سخت ترین مرحله حسابرسی درقیامت ! ارسال شده توسط سادات در پنجشنبه, ۱۳۹۱/۰۶/۳۰ - ۱۴:۵۶ انجمن: حکایات و توصیه های اخلاقی امیرالمومنین علیه لسلام فرمود: ظلم سه گونه است: اول ظلمی كه بخشیده نخواهد شد، دوم ظلمی كه بدون دادستانی رها نمیشود، سوم ظلمی كه مورد بخشش قرار خواهد گرفت. ظلمی كه بخشیده نخواهد شد عبارت است از شرك به خدا، قرآن میفرماید: «إِنَّ اللّهَ لا یَغْفِرُ أَنْ یُشْرَكَ بِـهِ» اما ظلمی كه بخشیده میشود ستم كوچكی است كه هر انسانی نسبت به خودش روا داشته است، اما ظلمی كه بدون حساب رها نمیشود عبارت است از ظلم بندگان نسبت به یکدیگر، قصاص در آنجا بسیار دشوار خواهد بود، سختی آن در حد زخم كارد و زدن تازیانه نیست بلكه بسیار سختتر است. رسول خدا صلی الله علیه وآله فرمود: «هر كس از قصاص میترسد از ستم به مردم خودداری كند.» مشكل حسابرسی به حق الناس در قیامت این است كه در آنجا چیزی ندارد تا به طلبكاران بدهند؛ مثلاً كسی كه اموال مردم را در دنیا غصب كرده یا نفقه زن و فرزندانش را نداده یا شخصی را كشته و دیهاش را نپرداخته یا ضربهای به مظلومی زده و دیهاش را نداده یا زیان مالی به كسی زده و جبرانش نكرده یا از كسی غیبت كرده یا به او توهین و هتك حرمت كرده و راضیاش نساخته است، در قیامت و به هنگام دادرسی چیزی ندارد تا به طلبكاران بپردازد. حل این مشكل به یكی از دو وجه امكان دارد: وجه اول این كه به مقدار طلب بستانكار از حسنات بدهكار برداشته میشود و به طلبكار داده میشود. وجه دوم این كه اگر حسناتی نداشت به همان مقدار از سیئات شاكی برداشته و در نامه عمل بدهكار ثبت میشود. از امام باقر یا صادق علیه السلام روایت كرده كه فرمودند: بدهكار را در قیامت حاضر میكنند در حالی كه شدیداً وحشت زده و نگران است، اگر حسناتی دارد از او میگیرند و به طلبكارش میدهند و اگر حسناتی نداشت از گناهان طلبكار میگیرند و به بدهكار میدهند. رسول خدا(ص)فرمود: «شخصی را در قیامت برای حساب در محضر خدای متعال حاضر میسازند و نامه اعمالش را به دستش میدهند، وقتی در آن نگاه میكند حسناتش را در آن مشاهده نمیكند، میگوید: خدایا! این نامه عمل من نیست، چون عملهای صالح خود را در آن نمییابم. در جواب گفته میشود: پروردگارت اشتباه و فراموشی ندارد. حسنات تو به واسطه غیبتی كه از مردم كردهای به آنان داده شده است. سپس شخص دیگری را برای حساب حاضر میسازند و نامه عملش را به دستش میدهند. هنگامی كه در آن مینگرد عبادتهای فراوانی در آن مشاهده میكند كه آنها را انجام نداده است، میگوید: خدایا! این نامه عمل من نیست چون بعضی كارهایی كه انجام ندادهام در آن ثبت شده است. در جواب گفته میشود: چون فلان كس از تو غیبت كرده بود، در عوض حسنات او را به نامه عمل تو منتقل كردیم.» دعای چهاردهم ا ز صحیفه سجادیه شكایتی است بر درگاه حضرت ایزدی كه حضرت سیدالساجدین علیه السلام طی آن نگرانی نهایی خود را با خدای سبحان در میان گذارده، از او طلب یاری می كند. نكته ای كه امام سجاد علیه السلام در این دعا بر آن اصرار دارد، نه تنها انتقام گرفتن از شخص ظالم و ستمگر است، بلكه آموزههای بسیار بدیع و دل نشین توحیدی را به خواننده می آموزد كه در صورت توجه به آن، غیظ و خشم او كاملا فرو می نشیند و تمام توجه خود را به رحمت و تفضل خدا و پاداش اخروی دوخته و اهمیت بیشتری به تهذیب خود از رذایل اخلاقی می دهد. یا من لا یخفی علیه أنباء المتظلمین، و یا من لا یحتاج فی قصصهم الی شهادات الشاهدین؛ ای خدایی كه اخبار ستم كشیدگان بر او پوشیده نیست و در دادرسی به سرگذشت مظلومان، به گواهی شاهدان نیازمند نیست! http://armandaily.ir/?News_Id=13677 برچسب: حسابرسیحق الناسانواع ظلمدعای چهارم صحیفه سجادیه