دوستي دختر و پسر

سخنراني زير را بشنويد
سخنران نكات خوبي بيان مي كند.
يك انتقاد بنده به سخنان ايشان دارم
خب يك كارشناس مي داند كه بار هيجاني و شناختي واژه ها خيلي زياد است و كلمات ما بايد حساب شده باشد.
امروز در علم ان ال پي بحث زيادي درباره تأثير واژه ها و كلمات مي كنند.
سخنران محترم به والدين مي گويد كه به فرزندان نوجوان خود بگوييد دوستي با ديگران در اين سن طبيعي است دوست شدن با ديگري هيچ اشكالي ندارد. مي خواهي دوست شوي فرقي نمي كند دختر باشد يا پسر. ما همه با هم دوستم ولي برخي مي روند دوست دختر مي گيرند و با دوست دختر خود حرف هاي خاص مي زنند دوستي با سخنان خاص ( نامشروع ) اشكال دارد....

اشكال بنده
فرق است بين دوست داشتن و دوستي
سخنران محترم
دوستي با نامحرم به معناي نامشروعش يك دفعه شكل نمي گيرد.
معني دوستي از نظر لغوي و عرفي واضح و مشخص است. دوستي بار هيجاني و عاطفي خواص دارد.
بنابراين بهتر است اين طوري تعبير شود:
انسان ها همه مخلوق خداوند و محترم هستند. هم نوع خودمان چه از جنس خودمان باشد و چه نامحرم باشد نزد ما محترم و شريف هستند. [HL]ما انسان ها را از آن جهت كه همنوع ما و مخلوق خدا هستند و با ما در گوهر وجودي و مخلوق خدا بودن مشترك اند دوست داريم، ولي با هر كسي «دوست» نيستيم.[/HL]
تمايل به دوستي با نامحرم نيز از نظر غريزي طبيعي است ولي خداوند به عنوان خالق ما براي ارضا اين نياز راه مشروع ازدواج را قرار داده است.