عدل، زجرکشیدن کودکان

در زندگی سختی ها و مشکلات بسیاری برای انسان پیش می آید. زجرها و صدمه های مختلفی برای انسان اتفاق می افتد. ولی همانطور که در آیات و روایت اسلامی وجود دارد اینها با عدل الهی ناسازگار نیست. چون خداوند به دو هدف این مصائب و بلایا را برای انسانها ایجاد می کند:

امتحان الهی و تنبیه بخاطر گناهان

ولی در مورد زجرهایی که بسیاری از کودکان نوزاد و خردسال متحمل می شوند چه می توان گفت؟ آنها نه عقل دارند که امتحان الهی باشد و نه گناهی دارند که تنبیه شوند.
چرا کودکانی هستند که از بدو تولد بخاطر بیماری های مختلف که شاید هیچ انسانی هم در آن تقصیری نداشته باشد زجر می کشند. یا خداوند پدر و مادری را نصیب او می کند که زجرو صدمۀ بسیار برای او ایجاد می کنند؟

در پاسخ معمولا گفته می شود: ما داريم در عالم اسباب و علت ها زندگي ميکنيم. يعني تمام پديده ها ناشي از فعل و انفعالات هست. در مورد رفتارها يا ارادي. حالا يا با توجه. يا از روي غفلت
اگر جهان بدون زجر و ابتلا بودديگه هدف از افرينش اين دنيا محقق نميشد: رشد و کمال جويي
شکوفايي استعدادات، موفقيت در زندگي

ولی آیا خداوند نمی توانست عالم را طوری بیافریند که بسیاری از کودکان بی جهت زجر و مصیبت متحمل نشوند؟! خداوند می توانست سختی ها و مشکلات را بیافریند ولی چرا کودکان؟ کودکان با زجر از بیماری های غیرقابل علاج رشد و کمال جویی می یابند؟ استعدادهایشان شکوفا می شوند؟
اینها در مورد انسانهای عاقل معنا دارد نه موجودات نحیفی مثل نوزادها و کودکان.

کارشناس بحث : محراب