: ولادت:
یافعی نام حضرت فاطمه را در میان درگذشتگان سال 110 هجری ذکر می کند(1) با توجه به این نکته که وی هفتاد سال زیسته بود، تاریخ ولادت ایشان سال 40 هجری می باشد. از این رو حضرت فاطمة بنت الحسین (ع) عصر امام حسن مجتبی، امام حسین، امام سجاد و امام باقر(ع) را درک کرده بود.
مادر فاطمه کبری
شیخ مفید و ابوالفرج اصفهانی مادر فاطمه بنت الحسین (ع) را «ام اسحاق» دختر طلحة بن عبید الله تمیمی
میدانند(2). طلحه از اصحاب مشهور پیامبر خدا(ص)محسوب می شد و به «طلحة الخیر» و «طلحة الفیاض» ملقب گردیده بود.
شوهر فاطمه
امام حسن مجتبی (ع) پانزده فرزند داشتند(3) که یکی از آنها «حسن بن حسن بن علی (ع)» است. به «حسن مُثنی» شهرت دارد. مادر حسن مثنی «خوله» دختر «منظور فزاریه» است.
حسن مثنی روزی جهت خواستگاری یکی از دختران عموی گرامی خود، نزد حضرت ابی عبد الله الحسین (ع) رفت. امام حسین (ع) در انتخاب همسر وی را آزاد گذاشت تا خودش یکی از دو فرزندش فاطمه یا سکینه را به همسری برگزیند و فرمود :
(4) ای فرزندم، خودت هر یک را که بیشتر دوست داری انتخاب کن. حسن مثنی از روی شرمساری سخنی نگفت. امام فرمود :
«اختارُک فاطَمَةَ فَهِی أکثَرُها شَبَهاً بِاُمی فاطَمَه بِنْتِ رَسولِ اللهِ (ص) ؛ أمّا فی الدّینِ فَتَقومُ اللّیلَ کلَّهُ وَتَصُومُ النَّهارَ، وَفی الْجَمالِ تَشْبَهُ الْحورَ العینِ. . . (5)فاطمه را برایت بر می گزینم که بیش از خواهرش به مادرم فاطمه دخت رسول خدا (ص) شبیه است. در دین داری چنان می باشد که شب را سراسر به عبادت به سر میبرد و روز را به روزه، و در جمال، حور العین را میماند».
با توجه به اینکه حضرت فاطمه بنت الحسین (ع) در سال 40 هجری متولد شد و امام حسن (ع) در سال 49 یا 50 هجری به شهادت رسید (6) و با عنایت به عبارت «یا بنی ـ ای فرزندم» که امام حسین (ع)در باره حسن مثنی به کار برد، می توان احتمال داد که ازدواج حضرت فاطمه بنت الحسین (ع) بعد از شهادت امام حسن (ع) بود. چه قبل از آن فاطمه بنت الحسین (ع) کم تر از ده سال داشت. از خطاب امام حسین (ع) به حسن مثنی بر می آید که حضرت موضع پدرانه به وی داشته، گویا حسن مثنی از افراد تحت تکفل امام (ع) محسوب می شد.
حسن مثنی همراه امام حسین (ع) در کربلا حاضر شد، جنگید و هفده تن از دشمنان اسلام را کشت و به سختی مجروح شد و بیهوش به زمین افتاد. پس از حماسه کربلا به عنوان یکی از ایثارگران نهضت حسینی از عناصر مخالف رژیم اموی شناخته شد. در 35 سالگی به دستور عبد الملک بن مروان مسموم و به شهادت رسید و در بقیع مدفون گردید(7).
فرزندان
ثمره ازدواج فاطمه با حسن مثنی سه پسر و یک دختر به نام های زیر است :
1 ـ عبد الله بن حسن بن حسن بن علی بن ابیطالب (ع)، معروف به «عبد الله محض».
2 ـ ابراهیم بن حسن بن حسن بن علی بن ابیطالب (ع)، معروف به «ابراهیم غمر».
3 ـ حسن بن حسن بن حسن بن علی بن ابیطالب (ع)، معروف به «حسن مثلث»(9).
4 ـ زینب بنت حسن مثنی.
فرزندان فاطمه کبری از عبد الله بن عمرو دو پسر و یک دختر به نام های زیر است :
1 ـ محمد بن عبد الله بن عمرو بن عثمان بن عفان، معروف به «دیباج».
2 ـ قاسم بن عبد الله بن عمرو بن عثمان بن عفان.
3 ـ رقیه بنت عبد الله بن عمرو(10).
حماسه حسینی
از مهم ترین فرازهای زندگی حضرت فاطمه دختر امام حسین (ع)حضور در حماسه حسینی است. او همراه دهها تن از خاندان رسالت با حضور در کاروان شهادت، اطاعت از ولایت و امامت و هم پیمانی با اهداف و آرمانهای متعالی امام حسین (ع) را به نمایش گذاشت.
حمل و دایع امامت
ابو جارود از امام باقر (ع) نقل می کند : «روز عاشورا چون وقت شهادت امام حسین (ع) رسید، پدرم امام زین العابدین (ع) به شدت بیمار بود، به صورتی که گویا بیهوش شده بود. در این هنگام امام حسین (ع)دختر خود فاطمه کبری را نزدش فراخواند و کتاب سربسته ای را به او سپرد که حاوی وصیت ظاهر و باطن بود. بعد فاطمه کتاب را به علی بن الحسین (ع) تحویل داد و پس آن کتاب به دست ما رسید». (11)
در مجلس یزید
پس از شهادت امام حسین (ع) و یارانش در کربلا، خیمه های اهل بیت پیامبر غارت و خودشان به اسیری برده شدند. لیکن در همان حال وقتی به کوفه رسیدند، شخصیت های ممتاز کاروان چون حضرت فاطمه بنت الحسین (ع) به ایراد خطبه پرداختند(12) و حکومت یزید و ستم او بر خاندان رسالات را افشا نمودند.
وفات
سر انجام حضرت فاطمه بنت الحسین (ع) پس از تربیت فرزندان مجاهد و عالمی که خط سرخ شهادت را پس از امام حسین (ع) دوام بخشیدند، در سال 110هجری از دنیا رفت. یافعی در وقایع سال 110 هجری گوید :
«وفیها توفیت فاطمة بنت الحسین بن علی رضی الله عنهم التی اصدقها الدیباج عبد الله بن عمرو بن عثمان بن عفان الف الف درهم»(13).
ابن بطوطه در سفرنامه خود وقتی به شهر «الخلیل» می رسد، از مسجدی که در آن غار مقدسی است، گزارش میدهد. نزدیک این مسجد مغازه ای است که قبر فاطمه دختر حسین بن علی (ع) در آن واقع است. (14)
پی نوشت ها:
1. مرآةُ الجنان ج1، ص234.
2. الارشاد، ص491، مقاتل الطالبیین، ص122.
3. الارشاد، ص360.
4. مقاتل الطالبیین، ص122، بحار الانوار، ج44، ص167.
5. اسعاف الراغبین، در حاشیه نور الابصار، ص202، السیدة سکینة، مقرم، ص31.
6. تواریخ النبی و الآل، ص59.
7. بحار الانوار، ج44، ص166، 167.
8. المعارف، ابن قتیبه، ص 213، انساب الأشراف، بلاذری، ص 198، الطبقات الکبری، بن سعد، ج 8، ص 347
9. عمده الطالب، ص98 ـ 101.
10. الحسین (ع)، علی جلال الحسینی، ج2، ص131، الطبقات الکبیر، واقدی ج8، ص347، 348.
11. اصول کافی، ج1، ص303،
12. لهوف سید بن طاووس، ص 179.
13. مرآةُ الجنان و عبرة الیقظان، ج1، ص234.
14. سفرنامه ابن بطوطه، ص45.
شیخ طوسی با سه سند این زیارت شریفه را نقل مینماید:
1- عقبة ابن خالد از امام باقرعلیهالسلام ؛
2- صفوان بن مهران از امام صادقعلیهالسلام از پدرانش از پیامبرو جبرئیل و سرانجام از خدا؛
3- علقمه بن محمد حضرمی از امام باقرعلیهالسلام.
بیشتر رجال ین سه سند مورد تأیید علمای علم رجال میباشند و سند آن مورد قبول مصباح المتهجد و سلاح المتعبد، شیخ طوسی است و میتوان گفت این زیارت شریفه از دو یا سه نفر از معصومین نقل شده است.
جریان این زیارت بدین صورت است که علقمه بن محمد حضرمی به حضرت باقر(ع) گفتم: مرا در این روز (روز عاشورا) دعایی تعلیم دهید تا در هر مکانی که هستم، چه دور و چه نزدیک بخوانم، حضرت فرمود: ابتدا دو رکعت نماز به جا آور، پس از آن الله اکبر بگو و زیارت عاشورا را بخوان. هر که چنین امام حسین را زیارت کند، مثل کسی است که همراه او شهید شده باشد و از جمله شهیدان کربلا خواهد بود، نیز برای تو نوشته شود ثواب زیارت تمامی پیامبران و ثواب زیارت هر کسی که امام حسین را زیارت کرد،از روزی که شهید شده است.
برای اطلاع بیشتر میتوانید به مقدمة زیارت عاشورا در کتاب مفاتیح الجنان مرحوم شیخ عباسی قمی مراجعه نمایید.
چون تعلیم و دستور این زیارت در روز عاشورا توسط حضرت صادق بوده، بدین خاطر(1)
این زیارت امروزه به زیارت عاشورا شهرت یافته، خواندن آن در همه اوقات و هر روز دارای فوائد و برکات زیادی است. این زیارت تجدید عهد همه روزه پیروان حسین بن علی علیهماالسلام با مولای خویش است که همراه با تولّی و تبری است و خط فکری زائر را در برابر دوستان و دشمنان اسلام و اهل بیت علیهمالسلام ترسیم میکند و اعلام همبستگی با موافقان راه حسین علیه السلام و اعلان جنگ و مبارزه با دشمنان حق است تا عشق در وی به جهاد بیرونی بیانجامد.(2)
پینوشتها:
1. مفاتیح الجنان، ص 832.
2. جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، ص 207.
والله ما رایت مکثورا قط قد قتل ولده واهل بیته وجمیع اصحابه اربط جاشا منه امام حسین(ع):لا اعطیکم بیدی اعطاء الذلیل ولا افر فرار العبید(ارشاد شیخ مفیدص235)
به شما چون ذلیل های شکست خورده، دست بیعت نمی دهم و مانند بردگان ترسو، از میدان کارزار با شما فرار نمی کنم.
سلام میخواستم بگم متاسفانه شیعیان شما شمایی که در راه خدا و برای خدا قیام کردینو بیشتر از خدا میپرستن
این آفت تا زمانی که مظلومیت شما فقط بیان بشه و براش گریه کنن و از سر دلسوزی اشکی بریزن به گمان اینکه بر این باور غلط هستند که با گریه کردن برای شما میروند بهشت همیشه وجود خواهد داشت
از خدای بزرگ میخوام که مردم انقد درگیر فرقه گرایی نشوند
دوما مردم به شجاعت شما پی ببرن و هدفی که داشتید نه مظلومیت شما که به نظرم وصف خوبی از بزرگواری مثل شما نیست:hamdel:
امام صادق(ع) به «ام سعید احمسیّه» (که مرکبی کرایه کرده بود تا در مدینه سر قبور شهدا برود) فرمود: «آیا به تو خبر دهم که سرور شهیدان کیست؟ حسین بن علی(ع) است. او سید الشهداء است».(1)
پیامبر این مقام بزرگ را برای حضرت درخواست کرده بود. در آن زمان که از شهادت فرزندش خبر میداد، دعا کرد: «اللهم فبارک له فی قتله واجْعله مِن سادة الشهداء؛ خدایا! قتلش را موجب برکت گردان و او را از بزرگان شهدا قرار ده».(2)
پینوشتها:
1.وسائل الشیعه،ج14،ص525؛ بحار الانوار، ج 98، ص 36.
2. همان، ج 44، ص 247.
فضیلت کعبه برای آن است که خدا آن را به خود اختصاص داده تا بندگانش برای عبادت به آن روی آورند و در آنجا حج بگذارند و به خدا تقرب جویند.
امام حسین(ع) را خداوند حجت خود قرار داد که با فداکاری بینظیرش دین خدا را یاری کند و مردمی را که از فرهنگ اسلام ناب منحرف شده و به فرهنگ جاهلی برگشته بودند، به سوی تعالیم دین برگرداند و به آنان درس خداشناسی و خدا باوری و بندگی واقعی خدا را بدهد.
بنابر این همانطور که کعبه مرکزی برای توجه بندگان به سوی خدا است، حرم امام حسین(ع) دانشگاهی است که تمام آموزههای اسلامی را در بر دارد.
کسی که با معرفت حق امام به زیارت او برود، بهترین عبادت را برای خدا کرده است، زیرا به زیارت کسی رفته که تمام هستی خود را در راه خدا بخشید.
علت اینکه چرا تربت امام حسین علیه السلام چنین خاصیتی دارد ، در روایت از امام صادق علیه السلام وارد شده که فرمودند:
«إِنَّ اللَّهَ تَعَالَى عَوَّضَ الْحُسَيْنَ ع- مِنْ قَتْلِهِ أَنْ جَعَلَ الْإِمَامَةَ فِي ذُرِّيَّتِهِ- وَ الشِّفَاءَ فِي تُرْبَتِهِ وَ إِجَابَةَ الدُّعَاءِ عِنْدَ قَبْرِه...؛ خداى سبحان در عوض شهادت امام حسين عليه السّلام مقام امامت را نصيب ذريه آن بزرگوار نمود، شفاء امراض را در تربت مقدس آن حضرت و مستجاب شدن دعا را نزد قبر مبارك آن بزرگوار قرار داد...»(1)
پس طبق این حدیث، شهادت امام حسین علیه السلام و خواست خدای متعال ،باعث بروز این خواص و حرام نبودن خوردن خاک آن حضرت شده است.
1.علامه مجلسی،بحارالانوار، موسسه الوفاء ،بیروت،1404ق، ج 98، ص ص.118.
شیخ طوسی با سه سند این زیارت شریفه را نقل مینماید:
1- عقبة ابن خالد از امام باقرعلیهالسلام ؛
2- صفوان بن مهران از امام صادقعلیه السلام از پدرانش از پیامبرو جبرئیل و سرانجام از خدا؛
3- علقمه بن محمد حضرمی از امام باقرعلیهالسلام.
بیشتر رجال ین سه سند مورد تأیید علمای علم رجال میباشند و سند آن مورد قبول مصباح المتهجد و سلاح المتعبد، شیخ طوسی است و میتوان گفت این زیارت شریفه از دو یا سه نفر از معصومین نقل شده است.
جریان این زیارت بدین صورت است که علقمه بن محمد حضرمی به حضرت باقر(ع) گفتم: مرا در این روز (روز عاشورا) دعایی تعلیم دهید تا در هر مکانی که هستم، چه دور و چه نزدیک بخوانم، حضرت فرمود: ابتدا دو رکعت نماز به جا آور، پس از آن الله اکبر بگو و زیارت عاشورا را بخوان. هر که چنین امام حسین را زیارت کند، مثل کسی است که همراه او شهید شده باشد و از جمله شهیدان کربلا خواهد بود، نیز برای تو نوشته شود ثواب زیارت تمامی پیامبران و ثواب زیارت هر کسی که امام حسین را زیارت کرد،از روزی که شهید شده است.
برای اطلاع بیشتر میتوانید به مقدمة زیارت عاشورا در کتاب مفاتیح الجنان مرحوم شیخ عباسی قمی مراجعه نمایید.
چون تعلیم و دستور این زیارت در روز عاشورا توسط حضرت صادق بوده، بدین خاطر(1)
این زیارت امروزه به زیارت عاشورا شهرت یافته، خواندن آن در همه اوقات و هر روز دارای فوائد و برکات زیادی است. این زیارت تجدید عهد همه روزه پیروان حسین بن علی علیهماالسلام با مولای خویش است که همراه با تولّی و تبری است و خط فکری زائر را در برابر دوستان و دشمنان اسلام و اهل بیتعلیهمالسلام ترسیم میکند و اعلام همبستگی با موافقان راه حسین علیه السلام و اعلان جنگ و مبارزه با دشمنان حق است تا عشق در وی به جهاد بیرونی بیانجامد.(2)
پینوشتها:
1. مفاتیح الجنان، ص 832.
2. جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، ص 207.
عبدالله بن جعفر از شخصیت های برجسته و از فرماندهان جنگ در رکاب امام علی(ع) بود. در مورد علت شرکت نکردن او در جنگ در رکاب امام حسین(ع) دست کم به دو گونه می توان جواب داد:
یک. شرکت نکردن او به اشاره و فرمان امام حسین بود تا عبدالله برای حفظ بقیه بنی هاشم در مکه و مدینه باقی بماند . او دو تن از پسران خود را همراه امام ساخت.(1)
دو. از کسانی بود که به سیدالشهدا نامه نوشت و از او خواست که از سفر به عراق منصرف شود. او از اینکه نتوانسته بود در واقعه کربلا شرکت کند تأسف می خورد.(2)
ظاهر سخن دوم این است که مایل به شرکت در جنگ نبود.از این رو از شرکت نکردن خود تأسف می خورد. بعید نیست سخن دوم درست باشد؛ زیرا فلسفه قیام سیدالشهدا(ع) تاپیش از آن که اتفاق بیفتد، برای همگان قابل درک نبود . بزرگانی که می خواستند با تمسک به تحلیل های سیاسی و سبک و سنگین کردن اوضاع شرکت کنند، مانند ابن عباس، در جنگ حضور نیافتند.
پی نوشت:
1. دائره المعارف تشیع، ج 11، ص 83.
2. فرهنگ عاشورا، ص 298 ـ 299.
سلام آقای من...
فاطمه بنت الحسین ؟
: ولادت:
یافعی نام حضرت فاطمه را در میان درگذشتگان سال 110 هجری ذکر می کند(1) با توجه به این نکته که وی هفتاد سال زیسته بود، تاریخ ولادت ایشان سال 40 هجری می باشد. از این رو حضرت فاطمة بنت الحسین (ع) عصر امام حسن مجتبی، امام حسین، امام سجاد و امام باقر(ع) را درک کرده بود.
مادر فاطمه کبری
شیخ مفید و ابوالفرج اصفهانی مادر فاطمه بنت الحسین (ع) را «ام اسحاق» دختر طلحة بن عبید الله تمیمی
میدانند(2). طلحه از اصحاب مشهور پیامبر خدا(ص)محسوب می شد و به «طلحة الخیر» و «طلحة الفیاض» ملقب گردیده بود.
شوهر فاطمه
امام حسن مجتبی (ع) پانزده فرزند داشتند(3) که یکی از آنها «حسن بن حسن بن علی (ع)» است. به «حسن مُثنی» شهرت دارد. مادر حسن مثنی «خوله» دختر «منظور فزاریه» است.
حسن مثنی روزی جهت خواستگاری یکی از دختران عموی گرامی خود، نزد حضرت ابی عبد الله الحسین (ع) رفت. امام حسین (ع) در انتخاب همسر وی را آزاد گذاشت تا خودش یکی از دو فرزندش فاطمه یا سکینه را به همسری برگزیند و فرمود :
(4) ای فرزندم، خودت هر یک را که بیشتر دوست داری انتخاب کن. حسن مثنی از روی شرمساری سخنی نگفت. امام فرمود :
«اختارُک فاطَمَةَ فَهِی أکثَرُها شَبَهاً بِاُمی فاطَمَه بِنْتِ رَسولِ اللهِ (ص) ؛ أمّا فی الدّینِ فَتَقومُ اللّیلَ کلَّهُ وَتَصُومُ النَّهارَ، وَفی الْجَمالِ تَشْبَهُ الْحورَ العینِ. . . (5)فاطمه را برایت بر می گزینم که بیش از خواهرش به مادرم فاطمه دخت رسول خدا (ص) شبیه است. در دین داری چنان می باشد که شب را سراسر به عبادت به سر میبرد و روز را به روزه، و در جمال، حور العین را میماند».
با توجه به اینکه حضرت فاطمه بنت الحسین (ع) در سال 40 هجری متولد شد و امام حسن (ع) در سال 49 یا 50 هجری به شهادت رسید (6) و با عنایت به عبارت «یا بنی ـ ای فرزندم» که امام حسین (ع)در باره حسن مثنی به کار برد، می توان احتمال داد که ازدواج حضرت فاطمه بنت الحسین (ع) بعد از شهادت امام حسن (ع) بود. چه قبل از آن فاطمه بنت الحسین (ع) کم تر از ده سال داشت. از خطاب امام حسین (ع) به حسن مثنی بر می آید که حضرت موضع پدرانه به وی داشته، گویا حسن مثنی از افراد تحت تکفل امام (ع) محسوب می شد.
حسن مثنی همراه امام حسین (ع) در کربلا حاضر شد، جنگید و هفده تن از دشمنان اسلام را کشت و به سختی مجروح شد و بیهوش به زمین افتاد. پس از حماسه کربلا به عنوان یکی از ایثارگران نهضت حسینی از عناصر مخالف رژیم اموی شناخته شد. در 35 سالگی به دستور عبد الملک بن مروان مسموم و به شهادت رسید و در بقیع مدفون گردید(7).
فرزندان
ثمره ازدواج فاطمه با حسن مثنی سه پسر و یک دختر به نام های زیر است :
1 ـ عبد الله بن حسن بن حسن بن علی بن ابیطالب (ع)، معروف به «عبد الله محض».
2 ـ ابراهیم بن حسن بن حسن بن علی بن ابیطالب (ع)، معروف به «ابراهیم غمر».
3 ـ حسن بن حسن بن حسن بن علی بن ابیطالب (ع)، معروف به «حسن مثلث»(9).
4 ـ زینب بنت حسن مثنی.
فرزندان فاطمه کبری از عبد الله بن عمرو دو پسر و یک دختر به نام های زیر است :
1 ـ محمد بن عبد الله بن عمرو بن عثمان بن عفان، معروف به «دیباج».
2 ـ قاسم بن عبد الله بن عمرو بن عثمان بن عفان.
3 ـ رقیه بنت عبد الله بن عمرو(10).
حماسه حسینی
از مهم ترین فرازهای زندگی حضرت فاطمه دختر امام حسین (ع)حضور در حماسه حسینی است. او همراه دهها تن از خاندان رسالت با حضور در کاروان شهادت، اطاعت از ولایت و امامت و هم پیمانی با اهداف و آرمانهای متعالی امام حسین (ع) را به نمایش گذاشت.
حمل و دایع امامت
ابو جارود از امام باقر (ع) نقل می کند : «روز عاشورا چون وقت شهادت امام حسین (ع) رسید، پدرم امام زین العابدین (ع) به شدت بیمار بود، به صورتی که گویا بیهوش شده بود. در این هنگام امام حسین (ع)دختر خود فاطمه کبری را نزدش فراخواند و کتاب سربسته ای را به او سپرد که حاوی وصیت ظاهر و باطن بود. بعد فاطمه کتاب را به علی بن الحسین (ع) تحویل داد و پس آن کتاب به دست ما رسید». (11)
در مجلس یزید
پس از شهادت امام حسین (ع) و یارانش در کربلا، خیمه های اهل بیت پیامبر غارت و خودشان به اسیری برده شدند. لیکن در همان حال وقتی به کوفه رسیدند، شخصیت های ممتاز کاروان چون حضرت فاطمه بنت الحسین (ع) به ایراد خطبه پرداختند(12) و حکومت یزید و ستم او بر خاندان رسالات را افشا نمودند.
وفات
سر انجام حضرت فاطمه بنت الحسین (ع) پس از تربیت فرزندان مجاهد و عالمی که خط سرخ شهادت را پس از امام حسین (ع) دوام بخشیدند، در سال 110هجری از دنیا رفت. یافعی در وقایع سال 110 هجری گوید :
«وفیها توفیت فاطمة بنت الحسین بن علی رضی الله عنهم التی اصدقها الدیباج عبد الله بن عمرو بن عثمان بن عفان الف الف درهم»(13).
ابن بطوطه در سفرنامه خود وقتی به شهر «الخلیل» می رسد، از مسجدی که در آن غار مقدسی است، گزارش میدهد. نزدیک این مسجد مغازه ای است که قبر فاطمه دختر حسین بن علی (ع) در آن واقع است. (14)
پی نوشت ها:
1. مرآةُ الجنان ج1، ص234.
2. الارشاد، ص491، مقاتل الطالبیین، ص122.
3. الارشاد، ص360.
4. مقاتل الطالبیین، ص122، بحار الانوار، ج44، ص167.
5. اسعاف الراغبین، در حاشیه نور الابصار، ص202، السیدة سکینة، مقرم، ص31.
6. تواریخ النبی و الآل، ص59.
7. بحار الانوار، ج44، ص166، 167.
8. المعارف، ابن قتیبه، ص 213، انساب الأشراف، بلاذری، ص 198، الطبقات الکبری، بن سعد، ج 8، ص 347
9. عمده الطالب، ص98 ـ 101.
10. الحسین (ع)، علی جلال الحسینی، ج2، ص131، الطبقات الکبیر، واقدی ج8، ص347، 348.
11. اصول کافی، ج1، ص303،
12. لهوف سید بن طاووس، ص 179.
13. مرآةُ الجنان و عبرة الیقظان، ج1، ص234.
14. سفرنامه ابن بطوطه، ص45.
صدمرده زنده ميشود از ذكر ياحسين . ارباب ما معلم عيسي بن مريم است.عيسي اگر در آخر عمرش به عرش رفت. قنداقه حسين شرف عرش اعظم است..
دعا می کنم حسین ضامن دعایت,عباس گره گشایت,مهدی زهرا پشت و پناهت باشد
سلام برلب تشنه حسین (ع) ... من می ایم ان شاا...
[=microsoft sans serif]سلام بر تششنه لب کربلا
سلام بر تن های آفتاب خورده ی کربلا
سلام بر مظلوم دشت کربلا
آقا جان کاری کن مشکلم حل بشه.
یا علی
زیارت عاشورا ؟
شیخ طوسی با سه سند این زیارت شریفه را نقل مینماید:
1- عقبة ابن خالد از امام باقرعلیهالسلام ؛
2- صفوان بن مهران از امام صادقعلیهالسلام از پدرانش از پیامبرو جبرئیل و سرانجام از خدا؛
3- علقمه بن محمد حضرمی از امام باقرعلیهالسلام.
بیشتر رجال ین سه سند مورد تأیید علمای علم رجال میباشند و سند آن مورد قبول مصباح المتهجد و سلاح المتعبد، شیخ طوسی است و میتوان گفت این زیارت شریفه از دو یا سه نفر از معصومین نقل شده است.
جریان این زیارت بدین صورت است که علقمه بن محمد حضرمی به حضرت باقر(ع) گفتم: مرا در این روز (روز عاشورا) دعایی تعلیم دهید تا در هر مکانی که هستم، چه دور و چه نزدیک بخوانم، حضرت فرمود: ابتدا دو رکعت نماز به جا آور، پس از آن الله اکبر بگو و زیارت عاشورا را بخوان. هر که چنین امام حسین را زیارت کند، مثل کسی است که همراه او شهید شده باشد و از جمله شهیدان کربلا خواهد بود، نیز برای تو نوشته شود ثواب زیارت تمامی پیامبران و ثواب زیارت هر کسی که امام حسین را زیارت کرد،از روزی که شهید شده است.
برای اطلاع بیشتر میتوانید به مقدمة زیارت عاشورا در کتاب مفاتیح الجنان مرحوم شیخ عباسی قمی مراجعه نمایید.
چون تعلیم و دستور این زیارت در روز عاشورا توسط حضرت صادق بوده، بدین خاطر(1)
این زیارت امروزه به زیارت عاشورا شهرت یافته، خواندن آن در همه اوقات و هر روز دارای فوائد و برکات زیادی است. این زیارت تجدید عهد همه روزه پیروان حسین بن علی علیهماالسلام با مولای خویش است که همراه با تولّی و تبری است و خط فکری زائر را در برابر دوستان و دشمنان اسلام و اهل بیت علیهمالسلام ترسیم میکند و اعلام همبستگی با موافقان راه حسین علیه السلام و اعلان جنگ و مبارزه با دشمنان حق است تا عشق در وی به جهاد بیرونی بیانجامد.(2)
پینوشتها:
1. مفاتیح الجنان، ص 832.
2. جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، ص 207.
انا مجنون الحسین ( ع )
سلام بر تو ای سرورم
آنانکه حسین را خدا پندارند...
کفرش به کنار ، عجب خدایی دارند.
عشـــق فقط یه کـــلام....
اربــاب بی کفنــم حسیـــن...
علیــه السلام...
"اللهم الــرزقنا زیارة الحســین فی الدنیا
و اللهم الرزقنا شفاعة الحســين فی الاخرة"
یک کربلا بده همه ی هستی ام بگیر
یک کربلا بده به من اصلا بگو بمیر
یک کربلا بده طلبت بیشتر بکن...
یک کربلا به راه خدا بر من فقیر..
آقا برای کرب وبلا زار می زنم
از فرط هجر کرب وبلا جار می زنم
این آخرین امید دل خسته ی من است
دست طلب به نام علمدار می زنم.
عـــرش بـــر جــلـوۀ رخـــسـار حــسیـن(ع) مــی نـازد
عـرش بــــر اشــک عــــزادار حــسیـن(ع) مـــی نــازد
قــبـر شـش گـوشـه بـــه زوّار حـسین(ع) مـــی نــازد
کــربــلاء هــــم بـــه عـلـمـدار حـسیـن(ع) مــی نــازد
فاطـمـه(س) ام ابــیـهــا ، بــه حـسین(ع) مــی نــازد
هــمــه جــا زینب کبری(س) بـه حسین(ع) مـی نـازد
ایــن حـسین(ع)کـیسـت کـه مـحبوب تـــمام دلهاست
او حـسین(ع)است حـسین(ع)،مـیـوۀ قلب زهراء(س)
سلام مولای من...ولادت مادر عزیزتان مبارک ...:hamdel::Gol::Mohabbat:
[=arial black]
[=arial black][=arial black][=arial black]آقا کن آرومم
آخه من دیوونم
آخر کاری دستم میده جنونم
.
.
.
.
آخه حرم داره میگیره جونم ـــــــــــــــــــــــــــ
ارباب...........بطلب مارو .سینه زن هارو. قربون دستت بزن امضارو.
من فقط میگم خیلی دلگیرم :Ghamgin:
كى ميشود؟؟؟
.
.
.
.
.
تمام دلتنگى هاى من...
با ديدن "حرم" باران شود؟؟؟
اللهم ارزقنا كربلا
سلام مولای من ...:hamdel:
والله ما رایت مکثورا قط قد قتل ولده واهل بیته وجمیع اصحابه اربط جاشا منه امام حسین(ع):لا اعطیکم بیدی اعطاء الذلیل ولا افر فرار العبید(ارشاد شیخ مفیدص235)
به شما چون ذلیل های شکست خورده، دست بیعت نمی دهم و مانند بردگان ترسو، از میدان کارزار با شما فرار نمی کنم.
گویند "می" نمی شود از راه گوش خورد،من "یا حسین" می شنوم مست میشوم.
این خاک به خون عاشقان آذین است
این است در این قبیله آیین ، این است
زاین روست که بی سوار برمی گردد
اسب تو که زین و یال آن خونین است . . .
حسین یک عشق ویک دریا ست ای دوست
حسین یک در نا پیداست ای دوست
شفای درد مندان خاک کویش
شفیع روز پر غوغاست ای دوست
امســـال شایــد برم کربـــلا ...
اگــه اقــا منــو بطلبـــه حتمــآ میـــرم ...
[=verdana]میگم اینجا برا شکستن دل کربلا ندیده هاست......
دلم نمیاد که دلتونو بشکنم.....
ولی دعا کنید...... شاید جور بشه نیمه شعبان کربلا باشم...
حسین جان...
دادیـم قـسم باز به نام تو خدا را
تا اینکه اجابت بنمایند دعا را
عمریست همه سائل الطاف حسینیم
بد نیست که تحویل بگیرند گدا را
حضرت عباسی ها عشق کنن
مشکلــﮯ نیست اگر مبل نداریم و دکور . . .
زینت خانه ی ما عکس رُخ عباس است . . .
من دست خالی امدم دست منو دامان تو سر تا به پا دردو غمم، دست منو دامان تو
اقا به جان مادرت آن مادر غم پرورت، مارا مرارنی از درت حسین جان
یا حسین مظلوم
سلام میخواستم بگم متاسفانه شیعیان شما شمایی که در راه خدا و برای خدا قیام کردینو بیشتر از خدا میپرستن
این آفت تا زمانی که مظلومیت شما فقط بیان بشه و براش گریه کنن و از سر دلسوزی اشکی بریزن به گمان اینکه بر این باور غلط هستند که با گریه کردن برای شما میروند بهشت همیشه وجود خواهد داشت
از خدای بزرگ میخوام که مردم انقد درگیر فرقه گرایی نشوند
دوما مردم به شجاعت شما پی ببرن و هدفی که داشتید نه مظلومیت شما که به نظرم وصف خوبی از بزرگواری مثل شما نیست:hamdel:
خودت که میدونی چه حالیم
دیگه من چی بگم ، ...
من مثل بعضی ها طاقتش رو ندارم ... زودِ زود خودت یه فکری به حالم بکن ...
منی درک ایله حسین ، درک اِلین وقتده اجل....... سگ مردارم اگر ، دامنیوه آتمانام اَل
دیمیرم اکبر و عباس ایلن ... یوخ !!! حُر (حر ریاحی ) ایله گــَل
حُر گلسَ ؛ سالاجاق گردنیمه قلاده .
سایه حــُر دا ، حُرم ...... گزرم آزاده ....
الهم الرزقنی شفاعة الحسین یوم الورود ....
زِ دل من آرد
به سویت خبری . . .
ح س ی ن
بشوید
خونِ چشمِ داغ دیده ی مرا . . .
تسلی بدهد
دلِ کربلا ندیده ی مرا . . .
کاش این اشک ها
عوض کند حال و هوایِ بارانی مرا . . .
ح س ی ن
آمین...........
[="Times New Roman"][="Black"]
http://atabe.ir/
atabe.org
البته الان ثبت نامش بسته س.....
کسی می خواد نیمه شعبان کربلا باشه.... فردا یا نهایتا پس فردا به شماره انجمن
امام صادق(ع) به «ام سعید احمسیّه» (که مرکبی کرایه کرده بود تا در مدینه سر قبور شهدا برود) فرمود: «آیا به تو خبر دهم که سرور شهیدان کیست؟ حسین بن علی(ع) است. او سید الشهداء است».(1)
پیامبر این مقام بزرگ را برای حضرت درخواست کرده بود. در آن زمان که از شهادت فرزندش خبر میداد، دعا کرد: «اللهم فبارک له فی قتله واجْعله مِن سادة الشهداء؛ خدایا! قتلش را موجب برکت گردان و او را از بزرگان شهدا قرار ده».(2)
پینوشتها:
1.وسائل الشیعه،ج14،ص525؛ بحار الانوار، ج 98، ص 36.
2. همان، ج 44، ص 247.
اگر دیدی خط ها شلوغه و حس میکنی جوابی نمیاد،
از پسورد"یا حسین" استفاده کن....
خدا به این پسورد حساسه و به سرعت نور جواب میده.
آبروی حسین به كهكشان می ارزد ، یك موی حسین بر دو جهان می ارزد ، گفتم كه بگو بهشت را قیمت چیست ، گفتا كه حسین بیش از آن می ارزد
ارباب... کاش گوشهایمان از های و هوی زمانه پر نبود تا میشنیدیم ندای مظلومانه ات را که هنوز در دل زمانه جاریست:
" آیا کسی هست که مرا یاری کند ؟ .... "
فضیلت کعبه برای آن است که خدا آن را به خود اختصاص داده تا بندگانش برای عبادت به آن روی آورند و در آنجا حج بگذارند و به خدا تقرب جویند.
امام حسین(ع) را خداوند حجت خود قرار داد که با فداکاری بینظیرش دین خدا را یاری کند و مردمی را که از فرهنگ اسلام ناب منحرف شده و به فرهنگ جاهلی برگشته بودند، به سوی تعالیم دین برگرداند و به آنان درس خداشناسی و خدا باوری و بندگی واقعی خدا را بدهد.
بنابر این همانطور که کعبه مرکزی برای توجه بندگان به سوی خدا است، حرم امام حسین(ع) دانشگاهی است که تمام آموزههای اسلامی را در بر دارد.
کسی که با معرفت حق امام به زیارت او برود، بهترین عبادت را برای خدا کرده است، زیرا به زیارت کسی رفته که تمام هستی خود را در راه خدا بخشید.
علت اینکه چرا تربت امام حسین علیه السلام چنین خاصیتی دارد ، در روایت از امام صادق علیه السلام وارد شده که فرمودند:
«إِنَّ اللَّهَ تَعَالَى عَوَّضَ الْحُسَيْنَ ع- مِنْ قَتْلِهِ أَنْ جَعَلَ الْإِمَامَةَ فِي ذُرِّيَّتِهِ- وَ الشِّفَاءَ فِي تُرْبَتِهِ وَ إِجَابَةَ الدُّعَاءِ عِنْدَ قَبْرِه...؛ خداى سبحان در عوض شهادت امام حسين عليه السّلام مقام امامت را نصيب ذريه آن بزرگوار نمود، شفاء امراض را در تربت مقدس آن حضرت و مستجاب شدن دعا را نزد قبر مبارك آن بزرگوار قرار داد...»(1)
پس طبق این حدیث، شهادت امام حسین علیه السلام و خواست خدای متعال ،باعث بروز این خواص و حرام نبودن خوردن خاک آن حضرت شده است.
1.علامه مجلسی،بحارالانوار، موسسه الوفاء ،بیروت،1404ق، ج 98، ص ص.118.
زیارت عاشورا ؟
شیخ طوسی با سه سند این زیارت شریفه را نقل مینماید:
1- عقبة ابن خالد از امام باقرعلیهالسلام ؛
2- صفوان بن مهران از امام صادقعلیه السلام از پدرانش از پیامبرو جبرئیل و سرانجام از خدا؛
3- علقمه بن محمد حضرمی از امام باقرعلیهالسلام.
بیشتر رجال ین سه سند مورد تأیید علمای علم رجال میباشند و سند آن مورد قبول مصباح المتهجد و سلاح المتعبد، شیخ طوسی است و میتوان گفت این زیارت شریفه از دو یا سه نفر از معصومین نقل شده است.
جریان این زیارت بدین صورت است که علقمه بن محمد حضرمی به حضرت باقر(ع) گفتم: مرا در این روز (روز عاشورا) دعایی تعلیم دهید تا در هر مکانی که هستم، چه دور و چه نزدیک بخوانم، حضرت فرمود: ابتدا دو رکعت نماز به جا آور، پس از آن الله اکبر بگو و زیارت عاشورا را بخوان. هر که چنین امام حسین را زیارت کند، مثل کسی است که همراه او شهید شده باشد و از جمله شهیدان کربلا خواهد بود، نیز برای تو نوشته شود ثواب زیارت تمامی پیامبران و ثواب زیارت هر کسی که امام حسین را زیارت کرد،از روزی که شهید شده است.
برای اطلاع بیشتر میتوانید به مقدمة زیارت عاشورا در کتاب مفاتیح الجنان مرحوم شیخ عباسی قمی مراجعه نمایید.
چون تعلیم و دستور این زیارت در روز عاشورا توسط حضرت صادق بوده، بدین خاطر(1)
این زیارت امروزه به زیارت عاشورا شهرت یافته، خواندن آن در همه اوقات و هر روز دارای فوائد و برکات زیادی است. این زیارت تجدید عهد همه روزه پیروان حسین بن علی علیهماالسلام با مولای خویش است که همراه با تولّی و تبری است و خط فکری زائر را در برابر دوستان و دشمنان اسلام و اهل بیتعلیهمالسلام ترسیم میکند و اعلام همبستگی با موافقان راه حسین علیه السلام و اعلان جنگ و مبارزه با دشمنان حق است تا عشق در وی به جهاد بیرونی بیانجامد.(2)
پینوشتها:
1. مفاتیح الجنان، ص 832.
2. جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، ص 207.
[="Times New Roman"][="Black"]
سلاااااااااااااام
ان شا الله برای من جور شد.....:Mohabbat:
شما هم اگر دانشجو یا طلبه یا فارغ التحصیل هستید.....
یک سری به atabe.ir بزنید....
یا علی[/]
بنازم آنکه دایم گفتگوی کربلا دارد
دلی چون جابر اندر جستجوی کربلا دارد
سرخی شهادت تو ناپیدا بود
عشق تو اما م کربلا ز یبا بود
تنها سبب زندگی دین قطعاً
پیغام نماز ظهر عاشورا بود
حـسيـن جـان
پـسرانـت ! هـمه را ، نـامِ عـلى بـنهادى
جـانِ عـالم بـه فـداىِ دلِ بابايى تــو ...
آقاجون...
همیشه دستمو گرفتی...
الحق که "کشتی نجاتی"،خودت میای و من غرق شده رو نجات میدی
"امیری حسین ونعم الامیر"
اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا اَباعَبْدِالله
عبدالله بن جعفر از شخصیت های برجسته و از فرماندهان جنگ در رکاب امام علی(ع) بود. در مورد علت شرکت نکردن او در جنگ در رکاب امام حسین(ع) دست کم به دو گونه می توان جواب داد:
یک. شرکت نکردن او به اشاره و فرمان امام حسین بود تا عبدالله برای حفظ بقیه بنی هاشم در مکه و مدینه باقی بماند . او دو تن از پسران خود را همراه امام ساخت.(1)
دو. از کسانی بود که به سیدالشهدا نامه نوشت و از او خواست که از سفر به عراق منصرف شود. او از اینکه نتوانسته بود در واقعه کربلا شرکت کند تأسف می خورد.(2)
ظاهر سخن دوم این است که مایل به شرکت در جنگ نبود.از این رو از شرکت نکردن خود تأسف می خورد. بعید نیست سخن دوم درست باشد؛ زیرا فلسفه قیام سیدالشهدا(ع) تاپیش از آن که اتفاق بیفتد، برای همگان قابل درک نبود . بزرگانی که می خواستند با تمسک به تحلیل های سیاسی و سبک و سنگین کردن اوضاع شرکت کنند، مانند ابن عباس، در جنگ حضور نیافتند.
پی نوشت:
1. دائره المعارف تشیع، ج 11، ص 83.
2. فرهنگ عاشورا، ص 298 ـ 299.