اعتقاد شیعه امامت قران اثبات

سلام با یک نفر شیعه ی گمراه شده بحث میکردم! بعد میگفت چرا هرچیزی که شما شیعیان بهش اعتقاد دارین همیشه باید به زور شان نزول یا به زور روایات اثباتش کنید و هیچ چیزتون رک و صاف و روراست نیست!
مثلا چرا امامتتون مثل نبوت نیست که مو لای درزش نره؟
چرا متعه مثل ازدواج دائم نیست که مو لای درزش نره؟
چرا خمس مثل زکات نیست که مو لای درزش نره؟
چرا توسل مثل خواستن از خود خدا نیست که مو لای درزش نره؟
چرا....

نوشته های قرمز مربوط به یک شیعه گراه شده است من نیستم ها! اما چیزی که من از دوستان میخوام اینه که نیاین اینجا درباره ی آیات امامت و توسل و خمس و...صحبت کنید چون این موضوعات قبلا توسط کارشناسان همین سایت کاملا پاسخ داده شده است خودم هم به اون شخص مفصل راجب اینکه هیچ چیز ما مو لای درزش نمیره صحبت کردم و هدفم از ایجاد این موضوع این نبوده که بیایید امامت و غیر رو اثبات کنید!
هدفم این بوده که بیاید راجب این بحث کنید که چرا به قول این دوستم بعضی چیزهای ما صددرصدی نیست که کسی نتوته روش حرف بزنه!
مثلا توحید و نبوت و معاد در قران صددرصدی و محکم بیان شده و احدی نمیتونه توش حرف بیاره! خب مگه چی میشد اگه امامت هم همینجوری میبود که دیگه کسی برامون حرف در نیاره؟

لطفا مثال رکعات نماز رو هم نزنید چون اصلا موضوع این نیست! موضوع اینه که حکمت الله از این کارش چی بوده؟ آیا امتحان الهی از امت پیامبر بوده؟ آیا وجود دشمنان ائمه بوده؟ آیا جلوگیری از تحریف بوده؟

کارشناس بحث : صدرا