ارزش وفای به عهد در روایات

سلام مثلا من عهد کردم که  کاری را انجام دهم ولی این که با خدا چنین عهدی ببندم را به یاد ندارم و علاوه بر آن صیغه عهد را نیز بر زبان نیاوردم  یعنی من در دلم چنین عهدی رو بستم ولی نمیدونم با خودم این عهد رو بستم یا با خدا حالا میخوام بدونم که برای عهد و نذر به زبان آوردن عبارتی واجب است و باید حتما صیغه خوانده بشود ؟

«وقتی ما به دوستان خود قول میدهیم کاری برایشان انجام دهیم ویا قراری می گذاریم» آیا اینها نیز جزو وفای به عهد هستند (که در احادیث به آن اهمیت زیادی داده شده است)؟