چرا اهل تسنن در هنگام نماز از عبور افراد از جلویشان ممانعت میکنند؟
تب‌های اولیه
چرا اهل تسنن در هنگام نماز از عبور افراد از جلویشان ممانعت میکنند؟
با سلام و قبولی طاعات و عبادات شما دوست عزیز.
عبور و مرور از جلوی نماز گزاران و گذشتن از بین صفوف جماعت، اگر چه اندازه و مقدار گناه آن بطور معین بیان نشده است اما از فرمایش گهربار پیامبر اکرم صلی الله علیه وسلم چنین برداشت میشود که از بار گناه بسیار سنگینی برخوردار است. پیامبر اکرم صلی الله علیه و سلم ضمن بیان گناه آن میفرمایند: «لَوَقَفَ اَربَعِینَ» یعنی عبور کننده از جلوی نماز گزار، اگر میدانست که چه بار گناهی را بر دوش میکشد و چه عذابی در انتظار اوست، چهل میایستاد. معلوم نیست منظور پیامبر، چهل روز است یا چهل سال. یعنی آنقدر عذاب شدیدی در انتظار عبور کننده است، که اگر آن را میدانست حتما چهل روز یا چهل سال به انتظار مینشست تا اینکه نماز گزار نمازش را به اتمام برساند سپس اقدام به عبور از آن محل نماید. اما باید یک نکته را هم در نظر داشته باشیم و آن اینست که، کسی که میخواهد نماز بخواند، خود نیز مراعات حال دیگران را کرده و در وسط جمع و یا در اماکن عمومی که رفت و آمد زیاد است، بدون گذاشتن ستره به هیچ وجه اقدام به خواندن نماز ننموده و حتما پس از گذاشتن ستره و مانعی که عابرین بتوانند از طرف دیگر آن، به راحتی عبور نمایند، شروع به خواندن نماز کنند تا خود مرتکب گناه و دیگران را نیز دچار معصیت ننمایند.
اما از فرمایش گهربار پیامبر اکرم صلی الله علیه وسلم چنین برداشت میشود که از بار گناه بسیار سنگینی برخوردار است.
سلام علیکم :
خانم عایشه روایت کرده است که اتاق من و پیامبر (ص) بقدری کوچک بود که هنگام نماز شب خواندن پیامبر (ص) ، وقتی من پاهایم را دراز میکردم . پاهایم در سجده گاه پیامبر (ص) قرار میگرفت . و ایشان (ص) هنگام سجده مجبور میشدند . پاهای مرا کنار بزنند . و سجده کنند . ( نعوذ بالله )
صحیح بخاری جلد اول صفحه 150 باب الصلاه علی الفراش - روایت 382
با توجه به این مطلب . آیا پا دراز کردن ایشان در سجده گاه پیامبر (ص) گناه نیست ؟؟؟ یا لااقل بی ادبی محسوب نمیشود ؟؟؟
لطفا اساتید سایت و یا عزیزان اهل تسنن پاسخ منطقی بدهند .
ممنون میشم اگر نظرات ارزنده بزرگوار گرامی : گمنام رو هم در این باره بدونم .
سید امیر منبعت رو ذکر کن
کلا روایت غلطه{ و ایشان (ص) هنگام سجده مجبور میشدند . پاهای مرا کنار بزنند . و سجده کنند . }اگر رسول اکرم (ص)به پای عایشه(رض)دست میزدند چطور وضویشان باطل نمی شد؟؟
سید امیر منبعت رو ذکر کنکلا روایت غلطه{ و ایشان (ص) هنگام سجده مجبور میشدند . پاهای مرا کنار بزنند . و سجده کنند . }اگر رسول اکرم (ص)به پای عایشه(رض)دست میزدند چطور وضویشان باطل نمی شد؟؟
اول سلام بعدا کلام :
خوب بگذریم کافه اهل سنت بر این باور هستند که دست زدن مرد به بدن همسر خود اگر با قصد لذت و شهوت نباشد وضو را باطل نمیکند .
نظر کلیه علمای فقه جعفری این است که دست زدن مرد به بدن همسر خود مطلقا وضو را باطل نمیکند .
اکثریت وهابیون و حنابله و تعداد کمی از علمای سه مذهب دیگر اهل تسنن ( حنفی مالکی شافعی ) ، قائل به بطلان وضو بر اثر لمس چه با شهوت و چه بدون شهوت هستند .
شما از کدام دسته هستید ؟؟؟
من الان در منزل یکی از اقوام هستم . به محض مراجعه به کامپیوتر خودم . اسناد روایت را در همین تاپیک اعلام میکنم .
صحاح سته را فقط در کامپیوتر خودم دارم . .
صحیح بخاری جلد اول صفحه 150 باب الصلاه علی الفراش - روایت 382
امروز سند روایت را گذاشتم 1390/11/25
. چرا اهل تسنن در هنگام نماز از عبور افراد از جلویشان ممانعت میکنند؟ پیامبر اکرم صلی الله علیه و سلم ضمن بیان گناه آن میفرمایند: «لَوَقَفَ اَربَعِینَ» یعنی عبور کننده از جلوی نماز گزار، اگر میدانست که چه بار گناهی را بر دوش میکشد و چه عذابی در انتظار اوست، چهل میایستاد. معلوم نیست منظور پیامبر، چهل روز است یا چهل سال. یعنی آنقدر عذاب شدیدی در انتظار عبور کننده است، که اگر آن را میدانست حتما چهل روز یا چهل سال به انتظار مینشست تا اینکه نماز گزار نمازش را به اتمام برساند سپس اقدام به عبور از آن محل نماید.
با سلام و عرض ادب و تشکر
روایت فوق[1] در منابع شیعی نیامده و روایت از منابع عامه است لذا قابلیت استدلال برای اثبات کراهت را ندارد .
البته نماز برقرارى ارتباط مستقيم با معبود است و مسلمان مؤمن در شبانه روز پنج مرتبه به عبادت و بندگى خالق خود مى پردازد. بنابراين شايسته است كه اين ارتباط با حضور قلب و خلوص نيّت باشد و از عواملى كه باعث اختلال در اين ارتباط مى گردد پرهيز شود.
روشن است كه پديدآمدن حالت حضور قلب، نياز به زمينه سازى و مقدمه چينى دارد و از جمله عواملى كه ممكن است مانع حضور قلب شود، نمازگزاردن در مكان هايى است كه پر رفت و آمد مى باشد و يا در مسير عبور و مرور مردم قرار دارد چرا كه عبور و مرور مانع حضور و خلوص مى شود. از اين رو فقها فرموده اند كه نمازگزاردن در معابر و راه هايى كه براى مردم ايجاد اشكال مى كند حرام است اما نماز خواندن در مكان هايى كه مانع عبور و مرور مردم نمى شود ولى ممكن است فردى از مقابل نمازگزار عبور كند از ديدگاه علماى شيعه مانعى ندارد، گرچه عده اى از فقها اين عمل را مكروه دانسته اند.
مرحوم صاحب جواهر مى نويسد: «گروهی از فقهاى شيعه ـ در اين مسأله ـ عقيده به كراهت دارند; خواه مانعى باشد يا نباشد ولى در نصوص و روايات ما چيزى دال بر كراهت وجود ندارد و سكوت ائمه(صلى الله عليه وآله)نشانه عدم كراهت است».[2]
در يكى از روايات نقل شده كه امام حسين بن على(عليه السلام) مشغول نماز بودند، فردى از مقابل آن حضرت عبور نمود. برخى از افرادى كه آن جا حضور داشتند از عبور آن فرد جلوگيرى كردند. پس از آن كه امام نماز را به پايان رساندند فرمودند: چرا از عبور او جلوگيرى كرديد؟ گفتند: يابن رسول الله اين فرد بين شما و محراب قرار گرفت. حضرت فرمود: «إنَّ اللهَ عزَّوجل أَقْرَبُ مِنْ أن يَخْطُرَ فيما بَيْني وَ بَيْنَه أحدٌ»;[3]واى بر شما! خداوند نزديك تر از آن است كه فردى بين من و او قرار گيرد.
[=Calibri][1].( لو يعلم المار بين يدي المصلي ماذا عليه لكان أن يقف أربعين خيرا له من أن يمر بين يديه؛ قال أبو النضر لا أدري أقال أربعين يوما أو شهرا أو سنة.صحیح البخاریباب إثم المار بين يدي المصلي ) .
اما از نظر فقهاى اهل سنّت عبور و گذر از جلوی نمازگزار در صورتى كه بين آنها مانعى مانند چوب، ريسمان و... نباشد حرام است ولى موجب بطلان نماز نمى شود و بين حرام بودن و باطل كردن عمل تفاوت وجود دارد چرا كه ممكن است عملى حرام و گناه باشد اما عامل باطل شدن فعل ديگرى نگردد; البته در شهر مكّه عبور و مرور از جلو نمازگزار هر چند بدون پوشش و مانعى باشد اشكالى ندارد. به عبارت ديگر از ديدگاه اهل سنت حكم عبور از مقابل نمازگزار را مى توان به چند بخش تقسيم نمود:
1. آيا عبور از جلو نمازگزار موجب بطلان نماز است؟
زحيلى مى نويسد: «إتَّفَقَ أئمةُ المَذاهبَ الأَرْبَعةَ عَلى أَنَّ المُرورَ بَيْنَ يَدَى المُصَلّي لا يَقْطَعُها وَ لا يُبْطِلُها و إنَّما يَنْقُصُ الصَّلاةَ إذا لَمْ يَرِدْهُ»[1]; پيشوايان مذاهب چهارگانه اتفاق نظر دارند كه عبور از جلوى نمازگزار نه باعث قطع نماز مى شود و نه آن را باطل مى كند; بلكه اگر نمازگزار عابر را باز ندارد، نمازش ناقص مى گردد.
2. آيا عبور از جلو نمازگزار حرام است؟
وهبه زحيلى مى نويسد: «از ديدگاه احناف، عبور از جلو نمازگزار، كراهت تحريمى دارد»[2]. اما در اين كه عابر، يا نمازگزار، يا هر دو گنهكار مى شوند چهار صورت فرض شده است:
الف) در صورتى كه براى عبور، راه ديگرى غير از جلو نمازگزار وجود داشته باشد، عابر گنهكار است.
ب) در صورتى كه عابر براى عبور راه ديگرى ندشته باشد و نمازگزار بدون سُتره روبروى عابر به نماز بايستد، نمازگزار گنهكار است.
ج) در صورتى كه نمازگزار، در مكانى كه محل عبور و مرور است بدون پوشش و ستره به نماز بايستد و عابران نيز راه ديگرى براى عبور داشته باشند، هر دو گنهكاراند.
د) در صورتى است كه نماز گزار، جلو خودش پوشش و ستره بگذارد و عابر نيز راه ديگرى غير از جلو نمازگزار، براى عبور نداشته باشدهيچكدام گنهكار نيستند.[3]
3. در چه صورتى عبور از جلو نمازگزار جايز است؟
از ديدگاه اهل سنت در شش صورت عبور از مقابل نمازگزار جايز است:
الف) در صحرا و بيابان و اين كه عبور بعد از موضع سجده باشد;
ب) در صورتى كه نمازگزار در معابر عمومى پوشش و مانع قرار نداده باشد;
ج) بين نمازگزار و عابر حايلى مانند پرده و... وجود داشته باشد;
د) تمام اعضاى عابر در مقابل نمازگزار قرار نگيرد;
هـ) در مساجد، هنگامى كه عبور بعد از پوشش و ستره باشد;
و) عبور، به خاطر پركردن جاهاى خالى صفوف مقدم جماعت. [4]
4. جلونمازگزار، چه مسافتى را شامل مى شود؟
در صحرا و يا مساجد بزرگ، عبور از جايى كه نمازگزار ايستاده تا موضع سجده حرام مى باشد. در خانه و مساجد كوچك كمتر از 40 ذراع و نيز عبور از جايى كه نمازگزار ايستاده تا ديوار قبله حرام مى باشد و اين در صورتى است كه ستره و پوشش وجود نداشته باشد. [5]
5 ـ منع از عبور چه حكمى دارد؟
به نظر حنفى ها، جلوگيرى از عبور عابر، رخصت، ـ جايز ـ و مانع او نشدن و عدم درگيرى با وى عزيمت ـ واجب ـ ، مى باشد.[6]
با سلام
البته در بعضی احادیث از دفع بقدر استطاعت سخن آمده :
عن ابن عمير، عن حماد، عن الحلبي، عن أبي عبدالله (عليه السلام)، قال: سألته عن الرجل أيقطع صلاته شيء مما يمر بين يديه؟ فقال: لا يقطع صلاة المسلم شيء، ولكن ادرأ ما استطعت، الحديث.
نماز را هیچ چیز قطع نمی کند اما دفع کنید هر مقدار که می توانید .
ابن ابی شیبه به اسناد خود از حذیفه نقل می کند:
نماز را هیچ چیز قطع نمی کند و دفع کنید آن مقدار که می توانید.
بخاری در صحیح به سند خود از یعقوب بن ابراهیم نقل کرده است:
پسر برادر ابن شهاب به من گفت: از عمویم سوءال کردم: آیا نماز را عبور چیزی قطع می کند؟ جواب داد: نماز را چیزی قطع نمی کند.
((6135)) 9 ـ وعن محمد بن يحيى، عن أحمد بن محمد، عن عثمان بن عيسى، عن ابن مسكان، عن ابن أبي يعفور قال: سألت أبا عبدالله (عليه السلام) عن الرجل، هل يقطع صلاته شيء مما (يمر بين يديه)؟ فقال: لا يقطع صلاة المؤمن شيء، ولكن ادرؤا ما استطعتم.وسايل الشيعه
عن ابن مسكان، عن أبي بصير يعني المرادي، عن
أبي عبدالله (عليه السلام) قال: لا يقطع الصلاة شيء، لا كلب، ولا حمار، ولا امرأة، ولكن استتروا بشيء، وإن كان بين يديك قدر ذراع رافع من الأرض فقد استترت.وسايل الشيعه
نماز را عبور هیچ چیز قطع نمی کند... و لکن ستره ای بگذارید... و اگر نگذاری، اشکالی ندارد، زیرا آن که نمازگزار برای او نماز می خواند، نزدیکتر است به او از عابر و لکن این کار ادب نماز و توقیر آن است
عن الحسين بن علوان، عن جعفر، عن أبيه، أن علياً (عليه السلام) سئل عن الرجل يصلي فيمر بين يديه الرجل والمرأة والكلب والحمار؟ فقال: إن الصلاة لا يقطعها شيء، ولكن ادرؤا ما استطعتم، هي أعظم من ذلك.
از علی(ع) در باره کسی سوءال شد که نماز می خواند، پس از مقابل او مرد و زن و سگ و الاغ عبور کردند، حضرت فرمود: نماز را هیچ چیز قطع نمی کند و لکن آن مقدار که می توانید، عابران را دفع کنید. نماز بزرگتر از آن است
مرحوم سید طباطبایی در عروة الوثقی می گوید:
مستحب است که نمازگزار اگر در معرض عبور باشد و در مقابلش دیوار یا صفی نباشد در مقابل خود ستره ای قرار دهد، تا او را حائل شود از کسی که پیش روی وی عبور می کند، گرچه بداند فعلاً کسی عبور نمی کند
شیخ الطائفه سخنی دارد که ظاهر در کراهت مرور است:
إذا مرّ بین یدیه و هو یصلّی، انسان رجلاً کان أوامرأة أو... فلا یقطع صلاته و إنْ لم یکن قد نصب بین یدیه شیئاً سواء کان بالقرب منه أو بالبُعد منه و إنْ کان ذلک مکروهاً؛
اگر در حال نماز از مقابل نمازگزار، مردی یا زنی یا... عبور کند، نمازش را قطع نمی کند و لو چیزی مقابل خود ننهاده باشد، چه عبور از نزدیک او باشد یا از دور، هر چند این کار مکروه است.
البته اخبار عجیبی هم وارد شده اما مشترک بین عامه و خاصه همان است که ذکر گردید .
ابوداود از ابن عباس نقل می کند:
نماز را عبور زن (حائض) و سگ (سیاه) و خوک و الاغ و مجوسی ویهودی قطع می کند !
سید امیر منبعت رو ذکر کنکلا روایت غلطه{ و ایشان (ص) هنگام سجده مجبور میشدند . پاهای مرا کنار بزنند . و سجده کنند . }اگر رسول اکرم (ص)به پای عایشه(رض)دست میزدند چطور وضویشان باطل نمی شد؟؟
سلام علیکم :
آقای سید پوریا هاشمی
سند روایتی که خواسته بودید را در ذیل می آورم انشاالله که متقاعد شده باشید .
منتظر پاسخ سوالم از طرف شما هستم .
صحیح بخاری جلد اول صفحه 150 باب الصلاه علی الفراش - روایت شماره 382
سید امیر منبعت رو ذکر کنکلا روایت غلطه{ و ایشان (ص) هنگام سجده مجبور میشدند . پاهای مرا کنار بزنند . و سجده کنند . }اگر رسول اکرم (ص)به پای عایشه(رض)دست میزدند چطور وضویشان باطل نمی شد؟؟
سلام علیکم :
اینهم یک سند دیگر از چاپ دیگر صحیح بخاری :
[=georgia, times new roman, times, serif] پیامبر (ص) مشغول نماز خواندن بود . عایشه در روبرو پاهایش را جای سجده حضرت گشود.هرگاه حضرت می خواست به سجده برود به او اشاره می کرد که پاهایش را بر دارد تا پیامبر سر را بر می داشت او مجددا پاهایش را دراز می کرد.(صحیح بخاری کتاب الصلاه باب 22 الصلاه علی الفراش ح 1 ج 1 ص 107).[/]
پیامبر (ص) مشغول نماز خواندن بود . عایشه در روبرو پاهایش را جای سجده حضرت گشود.هرگاه حضرت می خواست به سجده برود به او اشاره می کرد که پاهایش را بر دارد تا پیامبر سر را بر می داشت او مجددا پاهایش را دراز می کرد.(صحیح بخاری کتاب الصلاه باب 22 الصلاه علی الفراش ح 1 ج 1 ص 107).
سلام
همان یه حدیثه؟
یا احادیث با رواه مختلف است؟
سید امیر منبعت رو ذکر کنکلا روایت غلطه{ و ایشان (ص) هنگام سجده مجبور میشدند . پاهای مرا کنار بزنند . و سجده کنند . }اگر رسول اکرم (ص)به پای عایشه(رض)دست میزدند چطور وضویشان باطل نمی شد؟؟
سلام علیکم :
اینم متن عربی روایت . با ترجمه دقیق تر و اسناد آن :
«عن عائشه: کنت بين يدی رسول اللّه ورجلای فی قبلته ـ مزاحمة لسجدته ـ فإذا سجد غمزنی فقبضت رجلی، فاذا قام بسطتها»
.[ البخارى 1: 107 / کتاب الصلاة، باب الصلاة على الفراش. وص 136 باب التطوع فى خلف المرأة و ص 138 باب هل یغمز الرجل امراته عند السجود. و ج»: 81 / کتاب الصلاة باب ما یجوز من العمل فى الصلاة.
صحیح مسلم 2: 367 کتاب الصلاة باب 51 الاعتراض بین یدى المصلی ص 272]
حدثنا إسماعيل قال: حدثني مالك، عن أبي النضر، مولى عمر بن عبيد الله، عن أبي سلمة بن عبد الرحمن، عن عائشة زوج النبي صلى الله عليه وسلم أنها قالت:
كنت أنام بين يدي رسول الله صلى الله عليه وسلم ورجلاي في قبلته، فإذا سجد غمزني فقبضت رجلي، فإذا قام بسطتهما، قالت: والبيوت يومئذ ليس فيها مصابيح
عائشه مى گوید: در برابر پیامبر اکرم دراز کشیده و مى خوابیدم. و دوپایم را در محل سجده پیامبر قرار مى دادم. چون ایشان به سجده مى رفت مرا «منگوش» مى گرفت!! پس فوراً پایم را جمع مى کردم. و چون پیامبر ـ براى رکعت دیگرى ـ برمى خاست دوباره پایم را دراز مى کردم ........... !!!!!!!!!!!
با تشکر از همه دوستان که مطالب ارزنده ای رو بیان کردند و کلی استفاده کردیم. من هم با نظر کارشناس محترم جناب صدرا موافقم که باید بیشتر تکیه بر توجه به خداوند و حضور قلب در نماز داشت. خصوصا در جوامع کنونی که با رشد جمعیت همراه است بالاخره در این دنیا یک نفر از هفت ملیارد نفر پیدا میشه که از جلوی آدم رد بهشه. شرائط کنونی زندگی ما با شرائط صدر اسلام متفاوته. شاید به همین دلیل هست که می بینیم در احکام طواف کعبه و یا قربانی حج برخی از مراجع احکامی بیان کرده اند که متفاوت با احکام پیشینیان میباشد.
سلامهمان یه حدیثه؟
یا احادیث با رواه مختلف است؟
سلام علیکم :
با تشکر از دقت شما
عرض شود که مضمون روایت که در واقع یکی است .
ولی در چاپهای مختلف بخاری شماره صفحه طبیعتا متفاوت است .
ضمنا عین روایت در کتب دیگر از قبیل صحیح مسلم هم موجود است .
سلام علیکم :
اینهم یک سند دیگر از چاپ دیگر صحیح بخاری :[=georgia, times new roman, times, serif]پیامبر (ص) مشغول نماز خواندن بود . عایشه در روبرو پاهایش را جای سجده حضرت گشود.هرگاه حضرت می خواست به سجده برود به او اشاره می کرد که پاهایش را بر دارد تا پیامبر سر را بر می داشت او مجددا پاهایش را دراز می کرد.(صحیح بخاری کتاب الصلاه باب 22 الصلاه علی الفراش ح 1 ج 1 ص 107).[/]
سلام
این روایت دلالتی بر مطلب ندارد چه اینکه ظاهر از روایت آنستکه پای عایشه مانع سجده پیامبر صلی الله علیه و آله بوده است لذا دفع پای عایشه طبیعی است
روایات اهل بیت علیهم السلام نیز همانطور که برخی علماء استنباط فرموده اند بیش از کراهت چیزی را ثابت نمی کند . وجه کراهت آن نیز چه بسا مانند وجه کراهت وجود تصویر ذی روح در مقابل نمازگزار باشد که اغلب موجب حواسپرتی است و اینکه فرمودند ستره بگذارند شاید برای جلوگیری از ورود افراد به حیطه مساجد نمازگزار است چه اینکه فرمود : ان المساجد لله . والله اعلم
موفق باشید
با توجه به این مطلب . آیا پا دراز کردن خانم عائشه ، در سجده گاه پیامبر (ص) گناه نیست ؟؟؟ یا لااقل بی ادبی محسوب نمیشود ؟؟؟
لطفا اساتید سایت و یا عزیزان اهل تسنن پاسخ منطقی بدهند . ممنون میشم اگر نظرات ارزنده ، بزرگوار گرامی : گمنام رو هم در این باره بدونم .
سلام علیکم :
من با توجه به اسنادی که ذکر کردم ، همچنان منتظر پاسخ به سوال نقل قولم در بالا هستم . خصوصا پاسخ از طرف جناب سید پوریا هاشمی .
با تشکر
سید امیر منبعت رو ذکر کنکلا روایت غلطه{ و ایشان (ص) هنگام سجده مجبور میشدند . پاهای مرا کنار بزنند . و سجده کنند . }اگر رسول اکرم (ص)به پای عایشه(رض)دست میزدند چطور وضویشان باطل نمی شد؟؟
السلام علی من اتبع الهدی :
بنده همچنان منتظرم تا جناب سید پوریا هاشمی تشریف بیاورند و پاسخ بدهند . !!!
سلام من از فقه شافعی هستم ولی دست زد مرد به زن چه باشهوت چه بی شهوت وضو باطل میشود
با سلام
فقد روى الترمذي وابن ماجه عن عروة عن عائشة أن النبي صلى الله عليه وسلم قبّل بعض نسائه ثم خرج إلى الصلاة ولم يتوضأ !
در اخبار صحيح از كتب خودتان آمده که :رسول خدا ص همسران خويش (امهات المؤمنين) را مى بوسيد و بدون آنكه مجدداً وضو بگيرد با همان وضو، نماز مي خواند.
همچنین در دست زدن به ذکر :
في الكلام في مس الذكر فإنه آكدها، فعن أحمد فيه روايتان إحداهما ينقض الوضوء وهو مذهب ابن عمران وسعيد بن المسيب وعطاء وأبان بن عثمان وعروة وسليمان بن يسار والزهري والأوزاعي والشافعي وهو المشهور عن مالك، وقد روي عن عمر بن الخطاب وأبي هريرة وابن سيرين وأبي العالية . والرواية الثانية لا وضوء فيه. إلى أن قال: ووجه الرواية الأولى ما روت بسرة بنت صفوان أن النبي صلى الله عليه وسلم قال: من مس ذكره فليتوضأ، وعن جابر مثل ذلك، وعن أم حبيبة وأبي أيوب قالا: سمعنا رسول الله صلى الله عليه وسلم يقول: من مس فرجه فليتوضأ، وفي الباب عن أبي هريرة رواهن ابن ماجة وقال أحمد: حديث بسرة وحديث أم حبيبة صحيحان وقال الترمذي حديث بسرة صحيح. وقال البخاري: أصح شيء في هذا الباب حديث بسرة. وقال ابن قدامة أيضا. ولا فرق بين بطن الكف وظهره وهذا قول عطاء والأوزاعي، وقال مالك والليث والشافعي وإسحاق لا ينقض مسه إلا بباطن كفه لأن ظاهر الكف ليس بآلة اللمس فأشبه ما لومسه بفخذه، واحتج أحمد بحديث النبي صلى الله عليه وسلم : إذا أفضى أحدكم بيده إلى فرجه ليس بينهما سترة فليتوضأ، وفي لفظ: إذا أفضى أحدكم إلى ذكره فقد وجب عليه الوضوء. رواه الشافعي في مسنده. وظاهر كفه من يده والإفضاء من غير حائل ولأنه جزء من يده تتعلق به الأحكام المعلقة على مطلق اليد فأشبه باطن الكف .
سلام من از فقه شافعی هستم
ولی دست زد مرد به زن چه باشهوت چه بی شهوت وضو باطل میشود
سلام علیکم :
من با توجه به اسناد متعددی که از چاپ های مختلف صحیح بخاری ، در پستهای قبل آورده ام ، همچنان منتظر پاسخ به سوال اصلی هستم .
عائشه مى گوید: در برابر پیامبر اکرم دراز کشیده و مى خوابیدم. و دوپایم را در محل سجده پیامبر قرار مى دادم. چون ایشان به سجده مى رفت مرا «منگوش» مى گرفت!! پس فوراً پایم را جمع مى کردم. و چون پیامبر ـ براى رکعت دیگرى ـ برمى خاست دوباره پایم را دراز مى کردم ........... !!!!!!!!!!!
دوست گرامی آقای سید پوریا هاشمی :
سوال اصلی من این است :
با توجه به روایت مشهور بالا که از قول خانم عایشه است .
آیا پا دراز کردن خانم عایشه در سجده گاه پیامبر (ص) گناه نیست ؟؟؟ یا لااقل بی ادبی محسوب نمیشود ؟؟؟
ممنون میشوم اگر به این سوال با صراحت پاسخ دهید .
======================================
لطفا توجه فرمایید که : سوال من اصلا در مورد بطلان وضو نیست .
سلام این روایت دلالتی بر مطلب ندارد
سلام حامد جان :
من متوجه نشدم که دلالت بر کدام مطلب ندارد ؟
سوال من از دوست خوبمان جناب پوریا هاشمی .
دقیقا پست شماره :0: :2: است .
که ایشان متاسفانه تا کنون پاسخ نداده اند و بحث بطلان یا عدم بطلان وضو را پیش کشیدند . :!!!:
از آقای پوریا هاشمی هم مجددا استدعا دارم به پست شماره 20 توجه کنند . لطفا .
سلام علیکم
ضمن تشکر از جناب سید امیر علاوه بر بخاری منابع زیر نیز مطلب شما را بیان نموده اند
عايشه مىگويد: من در مقابل رسول خدا صلىاللهعليهوآله دراز مىكشيدم (يعنى آنگاه كه آن حضرت به نماز شب مشغول بود) هرگاه به سجده مىرفت پايم را فشار مىداد من آن را جمع مىكردم و چون برمىخاست دراز مىكردم. (1)
(1) سنن أبى داود، ج 1، ص 189، كتاب الصلاة، باب من قال المرأة لاتقطع الصلاة، ح 712 و 713. سنن نسائى، ج 1، ص 126، كتاب الطهارة، باب 120، ح 167 و 168.
بسم رب محمد(ص) ورب العالمین
برادر جان سید امیر من در جست وجوی این مطلب تو کتاب های اهل سنت بودک که خوشبختانه به سند قابل باوری رسیدم که از احادیث صحیح بخاری استفاده میکرد که تالیف:دکتر سعید بن علی بن وهف القحطانی و ترجمه :یونس یزدان پرست در ص 95 شماره 66 نوشته شده که سخنان شمارو تایید کردند اول یک عذر خواهی بخاطر تحقیق نکردن وزود جواب دادنم ودوم اینکه در این کتاب نوشته حضرت هنگام خواندن نماز شب یا نافله بودن وبخاطر کوچک بودن اتاق نبودن جا مجبور شدن که با دست پای حضرت عائشه(رض)رو کنار بزنن .
ولی شما میگیین بی احترامی به پیامبر کردن خوب دکتر سعید در این مورد چیزی نوشتن و در این مورد من چیزی نمیتوانم بگم چون در حد فتوا دادن نیستم نظر شخصی من اینه که حضرت عائشه هیچ وقت قصد چنین جسارتیو نداشته .
ببخشین واسه دیر جواب دادنم چون در حال انجام مناسک مبارکه حج بودم وهمونجا این کتاب رو پیدا کردم
:1: بسیار سپاسگزارم از پاسخ و اعتراف شجاعانه و همراه با تحقیق دوست گرامی ام جناب پوریا هاشمی :Gol:
:2: ای کاش علمای بزرگوار اهل سنت نیز شجاعانه به ضدو نقیض های موجود در کتب شش گانه خود اعتراف میکردند .
:3: دوستان گرامی نیز میتوانند با مطالعه دقیق این سه صفحه و جمع بندی آن خودشان قضاوت کنند . .