فضای مجازی و زندگی

پیام های اسکدینی ها به سایر کاربران شبکه های اجتماعی

به نام خدا

سلام

در اینجا متنهایی را قرار بدیم تا دوستانی که عضو شبکه های اجتماعی هستند با نشر دادن اونا در شبکه ها ، باعث بشن کاربرانی که احیانا دچار غفلت شده اند و در این شبکه ها به دام هوای نفس یا شیطان افتاده اند بهشون تلنگری زده بشه شاید برگردند یا تجدید نظر کنند.

هر کس متن مفیدی که مناسب این هدف باشه سراغ داره لطفا اینجا بذاره

سایر دوستان هم تا جاییکه میتونن ،؛ با نشر دادن این پیامها در شبکه های اجتماعی و گروهها ، به تحقق این هدف کمک کنند.

هنرمندان محترم هم میتونن با مضمون این پیامها ، عکس یا ... تهیه کنند که اثرگذارتر بشه.

یا علی

گره افتادن در کارها بعد از بیان مشکلات در فضای مجازی

سلام

احساس می کنم از وقتی که مشکلاتم رو برای کسی جز خدا گفتم در زندگیم گره ایجاد شده,تا قبل از این خیلی راحت وسریع مشکلاتم حل میشد,ولی از وقتی تاپیک ها وحرف های بقیه رو میخوندم وسوسه شدم من هم مسائلم رو مطرح کنم و اولین تاپیک رو ایجاد کردم ,حالا از وقتی که به جز خدا بقیه رو هم شریک درد و مشکلاتم کردم,مثل قبل زندگیم جریان نداره!چیکار کنم مشکلم حل بشه؟
البته تو فضای مجازی خدروشکر هیچ گناهی نداشتم,نه چت با نامحرم و...,ولی همینکه اولین تاپیک رو ایجاد کردم,واز کس دیگه ای به غیر خدا کمک خواستم,انگار خدا هم منو واگذار کرد به همین آدما,درحالی که قبل از اون,هیچ وقت حل مشکلاتم طول نمی کشید,مثلا اگه پول لازم داشتم اراده می کردم,میرسید دستم!یا هر مشکل دیگه ای که بود,فقط به خود خدا می گفتم وخیلی زود برام حل می کرد,تااینکه شروع به دردودل با بقیه کردم,ونسبت به قبل,روند حل مشکلاتم کند شد!نه اینکه اصلا حل نشه,ولی مثل قبل سریع نیست!
البته تو شبای قدر امسال مطمئنم خدا حاجتمو داده ان شاءالله
ولی به نظرتون من اشتباه کردم دردودلامو اینجا گفتم؟اصلا همین التماس دعا گفتن به آدم های مجازی فکر می کنم مشکلاتمو بیشتر کرد!نمیدونم شاید هم من توهم زدم,ولی مطمئنم از وقتی اولین تاپیکو ایجاد کردم اینطوری شد(من به جز این سایت جای دیگه فعالیت ندارم,به خاطر همین میگم اولین تاپیک رو در این سایت زدم) از نظر دینی چطور میشه به این موضوع نگاه کرد؟

غرق در دنیای مجازی

با نام و یاد دوست

سلام

یکی از کاربران سایت سوالی داشتند که مایل نبودند با آیدی خودشون مطرح شود

لذا با توجه به اهمیت موضوع، سوال ایشان با حفظ امانت جهت پاسخگویی توسط کارشناس محترم سایت در این تاپیک درج می شود:

نقل قول:

از سر کار به خونه برگشت و بعد از صرف چای در سکوت به صفحه ی تلفن همراهش ذل زد
گاهی در سکوت اخم میکنه و گاهی لبخند میزنه و گاهی هم بلند بلند میخنده
گاهی زیر لب نچ نچ میگه وگاهی اه میکشه
در دنیای مجازی غرق شده و با خواهش تمنا هم سرش و تو اون گوشی لعنتی بیرون نمیکشه
اصلا من و فرزند دلبندم و نمیبینه
هر روز تو خونه در یه محله ی خلوت و در شهری خلوت تر از اون محله زندگی میکنم
بعد از مدت ها سکوت دوست دارم با شریک زندگیم چند کلامی هم صحبت بشم
ولی در دنیای اون من جایی ندارم
حرف میزنم ولی نگاهش به من نیست و با گفتن بگو گوشم با توئه بازم نگاهش و به اون صفحه ی لعنتی میدوزه
و در جواب سوالاتم جوابای بی ربط و کوتاهی میده که خودم از گفته ی خودم پشیمون میشم
منو فقط در زمانی میبنه که تلخ تر از هر زمان دیگه ام
خیلی دوستش دارم
حتی زمانی که اون سیلی رو ازش خوردم و با عصبانیت نگاهشو بعد از مدت ها تو نگاهم دوخته بود


با تشکر

در پناه قرآن و عترت پیروز و موفق باشید