کاربر مهمان خوش آمدید
یا صرفا زمانی که علمای گذشته نمی توانستند به بعضی از شبهات پاسخ دهند از این واژه استفاده کردند!؟ پاسخ من: زیرا عمل پیغمبران از دو حالت خارج نیست: یا حلال است یا حرام
سوال:
آیا واژه ترک اولی که به پیغمبران نسبت میدهند درست است!؟
بلکه عملشان درست ترین عمل بود.و اگر آن عمل را که دیگران به عنوان ترک اولی می نامند انجام نمیشد آنوقت مرتکب گناه میشدند.
با سلام
حضرت اليسع نيز از پيامبران بنىاسرائيل است كه پس از الياس ظهور كرده و نامش در قرآن دو بار همراه با مدح و ستايش آمده و به خير و فضيلت توصيف شدهاست؛
وَاذكُرْ إِسْمعِيلَ وَالْيَسَعَ وَذَا الكِفْلِ وَكُلٌّ مِنَ الأَخْيارِ؛(1)
و اسماعيل و اليسع و ذوالكفل رابه ياد آور، كه همگى از نيكان بودند.
وَإِسْماعِيلَ وَالْيَسَعَ وَيُونُسَ وَلُوطاً وَكُلّاً فَضَّلْنا عَلَى العالَمِينَ؛(2)
و اسماعيل و اليسع و يونس و لوط (را بهياد آر) و جملگى را بر جهانيان فضيلت بخشيديم.
مطابق روايات، اليسع جانشين الياس بوده كه پس از تلاشها و فعاليتهاى تبليغى و زمينهسازيهاى مفيد و مؤثر، راه را براى ايمان بنىاسرائيل هموار كرده است، بهگونهاى كه پس از او، عموم بنىاسرائيل به اليسع ايمان آورده و به فرمانش گردن نهادهاند.
طبرسى به نقل از ابن عباس مىگويد:
پس از آن كه خداوند الياس را براى نجات از توطئه پادشاه و همسرش به آسمان برد و دشمنانى نيرومند را بر پادشاه و قومش مسلط كرد كه وى و همسرش را به قتل رساندند، خداىتعالى اليسع را به رسالت ميان مردم برانگيخت. بنىاسرائيل بدو گرويدند و او را بزرگ داشتند و فرمانش گردن نهادند.(3)
اليسع اسوه همكارى و استمرار دعوت
قرآن مجيد به شيوههاى تبليغى حضرت اليسع هيچ اشاره ننموده و تنها او را مدح نموده است، اما آنچه از روايات موجود بر مىآيد اين است كه اليسع در شرايط خفقان و فشار و بدون آن كه رابطه خويشى ميان او و الياس بوده باشد همراهى و مساعدت نيكويى با الياس انجام داده و پس از او بهخوبى از عهده جانشينى او برآمده است.
ثعلبى در قصص الانبياء مىنويسد:
الياس (در هنگام گريختن از چنگ جبار زمان) به خانه زنى از بنىاسرائيل وارد شد كهپسرى بيمار به نام اليسع بن اخطوب داشت.
آن زن الياس را پناه داد و خبرش را پنهانداشت.
الياس براى فرزند او دعا كرد و شفا يافت.
از آن پس اليسع تابع مرام الياسگشت و به او ايمان آورد و تصديقش نمود و همراهى كرد و به هر كجا مىرفت ملازم او بود.(4)
با اين همه، مأموريت اصلى اليسع هنگامى آغاز مىشود كه از سوى الياس به جانشينى منصوب مىشود و خدا نيز او را به رسالت مبعوث مىفرمايد:
و قيل انه استخلف اليسع على بنىاسرائيل ... و بعث الله اليسع رسولاً فامنت به بنواسرائيل و عظموه و انتهوا الى امره.(5)
گفته شده كه اليسع به جانشينى براى رهبرى بنىاسرائيل منصوب شد و خداوند او را رسول اين قوم قرار داد، پس بنىاسرائيل بدو ايمان آورده و بزرگش داشتند و فرمانش پذيرفتند.
با توجه به عدم ذكر شيوههاى دعوت اليسع در قرآن و روايات، در بيان سيره تبليغى او به همين مقدار اكتفا مىكنيم.
1 - ص (38) آيه 48.
2 - انعام (6) آيه 86.
3 - محمدباقر مجلسى، بحارالأنوار، ج 13، ص 397.
4 - ثعلبى، قصص القرآن، ص 229.
5 - محمدباقر مجلسى، بحارالأنوار، ج 13، ص 397.