چرایی بدبختی انسانهای معتقد؟؟؟!!!!

با سلام و عرض ادب خدمت تمامی دوستان عزیز و گرامی :Gol:

و عرض خوشامد گویی خدمت دوست تازه واردمان :hamdel:

احتمالاً منظورشان ابتلای مؤمن به بلاست:

الإمامُ عليٌّ عليه ‏السلام : إنَّ البلاءَ أسْرَعُ إلى المؤمنِ التّقيِّ مِن المَطرِ إلى قَرارِ الأرضِ .
امام على عليه ‏السلام : شتاب بلا به سوى مؤمنِ پرهيزگار بيشتر از شتاب باران به سوى زمين گود است.

الإمامُ زينُ العابدينَ عليه ‏السلام : إنّي لَأكرَهُ أنْ‏يُعافى الرَّجُلُ في الدُّنيا ولا يُصيبَهُ شَيءٌ مِن المَصائبِ .
امام زين العابدين عليه ‏السلام : من خوش ندارم كه آدمى در دنيا در عافيت باشد و هيچ گرفتارى و مصيبتى به وى نرسد.

رسولُ اللّه‏ِ صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏ آله : إنَّ اللّه‏َ لَيُغذّي عَبدَهُ المؤمنَ بالبلاءِ كما تُغذِّي الوالِدَةُ ولَدَها باللَّبَنِ .
پيامبر خدا صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏ آله : خداوند بنده مؤمن خود رابا بلا و گرفتارى تغذيه مى‏كند ، همچنانكه مادر فرزند خود را با شير .

الإمامُ الكاظمُ عليه ‏السلام : لَن تَكونوا مؤمنينَ حتّى تَعُدّوا البلاءَ نِعمَةً والرَّخاءَ مُصيبَةً ، وذلكَ أنَّ الصَّبرَعِند البلاءِ أعظَمُ مِن الغَفلةِ عندَ الرَّخاءِ .
امام كاظم عليه ‏السلام : شما هرگز مؤمن نيستيد مگر آن كه بلا و گرفتارى را نعمت شماريد و آسايش و رفاه را مصيبت؛ زيرا صبر بر بلا و گرفتارى ارزشمندتر است از غفلت به هنگام آسايش و خوشى.

الإمامُ العسكريُّ عليه ‏السلام : ما مِن بَلِيّةٍ إلّا وللّه‏ِ فيها نِعمَةٌ تُحيطُ بِها .
امام عسكرى عليه ‏السلام : هيچ گرفتارى و بلايى‏نيست مگر آن كه نعمتى از خداوند آن را در ميان گرفته است.

عنه عليه ‏السلام : إذا أرادَ اللّه‏ُ عزّ وجلّ بعبدٍ خيرا فأذْنبَ ذَنبا تَبِعَهُ بنِقمَةٍ ويُذكِّرُهُ الاسْتِغفارَ ، وإذا أرادَ اللّه‏ُ عزّ وجلّ بعبدٍ شَرّا فأذْنبَ ذَنبا تَبِعَهُ بنِعمَةٍ لِيُنْسِيَهُ الاسْتِغفارَ ويَتَمادى بهِ ، وهُو قولُ اللّه‏ِ عزّ وجلّ : «سنَسْتدرِجُهُم من حيثُ لا يعلمونَ» بالنِّعَمِ عند المَعاصي .
امام صادق عليه ‏السلام : هرگاه خداوند خير بنده‏اى‏ را بخواهد و از او گناهى سر زند، در پى آن گناه به مصيبتى گرفتارش مى‏سازد تا او را به ياد استغفار كردن اندازد. و هرگاه خداوند بدى بنده‏اى را خواهد و از او گناهى سر زند، در پى آن بدو نعمتى مى‏بخشد تا آمرزش خواهى را از ياد ببرد و آن گناه را ادامه دهد. اين است فرموده خداوند عز و جل كه: «از جايى كه خود نمى‏دانند بتدريج آنان را فرو مى‏گيريم» يعنى با نعمت دادن به هنگام گناه.

الإمامُ الكاظمُ عليه ‏السلام : مثَلُ المؤمنِ مثَلُ كِفَّتَيِ المِيزانِ : كلّما زِيدَ في إيمانِهِ زِيدَ في بلائِهِ ، لِيَلْقى اللّه‏َ عزّ وجلّ ولا خَطيئةَ لَه .
امام كاظم عليه ‏السلام : مؤمن به دو كفّه ترازو مى‏ماندكه هر چه بر ايمان او افزوده شود بلايش فزونى مى‏گيرد تا خداوند عز و جل را بدون گناه، ديدار كند.

منبع: http://hadithlib.com/Books/view/12/منتخب-میزان-الحکمه

بخش 51 (آزمودن) یعنی از فصل 261 تا 276 به این موضوع می پردازد. روایات زیادی در منبع ارائه شده موجود است. برخی از آنها به عنوان نمونه ذکر شد. مطالعۀ تمامی آنها خالی از لطف نخواهد بود.

نتیجه اینکه، بله هرچه ایمان بیشتر شود ابتلا به بلا هم بیشتر می شود. این بلایا هم آزمونند و هم نعمت. ابتلای مؤمن به بلا باعث می شود گناهانش پاک شوند. چه چیزی از این بهتر! :Hedye:

با تشکر فراوان
یا حق

این ابتلایات که به انسان میرسه بدبختی نیست بلکه در صورت سربلندی از این آزمایش ترفیع مقام

بنده در پیشگاه حق است خداوند اگر بخواهد بنده ای را بلند کنه اول به زمینش میزنه هر چه محکم به

زمین بخوره بیشتر اوج میگیره مگه نفر مودند که : "البلاء للولاء " بلا برای دوستان است . پس باید در

این موقع غافل نباشیم و باطن این امتحان را ببینیم و یقین داشته باشیم که خداوند هم ما را میبیند

و هم قادر است که مشکل ما رو برطرف بکنه .

صبر وتوکل بر خدا را از یاد نبریم

سلام البته باید بگم اینجانب از مباحث دینی زیاد علمی اگاه نیستم
اما من خدا و امامان وپیامبران را تا حد خود می شناسم شاید کمتر و به انها هم ارادت و هم عشق می ورزم اما چرا این سختی ها در همه ی جوانب بر سرم می ایند؟؟؟؟؟؟؟؟؟