خطاب خداوند به حضرت عیسی(ع)/ سوال
ارسال شده توسط گمنام 2 در چهارشنبه, ۱۳۹۴/۰۴/۱۷ - ۱۸:۲۲انجمن:
بسم الله الرحمن الرحیم
السلام علیک یا صاحب الزمان(ع)
السلام علیکم و رحمة الله و برکاته
سوال : در آیه ۱۱۶ و ۱۱۷ از سوره مائده گفته شده :
وَإِذْ قَالَ اللّهُ يَا عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ أَأَنتَ قُلتَ لِلنَّاسِ اتَّخِذُونِي وَأُمِّيَ إِلَهَيْنِ مِن دُونِ اللّهِ قَالَ سُبْحَانَكَ مَا يَكُونُ لِي أَنْ أَقُولَ مَا لَيْسَ لِي بِحَقٍّ إِن كُنتُ قُلْتُهُ فَقَدْ عَلِمْتَهُ تَعْلَمُ مَا فِي نَفْسِي وَلاَ أَعْلَمُ مَا فِي نَفْسِكَ إِنَّكَ أَنتَ عَلاَّمُ الْغُيُوبِ ﴿۱۱۶﴾
و [ياد كن] هنگامى را كه خدا فرمود اى عيسى پسر مريم آيا تو به مردم گفتى من و مادرم را همچون دو خدا به جاى خداوند بپرستيد گفت منزهى تو مرا نزيبد كه [در باره خويشتن] چيزى را كه حق من نيست بگويم اگر آن را گفته بودم قطعا آن را مىدانستى آنچه در نفس من است تو مىدانى و آنچه در ذات توست من نمىدانم چرا كه تو خود داناى رازهاى نهانى (۱۱۶)
مَا قُلْتُ لَهُمْ إِلاَّ مَا أَمَرْتَنِي بِهِ أَنِ اعْبُدُواْ اللّهَ رَبِّي وَرَبَّكُمْ وَكُنتُ عَلَيْهِمْ شَهِيدًا مَّا دُمْتُ فِيهِمْ فَلَمَّا تَوَفَّيْتَنِي كُنتَ أَنتَ الرَّقِيبَ عَلَيْهِمْ وَأَنتَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ ﴿۱۱۷
جز آنچه مرا بدان فرمان دادى [چيزى] به آنان نگفتم [گفتهام] كه خدا پروردگار من و پروردگار خود را عبادت كنيد و تا وقتى در ميانشان بودم بر آنان گواه بودم پس چون روح مرا گرفتى تو خود بر آنان نگهبان بودى و تو بر هر چيز گواهى (۱۱۷)
در این دو آیه اشاره ای به خداوند خوانده شدن عیسی و مادر خدا خوانده شدن مریم میرود که در ابتدای مسیحیت رخ داده است .
حال سوال اینست :
اولاً آنها که در مباحث اخیر به دو مسیح قائل شدید و مسیح تاریخی را از مسیح مسیحیت جدا دانستید چه تعبیری از این آیات میکنید ؟
السلام علیک یا صاحب الزمان(ع)
السلام علیکم و رحمة الله و برکاته
با سلام و عرض قبولی طاعات و عبادات... بنده این سوال رو در یک انجمن دیگه دیدم و برای پاسخگویی نیاز به هم فکری شما بزرگواران دارم باتشکر:
ظاهرا در این انجمن اینگونه باب شده که مسیح را در اندیشه های مسیحی به چالش میکشند و بدون جوابی در خور بحث را ترک میکنند من اینبار میخواهم کاربران مسلمان را به عنوان مشق شب به تکاپویی دیگرگون بیاندازم !سوال : در آیه ۱۱۶ و ۱۱۷ از سوره مائده گفته شده :
وَإِذْ قَالَ اللّهُ يَا عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ أَأَنتَ قُلتَ لِلنَّاسِ اتَّخِذُونِي وَأُمِّيَ إِلَهَيْنِ مِن دُونِ اللّهِ قَالَ سُبْحَانَكَ مَا يَكُونُ لِي أَنْ أَقُولَ مَا لَيْسَ لِي بِحَقٍّ إِن كُنتُ قُلْتُهُ فَقَدْ عَلِمْتَهُ تَعْلَمُ مَا فِي نَفْسِي وَلاَ أَعْلَمُ مَا فِي نَفْسِكَ إِنَّكَ أَنتَ عَلاَّمُ الْغُيُوبِ ﴿۱۱۶﴾
و [ياد كن] هنگامى را كه خدا فرمود اى عيسى پسر مريم آيا تو به مردم گفتى من و مادرم را همچون دو خدا به جاى خداوند بپرستيد گفت منزهى تو مرا نزيبد كه [در باره خويشتن] چيزى را كه حق من نيست بگويم اگر آن را گفته بودم قطعا آن را مىدانستى آنچه در نفس من است تو مىدانى و آنچه در ذات توست من نمىدانم چرا كه تو خود داناى رازهاى نهانى (۱۱۶)
مَا قُلْتُ لَهُمْ إِلاَّ مَا أَمَرْتَنِي بِهِ أَنِ اعْبُدُواْ اللّهَ رَبِّي وَرَبَّكُمْ وَكُنتُ عَلَيْهِمْ شَهِيدًا مَّا دُمْتُ فِيهِمْ فَلَمَّا تَوَفَّيْتَنِي كُنتَ أَنتَ الرَّقِيبَ عَلَيْهِمْ وَأَنتَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ ﴿۱۱۷
جز آنچه مرا بدان فرمان دادى [چيزى] به آنان نگفتم [گفتهام] كه خدا پروردگار من و پروردگار خود را عبادت كنيد و تا وقتى در ميانشان بودم بر آنان گواه بودم پس چون روح مرا گرفتى تو خود بر آنان نگهبان بودى و تو بر هر چيز گواهى (۱۱۷)
در این دو آیه اشاره ای به خداوند خوانده شدن عیسی و مادر خدا خوانده شدن مریم میرود که در ابتدای مسیحیت رخ داده است .
حال سوال اینست :
اولاً آنها که در مباحث اخیر به دو مسیح قائل شدید و مسیح تاریخی را از مسیح مسیحیت جدا دانستید چه تعبیری از این آیات میکنید ؟
ثانیاًً آنجا که در آیه ۱۱۷ میگوید چون روح مرا گرفتی ... چگونه زنده اعلام شدنِ مسیح را تعبیر میکند ؟
برچسب: