غواصان

قله جنگ

انجمن: 

[h=2]علیرضا دلبریان از جانبازان و غواصان گردان یاسین است. وی سال‌هاست روایت گر دلاوری‌های رزمندگان در 8 سال دفاع‌مقدس در مناطق عملیاتی است.[/h]

علیرضا دلبریان از جانبازان و راویان دفاع‌مقدس گفت: در طی سال‌هایی که به مناطق جنگی برای روایتگری می‌روم برای اقشار مختلف جنگ را روایت کردم که در بین این اقشار بعضاً از اقلیت‌های مذهبی مانند مسیحی‌ها و یهودی‌ها هم بوده‌اند.
روایت گر راهیان‌نور با اشاره به تأثیرپذیری تعداد زیادی از زائران گفت: بسیاری بعد از شنیدن خاطرات شهدا تحت تأثیر قرار گرفتند. یک نفر پیامک زده بود 2 رکعت نماز پیش یاران شهیدتان مشکل چندساله من را حل کرد. فرد دیگری زنگ‌زده بود می‌گفت معتاد بودم و با شنیدن دلاوری‌های رزمندگان با آن‌ها عهد کردم اعتیادم را ترک کنم و آن‌ها کمک کردند.
البته این را هم بگویم شهدا مشکل‌گشا هستند اما به نظرم اول باید آن‌ها را در ابتدا الگوی زندگی خود قرار دهیم نه وسیله حل مشکلات.
وی با اشاره به خاطره‌ای از روایت گری‌اش برای چند خاخام ضد صهیونیست گفت: وقتی خاخام‌های یهودی را به اروند بردیم به آن‌ها گفتم پیامبر شما حضرت موسی (ع) است و خداوند رود نیل را در برابر یاران این پیامبر شکافت و خشک کرد تا از آن عبور کنند؛ اما غواصان ما، آن یاران آخر زمانی عشق با تجهیزات جنگی که با خود داشتند با پیروی از امام عشق به آتش دشمن زدند و از اروند خروشان گذشتند.
قله جنگ ما غواصی است. غواصان مظلوم‌ترین شهدای ما بودند، چون در سخت‌ترین مناطق در سرما، در آب‌های خروشان با تجهیزات جنگی، بدون جان‌پناه در تیررس دشمن می‌جنگیدند

وی افزود: بعد از گفتن این مطلب عکس‌های غواصان شهید را به خاخام‌های یهودی که متحیرانه رود را نظاره می‌کردند نشان دادم. اشک در چشم‌هایشان حلقه‌زده بود و حرفی برای گفتن نداشتند.
وی با اشاره به خاطره دیگری از یک مسیحی اسپانیایی ادامه داد: در بین خارجی‌هایی که به اروند آمده بودند یک مسیحی اسپانیایی که معتقد بود این جنگ شما ویژگی خاصی ندارد در جنگ‌های دیگر هم افراد زیادی ناجوانمردانه کشته شدند. من در پاسخ به او گفتم شما بعد از پیروزی در جنگ بر سر جنازه‌ها و مجروحین جنگی دشمنتان چه می‌کنید؟ آن مرد مسیحی گفت: رجز می‌خوانیم ممکن است فرماندهان ما با کلت برخی از سربازان را هم بزنند.
وی تصریح کرد: در جواب به آن مسیحی گفتم وقتی در کربلای 5 ما به پیروزی رسیدیم. حسین خرازی یکی از فرماندهان لشگرهای ما با اسیران دشمن باکرامت برخورد کرد و با سربازانش سجده شکر به‌جا آوردند و درحالی‌که بر سر جنازه‌های عراقی‌ها گریه می‌کرد، می‌گفت ما نمی‌خواهیم این‌ها را بکشیم، این‌ها فریب‌خورده‌اند. از این صحبت‌های من و آن مسیحی عباس لاجوردی مستندی هم ساخته است.

غواصی قله جنگ ماست
وی افزود: من هنوز صحبت‌های زیادی درباره جان‌فشانی شهدای غواص دارم که هر چه بگویم تمام‌شدنی نیست. قله جنگ ما غواصی است. غواصان مظلوم‌ترین شهدای ما بودند، چون در سخت‌ترین مناطق در سرما، در آب‌های خروشان با تجهیزات جنگی، بدون جان‌پناه در تیررس دشمن می‌جنگیدند. اصلاً بدون اغراق می‌توان گفت کل جنگ ما یک‌طرف، سختی‌های غواصی در یک‌طرف دیگراست.
این جانباز دفاع‌مقدس دلیل علاقه خود به غواصان را این‌طور بیان کرد: وقتی شما کاسب باشی و بخواهی یک نمونه از بهترین آثارت را بیاوری قطعاً بهترین و گران‌بهاترینش را می‌آوری، ازنظر من هم بهترین نمونه و شاخص‌ترین رزمندگان ما غواصان بودند. چون غواصی اوج مظلومیت جنگ است به دلیل اینکه از قدیم گفته‌اند: «هر که در این درگه مقرب‌تر جام بلا بیشترش می‌دهند.»
این رزمنده 8 سال دفاع‌مقدس در پایان صحبت‌های خود گفت: اخلاص شهدای غواص یک آتشی در جان مردم انداخت. آن‌ها با مظلومیتشان دل‌ها را آتش زدند. یک غواصی که در نیزارها مجروح می‌شود اسیر می‌شود بعد توسط بعثی‌ها دست‌بسته دفن می‌شود این خیلی دردآور است.
شهدا مایه عزتم هستند
دلبریان با اشاره به لطفی که شهدا در این سال‌ها به او داشته‌اند گفت: شهدا حامی من بودند و هر کاری از دستشان برآمده برایم انجام داده‌اند، تمام عزتم را از شهدا دارم اگر دست از حمایتم بردارند ذلیل می‌شوم.


[/HR] منبع: خبرگزاری فارس

پیامی آورده اند...*** 175 غواص شهید با دستان بسته***( شهدای مظلوم...)


[/HR]
" 175 شهید غواص" تازه ترین جریان سازی شبکه های اجتماعی است که همراه با کاربران این شبکه ها، رسانه های رسمی و شخصیت های مختلف را به همراهی برای ادای احترام نسبت به یک موضوع مشترک واداشته.



[/HR]
در حال
حاضر کمتر اتفاق می افتد که خبری با یک واکنش مشابه همراه باشد. اما خبر پیدا شدن 175 شهید غواص در میان شهدای تازه تفحص شده اتفاقی بود که خیلی سریع علاوه بر اینکه تیتر بسیاری از مطبوعات و خبرگزاری ها شد در فضای مجازی هم به شدت مورد توجه قرار گرفت و در شبکه های اجتماعی به یک جریان تبدیل شد. جریانی که به شیوه بسیاری از موج های شبکه های اجتماعی به زبان فضای مجازی و با هشتک های#175شهید، #شهدای غواص و... کاربران را با هم همراه کرد. موضوعات زیادی اتفاق می افتد که در شبکه های اجتماعی جریان ساز هستند اما معمولا نوع برداشت ها و اظهارنظرها متفاوت است، اتفاقی که در مورد 175 شهید غواص متفاوت بود و تنها در همراهی خلاصه نشد؛ این خبر همدلی را به وجود آورد تا همه از یک موضوع مشترک صحبت کنند:

به احترام 175 شهید دست بسته
هفته گذشته پیکر پاک تعدادی از شهدای دوران دفاع مقدس به میهن منتقل شد و در این میان مشخص شد ۱۷۵ شهید غواص بصورت دست بسته زنده به گور شده بودند؛ همین خبر باعث شد تا کاربران شبکه‌های اجتماعی با انتشار طرح ‌ها و پوسترهای گرافیکی با هشتگ 175# شهید به شکل ها مختلف در فضای مجازی از شهدا یاد کنند. صفحه‌های ایرانیان در شبکه‌های اجتماعی لبریز شد از مطالب احساسی همدلانه‌ای که حکایت از سوگواری برای شهدای زنده به گور شده داشت. شعر، دلنوشته، طراحی پوستر، ادای احترام به شهدا و... محتوای بسیاری از پیام های شبکه های اجتماعی شد.
به فیسبوک نگاه کنید، توئیت های ایرانی ها در توئیتر را ببینید، به وایبر، تلگرام، واتس آپ و لاین سر بزنید، همه جا نشانی از عکس های خندان غواصان ایرانی هست در کنار پیام های سوگوارانه ای که نشان می دهد ایران در عزای شهدای خود نشسته است؛ جوانانی با دستان بسته و چشمانی باز که سال ها پیش از بروز فاجعه داعش، به چشمان خود سنگدلی تکفیری ها را دیده بودند.
وجود شبکه های اجتماعی که عده ای از آنها تنها برای رواج بی اخلاقی و وقت تلف کردن یاد می کنند در این موضوع (و البته اتفاقات مشابه دیگر) نشان می دهد که ظرفیت فضای مجازی به اندازی ای است که می تواند هر موضوعی را در دل خود جای دهد؛

این 175 شهید گویی نماد مظلومیت انسانیت بودند در مبارزه با توحشی که روزی در چهره ارتش بعث صدام خود را سازماندهی می کرد. راه افتادن کمپین های مجازی با عناوین مختلف برای واکنش نشان دادن به فاجعه ای که البته مربوط به امروز نیست، نشان می دهد همبستگی ایرانی و هویت مشترک نهفته در اذهان عمومی ایرانیان، امروز و دیروز نمی شناسد و حتی انتشار خبری که منشأ آن یک حادثه در دل تاریخ معاصر بوده نیز می تواند نوعی اتحاد ملی در سوگواری برای جوانان این مرز و بوم را رقم بزند.

شهدای غواص از نگاه کاربران
بازخوردهای زیادی در فضای مجازی وجود داشت و کاربران شبکه‌های اجتماعی تحت تاثیر این واقعه با انتشار تصاویر، اشعار و دلنوشته‌هایی به استقبال این شهدا رفتند. در کنار مردم هنرمندان نیز احساس خود را از این حادثه بیان کردند که در ادامه آن‌ها را مشاهده می‌کنید:
175 شهید غواص از نگاه کاربران شبکه های اجتماعی: من معنای عشق را در شما یافتم/ به احترام 175 شهید دست بسته/ بزرگ مردان و با غیرت هایی که تکرار نشدنی هستن/ هر مکتبی که نتواند ایثار را توجیه کند شکست خورده است/ دست بسته هم که باشند، در خاک نمی میرند، پرنده می شوند/ شما حماسه سرودید و ما به نام شما فقط ترانه سرودیم و نان درآوردیم و....
175 شهید غواص از نگاه هنرمندان: مهدی پاکدل: امروز از صبح شنیدن دو خبر تلخ فلجم کرده. یک: درگذشت مصطفى عبدالهى عزیز، استاد و بازیگر تئاتر که پس از ١٤ سال درگیرى با بیمارى سرطان به سراى باقى شتافتند. یادت همیشه با ما خواهد بود آقا مصطفى و دو: بازگشت پیکر ١٧٥ غواص شهید پس از ٢٩ سال. از بقایاى پیکر این شهدا مشخص شده که آنها با دستان بسته در خاک خفته اند. واى بر من که با دستان باز فقط نظاره گر هستم. نگاه می کنیم و نمی بینیم. آنها براى چه رفتند و ما براى چه هستیم. رشادت جوانان براى وطن جایش را به رقابت هاى ناسالم و زرنگى در ترافیک و دروغ و اختلاس و کلاهبردارى از وطن داده است.
حامد بهداد: ما موج های زنده اروندیم که با هیچ قطعنامه ای آرام نمی گیریم.
باران کوثری: مردان شجاع یادتان گرامی.


مهناز افشار: با هر عقیده و مسلک، موظف به احترام به این عزیزانیم.
علیرضا دبیر: نمی دونم چه حکمتی تو تقارن روزهای ولادت سیدالشهدا و باب الحوائج با انتشار خبر پیدا شدن پیکر ١٧٥ غواص شهید وجود داره که دستهاشون از پشت بسته بوده، که زنده زنده زیرخاک آرام گرفتن کاش بتونیم مفهوم کنار هم قرارگرفتن این رویدادها رو درک کنیم، کاش بتونیم قلباً به این ایمان بیاریم که ولاتحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله امواتا، بل احیاء عندربهم یرزقون روح تون به حق همین روزهای عزیز شادتر، در مجاورت مولامون.
الهام پاوه نژاد: صبح ، خبر کشف پیکر مظلوم صد و هفتاد و پنج رزمنده زنده به گور شده با دست بسته، تلخی ها و بی رحمی های این جهان را پایانی نیست...لعنت به جنگ... لعنت به سرطان... لعنت به دلتنگی...

واکنش عمومی به فاجعه زنده به گور شدن 175 غواص ایرانی که مربوط به عملیات کربلای4 است، نشان می دهد هنوز ایرانی ها با هر نگرش فکری، چه در داخل و چه حتی خارج کشور، سوگوار شهدای جنگ تحمیلی بوده و رشادت های رزمندگان در جبهه های دفاع از میهن خویش را فراموش نمی کنند.
وجود شبکه های اجتماعی که عده ای از آنها تنها برای رواج بی اخلاقی و وقت تلف کردن یاد می کنند در این موضوع (و البته اتفاقات مشابه دیگر) نشان می دهد که ظرفیت فضای مجازی به اندازی ای است که می تواند هر موضوعی را در دل خود جای دهد؛ اینکه بازخوردهای یک اتفاق به چه شکل باشد هم به موضوع بستگی دارد و هم شیوه های منتشر کردن آن.