خشوع در اصطلاح عرفانی

خشوع در لغت :
به معنای فروتنی - خواری به خرج دادن در مقابل یک بزرگی .

خشوع در اصطلاح عرفانی :
در اصطلاح اهل معرفت به معنای تذلل در دل و کوچک دیدن خود در مقابل پروردگار عالمیان است . به عبارت دیگر خشوع یک فروتنی قلبی و اعتقادی است . مرحوم علامه طباطبايي در تفسير كلمه خشوع مي فرمايد :
خشوع به معناي تأثر خاصّي استكه به افراد مقهور دست مي دهد ؛ افرادي كه در برابر سلطاني قاهر قرار گرفته اند ، به طوري كه توجه وي همه معطوف او گشته ، و از هر جاي ديگر قطع مي شود ، و ظاهراً اين حالت، دروني است كه به نوعي عنايت به اعضا و جوارح نيز نسبت داده مي شود .

خضوع در لغت :
تعظیم کردن - به خاک افتادن - سجده نمودن - گردن کج نمودن .

خضوع در اصطلاح عرفانی :
در اصطلاح اهل معرفت ابراز تذلل و فروتنی با اعضاء و جوارح است در برابر خالق هستی .به عبارتی دیگر خضوع فروتنی و تواضع ظاهری در برابر معبود حقیقی است .

نکته :
در عبادات به ویژه نماز هم خشوع و هم خضوع هر دو لازمند ، لکن خشوع باید بیشتر باشد .

ادامه دارد ...