سند حدیث

با سلام و عرض ادب و احترام خدمت کارشناس محترم ، مسئولین سایت و خصوصا کاربران و خوانندگان این پست

سوالاتی در خصوص حدیث زیر داشتم :

38 - وقال النبي صلى الله عليه وآله : إني أتعجب ممن يضرب امرأته وهو بالضرب أولى
منها ، لا تضربوا نساءكم بالخشب فإن فيه القصاص ، ولكن اضربوهن بالجوع
والعرى حتى تريحوا في الدنيا والآخرة ، وأيما رجل تتزين امرأته وتخرج
من باب دارها فهو ديوث ولا يأثم من يسميه ديوثا ، والمرأة إذا خرجت من
باب دارها متزينة متعطرة والزوج بذلك راض يبنى لزوجها بكل قدم بيت
في النار .
فقصروا أجنحة نسائكم ولا تطولوها فإن في تقصير أجنحتها رضى وسرورا
ودخول الجنة بغير حساب ، احفظوا وصيتي في أمر نسائكم حتى تنجوا من شدة الحساب ، ومن لم يحفظ وصيتي فما أسوء حاله بين يدي الله .
وقال عليه السلام : النساء حبائل الشيطان ( 5 )
------------------------------
( 5 ) جامع الأخبار ص 158

منبع : مجلسی،بحار الانوار،(دوره 110 جلدی)،دار إحياء التراث العربي ، بيروت - لبنان،چاپ : الثالثة المصححة، 1403 - 1983م،ج100،ص249،شماره 38.

درخواست ها

1) سند این حدیث را بررسی کنید،آیا قابل اعتماد است؟صحیح است؟

2) معنای دقیق این حدیث به زبان فارسی را لطفا قرار دهید.

3)معنای کلمه دیوث چه می باشد، دقیقا معنایش را بیان فرمایید و این که این معنا ( معنای روایی) منطبق با معنای عرف است؟عرف چه می گوید؟

4)آیا دیوث فحش و ناسزا محسوب می شود؟( از نظر روایت؟ از نظر عرف)

5)آیا طبق این روایت و سایر روایت ها زن اصلا نباید زمانی که به بیرون از خانه می رود آرایش کند؟

یا منظور این روایت این است که مرد بی غیرت باشد و زن به طرز خراب و زننده ای بیرون رود و برای غیر شوهر آرایش کند؟

با تشکر