جمع بندی بازیگری و رسیدن به کمال

تب‌های اولیه

10 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
بازیگری و رسیدن به کمال

سلام.
من حدود چند سالی هست که متوجه شدم در رشته بازیگری استعداد زیادی دارم.و قبلش به علت علاقه زیادم به این رشته پیگیر تمام امور مربوط به بازیگری بودم که به تدریج متوجه استعدادم هم شدم.
حالا سوالم اینه یه بازیگر چطور میتونه رفتار کنه که این رشته مانع رسیدن به کمال که همون هدف نهایی انسان هست نشه؟!چون توی این رشته ناخواسته مجبوری کارهایی انجام بدی که از نظر مراجع تقلید خیلی صحیح نیست.و همه می دونن یه بازیگر از روح خودش گذشته چه رسد به جسمش که باید در اختیار بازیگری باشه.ما بازیگران چادری داریم.اما معمولا سوپراستار هامون از حجابی برخوردارند که مطابق سلیقه عموم مردم هست که چادر نیست.و هدف هم وسیله رو توجیه نمیکنه.یعنی از علاقه و استعدادم بگذرم یا راهی هست؟؟

با نام و یاد دوست





کارشناس بحث: استاد حنیف

مهرو76;973833 نوشت:
سلام.
من حدود چند سالی هست که متوجه شدم در رشته بازیگری استعداد زیادی دارم.و قبلش به علت علاقه زیادم به این رشته پیگیر تمام امور مربوط به بازیگری بودم که به تدریج متوجه استعدادم هم شدم.
حالا سوالم اینه یه بازیگر چطور میتونه رفتار کنه که این رشته مانع رسیدن به کمال که همون هدف نهایی انسان هست نشه؟!چون توی این رشته ناخواسته مجبوری کارهایی انجام بدی که از نظر مراجع تقلید خیلی صحیح نیست.و همه می دونن یه بازیگر از روح خودش گذشته چه رسد به جسمش که باید در اختیار بازیگری باشه.ما بازیگران چادری داریم.اما معمولا سوپراستار هامون از حجابی برخوردارند که مطابق سلیقه عموم مردم هست که چادر نیست.و هدف هم وسیله رو توجیه نمیکنه.یعنی از علاقه و استعدادم بگذرم یا راهی هست؟؟


بسم الله الرحمن الرحیم
عرض سلام و ادب

در مورد بازیگری و محیط کاری آن،‌ من به طور خاص اطلاع ندارم؛ اینطور که نوشته اید خودتان به اندازه کافی تحقیق کرده اید.

به طور کلی توجه بفرمایید که هدف اصلی و نهائی ما، همانطور که اشاره فرموده اید، رسیدن به کمال و نائل شدن به مقام خلیفه اللهی ست. اگر بازیگری با هر کار دیگری، می تواند به شما کمک کند که در این راستا قدم بردارید و به کمالتان اضافه می کند، قاعدتا با ارزش و مفید برای شماست. اگر ارتقا دهنده شما نیست ولی حداقل شما را از این مسیر دور هم نمی کند، می توان گفت ارزش خاصی ندارد؛ و اگر مانعی در راهتان ایجاد کرده یا شما را از مسیر خارج می کند، حتما باید در انجامش تجدید نظر کنید.

این مسائل در شریعت و در بیان مراجع تقلید همان احکام پنجگانه (واجب، مستحب، مباح، مکروه و حرام) هستند.

اگر عملی از نظر مراجع تقلید صحیح نیست، یعنی در بیان شریعت یا حرام است و یا حداقل مکروه. عمل حرام یا مکروه، حتما چیزی نیست که ما را کمال و لقاءالله برساند؛ پس اگر طالب کمال و سعادت معنوی هستید، حتما باید از آنها اجتناب کنید، حتی اگر علاقه و استعداد شما باشد.

اینکه بازیگری برای شما یا هر کس دیگری در کدام دسته اعمال قرار می گیرد، باید خودتان با توجه به نیت، شرایط و موقعیتتان تصمیم بگیرید.

مهرو76;973833 نوشت:
سلام.
من حدود چند سالی هست که متوجه شدم در رشته بازیگری استعداد زیادی دارم.و قبلش به علت علاقه زیادم به این رشته پیگیر تمام امور مربوط به بازیگری بودم که به تدریج متوجه استعدادم هم شدم.
حالا سوالم اینه یه بازیگر چطور میتونه رفتار کنه که این رشته مانع رسیدن به کمال که همون هدف نهایی انسان هست نشه؟!چون توی این رشته ناخواسته مجبوری کارهایی انجام بدی که از نظر مراجع تقلید خیلی صحیح نیست.و همه می دونن یه بازیگر از روح خودش گذشته چه رسد به جسمش که باید در اختیار بازیگری باشه.ما بازیگران چادری داریم.اما معمولا سوپراستار هامون از حجابی برخوردارند که مطابق سلیقه عموم مردم هست که چادر نیست.و هدف هم وسیله رو توجیه نمیکنه.یعنی از علاقه و استعدادم بگذرم یا راهی هست؟؟

سلام علیکم
والا متاسفانه تاجایی که من به شخصه دیدم و برای مردم جامعه مشخصه اینه که متاسفانه زمینه هنر در کشور ما (مخصوصا بازیگری) به وسیله مافیای یه سری افراد خاص که اصلا هیچگونه بهره ای از معنویات نبردند میچرخه و برای اینکه هر کسی بخواد پیشرفت کنه باید با این باند ها باشه و اینا توقعات حرام و شومی دارند چه از برادران و چه از خواهران. بنابراین به نظرم اگر شما میخواید کل انرژی و اینده تون رو در این زمینه بزارید یکم بیشتر تحقیق کنید. به هر حال نظر شخصی بنده بود.

باسمه الذی یحب المطّهرین

با سلام و احترام

مهرو76;973833 نوشت:
سلام.
من حدود چند سالی هست که متوجه شدم در رشته بازیگری استعداد زیادی دارم.و قبلش به علت علاقه زیادم به این رشته پیگیر تمام امور مربوط به بازیگری بودم که به تدریج متوجه استعدادم هم شدم.
حالا سوالم اینه یه بازیگر چطور میتونه رفتار کنه که این رشته مانع رسیدن به کمال که همون هدف نهایی انسان هست نشه؟!چون توی این رشته ناخواسته مجبوری کارهایی انجام بدی که از نظر مراجع تقلید خیلی صحیح نیست.و همه می دونن یه بازیگر از روح خودش گذشته چه رسد به جسمش که باید در اختیار بازیگری باشه.ما بازیگران چادری داریم.اما معمولا سوپراستار هامون از حجابی برخوردارند که مطابق سلیقه عموم مردم هست که چادر نیست.و هدف هم وسیله رو توجیه نمیکنه.یعنی از علاقه و استعدادم بگذرم یا راهی هست؟؟

خواهر عزیزم هر استعداد و توانایی در وجود انسان قطعا می تواند زمینه و وسیله ای برای رشد و کمال وی باشد

به شرط اینکه ببیند در کجا و چگونه می تواند از این استعداد به نفع بندگی استفاده کند،اینکه شما دریافته اید می توانید

خوب نقش بازی کنید و قدرت تشبّه به شخصیتهای مختلف را دارید(اگر درست فهمیده باشم)نعمت بزرگی است که حضرت علی علیه

السلام راه استفاده از این نعمت را در جهت رسیدن به کمال به شما نشان داده اند:

"إِنْ لَمْ تَكُنْ حَلِيماً فَتَحَلَّمْ; فَإِنَّهُ قَلَّ مَنْ تَشَبَّهَ بِقَوْم إِلاَّ أَوْشَكَ أَنْ يَكُونَ مِنْهُمْ".(حکمت 207،نهج البلاغه)

امام(عليه السلام) فرمود: اگر حليم و بردبار نيستى خود را به بردبارى وادار كن (و همانند حليمان عمل كن)

زيرا كمتر شده است كسى خود را شبيه قومى كند و سرانجام از آنان نشود.

اگر در پی رسیدن به کمال و هدف نهایی خلقت هستید(با توجه به محیط نامناسب کاری و شغلی هنرپیشگی برای بانوان"

گمان می کنم بهتر است از استعدادتان در جهت تشبه به خوبان استفاده کنید.


مهرو76;973833 نوشت:
سلام.
من حدود چند سالی هست که متوجه شدم در رشته بازیگری استعداد زیادی دارم.و قبلش به علت علاقه زیادم به این رشته پیگیر تمام امور مربوط به بازیگری بودم که به تدریج متوجه استعدادم هم شدم.
حالا سوالم اینه یه بازیگر چطور میتونه رفتار کنه که این رشته مانع رسیدن به کمال که همون هدف نهایی انسان هست نشه؟!چون توی این رشته ناخواسته مجبوری کارهایی انجام بدی که از نظر مراجع تقلید خیلی صحیح نیست.و همه می دونن یه بازیگر از روح خودش گذشته چه رسد به جسمش که باید در اختیار بازیگری باشه.ما بازیگران چادری داریم.اما معمولا سوپراستار هامون از حجابی برخوردارند که مطابق سلیقه عموم مردم هست که چادر نیست.و هدف هم وسیله رو توجیه نمیکنه.یعنی از علاقه و استعدادم بگذرم یا راهی هست؟؟

با سلام وعرض ادب و احترام

در این شغل چند نکته وجود دارد

شما باید هر نقشی به شما داده شد را بازی کنید وگرنه از دور خارج می شوید

حال این نقش یک زن هرزه باشد ، یا یک زن افریته، یک معشوقه ، یا یک زن معتاد و الی آخر ...

آیا این با اخلاقیات در دین ما سازگار هست؟ خیر

بدون شک بازی کردن در چنین نقش هایی مستلزم فرض کردن خود در چنین شخصیت هایی است

درضمن با فرض این که تمام نقش های شما نقش های مثبت و بدون عیب باشد

شما در هر پروژه مجبور هستید با مردانی غیر از محارم با عنوان محارم بازی کنید که این یکی از خط قرمز های دین ماست...

که همه این ها در رسیدن به کمال انسانی در تضاد هست ...

انتخاب با شماست

استفاده از فرصت زندگی برای رسیدن به آرزوها و سوپر استار شدن وشهرت

یا صرف زندگی برای رسیدن به کمال و حضرت حق

در پناه حق تعالی...

سلام
اینکه شما در پی این هستید که بدونید شغل بازیگری آیا در تضاد با اهداف عالی زندگی هست یا نه بسیار به جاست و باید به شما احسنت گفت که حلال و حرام براتون مهمه.
من نمی خوام به بازیگرها توهینی کرده باشم خیلی از اونها که خودتون هم می شناسید آدم های معتقد و با اخلاقی هستند. اما خوب بازیگری شرایطی داره که باعث میشه علی رغم میل باطنی کارهایی کنید که از لحاظ شرعی و اخلاقی درست نیست. ممکنه مجبور بشید بعضی خط قرمزها را کنار بزارید. مثلا تبادل احساس با یه نامحرم توی سکانس های فیلم یا مثلا حجابتون باید اونی باشه که کارگردان می خواد ،یا گریم های مختلف که ممکنه از نظر شرعی درست نباشه.
به نظر خود من بدترین اتفاق توی بازیگری اینه که حریم محرم و نامحرم شکسته میشه و غالباً روابط صمیمانه ای بینشون شکل میگیره.
شما سوال کردید که "یه بازیگر چطور میتونه رفتار کنه که این رشته مانع رسیدن به کمال که همون هدف نهایی انسان هست نشه؟"
جواب واضحه خودتون هم گفتید که " توی این رشته ناخواسته مجبوری کارهایی انجام بدی که از نظر مراجع تقلید خیلی صحیح نیست"
وقتی شما می فرمایید" ناخواسته" یعنی میل باطنی به انجام اون کار ندارید اما مجبورید انجامش بدید. پس خودت هم میدونی که ممکنه مجبور بشی کارهایی خلاف اعتقاداتت انجام بدی.
بازیگری شغلی نیست که همه شرایط تحت کنترلخودت باشه و بخوای طبق اعتقاد خودت عمل کنی مگر اینکه کارگردان و بقیه رو با خودت همسو کنی که امری است تقریبا محال.
درسته که استعدادش رو دارید و شاید فکر کنید که اگه بازیگر نشوید استعدادتون هدر میره اما بدون که این تنها استعداد شما نیست. قطعاً استعدادها و توانایی های دیگری هم دارید که می تونید اونها رو پرورش بدید. پس ذهنتون رو متمرکز روی یک توانایی نکنید.
امیدوارم توی انتخاب مسیر زندگی و کارتون بهترین تصمیم رو بگیرید. موفق باشید.

یکی از بازیگران دهه شست می گفت هر وقت من و در سینما می دیدن جلوی زن و بچم اینقد به من فوش زن و دختر و خواهر مادر میدان که من دیگه داشتم شعور خودم را از دست میدادم و باورم نمیشد که ایا اونها واقاعا درک میکنند که این چیزا رو نباید پیش زن و بچه ی من بیان کنن!!...و بنده خدا سالها دچار بیماری شد و خانه نشین بود!....بازیگری همینه میرات قوم اژنبی هست!...اگه خیلی دیگه دوست دارین مثل هنرپیشه ها ادا اصول در بیارین همون توی خونتون هر روز یکم پانتومین بازی کنین خودش تخلیه میشین میره!...و الا بازیگری کار هرکس نیست باید هر روز گالون گالون گریه کنی تا از دست زخم زبان حسودان مرض نگیرین!...کاری که چالچاپی میکرد یعنی هر روز وقتی می اومد خونه یه ربع میرفت توی اتاقش زار زار گریه میکرد تا سنگ کوب نکنه!...نگاه انظار عامل بدترین امراض توی دنیاست!

مهرو76;973833 نوشت:
سلام.
من حدود چند سالی هست که متوجه شدم در رشته بازیگری استعداد زیادی دارم.و قبلش به علت علاقه زیادم به این رشته پیگیر تمام امور مربوط به بازیگری بودم که به تدریج متوجه استعدادم هم شدم.
حالا سوالم اینه یه بازیگر چطور میتونه رفتار کنه که این رشته مانع رسیدن به کمال که همون هدف نهایی انسان هست نشه؟!چون توی این رشته ناخواسته مجبوری کارهایی انجام بدی که از نظر مراجع تقلید خیلی صحیح نیست.و همه می دونن یه بازیگر از روح خودش گذشته چه رسد به جسمش که باید در اختیار بازیگری باشه.ما بازیگران چادری داریم.اما معمولا سوپراستار هامون از حجابی برخوردارند که مطابق سلیقه عموم مردم هست که چادر نیست.و هدف هم وسیله رو توجیه نمیکنه.یعنی از علاقه و استعدادم بگذرم یا راهی هست؟؟

سلام
بی‌تعارف بگویم، اگر واقعاً تقابل بازیگری با مسائل شرعی، حتی در ابعاد کوچک برایتان مهم است
پاسختان فقط یک جمله است:
"اصلاً به بازیگری در سینما و تئاتر فکر هم نکنید!"

ولی مایلم راهکار هم به شما بدهم (یکی از مشکلات کشور ما از سمت متدینین این است که نهی از منکر می‌کنند اما امر به معروف نه!)
به قول سرکار خانم "حبیبه" اگر استعدادی دارید، حتماً از سوی خداست و وسیله‌ای برای موفقیت
منتهی متاسفانه الان شرایطی در جهان حکم‌فرما شده که این تفکر به مردم القا میشود که برای بُروز استعدادها حتماً باید به روش غربی عمل کرد!
یعنی یا باید تن به مسائلی که دوستان اشاره کردند بدهیم یا باید کلاً بازیگری را ببوسیم بگذاریم کنار!

ولی من میگویم چرا کنار بگذارید؟ می‌توانید به روش‌هایی که با دین هم سازگاری داشته باشد فکر کنید

1 - مجری
می‌توانید به عنوان یک مجری فعالیت کنید. همین الان مجریان خانم موفقی داریم که حدودشان را هم رعایت می‌کنند
بعضی از آنها در شبکه‌های قرآن یا شبکه ماهواره‌ای ولایت (شبکه آیت الله مکارم) درحال کار هستند

2 - اجرای برنامه‌های کودکان و نوجوانان
برنامه فیتیله را که می‌شناسید. برنامه‌ای بسیار موفق برای کودکان با حضور سه هنرمند آقا که حتی بزرگترها را نیز علاقه‌مند کرده
یا عموپورنگ و خاله شاهدونه و نمونه‌های دیگر. بنده کاری ندارم که خود این افراد که اسم بردم چقدر رعایت حدود برایشان مهم بوده
اینها را مثال زدم که بگویم می‌شود هم در تلویزیون بود و هم از اعمال نامطلوب درون سینما دور ماند

3 - خبرنگاری
ما خبرنگاران خانم که بسیار هم موفق بوده‌اند کم نداریم. ضمن اینکه خود خبرنگاری چندین شاخه دارد که میشود طبق سلیقه انتخاب کرد
ورزشی، اقتصادی، سیاسی و.....

4 - ساخت برنامه‌های تلویزیونی
بعضی مسابقات شاد و مفرح که می‌شود اجرا کننده آن خانم باشد. بخصوص مسابقاتی که با حضور خانواده‌ها و همسران انجام میشود
اجرای این نوع برنامه‌ها، نیاز به قدرت بازیگری دارد که خدا را شکر در شما وجود دارد

5 - داستان نویسی و روزنامه نگاری
شما یک خانم هستید و می‌توانید مفاهیم زیادی را با نگاه زنانه بصورت داستان‌های پندآموز و یا مقالات به رشته تحریر درآورید
حتی می‌توانید با پیشرفت در این زمینه، روزی خودتان سردبیر یک روزنامه یا مجله بشوید
این رشته را به این جهت مطرح کردم که بازیگری و نویسندگی با هم بی ارتباط نیستند

در نهایت اینها به ذهن من رسید، شاید خودتان هم بتوانید مسیرهای جذاب و ارزشمند دیگری را نیز بیابید
از نظر من راه موفقیت هرگز بسته نیست

پرسش: من در بازیگری استعداد زیادی دارم. چطور باید رفتار کنم که به کمال و هدف نهائی انسانی ام برسم؟ با توجه به این چند نکته که اولا اگر در این رشته وارد شوم، ناخواسته مجبورم کارهائی انجام دهم که از نظر مراجع تقلید صحیح نیست. ثانیا بازیگران با حجاب برتر هم داریم؛ ولی معمولا بازیگران مطرح، از حجاب کمتری برخوردارند. و ثالثا هدف هم وسیله را توجیه نمی کند؛ آیا باید از علاقه ام بگذرم، یا راهی هست؟

پاسخ: در مورد بازیگری و محیط کاری آن،‌ من به طور خاص اطلاع ندارم؛ اینطور که نوشته اید خودتان به اندازه کافی تحقیق کرده اید. به طور کلی توجه بفرمایید که هدف اصلی و نهائی ما، همانطور که اشاره فرموده اید، رسیدن به کمال و نائل شدن به مقام خلیفه اللهی ست. اگر بازیگری با هر کار دیگری، می تواند به شما کمک کند که در این راستا قدم بردارید و به کمالتان اضافه می کند، قاعدتا با ارزش و مفید برای شماست. اگر ارتقا دهنده شما نیست ولی حداقل شما را از این مسیر دور هم نمی کند، می توان گفت ارزش خاصی ندارد؛ و اگر مانعی در راهتان ایجاد کرده یا شما را از مسیر خارج می کند، حتما باید در انجامش تجدید نظر کنید. این مسائل در شریعت و در بیان مراجع تقلید همان احکام پنجگانه (واجب، مستحب، مباح، مکروه و حرام) هستند. اگر عملی از نظر مراجع تقلید صحیح نیست، یعنی در بیان شریعت یا حرام است و یا حداقل مکروه. عمل حرام یا مکروه، حتما چیزی نیست که ما را کمال و لقاءالله برساند؛ پس اگر طالب کمال و سعادت معنوی هستید، حتما باید از آنها اجتناب کنید، حتی اگر علاقه و استعداد شما باشد.

با همه اینها، اینکه بازیگری برای شما یا هر کس دیگری در کدام دسته اعمال قرار می گیرد، باید خودتان با توجه به نیت، شرایط و موقعیتتان تصمیم بگیرید.

موضوع قفل شده است