند

صدای دعوت و این سفره های نورانی

منی که بی سر و پایم کجا و مهمانی

کنار سفره من آداب را نمی دانم
فقط رسیده ام خواب را نمی دانم

به روزه خوار بگو توبه در حضور اینجاست
هزار توبه شکستی بیا غفور اینجاست

کنار یار نشستن چه لذتی دارد
گناهکار هم انگار عزتی دارد

به جز کنار دعاخوان دلم نمی ماند
دلم گرفته چرا روضه ای نمی خواند

خوشا به حال هر آن کس که ناله ای دارد
و التماس به دخت سه ساله ای دارد

السّلام عَلیَ الحُسَین وعَلی عَلِِِّیِ ابن الحُسَین وعَلی اوْلادِ الحُسَین و عَلی اَصحابِ الحُسَین @};-@};-@};-

یا امام حسین علیه السلام پارسال تقریبا اولین نفراتی بودیم که هرچند کوتاه ولی استارت پیاده روی اربعینو زدیم و قبلش اون داستانها برامون پیش اومد

مولاجان ازت میخوام وقت مردنم جزو خادمین شما حساب شم هر چند لایق نیستم ولی شما بزرگوار و کریم ... با تمام وجود دوست دارم روز عاشورا روز مرگم باشه که بیاد شما مردم سینه زنی و مداحی داشته باشن

حالم این روزا مثل این چند سال خیلی خرابه ... کمکم کن ...

[=arial]سلام آقا

چه بگویم؟
دلم گرفته
دلم خیلی گرفته
گریه امانم نمیدهد
ساعتی است خیره به صفحه گریه میکنم
مرا یادت هست؟
منم عروس حسین
خسته شدم
به خدا خسته شدم
من مرد این میدان نبودم
بیخودی لاف زدم
تو هم که تا نامش را آوردم ولم کردی
با خودم میگویم
شاید اصلا از اول هم با من نبودی
نیتت کس دیگری بود
و از سر کرم دست بر سر من هم کشیدی
وقتی من خسته ام و تو هم نگاهم نمیکنی
دیگر امیدی به ادامه این راه نیست
شروعش با تو بود
مگذار برای پایانش دست به دامان تو شوم
من فقط دلم کمی آرامش میخواهد
همین ...

[="Teal"]نظری به حال من کن که ز دست رفت کارم
به کسم مکن حواله که به جز تو کس ندارم[/]

خیلی پر توقع و بی ادبم
که با این بار گناه و این وضعم این رو می خوام ولی
من فقط و فقط و فقط شما رو می خواهم @};-@};-@};-

@};-إن کان دین محمد لم یستقم الا بقتلی فیا سیوف خذینی@};-
*اگر دین محمد(ص) جز با کشتن من پا بر جا نمی‌ماند پس ای شمشیرها مرا دریابید*

دلم هوای حسین کرده.....یاد سر جدا شده حسین کرده.......

[="Arial"]

[=arial]این روزا حالم خرابتر از اینیه که
بفهمم منظورتون دقیقا چیه
ولی اگه منظورتون به من بود
شما هیچی از رابطه من و امامم نمیدونین
کل متنم پر از کنایه هاییه که
فقط خود حضرت معنیشونو میدونه
و مطمئن باشین ادب حضور محضر امامم رو هم بلدم ...

@};-خورشید روزگار شباشب حسین من@};-