- لزوم برنامه متفاوت اخلاقی برای ماه مبارک برنامه متفاوت اخلاقی برای ماه مبارک برنامه متفاوت معصومین علیهم السلام برای ماه مبارک رمضان - اهمیت ماه مبارک و اهمیت روزه دار در این ماه و مراتب روزه داری اهمیت ماه مبارک رمضان. ماه رمضان فضیلتهای ماه مبارک فلسفه روزه درجات میهمان خدا مراتب روزه داری اوصاف ماه مبارک در آینه کلام معصوم - اهتمام به شب زنده داری ، عبادات ، خواندن قران و دعادر ماه رمضان اهتمام به شب زنده داری و انجام عبادات و خواندن قران و دعاهای ماثوره در ماه رمضان توصیه معصومین به شب زنده داری و نماز شب توصیه بزرگان اخلاق به شب زنده داری و نماز شب - سیره معصومان علیهم السلام و بزرگان اخلاق و عرفان در ماه صیام سیره معصومان علیهم السلام در ماه صیام سیره بزرگان اخلاق و عرفان در ماه صیام - اهمیت لیالی قدر و اهمیت احیا و نماز و دعا و غسل این شبها وجوه اهمیت لیالی قدر شب قدر در روایات اسلامی شب قدر در نگاه علامه طباطبایی ادراک شب قدر راز مخفی بودن شب قدر توصیه های ائمه معصومین علیهم السلام برایدرک لیلة القدر توصیه های مقام ولایت درباره شبهای قدر حال عبادی اهل عرفان در لیلة القدر در بیان ابن عربی اعمال شبهای قدر
یا ایها الذین آمنوا کتب علیکم الصیام کما کتب علی الذین من قبلکم لعلکم تتقون. خداوند تبارک و تعالی می فرماید:
ای کسانی که ایمان آورده اید روزه بر شما نوشته (واجب) شد،
چنانکه بر آنان که پیش از شما بوده اند واجب شده بود باشد که پرهیزگار شوید.
سوره بقره آیه 183
یک سئوال من امسال به دلیل کنکور نمیخوام روزه بگیرم و در زمان دیگه ای بگیرم ! عدل خداوند میگه که به اندازه 30 روز باید در زمان دیگه ای انجام شود!
اما احکام چی میگه !؟ میگه به اندازه هر روز 60 روز که معادل میشه با 5سال عمر من!
این اسمش عدل هست؟! این اسمش همونی هست که خدا میگه اگر کسی کار بدی انجام دهد به همان اندازه او را مجازات میکنیم و هر کس کار خوبی انجام دهد 10 برابرآن پاداش میدهیم؟!
این آیه های مصداق عدالت خدا :
. "ذلِکَ بِما قَدَّمَتْ أَیْدیکُمْ وَ أَنَّ اللَّهَ لَیْسَ بِظَلاَّمٍ لِلْعَبید"؛ [1] این [عقوبت] به خاطر کار و کردار پیشین شما است، [و گرنه] خداوند هرگز نسبت به بندگان [خود] بیدادگر نیست(یعنی به عدالت رفتار می کند).
2. "شَهِدَ اللَّهُ أَنَّهُ لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ وَ الْمَلائِکَةُ وَ أُولُوا الْعِلْمِ قائِماً بِالْقِسْطِ لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ الْعَزیزُ الْحَکیمُ"؛ [2] خدا گواهى مىدهد که جز او هیچ معبودى نیست، فرشتگان و صاحبان علم نیز (بر این حقیقت) گواه هستند که (کارهاى خدا همه) بر عدل و داد استوار است و جز خداى عزیز و حکیم، هیچ معبودى نیست.
3. "إِنَّ اللَّهَ لا یَظْلِمُ مِثْقالَ ذَرَّةٍ وَ إِنْ تَکُ حَسَنَةً یُضاعِفْها وَ یُؤْتِ مِنْ لَدُنْهُ أَجْراً عَظِیما"؛ [3] در حقیقت، خدا به مقدار ذرّهاى ستم نمىکند (تمام رفتارهایش بر اساس عدل است) و اگر [آن ذرّه، کارِ] نیکى باشد دو چندانش مىکند، و از نزد خویش پاداشى بزرگ مىبخشد.
4. "إِنَّ اللَّهَ یَأْمُرُکُمْ أَنْ تُؤَدُّوا الْأَماناتِ إِلى أَهْلِها وَ إِذا حَکَمْتُمْ بَیْنَ النَّاسِ أَنْ تَحْکُمُوا بِالْعَدْلِ إِنَّ اللَّهَ نِعِمَّا یَعِظُکُمْ بِهِ إِنَّ اللَّهَ کانَ سَمیعاً بَصیرا"؛ [4] خدا به شما فرمان مىدهد که سپردهها را به صاحبان آنها ردّ کنید و چون میان مردم داورى مىکنید، به عدالت داورى کنید. در حقیقت، نیکو چیزى است که خدا شما را به آن پند مىدهد. خدا شنواى بیناست.
5. "یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا کُونُوا قَوَّامینَ لِلَّهِ شُهَداءَ بِالْقِسْطِ وَ لا یَجْرِمَنَّکُمْ شَنَآنُ قَوْمٍ عَلى أَلاَّ تَعْدِلُوا اعْدِلُوا هُوَ أَقْرَبُ لِلتَّقْوى وَ اتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ خَبیرٌ بِما تَعْمَلُونَ"؛ [5] اى کسانى که ایمان آوردهاید، همواره براى خدا قیام کنید و از روى عدل و عدالت گواهى دهید. کینه و دشمنى با گروهى شما را به ترک عدالت وادار نسازد. عدالت کنید که به پرهیزگارى نزدیکتر است و از خدا بترسید که خدا از اعمال شما کاملا آگاه است.
6. "إِنْ حَکَمْتَ فَاحْکُمْ بَیْنَهُمْ بِالْقِسْطِ إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُقْسِطین"؛ [6] اگر داورى کردى، میان آنان به عدل داورى کن که خدا دادگران را دوست دارد.
7. "...وَ قُلْ آمَنْتُ بِما أَنْزَلَ اللَّهُ مِنْ کِتابٍ وَ أُمِرْتُ لِأَعْدِلَ بَیْنَکُم..."؛ [7] بگو من به هر کتابى که خدا فرستاده ایمان آوردهام و فرمان یافتهام که در میان شما دادگرى کنم.
8. "قُلْ أَمَرَ رَبِّی بِالْقِسْطِ وَ أَقیمُوا وُجُوهَکُمْ عِنْدَ کُلِّ مَسْجِدٍ وَ ادْعُوهُ مُخْلِصینَ لَهُ الدِّینَ کَما بَدَأَکُمْ تَعُودُونَ"؛ [8] بگو، پروردگارم بر عدل و داد امر فرموده است و روى خود را در هر مسجد (هنگام عبادت و نماز) به سوى او کنید و او را بخوانید و دین خود را براى خدا خالص و پاک نمائید (و بدانید) بدانسان که در آغاز شما را آفرید (بار دیگر روز رستاخیز به همان وضع) بر مىگردید.
9. "وَ لِکُلِّ أُمَّةٍ رَسُولٌ فَإِذا جاءَ رَسُولُهُمْ قُضِیَ بَیْنَهُمْ بِالْقِسْطِ وَ هُمْ لا یُظْلَمُونَ"؛ و براى هر امتى پیامبرى هست. هنگامى که پیامبرشان آمد، پس از اتمام حجت میان آنان به عدالت حکم می شود و هیچ گونه ستمى به آنان نخواهد شد. [9]
10. "وَ لَوْ أَنَّ لِکُلِّ نَفْسٍ ظَلَمَتْ ما فِی الْأَرْضِ لاَفْتَدَتْ بِهِ وَ أَسَرُّوا النَّدامَةَ لَمَّا رَأَوُا الْعَذابَ وَ قُضِیَ بَیْنَهُمْ بِالْقِسْطِ وَ هُمْ لا یُظْلَمُونَ"؛ [10] و اگر هر چه در روى زمین است، متعلق به کسى باشد که بسیار ظلم کرده است و بخواهد همه آن را فدا کند (تا از مجازات رهایى یابد) از او پذیرفته نخواهد شد و چون عذاب را مشاهده کنند، پشیمانى خود را نهان می دارند و میان آنها به عدالت حکم می شود و ستمى به آنان نخواهد شد.
از رسول خدا (صلی الله علیه و آله) نقل شده : «انّ لِربِّکُمُ فِی ایَّامِ دَهرِکُم نَفَحاتٍ اَلا فَتَعَرَّضوا لَها»[1]بی‌گمان از جانب پروردگارتان در ایام زندگی شما، نسیم‌های به سوی شما می‌‌وزد، آگاه باشید و خود را در معرض آنها قرار دهید. مولوی در تبیین این آموزه متعالی گفته است:
[/HR][1]. ابن ابی جمهور، عوالی الئالی، نشر مطبعة سیدالشهدا، قم، 1405ق، ج1، ص296، ج4، ص118، و نیز محمد باقر مجلسی، بحارالانوار، نشر دارالحیاء لتراث بیروت، 1403ق. ج68، ص221.
قبل از همه باید اشاره گردد :
از نظر مدارک و دلایل دینی مسلّم است که «شب قدر» اختصاص به زمان پیامبر(ص) و محیط حجاز نداشته و در همه زمان‌ها و برای همة نقاط مختلف «شب قدر» با همة عظمت و اهمیتش وجود دارد .این مطلب جای بحث و گفتگو ندارد.
ایراد مذکور از این تصوّر پیش آمده که منظور از یکی بودن شب قدر در تمام سال این است که برای تمام نقاط مختلف روی زمین در هر سال، شب واحد و مشترکی، شب قدر معیّن شده به طوری که این شب در ساعت معیّنی در سراسر کرة زمین آغاز و در ساعت معیّنی هم پایان می‌پذیرد!
در حالی که این تصوّر اشتباه است، چون می‌دانیم زمین کروی است و همیشه یک نیمکرة آن در تاریکی و نیمکرة دیگر آن در روشنایی قرار دارد و به این ترتیب اصلاً امکان ندارد که در ساعت های معین ومشترکی در سراسر زمین شب باشد.
منظور از این که «شب قدر» در سراسر سال یک شب است، این است که برای اهالی هر نقطه‌ای بر حسب سال قمری خودشان، تنها یک «شب قدر» وجود دارد.
توضیح این که: اهالی هر نقطه، سال قمری خود را بر حسب افق خاص آن نقطه از اوّل ماه محرّم آغاز می‌کنند و پس از گذشتن چند ماه قمری، ماه رمضان همان نقطه هم بر حسب افق خاص آنجا آغاز می‌شود و در این ماه، شب نوزدهم یا بیست و یکم و یا بیست و سوم برای اهالی آن نقطه،«شب قدر» است.
این مطلب که اهالی هر نقطه، ایّام و اوقات مقدّس خود را باید با افق خاصّ آن نقطه تعیین کنند اختصاص به شب قدر نداشته، در سایر روزها و اوقات مقدّس اسلامی هم همین حساب وجود دارد؛ مثلاً روز عید فطر و قربان در اسلام روزهای مقدّسی است و برای آنها عبادت‌ها و دستورهای خاصی وارد شده و هر کدام از این اعیاد هم در تمام سال بیش از یک روز نیست؛ این روز واحد در کشورهای مختلف اسلامی با تفاوت افقی که دارند با مراجعه به افق خاص هر کشور تعیین می‌گردد و به این جهت در بسیاری اوقات ـ مثلاً عید قربان در کشور سعودی ـ‌یک روز زودتر از ایران و بعضی از کشورهای دیگر آغاز می‌شود.
باید توجه داشت که این حساب دربارة «شب قدر» با مطالبی مانند این که فرشتگان در این شب نازل میشوند منافاتی ندارد، زیرا تمام این جریان‌ها که حکایت از توسعة رحمت خاص الهی در این شب میکند، برای اهالی هر نقطه‌ای در شب قدر خاص آن نقطه صورت می‌گیرد.(1)
پی نوشت:
1-آیت الله مکارم شیرازی وآیت الله جعفر سبحانی،پاسخ به پرسش های مذهبی،ص500 با عنوان :آیا شب قدر درتمام جهان یک شب است؟
با سلام خدمت همه ی دوستان.
بنده امسال کنکور دارم و میخواهم از هم اکنون برای کنکور مطالعه کنم اما به خاطر ماه رمضان و روزه گرفتن این عمل بسیار برایم سخت است.
از آنجایی که روایت است پیامبر بین گروهی که قرآن میخواند و گروهی که علم میجویید به سمت گروه دوم رفت میتوان روزه نگرفت؟
سلام دوستان و ارزوی قبولی عبادات همگی در ماه رمضان
ماه جالبیه ماه رمضان از همه نوع
عده ای برتلاششان در این ماه می افزایند و مقید به اعمال واجب و مستحب ماه رمضانند.
عده ای برتلاششان در این ماه می افزایند و فقط مقید به اعمال واجب رمضانند.
عده ای حرمت ماه را نگه میدارند اما مقید به اعمال واجب ماه رمضان نیستند
عده ای حرمت ماه رمضان را نگه نمیدارند و باز هم دست به گناه میزنند.
اما بحث این تاپیک در مورد گروه زیر است.
اما عده ای که نه کمند نه زیاد
در ماه های قبل اعمال واجب دین همچون نماز را انجام نمیدهند
اما مقیدند به اعمال ماه رمضان
که خود 2 دسته میشوند
هم روزه میگیرند و هم نماز میخوانند
عده ای فقط روزه میگیرند بدون اقامه نماز.
قرآن کلام خدا و کتاب موعظه خدا و شفای درد های روحی بشر و هدایت و رحمت برای عالمیان است.
خود قرآن می فرماید:
«قد جائتکم موعظة من ربکم و شفاء لما فی الصدور و هدی و رحمة للمؤمنین(1)
از جانب خدا موعظه ای برای شما آمده که شفای قلب هاست و هدایت و رحمت برای مؤمنان می باشد».
این کتاب بهار قلب ها و رساترین موعظه و راست ترین کلام است و هیچ گاه کهنه نمی شود و همیشه گیرا بوده و جاذبه دارد و همنشینان خود را کامل کرده و عیب های آنان را بر طرف می کند(2)
به گزارش خبرگزاری دفاع مقدس از کرمان، طلبه شهید ایوب توانایی متولد 1345 روستای علی آباد سادات از توابع جیرفت است. در خانواده‌ای مذهبی و کشاورز متولد شد. در دوران نوجوانی به صف تلاشگران خستگی ناپذیر نهضت انقلاب اسلامی پیوست و به تحصیل علوم دینی در حوزه‌ی علمیه کاشان پرداخت. با شروع جنگ تحمیلی به میدان‌های رزم اعزام شد و در عملیات رمضان در منطقه هورالعظیم در تاریخ 23 تیر 61 بر اثر ترکش گلوله‌ی توپ به شهادت رسید. در ادامه بخش‌هایی از زندگی این شهید را می‌خوانید:
تولد و زندگی ایوب در کپر و روی حصیر بود. وقتی ایوب به سن تحصیل رسید با برادرش به مدرسه می‌رفت. مدرسه‌ای که 2 ساعت باید پیاده می‌رفتند تا به آن برسند. کفشهای پلاستیکی، لباس‌های مندرس، یک تکه نان و مقداری خرما توشه و همراه آنها بود. هیچگاه در گرما؛ طعم خنکی و در سرما، طعم گرما را نچشیدند.
قبل از آنکه به سن تکلیف برسد، نماز و روزه‌هایش را ادا می‌کرد. از غیبت کردن به شدت نفرت داشت و مرتب این را در مجالس مختلف به دیگران تذکر میداد.
با وجود اینکه سن و سالی کمی داشت و نوجوان بود، اما در مبارزه با خوانین و نظام فئودالی حاکم بر منطقه جیرفت بسیار روشنگری می‌کرد و طرفدار محرومین منطقه بود. با تلاش و روشنگری ایشان و مبارزات مردم، طومار خوانین منطقه برای همیشه در هم پیچیده شد.
در شرایطی که دنیاطلبی بسیاری از جوانان را بر زمین میخکوب می‌کرد او به راحتی و سبکبال از دنیا و مادیات فاصله گرفت، تاریخ تولد خود را در شناسنامه دستکاری کرد و راهی جبهه شد. شدت علاقه‌ی او به حضور در جبهه به حدی بود که مخالفتهای دیگران را براحتی خنثی می‌کرد و رضایت همه را جلب و عازم جبهه می‌شد. او نه با زیاد ماندنش، که با رفتن و مشتاق بودن برای رفتن به همه نشان میداد که با کدام سو باید رفت، ثابت کرد که میتوان از دنیا کام نگرفته، پرواز کرد.
با وجود سن کم، مسائل سیاسی را خوب می‌فهمید و تجزیه و تحلیل می‌کرد، آن زمان که او در مورد بنی صدر و بی لیاقتی‌های او و از طرفی در خصوص شخصیت والای شهید بهشتی سخن می‌گفت، نوجوانی بیش نبود. اما با دید وسیع و درک بالا، مسائل سیاسی روز را برای بچه‌ها تشریح کرد.
اخلاق بسیار خوش و نیکویی داشت. در حوزه و جبهه دوستان بسیاری را جذب کرده بود و همه پروانه وار گرد شمع وجودش می‌گشتند. چهره‌ی خندان او، به استقبال خطر رفتن، از خود گذشتگی و ایثارش زبانزد همگان بود.
می‌گفت:خیلی باید نیت‌هایمان را خالص کنیم. نیت شهادت اگر برای خدا نباشد، آن وقت ما پیش مردم شهیدیم و نزد خدا شهید نیستیم. پس حواسمان باشد نیت و عمل و رفتار و گفتارمان فقط برای رضای خدا باشد تا شهید راه خدا محسوب شویم.
ایوب در ماه مبارک رمضان متولد شد، در ماه مبارک رمضان برای فراگیری دروس حوزوی عزیمت کرد. در ماه مبارک رمضان عازم جبهه شد. در عملیات رمضان شهید و مفقودالجسد شد. در ماه مبارک رمضان پیکر مطهرش به زادگاهش بازگشت.
ایوب در عملیات رمضان مفقود شد و پیکرش بعد از 14 سال شناسایی و به زادگاهش منتقل شد. مادر بزرگوارش یک ماه قبل از پیدا شدن پیکر مطهر شهید، خواب می‌بیند که ایوب آمده و یک لباس گونی مانند تنش کرده است. ظاهراً اسیری بوده که آزاده شده. و می‌گوید: همینطور که آمد سر روی زانوهای من گذاشت. او را بغل کردم و شروع کردم به گریه کرد. گفت: مادر گریه نکن من بحمدالله از بند صدام مرخص شدم.
