امر به معروف نکردن

[="Black"]بسم رب الحیدر

سلام و عرض ادب و احترام
اساسی ترین و مهمترین مشکل هنگام امر به معروف و نهی از منکر اینه که با جوابها و تفکرات زیر روبرو میشیم:
- تو کار مردم فضولی نکن
- زندگی هر کس مربوط به خودشه
- به عقاید و فهم دیگران احترام بذار
- هر جور عشقم بکشه هستم
- به شما چه مربوط
البته خیلی مؤدبانه عرضشون رو میرسونن!!!!!!!!!!!!
و … از این دست حرفایی که در کل اینو میرسونه که طرف اصلا توجه به حس دوستی و خیرخواهانه ما نداره و یه تنفر شدیدی دیده میشه که فقط فضولی و بی احترامی رو از ما برداشت میکنه و خودش رو خدای علم ها ( در اوج جاهلیت ) و کامل کامل بدون هیچ عیب و نقصی میدونه و یه غرور عجیبی دیده میشه
چرا اینجوریه؟
چرا ما قبول نداریم برای زندگی سالم و خوب باید یکسری قوانین رو بیاموزیم و مطالعه کنیم؟
چرا انقدر بهمون بر میخوره؟ کلا همینجوریه یا ذهن عموم جامعه نسبت به این قضایا اینطور شکل گرفته؟
چجوری باید شروع کرد و پیش رفت که اینطور نشه؟
لصفا هم از نظر دینی هم روانشناختی پاسخ داده بشه
باتشکر

اللهم عجل لولیک الفرج[/]

عدم یا ترک (حالا به هرشکل) امر به معروف و نهی از منکر عذاب اخروی دارد..
حالا میخوام بدونم در کدام ایات قران به این که عذاب اخروی داره اشاره شده؟
حدیث هم همینطور میخوام،کتاب امام علی هم اگر داره بگید.. ولی اول از همه ادرس دقیق قرآن رو میخوام..
تچکر