زمان آدمها را دگرگون میکند اما تصویری را که از ایشان داریم ثابت نگه می‌دارد.
گاهی اوقات هیچ چیز دردناک‌تر از این تضاد میان دگرگونی آدمها و ثبات خاطره ها نیست.
همیشه در محضر خدا هستیم
ما مهمان خدا هستيم ؛ در سفره او هستيم ، مى بيند ما را، مى داند ما چه کار مى کنيم ، مى داند که ما خيال داريم چه کنيم ؛ بهتر از ما مى داند خيالات ما را. ما يک چيزهايى را خيال مى کنيم و خيال مى کنيم اين خيالات ما واقعيّت پيدا مى کند، و آن خيالات واقعيّت پيدا نمى کند، [و] خدا مى داند بر عکس است ؛ آنهايى را که خيال مى کنيم واقعيّت پيدا مى کند، واقعيّت پيدا نمى کند، و آنهايى را که خيال مى کنيم واقعيّت پيدا نمى کند، واقعيت پيدا مى کند، تا اين مقدار مطّلع است !
خدا که مطّلع است ، معلوم [است ]، ملائکه اش ، رُسُلش ، همه جا در راست ، چپ ، اين طرف آن طرف ، همه جا هستند.
نمى شود از خدا مخفى کرد؛ خوب پس [حالا] که نمى شود مخفى کرد و خدا مى بيند، مى داند و قادر هم هست ، يک چيزهاى را دوست دارد، يک چيزهايى را دوست ندارد و براى خودِ ماست ، والاّ براى او فرقى نمى کند؛ و اگر اين جور است ، آيا ما بيش از اين حاجت داريم که همين قدر مطّلع باشيم که ((خدا بر ظاهر ما و بر باطن ما مطّلع است ))؟
کلامی از شیخ بهائی
آدمی اگر پیامبر هم باشد از زبان مردم آسوده نیست، زیرا :
اگر بسیار کار کند، میگویند احمق است !
اگر کم کار کند، میگویند تنبل است!
اگر بخششکند، میگویند افراط میکند!
اگر جمعگرا باشد، میگویند بخیل است!
اگر ساکت و خاموش باشد میگویند لال است!!!
اگر زبان‌آوری کند، میگویند ورّاج و پرگوست ..!
اگر روزه برآرد و شب‌ها نماز بخواند میگویند ریاکاراست!!!
و اگر نکند میگویند کافراست و بی‌دین .....!!!
لذا نباید بر حمد و ثنای مردم اعتنا کرد
و جز از خداوند نباید ازکسی ترسید.
پس آنچه باشید که دوست دارید. شاد باشید ؛ مهم نیست که این شادی چگونه قضاوت شود.
" من خدا را دارم " کوله بارم بر دوش،سفری می باید
سفری بی همراه،گم شدن تا ته تنهایی محض
سازکم با من گفت:هرکجا لرزیدی،از سفر ترسیدی
تو بگو از ته دل: "من خدا را دارم"
من و سازم چندی است که فقط با اوییم...
او روزی با بذر یک گل به دنیا آمد با قرآن و آینه دوست شد و تنها سهم او از زمین کوچ بود گلها به چشمانش سوگند می خوردند و به دستش، آبـ ها و همچنان قطره قطره میچکند بر مساحت نبودنش ...
روزگارا: تو اگر سخت به من میگیری، با خبر باش که پژمردن من آسان نیست، گرچه دلگیرتر از دیروزم، گر چه فردای غم انگیز مرا میخواند، لیک باور دارم دلخوشیها کم نیست زندگی باید کرد...!
کاربر مهمان خوش آمدید
گفت:جایی که داری میری مردمی داره که میشکننت!
هرگز فوراً بدبختی کسی را باور نکنید، بپرسید که می تواند بخوابد یا نه؟
اگر جواب مثبت باشد، همه چیز روبراه است. همین کافی است!:Cheshmak:
مادرم می گفت: عاشقی یک شب است و پشیمانی هزار شب
اما هزار شب است پشیمانم که چرا یک شب عاشقی نکرده ام.
دکتر علی شریعتی
اعتماد مثل یه پاک کن میمونه
بعد از هر اشتباه کوچیکتر و کوچیکتر میشه..
کسانی که مدعی اند همه چیز را می دانند و همه چیز را می توانند درست کنند، سرانجام به این نتیجه می رسند که همه را باید کُشت...!!
آلبر کامو
سلام
*****
امام صادق علیه السلام:
وقتی خواب از سر کسی پرید همانا به مقام یقین نزدیک شد!
چه زیبا خالقی دارم...
چه بخشنده خدای عاشقی دارم...
که میخواند مرا با آنکه میداند گنه کارم...
خدایا
راهی نمیبینم ، آینده پنهان است اما مهم نیست
همین کافیست که تو راه را میبینی و من تو را . . .
انتخاب با توست
میتونی بگی:
(صبح بخیر خدا جون)
میتونیم بگی:
(خدا بخیر کنه صبح شده):Gig:
خدا پنداشتن علی! چه اشتباه مقدسی! علی چه شده است و تا کجا بالا رفته است که با خدا اشتباه میشود!
هبوط در کویر :دکتر شریعتی
من که نزدیکم بقره/۱۸۶
"آنکه ثروت خود را باخت، زیاد باخته است ولی آنکه شهامت خود را باخت پاک باخته است". سروانتس
ماندگارترين نوا ، آهنگ مهربانی است . حکيم ارد بزرگ
سلام
*****
امام رضا علیه السلام:
روزی بر امت من می رسد که عافیت ده جز دارد:یک جز آن در سکوت و نه جز ان در عزلت نشینی نهفته است!
زمان آدمها را دگرگون میکند اما تصویری را که از ایشان داریم ثابت نگه می‌دارد.
گاهی اوقات هیچ چیز دردناک‌تر از این تضاد میان دگرگونی آدمها و ثبات خاطره ها نیست.
خودخواهی تو همان است که آنچه را که می خواهی وبرای دیگران نمی خواهی
به همه خواهد رسید به جز
خودت!!
مهم نیست قفلها دست کیست!مهم اینه کلیدها دست خداست:Kaf:
همیشه در محضر خدا هستیم
ما مهمان خدا هستيم ؛ در سفره او هستيم ، مى بيند ما را، مى داند ما چه کار مى کنيم ، مى داند که ما خيال داريم چه کنيم ؛ بهتر از ما مى داند خيالات ما را. ما يک چيزهايى را خيال مى کنيم و خيال مى کنيم اين خيالات ما واقعيّت پيدا مى کند، و آن خيالات واقعيّت پيدا نمى کند، [و] خدا مى داند بر عکس است ؛ آنهايى را که خيال مى کنيم واقعيّت پيدا مى کند، واقعيّت پيدا نمى کند، و آنهايى را که خيال مى کنيم واقعيّت پيدا نمى کند، واقعيت پيدا مى کند، تا اين مقدار مطّلع است !
خدا که مطّلع است ، معلوم [است ]، ملائکه اش ، رُسُلش ، همه جا در راست ، چپ ، اين طرف آن طرف ، همه جا هستند.
نمى شود از خدا مخفى کرد؛ خوب پس [حالا] که نمى شود مخفى کرد و خدا مى بيند، مى داند و قادر هم هست ، يک چيزهاى را دوست دارد، يک چيزهايى را دوست ندارد و براى خودِ ماست ، والاّ براى او فرقى نمى کند؛ و اگر اين جور است ، آيا ما بيش از اين حاجت داريم که همين قدر مطّلع باشيم که ((خدا بر ظاهر ما و بر باطن ما مطّلع است ))؟
کلامی از شیخ بهائی
آدمی اگر پیامبر هم باشد از زبان مردم آسوده نیست، زیرا :
اگر بسیار کار کند، میگویند احمق است !
اگر کم کار کند، میگویند تنبل است!
اگر بخششکند، میگویند افراط میکند!
اگر جمعگرا باشد، میگویند بخیل است!
اگر ساکت و خاموش باشد میگویند لال است!!!
اگر زبان‌آوری کند، میگویند ورّاج و پرگوست ..!
اگر روزه برآرد و شب‌ها نماز بخواند میگویند ریاکاراست!!!
و اگر نکند میگویند کافراست و بی‌دین .....!!!
لذا نباید بر حمد و ثنای مردم اعتنا کرد
و جز از خداوند نباید ازکسی ترسید.
پس آنچه باشید که دوست دارید.
شاد باشید ؛ مهم نیست که این شادی چگونه قضاوت شود.
مرگ مهم نیست؛ خوشبخت نبودن مهمترین چیزهاست...
* «هیچ کاری برای انسان سخت‌تر از فکرکردن نیست.» آلبرت انیشتین
اگر با خونسردی گناهان کوچک را مرتکب شدیم ، روزی می رسد که بدترین گناهان را هم بدون خجالت و پشیمانی مرتکب می شوبم . شوپنهاور
آدم يک "بودن" است، و انــســــــــــان يک "شـــدن" ...
مهم نيست که چه چيزي داريم ...
مهم اينه که از داشته هامون چطور استفاده کنيم .
با يک شمع و چند کتاب و معلم ميشه شد بوعلي سينا .
با يه کتابخونه بزرگ و مدارس آنچناني و معلم هاي خصوصي ميشه هيچ چيز نشد.
انتخاب با ماست ...
ملانصرالدين به يکي از دوستانش گفت: خبر داري فلاني مرده؟
دوستش گفت: نه! علت مرگش چه بود؟
ملا گفت: علت زنده بودن آن بيچاره معلوم نبود چه رسد به علت مرگش!
" من خدا را دارم "
کوله بارم بر دوش،سفری می باید
سفری بی همراه،گم شدن تا ته تنهایی محض
سازکم با من گفت:هرکجا لرزیدی،از سفر ترسیدی
تو بگو از ته دل:
"من خدا را دارم"
من و سازم چندی است که فقط با اوییم...
نداشتن هاست که به ما هدف می دهد ...
مهربانی جاده ای ست که هر چه پیشتر روند , خطرناک تر می گردد . نمی توان بازگشت , اما لحظه ای باید درنگ کرد و شاید چند گامی به بیراهه رفت ...
او روزی با بذر یک گل
به دنیا آمد
با قرآن و آینه دوست شد
و تنها سهم او از زمین کوچ بود
گلها به چشمانش سوگند می خوردند و به دستش، آبـ ها
و همچنان قطره قطره میچکند بر مساحت نبودنش ...
[/size][/font]
روزگارا:
تو اگر سخت به من میگیری،
با خبر باش که پژمردن من آسان نیست،
گرچه دلگیرتر از دیروزم،
گر چه فردای غم انگیز مرا میخواند،
لیک باور دارم دلخوشیها کم نیست
زندگی باید کرد...!