رهبر

[="Tahoma"][="#4169e1"]

متن خاطره‌ی رهبر انقلاب اسلامی:

من ميخواهم عرض بكنم به جوانان عزيزمان، جوانهاى انقلابى و مؤمن و عاشق امام، كه حرف ميزنند، مينويسند، اقدام ميكنند؛ كاملاً رعايت كنيد.

اينجور نباشد كه مخالفت با يك كسى، ما را وادار كند كه نسبت به آن كس از جاده‌ى حق تعدى كنيم، تجاوز كنيم، ظلم كنيم؛ نه، ظلم نبايد كرد. به هيچ كس نبايد ظلم كرد.

من يك خاطره از امام نقل كنم. ما يك شب در خدمت امام بوديم. من از ايشان پرسيدم نظر شما نسبت به فلان كس چيست - نميخواهم اسم بياورم؛ يكى از چهره‌هاى معروف دنياى اسلام در دوران نزديك به ما، كه همه نام او را شنيدند، همه ميشناسند - امام يك تأملى كردند، گفتند: نميشناسم. بعد هم يك جمله‌ى مذمت‌آميزى راجع به آن شخص گفتند. اين تمام شد.

من فرداى آن روز يا پس‌فردا - درست يادم نيست - صبح با امام كارى داشتم، رفتم خدمت ايشان. بمجردى كه وارد اتاق شدم و نشستم، قبل از اينكه من كارى را كه داشتم، مطرح كنم، ايشان گفتند كه راجع به آن كسى كه شما ديشب يا پريشب سؤال كرديد، «همين، نميشناسم». يعنى آن جمله‌ى مذمت‌آميزى را كه بعد از «نميشناسم» گفته بودند، پاك كردند.

ببينيد، اين خيلى مهم است. آن جمله‌ى مذمت‌آميز نه فحش بود، نه دشنام بود، نه تهمت بود؛ خوشبختانه من هم بكلى از يادم رفته كه آن جمله چه بود؛ يعنى يا تصرف معنوى ايشان بود، يا كم‌حافظگى من بود؛ نميدانم چه بود، اما اينقدر يادم هست كه يك جمله‌ى مذمت‌آميزى بود. همين را ايشان آن شب گفتند، دو روز بعدش يا يك روز بعدش آن را پاك كردند؛ گفتند: نه، همان نميشناسم. ببينيد، اينها اسوه است؛ «لقد كان لكم فى رسول‌اللَّه اسوة حسنة».
خطبه‌هاى نماز جمعه‌ى تهران در حرم امام خمينى (ره) - ۱۳۸۹/۰۳/۱۴

http://farsi.khamenei.ir/page?id=24798

فرازهایی از رهنمودهای مقام معظم رهبری به مناسبت روز غزه به شرح ذیل است:

غزه و فلسطین؛ عرصه رسوائى غرب‏
امروز غزه و فلسطین، عرصه رسوائى غرب است. غرب با ادعاى حقوق بشر، بزرگ‏ترین و فجیع‏ترین نقض حقوق بشر را در غزه ندیده گرفته. تا روزهاى متمادى، غربى ‏ها در یک‏سال گذشته، یک کلمه حرف به نفع مردم غزه و در دفاع از آن‏ها نزدند. روزهاى متمادى پشت سر هم مى ‏گذشت، ما هى گوشمان بود ببینیم آیا از اروپا - از آمریکا که هیچ - از سازمانهاى حقوق بشر، از سازمانهاى به‏ اصطلاح مدافع آزادى، یک کلمه حرف به نفع مردم غزه صادر مى ‏شود؟ نمى‏شد. بعد از آنى که سر و صداى مردم بلند شد، مردم در کشورهاى مختلف سر و صدا کردند، راه‏پیمایى کردند، تظاهرات کردند، حرف زدند، رسوائى بالا گرفت، شروع کردند به حرف‏زدن؛ فقط حرف! غرب هیچ‏گونه حمایتى از مردم غزه نکرد؛ در مقابل یک چنین فاجعه عظیمى که جلوى چشم همه داشت اتفاق مى ‏افتاد. تا امروز هم باز غرب در همان مواضع است. سازمان ملل خودش را رسوا کرد. آمریکا رسوا بود و رسواتر شد.
با این‏که این گزارش گلدستون درآمده است و همه از او مطلع شدند، امروز بایستى سران جانى و مجرم رژیم صهیونیستى بیایند پاى محاکمه و باید مجازات بشوند، ولى هیچ خبرى نیست، هیچ اقدامى انجام نمى‏ گیرد، بلکه حمایتها از دولت غاصب و دولت جعلى صهیونیستى باز هم بیشتر مى‏ شود! این‏ها غرب را رسوا کرد.(8/12/1388)

غزه و فلسطین؛ مسأله بشریت و انسانیت‏
مسأله غزه مسأله یک تکه سرزمین نیست؛ مسأله فلسطین فقط مسأله جغرافیا نیست؛ مسأله بشریت است؛ مسأله انسانیت است. امروز مسأله فلسطین شاخص میان پایبندى به اصول انسانى و ضدیت با اصول انسانى است. مسأله این‏قدر اهمیت دارد.(8/12/1388)

شخصى و محلى‏ بودن قضیه غزه؛ خواب خرگوشى‏
هر کس در دنیاى اسلام، امروز قضیه غزه را یک قضیه منطقه‏ اى و شخصى و محلى بداند، دچار همان خواب خرگوشى ‏اى است که پدر ملتها را تا حالا درآورده است، نه، این قضیه غزه، فقط قضیه غزه نیست؛ قضیه منطقه است. فعلاً آنجا نقطه ضعیفتر است، تهاجم را از آنجا شروع کردند و اگر موفق شدند، دست از سر منطقه بر نمى‏ دارند. دولتهاى کشورهاى مسلمانى که حول و حوش آن منطقه هستند و کمکى که باید بکنند و م ى‏توانند بکنند، نمى‏کنند، دارند اشتباه مى‏کنند؛ اشتباه مى‏کنند. هرچه در این منطقه میخ اسرائیل بیشتر فرو برود، تسلط استکبار بیشتر بشود، بدبختى این دولتها و ضعف و ذلت این دولتها بیشتر خواهد شد. چرا ملتفت نیستند و دولتها، ملتها را هم دنبال خودشان به ذلت مى‏کشانند؟ یک دولت ذلیل و مطیع و وابسته، یک ملت را مطیع و ذلیل و وابسته مى‏کند. این است که ملتها باید به خود بیایند.(19/10/1387)

ابعاد مختلف قضیه غزه‏
این وحشی گری هایى که در غزه انجام گرفت که حقیقتاً انسان را از سطح سبعیت مسؤولین رژیم صهیونیستى دچار شگفتى می‏کند، همین‏ها بایستى وجدان دنیاى اسلام را تکان بدهد و این حرکت عظیم مردمى در دنیاى اسلام بایستى روح تازه‏اى پیدا کند. دشمن بیکار نیست و این حرکت ابعاد گوناگونى دارد:

الف. سبعیت سردمداران رژیم صهیونیستى‏
اولاً سبعیت سردمداران رژیم صهیونیستى؛ چقدر این‏ها وحشی اند، چقدر این‏ها دور از وجدان بشری اند؛ انسانهاى بی‏گناه را، انسانهاى غیرنظامى را این‏جور مورد تهاجم قرار دادن! انسان واقعاً تعجب مى ‏کند، حیرت مى ‏کند؛ این‏ها بویى از انسانیت نبرده‏ اند. این‏ها مدعى جمهورى اسلامى در محافل جهانى‏ اند؛ این انسانهاى بونبرده از انسانیت. این یک بُعد مسأله است که خیلى مهم است.

ب. حمایت استکبار و ادعاى حقوق بشر!!
یک بُعد دیگر قضیه این است که سردمداران نظام استکبار، آنقدر وقیح برخورد مى‏ کنند با این قضیه که انسان را متعجب مى‏ کنند، یعنى نه فقط اخم نمى ‏کنند، نه فقط بازدارى نمى ‏کنند این رژیم سنگدل و ددمنش را از کارهایش، بلکه او را تقویت مى‏کنند، تشویق مى‏ کنند، حمایت مى‏ کنند! آمریکا صریحاً حمایت کرد، انگلیس حمایت کرد، فرانسه حمایت کرد. این‏ها سردمداران دنیاى استکبارند، این‏ها همان کسانى هستند که ملتهاى مسلمان، امروز در اعماق دل خود، دشمنى خشن‏تر و منفورتر از این‏ها ندارند. این‏ها همه صریحاً حمایت کردند. وزن گرایش به اخلاق و معنویت در دنیاى استکبار را از این حادثه مى‏ شود فهمید. چقدر این‏ها دورند از انسانیت! حالا حمایت سیاسى مى‏ کنند؛ به‏ خاطر اغراض فاسد سیاسى، دیگر این‏ها چرا دم از حقوق بشر مى ‏زنند؟! آیا آمریکا که در مقابل این حرکت خشن و وحشى نه فقط موضع نمى‏گیرد، بلکه حمایت هم مى ‏کند، دیگر حق دارد دم از حقوق بشر بزند؟ حق دارد خود را محاکمه‏ کننده ملتها و دولتها در زمینه حقوق بشر بداند؟ این هم یک وقاحت مضاعف است. فرانسه همین‏طور، انگلیس همین‏طور.
سابقه رفتار این‏ها در دنیاى اسلام، جنایتهایى که کردند، کشتارهایى که کردند، فشارهایى که به مردم مسلمان در کشورهاى مختلف وارد کردند، این‏ها هنوز از یاد ملتهاى مسلمان نرفته است، باز امروز از رژیم سبعِ ددمنش وحشى‏اى مثل رژیم صهیونیستى حمایت مى‏ کنند. این هم یک بُعد این قضیه است.

ج. محکوم‏ نکردن کشورهاى عربى و اسلامى‏
یک بُعد دیگر قضیه، رفتار کشورهاى عربى و اسلامى است که رفتار مناسبى نبود. بعضى‏ها به حرف اکتفا کردند، بعضى‏ها حرف هم حتى نزدند؛ محکوم هم حتى نکردند! آن کسانى که داعیه اسلام دارند، داعیه دعوت به وحدت مسلمین دارند، داعیه هدایت دنیاى اسلام را دارند، در یک چنین مواقعى بایستى خودشان را نشان بدهند. در قضایاى گوناگونى که اغراض سیاسى آن‏ها را تأمین مى‏ کند، بى‏ دریغ وارد مى‏شوند، اما اینجا چون طرف، آمریکا است، چون طرف، انگلیس است، حاضر نیستند حتى درست محکوم کنند، یا به حمایت لفظى اکتفا مى‏کنند که هیچ ارزشى ندارد؛ کار کم‏ اثرى است.(1/9/1391)

غزه؛ ترجمه حقوق بشر آمریکایى‏
عراق و افغانستان و لبنان، گوانتانامو و ابوغریب و سیاه‏چال‏هاى پنهان دیگر و پیش از همه، شهرهاى غزه و ساحل غربى، واژه آزادى و حقوق بشر غربى را که رژیم آمریکا، بی ‏شرم‏ترین و وقیح ‏ترین مبلّغ آن است، براى ملت‏هاى ما ترجمه کرده است. امروز لیبرال دمکراسى غرب به همان اندازه در دنیاى اسلام رسوا و منفور است که سوسیالیزم و کمونیزمِ دیروز شرق.(25/1/1385)

آمریکا و احساس مسؤولیت نسبت به حقوق بشر!
ادعا مى‏کنند که ما طرف‏دار حقوق بشریم، احساس مسؤولیت نسبت به حقوق بشر مى ‏کنیم! شما در موقعیتى نیستید که با کسى درباره حقوق بشر بحث کنید. شما در کدامیک از اقدامات خودتان در این چند سال نسبت به گذشته تغییر ایجاد کردید؟ در افغانستان کشتار را کم کردید؟ در عراق دخالتتان را کم کردید؟ از کشتار فاجعه‏ آمیز مردم در غزه و کشتن کودکان حمایت نکردید که ادعاى طرف‏دارى از حقوق بشر مى‏ کنید؟(1/1/1389)

محاصره ظالمانه 5/1 میلیون نفر و حمایت آمریکا!!
محاصره ظالمانه غزه که این محاصره سه سال شد،(سال 1389) یک حرکت بسیار سبعانه، قساوت‏ آمیز، وحشیانه (است) و با شگفتى فراوان مورد تأیید و تصدیق و حمایت آمریکا و انگلیس و قدرتهاى غربى - که داعیه دفاع از حقوق بشر را هم دائم تکرار مى ‏کنند - (قرار گرفت). سه سال است که یک و نیم میلیون جمعیت را محاصره کرده ‏اند؛ نه مى‏گذارند دارو برود، نه مى‏ گذارند غذا برود، در آب آشامیدنى‏ شان اخلال مى‏ کنند، در نیروى برقشان اخلال مى ‏کنند، در رسیدن سیمان و مصالح ساختمانى براى این‏که ویرانى ‏هاى جنگ را از بین ببرند، اخلال مى‏کنند، علاوه بر این‏ها به‏ طور متناوب گلوله‏ باران هم مى‏ کنند، آدم‏کشى هم مى ‏کنند، کودکان مظلوم و زن و مرد را به قتل هم مى‏رسانند. این، حرکت رژیم صهیونیستى است. سازمانهاى مدعى حقوق بشر ایستاده ‏اند تماشا مى ‏کنند. قدرتهاى غربى نه فقط تماشا، بلکه حمایت مى‏کنند.(14/3/1389)

تشویق گرگ وحشى صهیونیست و ادعاى حقوق بشر!!!
گرگِ درنده وحشىِ آدمى‏ خوار صهیونیست، از «حزب ‏اللّه»، مجاهدِ فى سبیل الله، تودهنى مى ‏خورد، با رزمندگان مجاهد فى سبیل الله نمى‏ تواند مقابله کند؛ شکست مى‏ خورد، تلافى ‏اش را سر مردم بی‏گناه، انسانهاى مظلوم، کودکان، خانه‏ هاى مردم، زیربناهاى کشور در مى‏ آورد. این، یک مصیبت بزرگ است. مثل همین، در «غزه» و در بقیه مناطق فلسطینى ‏نشین در جریان است. این، آن چیزى است که باید همه مسلمانها را هشیار کند و به خود بیاورد. دنیاى استکبار و کفر هم نه فقط ساکتند، بلکه رفتارى و گفتارى از آن‏ها سر مى ‏زند که متجاوز و ظالم را تشویق مى ‏کند؛ آمریکا یک‏جور، انگلیس خبیث یک‏جور، برخى از قدرتهاى دیگر، هر کدام به یک نحوى؛ سازمان ملل هم با ناتوانى و بى ‏عرضگى کامل ایستاده است و تماشا مى ‏کند! آن‏وقت ادعاى حقوق بشر و ادعاى مدنیت و ادعاى مبارزه با تروریسم هم مى‏ کنند.( 17/5/1385)

یک نفر آدم در یک گوشه‏اى از دنیا بر اثر یک حادثه ‏اى زمین مى ‏افتد، جنجال دستگاه‏هاى حقوق بشر بلند مى‏ شود؛ به دروغ، به ریا، به تظاهر و فریب‏گرى، طرف‏دارى از حقوق انسان را ادعا مى‏ کنند، آن‏وقت این‏جور بچه‏ هاى کوچک، زنهاى مظلوم، مثل برگ خزان در غزه روى زمین مى‏ ریزند، نفس از این‏ها در نمى ‏آید.(19/10/1387)

ادعاى حقوق بشر براى فریب افکار عمومى‏
امروز دشمنان دنیاى اسلام، دشمنان وحدت اسلام، با ابزارهاى دین وارد مى ‏شوند، با ابزارهاى اخلاق وارد مى‏ شوند، باید هشیار بود. آنجایى که مى‏ خواهند افکار عمومى مردم غیرمسلمان را فریب بدهند، نام حقوق بشر را مى‏ آورند، نام دموکراسى را مى‏ آورند، آنجایى که مى ‏خواهند افکار عمومى دنیاى اسلام را فریب بدهند، نام قرآن را مى ‏آورند، نام اسلام را مى‏ آورند، در حالی‏که نه به اسلام و قرآن اعتقادى دارند، نه به حقوق بشر اعتقادى دارند. این ‏را امت اسلامى باید بداند.( 5/4/1389)

پیام مردم غزه به دنیاى اسلام‏
خداى متعال به مردم غزه این توفیق را داده است که در مقابل این دشمن خشن و ددمنش استقامت کنند، ایستادگى کنند و آن‏ها پاسخ ایستادگى خودشان را هم گرفتند و آن عزت مردم غزه بود؛ نشان دادند که با ایستادگى، با مقاومت، با سخت‏کوشى مى‏ توان با همه حجم کوچک، بر یک حجم بزرگِ پیچیده مسلحِ تأییدشده و حمایت‏ شده از طرف قدرتهاى بزرگ فائق آمد.
این یک پیام است به دنیاى اسلام: دنیاى اسلام اگر مى ‏خواهد در مقابل حملات دشمنان و خباثتهاى دشمنان و توطئه‏ هاى دشمنان و نامردى ‏ها و ناجوانمردى‏ هاى دشمنان آسیب‏ ناپذیر بماند، باید با قدرت از خود دفاع کند، باید در خود، قدرت ایجاد کند؛ هم قدرت معنوى که قدرت ایمانى و عزم اراده است و هم قدرت مادى.(1/9/1391)

لزوم اتحاد دنیاى اسلام براى کمک به غزه‏
امروز دنیاى اسلام، به‏ خصوص مجموعه کشورهاى عربى بایستى دست اتحاد به هم بدهند، از این مردم دفاع کنند، محاصره را بردارند و سعى کنند به این مردم مظلوم غزه کمک کنند.(1/9/1391)

اطلاعاتی از یاسر الحبیب میخواستم که ایشونچه شخصیتی اند؟ تشکر

سلام برا عزیزان شیعه من غلام همتونم

برام جالب بود بدونم نظر سنی ها راجع به رهبرمون و نقش ایشون در وحدت بین شیعه و سنی، چیه؟ خلاصه بگم خواستم بدونم واقعا بدون هیچ محدودیتی اگر اکثریت اهل سنت بخوان درباره رهبرمون نظر بدن چی میگن؟

نظر شمارو متعاقبا به تاپیک ایجاد شده توسط خودم در یکی از بزرگترین سایت اجتماعات اهل سنت در مورد رهبرمون جلب میکنم. امیدوارم جالب و مفید واقع گردد و بر بینش علوی ما بیافزاید ان شا الله

اول میخوام از شما ها بپرسم حدس میزنید اونا چی میگن؟ واکنششون چیه؟ شما فکر میکنید چقدر رهبر مارو معتمد می دونن؟