روایات امر به معروف

با سلام

لطفا کمی حدیث زیر را به جهت اینکه ممکن است خیلی از ماها مبتلا به به این حدیث باشیم ، تفسیر نمایید و چند مثال جهت شفاف شدن موضوع بزنید:

امام صادق عليه السلام : هر كس مؤمنى را به گناهى سرزنش كند، نميرد تا خودش آن گناه را مرتكب شود.

فکر میکنم منبع حدیث میزان الحکمه باشه.

یعنی مثلا من اگر دوستم مشروب خورد ، و او را سرزنش کردم و گفتم چرا مشروب خوردی و... خودم به این گناه مبتلا میشم؟ کلا برخورد با یک فرد خطا کار و گناهکار چطور باید باشه؟ چطور میشه مثلا به یک فرد خطا کار مشورت داد یا از زشتی گناهی که کرده مطلعش کرد و در عین حال سرزنشش نکرد؟

با تشکر