فعل جمع

بنام خدا....
با سلام...

شبهه ای در مفهوم معنی ایه 1 سوره اسرا دارم...
در این ایه من چنین برداشت اشتباه کردم که گویا دو خدا در متن معنی ایه نمایان است...نعوذ بالله مشخصا ایراد از برداشت غلط منه اما شبهه شده برام که چگونگی برطرف شدن این شبهه رو با پاسخ به سوال از کارشناس خواستارم با تشکر...

ترجمه استاد الهی قمشه‌ای:
پاک و منزه است خدایی که در ( مبارک ) شبی بنده خود ( محمّد ) را از مسجد حرام ( مکّه معظّمه ) به مسجد اقصایی که پیرامونش را مبارک و پر نعمت ساختیم سیر داد تا آیات و اسرار غیب خود را به او بنماییم که او ( خدا ) به حقیقت شنوا و بیناست.

خوب به شبهه ای که در سرم ایجاد شده دقت کنید...
در این ایه می فرمایدپاک و منزه است خدایی که.....در ادامه ایه می گوید...بهتر است بگم می گویند...چون جمع بسته...حالا کاری به جمعش ندارم...منظورم اینه که در ادامه ایه کسی که ایه را تعریف می کند مشخص می شود که خداست چون می فرماید به سوی مسجد اقصایی که پیرامونش را مبارک و پر نعمت ساختیم سیر داد... پر نعمت ساختیم مشخصه از جانب خداست دیگه....یعنی خداست که نعمت میده نه مخلوقات...اما ادامش می فرماید سیر داد...که به او بنمایانیم اسرار غیب را.....بنمایانیم...که او بحقیقت شنوا و داناست....
دوباره مشخصه یکی داره تعریف میکنه از خدا ...بجا خدا داره میگه اما خودشم خدا معرفی میکنه.... مثلا مثل بزنم...علی داره میگه سپاس خدایی را که به همسایه ما محمود...که ما به او (ما یعنی علی و مثلا خانوادش) روزی و نعمت می دهیم موتور داد تا با موتور به سر کار برود...خوب دقت کنید...روزی و نعمت دادن دقیقا کار خود خداست و غیر خدا روزی نمیده ...پس در این مثال منظور از شخص علی غلط است و در مثال باید خدا قرار دهیم بجای کلمه علی تا روزی بخش دادن نیز به او معنا دهد چون جز خدا روزی نمی دهد....خب اما اگه بگیم در ایه منظور خداست...پس چرا خدا خودشو سوم شخص معرفی می کنه...در قران خدا خودشو جمع می بنده و در جایی تکی هم سخن گفته...و از حرف انا استفاده کرده... و جمع را هم اگه اشتباه نکنم برای همکاری با ملائک و جبریل و حضرت محمد که همگی پشت همدیگر قران را نازل کردند خدا جمع می بنده برای نشان دادن اتحاد و اینکه خدا یار مومنان است جمع بسته...و در سراسر قران از یگانگی خدا یاد شده و شرک را پوچ می داند...پس جمع بستن این ایه که نعمت بخشیدیم دقیقا خود خدا رو داره میگه...اما اولش میگه سپاس خدایی را که...نمیشه که فردی خودشو سوم شخص معرفی کنه طوری که در همون جمله که سوم شخص معرفی کرده خودشو در همون جمله خودشو اول شخص هم معرفی کرده...سپاس خدایی را که.....سوم شخص خودش....نعمت بخشیدم اول شخص خودش برای حالت دوم هم مثال بزنم...اگه هر دو یک خدا را نشان می دهند از زبان یک خدا هستند چرا اینگونه گفته مگر می شود؟
مثلا من مهدی هستم من می خوام خودمو معرفی کنم....خب میگم...بنده خدا مهدی خیلی پسر مهربونیه که به مسعود دوستش که خونه دادم حسادت نمی کنه..... واقعا کی باور می کنه این مثال هر دو فرد دقیقا منظور مهدی است که برای مسعود کار خوب کرده....یعنی مهدی از زبون خودش نه تنها خودشو سوم شخص معرفی می کنه بلکه در همون جمله اول شخص معرفی می کنه که میگه بهش خونه دادم!!!!

امیدوارم شبهه سنگینی که دارم رو درست بهتون منتقل کرده باشم مفهومشو.... هیچ جوابی ندارم برای این ایه....اگر فقط سوم شخص خدا خودشو معرفی می کرد می شد باور کرد نه دیگه هم اول شخص هم سوم شخص معرفی کنه در یک جمله...
ممنون میشم کارشناسان و کاربران عزیز دقیق تفکر کنید و منو از این شبهه خلاص کنید...
فک نکنم ساده باشه جوابش...
این شبهه ی منه و در اینکه ایراد از منه و من جوابی ندارم شکی ندارم وگرنه قران اشتباه نداره وخدا یکیست وبس