جمع بندی توکل و رضا به قضای الهی
تب‌های اولیه
با سلام
فرض کنید شما تمام تلاشتون رو کردید و سعی کردید راه درست رو در پیش بگیرید، به خدا هم توکل کردید، حالا تو مسیر بر اثر یک غفلت کوچک که سهوا هم هست، شما یه جایی رو اشتباه میکنید و در نهایت نتیجه ای رو که باید و میخواستید نمیگیرید و شاید هم به کل مسیر زندگیتون با این اشتباه کوچک عوض شه(و ممکنه از بهترین زندگی به بدترین نوعش تنزل پیدا کنین). در این مورد چطور باید با مسئله برخورد کرد؟ از خدا گلایه داشته باشیم (چون توکلم به خدا بود)؟ خودمون رو سرزنش کنیم(ولی خوب ما که عالم مطلق نیستیم و انسان جایزالخطاست)؟خدا جبران میکنه؟ چطوری با خودمون کنار بیاییم؟ چطور درون خودمون توجیهش کنیم تا بی قرار و بی تاب نشیم و حسرت گذشته رو نخوریم؟ چطور همه ی این ماجراها به خودخوری و دلخوری از خدا منجر نشه؟ چطور میشه اون اشتباه کوچک رو جبران کرد؟ بعضی وقتها نتیجه به هیچ عنوان قابل مقایسه با اون اشتباه کوچک نیست؟
ممنون میشم اگه کارشناس محترم پاسخ بدن
با سلامفرض کنید شما تمام تلاشتون رو کردید و سعی کردید راه درست رو در پیش بگیرید، به خدا هم توکل کردید، حالا تو مسیر بر اثر یک غفلت کوچک که سهوا هم هست، شما یه جایی رو اشتباه میکنید و در نهایت نتیجه ای رو که باید و میخواستید نمیگیرید و شاید هم به کل مسیر زندگیتون با این اشتباه کوچک عوض شه(و ممکنه از بهترین زندگی به بدترین نوعش تنزل پیدا کنین). در این مورد چطور باید با مسئله برخورد کرد؟ از خدا گلایه داشته باشیم (چون توکلم به خدا بود)؟ خودمون رو سرزنش کنیم(ولی خوب ما که عالم مطلق نیستیم و انسان جایزالخطاست)؟خدا جبران میکنه؟ چطوری با خودمون کنار بیاییم؟ چطور درون خودمون توجیهش کنیم تا بی قرار و بی تاب نشیم و حسرت گذشته رو نخوریم؟
چطور همه ی این ماجراها به خودخوری و دلخوری از خدا منجر نشه؟ چطور میشه اون اشتباه کوچک رو جبران کرد؟ بعضی وقتها نتیجه به هیچ عنوان قابل مقایسه با اون اشتباه کوچک نیست؟
ممنون میشم اگه کارشناس محترم پاسخ بدن
باسمه تعالی
با عرض سلام و خسته نباشید
ما طبق مبانی دینی خود با امور مسلم و قطعی‌ای رو برو هستیم. مانند این‌که:
1- حق تعالی عالم مطلق است
2-حق تعالی قادر نا متناهی است
3-خداوند حکیم و دلسوز است
4- بر اساس این علم و قدرت و حکمت خداوند، گاهی اوقات نتیجه آن طور که ما می خواهیم رقم نمی خورد، بلکه عکس آن حاصل می شود چون به تعبیر قرآن : «وَ اللَّهُ يَعْلَمُ وَ أَنْتُمْ لا تَعْلَمُون»[بقره،216] « وخدا [مصلحت شما را در همه امور] مى داند و شما نمىدانيد. »
5-خودش فرموده به من توکل کنید که اگر کسی به من توکل کند من برای او کافی هستم: «وَ مَنْ يَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُه»،[طلاق،3]«و كسى كه بر خدا توكل كند، خدا برايش كافى است»
البته توکل به خدا به معنای آن نیست که ما به آن نتیجه دلخواه خود برسیم. بلکه ما او را وکیل خود قرار داده ایم تا مطابق علم و قدرت و حکمت و دلسوزی بی نهایتش کار ما را به سامان برساند. شاید آن نتیجه ای که ما انتظارش را داریم اگر به دست می آمد، شرّ و گرفتاری برای ما باشد. و لذا آن غفلت کوچک سهوی، بهانه ای بود تا آن نتیجه حاصل نشود.
پس وقتی کسی خدا را وکیل خود قرار داد باید به او و نتیجه ای که به دست آمده اعتماد کند.
«کاردان کار ما در کار ماست/فکر ما در کار ما آزار ماست.»
پرسش:
چه گونه توکل و رضا به قضای الهی داشته باشیم؟
پاسخ:
ما طبق مبانی دینی خود با امور مسلم و قطعی‌ای رو برو هستیم. مانند این‌که:
1- حق تعالی عالم مطلق است
2-حق تعالی قادر نا متناهی است
3-خداوند حکیم و دلسوز است
4- بر اساس این علم و قدرت و حکمت خداوند، گاهی اوقات نتیجه آن طور که ما می خواهیم رقم نمی‌خورد، بلکه عکس آن حاصل می شود چون به تعبیر قرآن : «وَ اللَّهُ يَعْلَمُ وَ أَنْتُمْ لا تَعْلَمُون (1) و خدا [مصلحت شما را در همه امور] مى داند و شما نمى دانيد.»
5- خودش فرموده به من توکل کنید که اگر کسی به من توکل کند من برای او کافی هستم: «وَ مَنْ يَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُه (2) و كسى كه بر خدا توكل كند، خدا برايش كافى است»
البته توکل به خدا به معنای آن نیست که ما به آن نتیجه دلخواه خود برسیم. بلکه ما او را وکیل خود قرار داده ایم تا مطابق علم و قدرت و حکمت و دلسوزی بی نهایتش کار ما را به سامان برساند. شاید آن نتیجه ای که ما انتظارش را داریم اگر به دست می آمد، شرّ و گرفتاری برای ما باشد. و لذا آن غفلت کوچک سهوی، بهانه‌ای بود تا آن نتیجه حاصل نشود.
پس وقتی کسی خدا را وکیل خود قرار داد باید به او و نتیجه‌ای که به دست آمده اعتماد کند.
«کاردان کار ما در کار ماست/ فکر ما در کار ما آزار ماست.»
پی نوشت:
1.بقره/216.
2.طلاق/3.