سوت زدن

سلام
من از کودکی عادت داشتم سوت بزنم و البته خیلی هم قشنگ سوت میزنم. یعنی کاملا سوت زدنم شبیه آهنگ مورد نظرم هست و هم برای خودم و هم برای اطرافیانم جالبه چون انگار دارند اون آهنگ رو با یه سازدیگه میشنوند.
اما جایی شنیدم که سوت زدن انرژی های مثبت روحی رو تخلیه میکنه و مانع اجابت دعا میشه و همچنین باعث فقر میشه.
البته من وضعیت مادی نسبتا خوبی دارم اما گاهی در کارهام گره های بدی میفته، بگذریم

در فرهنگ مردم اوکراین هم هست که کسی که سوت میزنه پولی در بساط نداره. ( تا نباشد چیزکی اوکراینی ها نگویند چیزها )

در فرهنگ خودمون هم اینجوری جا افتاده که آدمهای علاف و بیکار سوت میزنند.

سوالم اینه:
آیا حدیث و روایت و توصیه ای از بزرگان در مورد اینجور سوت زدن داریم؟
( نه سوت کفتر بازی که صدای بلندی داره بلکه همین سوت زدن با آهنگ دلنشین )

و البته اگه این کار مورد نکوهش واقع شده راهکار ترکش چیست؟ چون سوت زدن من همونطور که گفتم دلنشین هستش و طبیعتا هروقت بیکار میشم خودبخود سوت زدن شروع میشه.

فقط نفرمایید سعی کن بیکار نشی چون نمیشه انسان در 24 ساعت همه 24 ساعتش رو مشغولیت داشته باشه و از طرفی مننمیخوام در اوقات فراغتم یا استراحتم یا بیکاریم هم سوت بزنم

ممنون از پاسخ به هر دو سوال

علی