یکیش میگفت که در سال 2019 آمریکا و کره شمالی جنگ میکنند و آمریکا پیروز میشه و اگه در ست یادم باشه در سال 2020 یا 2030 جنگ جهانی سوم اتفاق میوفته خوب ببینیم میشه یا نه ولی اگه بازم نشد که بالاخره شاید دلیل بر این نمیشه که نمیتوان در زمان سفر کرد
سلام
با سپاس از استاد ارجمند که پاسخ دادند
این موارد یک نوع جنگ و حربه تبلیغاتی هست که از مدتها قبل برنامه ریزی می کنندکاری که می خواهندانجام دهند جنگ و حتی مراسمی که دارند دراذهان مردم برجسته سازی و قابل تبیین با عقاید خودشان درست می کنند
مثل مواردی که نیازهست مردم از اوضاع بی خبر بمانند یا از پشت صحنه هرچه ناآگاهتر باشند و بصیرت و سیاست نداشته باشند به نفعشان هست
لباسهایی که می پوشند و چند سال بعد در واقعیت رخ نمایی می شود کارها و حرفهایی که طبق یک سناریوی از پیش تعیین شده هست اینها را خیلی ها درک نمی کنند ولی با تبلیغات وسیع در اذهان مردم شکل عادی و رایجی دارد که حرفی که از اول در نظردارند مردم قبول می کنند.
کمی سرچ کنید راحت می توانید مقاله هایی در این زمینه بیابید جهان سوم همان آشفته بازار افکار از پیش تعیین شده ی جهان غرب است متاسفانه
دلیل اینکه جسم انسان نمیتواند این کار را انجام دهد این است که قوام و لازمه جسم و جسمانیات، بودن در مکان و زمان خاص است.
یعنی موجود جسمانی و مادی، نمیتواند در یک مکان و یک زمان خاص حاضر نباشد.
علاوه بر اینکه نمیتواند در دو زمان و دو مکان تحقق داشته باشد.
[=Arial Black]
صدیق;981340 نوشت:
دلیل اینکه جسم انسان نمیتواند این کار را انجام دهد این است که قوام و لازمه جسم و جسمانیات، بودن در مکان و زمان خاص است.
یعنی موجود جسمانی و مادی، نمیتواند در یک مکان و یک زمان خاص حاضر نباشد.
علاوه بر اینکه نمیتواند در دو زمان و دو مکان تحقق داشته باشد.
بنابراین اگر جسمی بخواهد در زمان قبل یا بعد حاضر شود، یعنی باید زمان و مکان قبلی خود را از دست بدهد و زمان و مکان بعدی خود را انتخاب کند.
سلام استاد
فرمایش حضرتعالی متین است اما طبق فیزیک و هندسه مرسوم یا کلاسیک است.
اخیرا نظریاتی مطرح شده که برخی مطالب مرسوم را نقض میکنند. مثلا این قضیه هندسه اقلیدسی که که کوتاهترین فاصله بین دو نقطه، یک خط مستقیم است، نقض می شود.
یا اینکه سخن از اینست که جهان ما بیشتر از چهار بعد دارد... در صورت فرض ابعاد بالاتر ، خیلی از مسایل تغییر میکند. در جهانی با ابعاد بالاتر ، اتفاقاتی می افتد که از نظر جهانی با ابعاد چهار گانه - سه مکانی و یک زمانی - غیر ممکن و غیر قابل توجیه است.
برخی از آزمایشهای فیزیک کوانتوم هم نشان داده اند که ظاهرا ذرات بسیار ریز ، میتوانند همزمان در دو جا باشند.
البته اطلاع خیلی دقیقی از جزئیات امور فوق ندارم.
ظاهرا امتناع عقلی دارد به جهت بازگشت از فعل به قوه،چون به هر حال در هر تغییری
فعلیتی اتفاق افتاده است،حال اگر به فرض جهان از حرکت باز ایستند چه حرکت از منظر فیزیک و چه حرکت در جوهر
از منظر حکمت،قبلیت و بعدیتی وجود خواهد داشت؟امکان عقلی چنین فرضی چگونه است؟
به گمان حقیر ، بازگشت از فعل به قوه اتفاق نمی افتد.
در حقیقت ، زمان را باید یک امر نسبی دانست نه مطلق.
آنچه از قوه به فعل رسیده ، به قوه برنمیگردد.
اما چون زمان نسبی است ، شخصی می تواند "نسبت زمانی" خودش با آن شیء را به گونه ای تغییر دهد که با لحظه ای که آن شیء در حالت قوه بوده مرتبط و همزمان شود.
همانطور که میتوان نسبت مکانی خود را بابرخی پدیده ها و اشیاء تغییر داد و از آنها نزدیک یا دور شد.
پس در حقیقت ، وقتی زمان برای "شخص آ" به عقب یا جلو می رود ، این زمان نسبی خود او - نسبت زمانی او با اشیاء اطراف - است و گذر طبیعی زمان برای سایر اشخاص و پدیده های عالم تغییر نمیکند.[/]
اشکال این فرضیه این است که در صورت رسیدن سرعت به سرعت نور و مافوق آن جرم شیء به بی نهایت
میل می کند،بنابراین گرچه از نظر تئوری امکان بازگشت زمان به عقب وجود دارد ولی عملا غیر ممکن است.
1- سفر در زمان فقط بر پایه نظریه نسبیت و رسیدن به سرعت نزدیک به سرعت نور نیست.
این راهی است که نظریه نسبیت ارائه می دهد.
نظریات دیگر هم راههای دیگری ارائه می دهند: مثلا نظریه کوانتوم امکان وجود کرمچاله ها و ایجاد ارتباط بین دو نقطه از زمان یا فضا توسط آنها را ارایه می دهد.
و نظریات دیگر...
2- درست است که اینها همه صرفا نظریات است ، اما در علوم تجربی ما هیچگاه به یقین نمی رسیم. پس از علمی مثل فیزیک ، هیچگاه انتظار یقین فلسفی نداریم.
با وجودی که فیزیک ، یقین به دست نمی دهد ، اما کاربردهای نظریات آن باعث تغییر چهره زندگی شده است.
3- جایگاه خاص فلسفه ، به گونه ای است که اگر بر محال بودن امری ، دلیل یقینی به دست داد ، مطمئن می شویم که هیچگاه آن امر توسط هیچ علمی متحقق نخواهد شد.
بنابراین برای سفر در زمان ، صرف نظر از اینکه توسط چه نظریه ای و با چه راهکاری انجام شود ، باید امتناع و ایرادات فلسفی مطرح شده برای آن را دفع نمود.
نظریات دیگر هم راههای دیگری ارائه می دهند: مثلا نظریه کوانتوم امکان وجود کرمچاله ها و ایجاد ارتباط بین دو نقطه از زمان یا فضا توسط آنها را ارایه می دهد.
و نظریات دیگر...
سفر در زمان توسط کرمچاله و سفید چاله هم محظورات خودش را دارد و فقط در حدّ همان امکان است.
عبد شکور;982480 نوشت:
درست است که اینها همه صرفا نظریات است ، اما در علوم تجربی ما هیچگاه به یقین نمی رسیم.
مگر از طریق استقراء تام!
عبد شکور;982480 نوشت:
با وجودی که فیزیک ، یقین به دست نمی دهد ، اما کاربردهای نظریات آن باعث تغییر چهره زندگی شده است.
بله نمی توان منکر شد.
عبد شکور;982480 نوشت:
جایگاه خاص فلسفه ، به گونه ای است که اگر بر محال بودن امری ، دلیل یقینی به دست داد ، مطمئن می شویم که هیچگاه آن امر توسط هیچ علمی متحقق نخواهد شد.
فلسفه که وحی منزل نیست!
فلسفه در مباحث مشترکش با علوم تجربی خاصه فیزیک، هرگز نمی تواند دستاوردهای علمی را نادیده بگیرد
مانند تغییری که قانون هم ارزی انرژی و ماده در فلسفه بوجود آورد.کمااینکه علوم تجربی هم در اصول موضوعه
به فلسفه نیازمندند.
عبد شکور;982480 نوشت:
بنابراین برای سفر در زمان ، صرف نظر از اینکه توسط چه نظریه ای و با چه راهکاری انجام شود ، باید امتناع و ایرادات فلسفی مطرح شده برای آن را دفع نمود.
ضرورتی ندارد چون هر علمی موضوع خودش را دارد مگر اینکه بحث فلسفی و یا میان رشته ای(فیزیک-فلسفه) باشد مانند
فرمایش حضرتعالی متین است اما طبق فیزیک و هندسه مرسوم یا کلاسیک است.
اخیرا نظریاتی مطرح شده که برخی مطالب مرسوم را نقض میکنند. مثلا این قضیه هندسه اقلیدسی که که کوتاهترین فاصله بین دو نقطه، یک خط مستقیم است، نقض می شود.
یا اینکه سخن از اینست که جهان ما بیشتر از چهار بعد دارد... در صورت فرض ابعاد بالاتر ، خیلی از مسایل تغییر میکند. در جهانی با ابعاد بالاتر ، اتفاقاتی می افتد که از نظر جهانی با ابعاد چهار گانه - سه مکانی و یک زمانی - غیر ممکن و غیر قابل توجیه است.
برخی از آزمایشهای فیزیک کوانتوم هم نشان داده اند که ظاهرا ذرات بسیار ریز ، میتوانند همزمان در دو جا باشند.
باسلام و عرض ادب
بله نظریات جدیدی ارائه شده است
ولی
هنوز اثبات نشده است و در حد فرضیه است.
[="Navy"]سلام ...سفر در زمان به گذشته هم ممکن هست یک نمونه بارز سفر علامه مجلسی به دوره جنگ کربلا بود که می خواست خودش از نزدیک ببینه و داستانش رو دقیق بنویسه که تحریف شده نباشه...توی یک کتاب خوندم[/]
سلام
البته سوال شما از منظر اسلام است که کارشناس محترم باید جواب بدهند یا داده اند.
اما به عنوان حاشیه:
از نظر علمی در سطح نظری تنها امکانی میتوان در زمان سفر کرد، زندگی در جهان گودل است.
البته مفروضات گودل در جهان کنونی ما صادق نیست
و در سطح عمیق‌تر سفر در زمان در آن جهان را می توان رد کرد.
پرسش: [=microsoft sans serif]بعضی از دانشمندان نجوم شناس معتقد هستند که میشود در زمان سفر کرد به گذشته یا آینده رفت. در قرآن هم اشاره شده مردان آنجلس که توی غاربودند در حقیقت زمان اونجا متوقف شده بود. میخوام نظر اسلام رو در این باره بدونم که آیا ممکنه یا خیر؟ یا معلوم نیست.
پاسخ:
[=microsoft sans serif]بحث سفر در زمان که تاکنون امری تخیلی و از آرزوهای انسان بوده است، را میتوان از جنبه های مختلفی بررسی کرد.
برخی از این جنبه ها عبارتند از:
جنبه فیزیکی
جنبه الاهیاتی
جنبه فلسفی
مباحثی که تاکنون در این رابطه بیان شده است، بیشتر از جنبه فیزیکی مسئله بوده است.
برخی از فیزیکدانان، بخصوص استیوهاوکینگ با استفاده از کوانتوم سعی در توضیح و اثبات امکان این سفر داشته اند که البته بیشتر این مباحث، صرفا بر پایه حدس و گمان بوده و به صورت قضیه شرطیه در آمده است.
در این تاپیک به این جنبه کاری نداریم.
از جنبه الاهیاتی، این مسئله خیلی واضح نیست و دلیلی بر اثبات یا نفی آن نداریم یا حداقل این است که بنده از آن خبری ندارم.
[=microsoft sans serif]اما از جنبه فلسفی، بحث نیازمند تفکیک بین مقام ثبوت و اثبات است.
از نظر مقام ثبوت، باید گفت این مسئله قابل تحقق است.
یعنی انسان میتواند از آینده یا گذشته خبر پیدا کند و حتی در گذشته حاضر شود، البته با یک قید بسیار مهم
قید مهم این است که انسان با جسم مادی خود نمیتواند در آینده یا گذشته حاضر شود.
بلکه این روح اوست که توان چنین کاری را مییابد.
دلیل اینکه جسم انسان نمیتواند این کار را انجام دهد این است که قوام و لازمه جسم و جسمانیات، بودن در مکان و زمان خاص است.
یعنی موجود جسمانی و مادی، نمیتواند در یک مکان و یک زمان خاص حاضر نباشد.
علاوه بر اینکه نمیتواند در دو زمان و دو مکان تحقق داشته باشد.
بنابراین اگر جسمی بخواهد در زمان قبل یا بعد حاضر شود، یعنی باید زمان و مکان قبلی خود را از دست بدهد و زمان و مکان بعدی خود را انتخاب کند.
حال مسئله مهم در این فرض این است که در هنگام قطع تعلق از مکان و زمان قبل، آیا جسم هست یا نیست.
اگر جسم هست، پس باید زمان و مکان داشته باشد و یک جسم نمیتواند در دو مکان و زمان باشد.
علاوه بر اینکه بودن در دو زمان، مستلزم تناقض است.
چرا که بودن در زمان a، به معنای آن است که در زمان b نیست، حال آنکه فرض این بود که در زمان b قرار دارد..
[=microsoft sans serif]ما دلیل اینکه گفتیم روح انسان چنین توانایی ای را دارد، دلیلش نیز آن است که روح انسان، جوهری است مجرد و جواهر مجرد، موجوداتی هستند که در قالبهای مادی قرار نمیگیرند.
فرازمانی و فرامکانی هستند.
در مورد مجرد، معنا ندارد که بگوییم در کجا قرار دارد یا در چه زمانی هست.(1)
بنابراین، انسان با روح خود میتواند در آینده یا گذشته حاضر شود و با موجودات حاضر در آن ظرفهای زمانی ارتباط برقرار کند.
با این حال، نکته مهم دیگری که باقی مانده آن است که گرچه از نظر مقام ثبوت، میتوان گفت که نفس چنین توانایی ای را دارد، ولی از جنبه اثباتی، اینکه چنین کاری برای یک شخص خاص روی داده است یا ادعا یا تصور اشتباهی است، راهی برای اثبات یا نفی آن نداریم.
موفق باشید.
پی نوشت:
1. [=microsoft sans serif][=microsoft sans serif][=microsoft sans serif][=microsoft sans serif]ر.ک: محمد تقی مصباح یزدی، اموزش فلسفه، تهران، نشر امیرکبیر، 1377ش، ج2، ص125-127
کاربر مهمان خوش آمدید
سلام
با سپاس از استاد ارجمند که پاسخ دادند
این موارد یک نوع جنگ و حربه تبلیغاتی هست که از مدتها قبل برنامه ریزی می کنندکاری که می خواهندانجام دهند جنگ و حتی مراسمی که دارند دراذهان مردم برجسته سازی و قابل تبیین با عقاید خودشان درست می کنند
مثل مواردی که نیازهست مردم از اوضاع بی خبر بمانند یا از پشت صحنه هرچه ناآگاهتر باشند و بصیرت و سیاست نداشته باشند به نفعشان هست
لباسهایی که می پوشند و چند سال بعد در واقعیت رخ نمایی می شود کارها و حرفهایی که طبق یک سناریوی از پیش تعیین شده هست اینها را خیلی ها درک نمی کنند ولی با تبلیغات وسیع در اذهان مردم شکل عادی و رایجی دارد که حرفی که از اول در نظردارند مردم قبول می کنند.
کمی سرچ کنید راحت می توانید مقاله هایی در این زمینه بیابید جهان سوم همان آشفته بازار افکار از پیش تعیین شده ی جهان غرب است متاسفانه
والله اعلم:-h@};-
[=Arial Black] صدیق;981340 نوشت: صدیق;981340 نوشت: سلام استاد
[=Arial Black]
فرمایش حضرتعالی متین است اما طبق فیزیک و هندسه مرسوم یا کلاسیک است.
اخیرا نظریاتی مطرح شده که برخی مطالب مرسوم را نقض میکنند. مثلا این قضیه هندسه اقلیدسی که که کوتاهترین فاصله بین دو نقطه، یک خط مستقیم است، نقض می شود.
یا اینکه سخن از اینست که جهان ما بیشتر از چهار بعد دارد... در صورت فرض ابعاد بالاتر ، خیلی از مسایل تغییر میکند. در جهانی با ابعاد بالاتر ، اتفاقاتی می افتد که از نظر جهانی با ابعاد چهار گانه - سه مکانی و یک زمانی - غیر ممکن و غیر قابل توجیه است.
برخی از آزمایشهای فیزیک کوانتوم هم نشان داده اند که ظاهرا ذرات بسیار ریز ، میتوانند همزمان در دو جا باشند.
البته اطلاع خیلی دقیقی از جزئیات امور فوق ندارم.
[="Arial Black"][="Blue"] اغاثاذیمون;981513 نوشت:
این همان طی زمان است.
یعنی زمان برای فرد کند شده تا توانسته کاری که دیگران در یک هفته انجامش میدن ، او در چند ثانیه انجام بده.[/]
[="Arial Black"][="Blue"] اغاثاذیمون;981513 نوشت:
این مساله مربوط به قدرت "انشاء نفس" است. صورت مثالی فرد هست که در یک لحظه در چند جا هست، نه جسم او. تمام این صورتها هم قائم به نفس اصلی فرد هستند.[/]
[="Arial Black"][="Blue"] حبیبه;981561 نوشت:
به گمان حقیر ، بازگشت از فعل به قوه اتفاق نمی افتد.
در حقیقت ، زمان را باید یک امر نسبی دانست نه مطلق.
آنچه از قوه به فعل رسیده ، به قوه برنمیگردد.
اما چون زمان نسبی است ، شخصی می تواند "نسبت زمانی" خودش با آن شیء را به گونه ای تغییر دهد که با لحظه ای که آن شیء در حالت قوه بوده مرتبط و همزمان شود.
همانطور که میتوان نسبت مکانی خود را بابرخی پدیده ها و اشیاء تغییر داد و از آنها نزدیک یا دور شد.
پس در حقیقت ، وقتی زمان برای "شخص آ" به عقب یا جلو می رود ، این زمان نسبی خود او - نسبت زمانی او با اشیاء اطراف - است و گذر طبیعی زمان برای سایر اشخاص و پدیده های عالم تغییر نمیکند.[/]
باسمه العلیم
با سلام و احترام
بحث بر سر امکان سفر در زمان است؛اساسا این امکان وجود دارد؟
فرضیه ی حضرتعالی ابتدا باید ثابت شود(امکان سفر در زمان)تا بعد نوبت این برسد که آیا مسافر در زمان
می تواند نسبت خودش را با گذر زمان طوری تغییر دهد که لازمه اش بازگشت از فعل به قوه نباشد؟
با سلام و عرض ادب
کورت گودل با کمک انیشتین این فرضیه را به صورت تئوری اثبات کرده
[="Arial Black"][="Blue"] حبیبه;982346 نوشت:
حضرتعالی برای نفی امکان سفر در زمان، چند امتناع عقلی ذکر فرمودید.
نظر بنده برای رفع یکی از امتانع های عقلی حضرتعالی بود.[/]
باسمه العلیم
سلام علیکم
اشکال این فرضیه این است که در صورت رسیدن سرعت به سرعت نور و مافوق آن جرم شیء به بی نهایت
میل می کند،بنابراین گرچه از نظر تئوری امکان بازگشت زمان به عقب وجود دارد ولی عملا غیر ممکن است.
باسمه الکریم
امتناع فلسفی آن را در یک مورد(عدم بازگشت فعل به قوه)عرض نمودم؛این غیر از امکان سفر در زمان
بر اساس قوانین فیزیک است وقتی چنین امکانی در حدّ فرضیه و غیر یقینی باشد چطور می توان فرضیه ی
دیگری را بر آن بنا نمود؟
[=Arial Black] حبیبه;982475 نوشت:
1- سفر در زمان فقط بر پایه نظریه نسبیت و رسیدن به سرعت نزدیک به سرعت نور نیست.
این راهی است که نظریه نسبیت ارائه می دهد.
نظریات دیگر هم راههای دیگری ارائه می دهند: مثلا نظریه کوانتوم امکان وجود کرمچاله ها و ایجاد ارتباط بین دو نقطه از زمان یا فضا توسط آنها را ارایه می دهد.
و نظریات دیگر...
2- درست است که اینها همه صرفا نظریات است ، اما در علوم تجربی ما هیچگاه به یقین نمی رسیم. پس از علمی مثل فیزیک ، هیچگاه انتظار یقین فلسفی نداریم.
با وجودی که فیزیک ، یقین به دست نمی دهد ، اما کاربردهای نظریات آن باعث تغییر چهره زندگی شده است.
3- جایگاه خاص فلسفه ، به گونه ای است که اگر بر محال بودن امری ، دلیل یقینی به دست داد ، مطمئن می شویم که هیچگاه آن امر توسط هیچ علمی متحقق نخواهد شد.
بنابراین برای سفر در زمان ، صرف نظر از اینکه توسط چه نظریه ای و با چه راهکاری انجام شود ، باید امتناع و ایرادات فلسفی مطرح شده برای آن را دفع نمود.
باسمه العلیم
سفر در زمان توسط کرمچاله و سفید چاله هم محظورات خودش را دارد و فقط در حدّ همان امکان است.
مگر از طریق استقراء تام!
بله نمی توان منکر شد.
فلسفه که وحی منزل نیست!
فلسفه در مباحث مشترکش با علوم تجربی خاصه فیزیک، هرگز نمی تواند دستاوردهای علمی را نادیده بگیرد
مانند تغییری که قانون هم ارزی انرژی و ماده در فلسفه بوجود آورد.کمااینکه علوم تجربی هم در اصول موضوعه
به فلسفه نیازمندند.
ضرورتی ندارد چون هر علمی موضوع خودش را دارد مگر اینکه بحث فلسفی و یا میان رشته ای(فیزیک-فلسفه) باشد مانند
موضوع همین تاپیک.
[=microsoft sans serif] عبد شکور;982314 نوشت:
باسلام و عرض ادب
بله نظریات جدیدی ارائه شده است
ولی
هنوز اثبات نشده است و در حد فرضیه است.
[="Navy"]سلام ...سفر در زمان به گذشته هم ممکن هست یک نمونه بارز سفر علامه مجلسی به دوره جنگ کربلا بود که می خواست خودش از نزدیک ببینه و داستانش رو دقیق بنویسه که تحریف شده نباشه...توی یک کتاب خوندم[/]
سلام
البته سوال شما از منظر اسلام است که کارشناس محترم باید جواب بدهند یا داده اند.
اما به عنوان حاشیه:
از نظر علمی در سطح نظری تنها امکانی میتوان در زمان سفر کرد، زندگی در جهان گودل است.
البته مفروضات گودل در جهان کنونی ما صادق نیست
و در سطح عمیق‌تر سفر در زمان در آن جهان را می توان رد کرد.
پرسش: [=microsoft sans serif]بعضی از دانشمندان نجوم شناس معتقد هستند که میشود در زمان سفر کرد به گذشته یا آینده رفت. در قرآن هم اشاره شده مردان آنجلس که توی غاربودند در حقیقت زمان اونجا متوقف شده بود. میخوام نظر اسلام رو در این باره بدونم که آیا ممکنه یا خیر؟ یا معلوم نیست.
پاسخ:
[=microsoft sans serif]بحث سفر در زمان که تاکنون امری تخیلی و از آرزوهای انسان بوده است، را میتوان از جنبه های مختلفی بررسی کرد.
برخی از این جنبه ها عبارتند از:
جنبه فیزیکی
جنبه الاهیاتی
جنبه فلسفی
مباحثی که تاکنون در این رابطه بیان شده است، بیشتر از جنبه فیزیکی مسئله بوده است.
برخی از فیزیکدانان، بخصوص استیوهاوکینگ با استفاده از کوانتوم سعی در توضیح و اثبات امکان این سفر داشته اند که البته بیشتر این مباحث، صرفا بر پایه حدس و گمان بوده و به صورت قضیه شرطیه در آمده است.
در این تاپیک به این جنبه کاری نداریم.
از جنبه الاهیاتی، این مسئله خیلی واضح نیست و دلیلی بر اثبات یا نفی آن نداریم یا حداقل این است که بنده از آن خبری ندارم.
[=microsoft sans serif]اما از جنبه فلسفی، بحث نیازمند تفکیک بین مقام ثبوت و اثبات است.
از نظر مقام ثبوت، باید گفت این مسئله قابل تحقق است.
یعنی انسان میتواند از آینده یا گذشته خبر پیدا کند و حتی در گذشته حاضر شود، البته با یک قید بسیار مهم
قید مهم این است که انسان با جسم مادی خود نمیتواند در آینده یا گذشته حاضر شود.
بلکه این روح اوست که توان چنین کاری را مییابد.
دلیل اینکه جسم انسان نمیتواند این کار را انجام دهد این است که قوام و لازمه جسم و جسمانیات، بودن در مکان و زمان خاص است.
یعنی موجود جسمانی و مادی، نمیتواند در یک مکان و یک زمان خاص حاضر نباشد.
علاوه بر اینکه نمیتواند در دو زمان و دو مکان تحقق داشته باشد.
بنابراین اگر جسمی بخواهد در زمان قبل یا بعد حاضر شود، یعنی باید زمان و مکان قبلی خود را از دست بدهد و زمان و مکان بعدی خود را انتخاب کند.
حال مسئله مهم در این فرض این است که در هنگام قطع تعلق از مکان و زمان قبل، آیا جسم هست یا نیست.
اگر جسم هست، پس باید زمان و مکان داشته باشد و یک جسم نمیتواند در دو مکان و زمان باشد.
علاوه بر اینکه بودن در دو زمان، مستلزم تناقض است.
چرا که بودن در زمان a، به معنای آن است که در زمان b نیست، حال آنکه فرض این بود که در زمان b قرار دارد..
[=microsoft sans serif]ما دلیل اینکه گفتیم روح انسان چنین توانایی ای را دارد، دلیلش نیز آن است که روح انسان، جوهری است مجرد و جواهر مجرد، موجوداتی هستند که در قالبهای مادی قرار نمیگیرند.
فرازمانی و فرامکانی هستند.
در مورد مجرد، معنا ندارد که بگوییم در کجا قرار دارد یا در چه زمانی هست.(1)
بنابراین، انسان با روح خود میتواند در آینده یا گذشته حاضر شود و با موجودات حاضر در آن ظرفهای زمانی ارتباط برقرار کند.
با این حال، نکته مهم دیگری که باقی مانده آن است که گرچه از نظر مقام ثبوت، میتوان گفت که نفس چنین توانایی ای را دارد، ولی از جنبه اثباتی، اینکه چنین کاری برای یک شخص خاص روی داده است یا ادعا یا تصور اشتباهی است، راهی برای اثبات یا نفی آن نداریم.
موفق باشید.
پی نوشت:
1. [=microsoft sans serif][=microsoft sans serif][=microsoft sans serif][=microsoft sans serif]ر.ک: محمد تقی مصباح یزدی، اموزش فلسفه، تهران، نشر امیرکبیر، 1377ش، ج2، ص125-127