جمع بندی تخلیه روانی از راه فحش

Abdolhossein said in تخلیه روانی از راه فحش

سلام آیا فحش دادن در ذهن حرام است؟ اگر کسی تنها باشد و بدون مخاطب فحش بدهد یعنی به شخصی فحش ندهد حرام است؟ ایت الله وحید

با سلام وتشکر از ارتباط شما فحش دادن در ذهن حرام نیست در صورتی که فرد تنها باشد  و هیچ مخاطبی وجود نداشته باشد  این کار گناه نیست   استفتا شفاهی از  دفتر

جمع بندی پرسش: آی فحش دادن در ذهن حرام است؟ اگر کسی تنها باشد و بدون مخاطب فحش بدهد یعنی به شخص فحش ندهد حرام است؟ پاسخ: خشم یک پدیده طبیعی است و همه ما دچار خشم و ناکامی می شویم. اما پرخاشگری طبیعی نیست. پرخاشگری رفتاری است که من انتخاب می کنم که خشم خودم را فروبنشانم یا خشم خودم را نشان دهم. اینکه شما در ذهنتان خشونت کلامی دارید و فحاشی می کنید؛ نشان  از این دارد که درصد بالایی از هیجان خشم را تجربه می کنید و تحت تسلط این هیجان قرار می گیرید. دلایل مختلفی برای این افرادی که این کار را انجام می دهند؛ ممکن است وجود داشته باشد:     اولین دلیل ناکامی است؛ یعنی هرگاه در راه رسیدن به هدف ناکام می شوند دست به رفتار خشونت آمیز می زنند که خشونت کلامی هم یکی از آن رفتارهاست.     دومین دلیل یادگیری اجتماعی است. یعنی بچه ها، کودکان، نوجوانان و بزرگسالانی که در محیط هایی زندگی می کنند که در آن محیط ها فحاشی، بد و بیراه گفتن، لغزش های زبانی و کلا استفاده از زبان خشونت آمیز یک رسم یا بسیار معمول هست، یاد می گیرند که از آن به بعد ارتباطات خودشان را با این نوع واژگان و با این نوع زبان و کلام انجام بدهند. خشونت کلامی توسط زبان انجام می گیرد و زبان امری آموختنی است. پس ما وقتی در یک محیطی هستیم که مملو از واژگان تحقیرآمیز یا واژگان خشونت بار هست، همین واژگان هم مورد استفاده قرار می گیرد.     سومین دلیل روان شناختی این است که ما می گوییم به دلیل آسیب روانی یا آسیب شناسی روانی افراد از این استفاده می کنند. یعنی افراد یک سلسله مسائل حل نشده روانشناختی دارند یا با مسائل روانشناختی خاصی سر و کار دارند. منظور بنده به افرادی است که رنج روانی می برند. افرادی که مشکلات روان شناختی دارند هنگامی که نمی توانند در زندگی خودشان آنچه که می خواهند را به دست بیاورند دست به چنین رفتارهای خشونت آمیزی می زنند.     چهارمین دلیل فقدان مهارت های گفت و گویی است. یعنی افراد زمانی که نمی توانند آنچه که در دل دارند را به زبان روشن بیان کنند و خواسته و درخواست خودشان را بگویند، یا احساس و نیاز خودشان را بیان کنند، دست به خشونت کلامی در ذهن می زنند. راهکار: این افراد نیاز دارند مهارت گفت و گوهای بدون خجالت و ترس و تکنیک بیان احساس را یاد بگیرند. در عین اینکه بدانند محرومیت هیجانی، جزء چاره ناپذیری از زندگی ماست. تصحیح خطاهای فکری هم کمک زیادی به این مسأله خواهد کرد. پذیرش انسانها هم راهکار دیگری است که اثربخش خواهد بود. به جای کلمات و واژه هایی که مکررا به صورت فحش در ذهن تکرار می گردد، کلماتی زیبا جایگزین کنید و مداوم آن را تکرار کنید. یکی از تکنیک های موثر درباره این موضوع گفت و گوی صلح آمیز است که به روش زیر بیان می گردد: گام اول بیان روشن مشاهده خودمان است. گام دوم بیان روشن احساسی است که در درون ما در جریان است. گام سوم بیان روشن نیازمان است که ما به چه چیزی نیاز داریم. گام چهارم بیان روشن درخواست است که من هم اکنون چه درخواستی از طرف مقابل دارم و می خواهم که وی چه کاری انجام دهد. بنده این ها را یک به یک توضیح خواهم داد. گام اول بیان مشاهده است؛ وقتی من در برخورد با انسان دیگری می بینم که او کاری می کند که من نمی خواهم به طور روشن به او بگویم که من چه می بینم. فکر کنید من به پسر خودم ده بار تذکر دادم که کفش ورزشی ات را وقتی از بیرون می آیی درون جای کفشی بگذار و من وقتی به خانه می آیم مشاهده می کنم که این کار را نکرده است و من عصبانی و خشمگین هستم. به جای فحاشی و انتخاب رفتارهای پرخاشگرانه چهار گام را توضیح می دهم که چگونه به کار می گیرم. یک؛ وی را صدا می زنم، می گویم پسرم برخلاف اینکه من به شما گفته بودم کفش ورزشی خودت را درون جاکفشی بگذاری باز هم در راهور است. دو؛ بیان احساس، من بسیار ناراحت و عصبانی هستم از اینکه کفش هایت را در جاکفشی نگذاشتی. سه؛ بیان روشن نیاز خودم، من نیاز دارم که در این خانه نظم و ترتیب و همچنین احترام ببینم. من نیاز دارم که افراد به حرف من احترام بگذارند و همچنان که من به حرف شما احترام می گذارم و وقتی به کفش نیاز داری برایت خریداری می کنم. چهار؛ بیان روشن درخواست خودتان، در حال حاضر هر کاری که دارید لطفا کنار بگذارید و کفش خودتان را درون کمد بگذارید. این چهار مرحله بهترین و اثرگذارترین روش گفت و گوی بدون خشونت است که افراد باید یاد بگیرند. البته از دیدگاه تئوری انتخاب، مهارت مدیریت خشم یک مهارتی است که افراد نیاز دارند کلاس بروند و گاهی اوقات دوره ببینند. اگرچه شما خشونت خود را در ظاهر بروز نمی دهید ولی در درون درگیرش هستید و این ضربه زیادی به شما خواهد زد. اما بالاخره خشونت چه به صورت بروز درونی و چه بیرونی، یک انتخاب است و ما می توانیم انتخاب های بهتری داشته باشیم. به طور کلی پرخاشگری اعم از پرخاشگری کلامی یا پرخاشگری غیرکلامی یک رفتار کلی است که توأما چهار مولفه؛ فکر، عمل، احساس و فیزیولوژی با هم درکارند و ما می توانیم یاد بگیریم چطور فکر و عملمان را مدیریت کنیم تا احساس، فیزیولوژی و کارکرد بدنمان تحت کنترل ما باشد.