اسراف ، برادران شیطان

با سلام
عرض ادب و احترام
خدمت همه دوستان عزیزم در اسک دین

حتما همه از اسراف و ریخت و پاش حرفهایی شنیده اند و ایات و روایاتی در این زمینه می دانید ازطرفی طبع انسانی هم با اسراف مخالفت می کند و ان را قبیح می داند
ولی نکته مهمتری که بنده درصدد توجه دادن ذهن دوستان به ان نکته ام این است که ایا
اسراف امری نسبی است یا این که نه امری مطلقی است برای همه ؟!؟!؟!؟

توضیح این که شما در مواجهه با برخی مردم که می گویید اقا این ریخت و پاش در مراسم عروسی اسراف است جوابی که می شنید این است که عروسی من در مقابل عروسی فلان و فلان که این قدر ریخت و پاش داشتند که چیزی نیست!!!!!!
یا مثلا وقتی به علل مردم مهمانی می دهند وقتی از علت اسراف و چند نوع سفارش غذا سوال می شود همین جواب را می شنویم که این مهمانی من در مقابل فلان مسئول و فلان فامیل که چیزی نیست
یا از چندین دست لباس فردی سوال می شود یا مبلمان و اثاثیه منزل و لوستر و ......سوال می شود همین جواب را می شنویم

این نوع نگاه مردم به مساله اسراف باعث شد تا بنده مساله اسراف را با دوستان به بحث بنشینیم با این رویکرد که ایا اسراف امری نسبی است یا نه هرکسی باید به نوبه خودش و بدون مقایسه خود با دیکران به مساله اسراف توجه نماید؟؟؟

منتظر نظر دوستان عزیز هستم

سلام بر بقیةالله الاعظم ومنتظرانش
هنگامی که ارتباط با شیطان از حد متعارف فراتر برود و آن قدر تنگاتنگ و صمیمی بشود که به مرحله برادری برسد، شیطان آن‌ها را به عنوان برادران صمیمی خویش می‌پذیرد و این نهایت سقوط برای انسان است. قرآن برادران شیطان را کسانی معرفی می‌کند که در خرج اموال و صرف دارایی خود حد و مرزی قائل نیستند و اهل اسراف و تبذیر هستند: «وَآتِ ذَا الْقُرْبَى حَقَّهُ وَالْمِسْكِینَ وَابْنَ السَّبِیلِ وَلاَ تُبَذِّرْ تَبْذِیرًا إِنَّ الْمُبَذِّرِینَ كَانُواْ إِخْوَانَ الشَّیاطِینِ وَكَانَ الشَّیطَانُ لِرَبِّهِ كَفُورًا»؛ «و حق خویشاوند را به او بده و مستمند و در راه‏مانده را [دستگیرى كن] و ولخرجى و اسراف مكن؛ چرا كه اسرافكاران برادران شیطان‌هایند و شیطان همواره نسبت به پروردگارش ناسپاس بوده است». (اسراء 26 -27) تعبیر به برادران شیطان یا به خاطر این است که اعمالشان هم‌ردیف و هماهنگ اعمال شیطان است که همچون برادرانی که یکسان عمل می‌کنند و یا اینکه قرین و همنشین شیطان در دوزخ‌اند.