رابطه اقتصاد و فرهنگ

قیاس فرهنگ مردم ایران با سایر کشورها از جمله کشورهای غربی، آن هم در دزدی و کم کاری و سایر مولفه های اقتصادی، یک قیاس نادرست است.
مردم آنها، مردم خارق العاده یا عجیبی نیستند. آنها نیز اگر چنین شرایطی را سی یا چهل سال تجربه کنند، شاید به مراتب از ما بدتر شوند.
یکی از کارمندان یکی از کارخانجات کیک و کلوچه به من میگفت در کشورهای دیگر ثبا اقتصادی بالایی دارند اما در کشور ما اصلا ثباتی وجود ندارد و توضیحاتی داد و مثال هم زد. من جمله گفت کارخانه ما به جای تغییر در قیمت ها از کیفیت و وزن کلوچه می زند. و الا باید در عرض چند ماه قیمت ها مدام بالا رود و این موجب شوک بیشتر به اقتصاد و ورشکستگی خودمان می شود بماند قوانینی که از هر دو طرف دست و بال ما را بسته اند. لذا ما با این تدابیر قیمت کلوچه را مثلا به مدت یکسال ثابت نگه می داریم.
مردم سایر کشورها، نیز تابعی از قوانینی هستند که توسط مسئولین و دانشمندان آنها تعیین شده است. ما انتظاراتمان را بر اساس تکلیف و امر و نهی الهی تنظیم می کنیم و انتظار داریم همه خود را قربانی کنند همه خود را ورشکسته کنند همه به صورت خود جوش یک کار واحد را انجام دهند... اما واقعیت جامعه این طور نیست.. بسیاری از مردم آگاهی کافی ندارند...شرایط بد اقتصادی آنها را این طور بار می آورد که به تعبیر برخی آنها را دزد خطاب می کنیم...لا اقل من که به خاطرات 50 سال قبل که از دیگران میشنوم نظر میکنم، فرهنگ آن دوره را بهتر می دانم... این بدتر و بدتر شدن عواملی دارد یکی از آنها خود مردم هستند اما قیاس مردم کشور ما با مردم دیگر کشورها و اینکه بگوییم عجب مرمان با فرهنگی دارند و عامل اصلی و عمده را در فرهنگ آنها بدانیم نادرست است...خود این فرهنگ بیشتر متاثر از سیستم اشتباه اقتصادی و قانونی است. در واقع به نوعی جای علت و معلول عوض شده است یا به عبارتی اهم و مهم ها را جا به جا کردیم.