آثار رضایت والدین

اگر مانع خدمت همسرم به خانواده اش شوم ، مرتکب گناه شده ام؟

سلام همسرم زیاد کاری برام انجام نمیده ولی برعکس برا پدرمادرش مطیع هست گاهی غر می زنم ایشونم  از ترس اینکه صدام در نیاد اگه اون روز پدر و مادرش بهش کاری بگن انجام نمیده ایا من مرتکب گناه می شوم ؟ اگه بله پس حق و حقوق من چه ؟ من ایبشون را منع نمی کنم ولی اعتراض می کنم که چرا به حرف اونایی؟  مرجعم ایت الله خامنه ای هست

آثار رضایت پدر

اطاعت و رضایت پدر امری است که برای فرزندان فواید و آثار بسیاری دارد که یکی از مهم‌ترین آنها می‌توان رضایت خداوند را دانست.



از دیگر آثار و فواید مهم رضایت پدر و مادر آن است که دعای ایشان در حق فرزندان تاثیر مثبت و شگرفی دارد و این امر را یکی از عوامل استجابت دعا می‌توان دانست. (فرقان آیه74)



به هر حال هر کسی اگر گرفتاری دارد و مشکلاتی لاینحل در برابر او قرار گرفته است باید دست به دامن والدین خویش شود و با جلب رضایت ایشان از آنان بخواهد تا در حق او دعا کنند با دعا و درخواست والدین به ویژه پدر است که خداوند گرفتاری و مشکلات وی را حل می‌کند و او را به آسایش و آرامش می‌رساند. اگر دعای پدر و مادر از مصادیق احسان در حق ایشان است (اسراء آیه 23 و 24 و احقاف آیه 15) دعای پدر و مادر عامل برآورد نیازها و رهایی از مشکلات است؛ زیرا رحمت خداوند نصیب و بهره کسانی می‌شود که حقوق والدین را ادا کنند و در حق ایشان احسان روا دارند؛ زیرا از نظر خداوند چنان که آیه 3 سوره بلد بیان می‌کند،


پدر و مادر در جایگاهی نشسته اند که خداوند به ایشان سوگند می‌خورد و می‌فرماید: و والد و ما ولد، سوگند به پدر و آن چه می‌زاید


.خداوند در آیه 15 سوره احقاف از مردم می‌خواهد تا خدا را به سبب نعمتی به نام پدر و مادر شکر و سپاس کنند چنان که برای نعمت‌هایی که به پدر و مادرشان و خودشان داده است شکر و سپاس گویند.


پدر در جایگاهی نشسته است که به سبب همین جایگاه از حق طبیعی ولایت بر فرزند برخوردار می‌باشد و این در حالی است که هیچ را برای کسی ولایت نیست. (قصص آیه27 و نیز بقره آیه 237 و نحل آیه 59)


به هر حال پدر را در اندیشه و تفکر اسلامی قرآنی جایگاهی بس رفیع و بلند در کنار جایگاه خداوندی است و خداوند پدر و مادر را در پس یاد نام خویش یاد می‌کند و از فرزندان می‌خواهد تا با وی همراهی داشته باشند و در امر دین و دنیا او را تنها نگذارند مگر آنکه به شرک و کفر دعوت کنند یا برخلاف فرمان‌های خداوندی فرمانی را برانند که در آن صورت با حفظ احترام و ادب و پوزش خواهی به ترک فرمان وی مبادرت ورزند ولی احترام و تکریم وی را فرو نگذارند و از آداب و احترام چیزی نکاهند.