منبر

از امام حسين چه بخواهم؟

در بعضى شب ‏هاى جمعه كه در نجف بودم توفيقى بود كه به كربلا مى ‏رفتم و در حرم امام حسين عليه السلام به مناجات مى‏ پرداختم. از آنجا كه دعا زير گنبد امام حسين عليه السلام مستجاب اس، از استادم پرسيدم: در آنجا چه دعا و درخواستى از خدا داشته باشم؟. ايشان گفتند: دعا كن هر چه مفيد نيست، علاقه ‏اش از دل تو بيرون رود. بسيارند كسانى كه علاقه مند به كارى هستند كه بى ‏فايده است.
در دعا نيز مى ‏خوانيم: «اعوذ بك مِن عِلم لاينفع» خداوندا! از علم بدون منفعت به تو پناه مى‏برم.
خدا را شاكرم كه به جز قرآن و تفسير به بسيارى از علوم غير مفيد علاقه ‏اى ندارم.
وظيفه كدام است‏
وقتى دوره سطح را در حوزه تمام كردم، متحيّر مانده بودم كه چه برنامه ‏اى براى خودم داشته باشم.
دوستانم به درس خارج فقه رفتند، امّا من سرگردان بودم. بالاخره تصميم گرفتم جوان‏ هاى محل را به خانه ‏ام دعوت كنم و براى آنان اصول دين بگويم.
تخته سياهى تهيه كردم و مقدارى هم ميوه و شيرينى خريده و شروع به دعوت كردم.
بعد ديدم كار خوبى است ولى يك دست صدا ندارد، طلبه ‏ها مشغول درس هستند و جوان ها رها و مفاسد بسيار؛ در فكر بودم كه آيا كار من درست است يا كار دوستان. من درس را رها كرده به سراغ جوان ها رفته ‏ام و آنها جوان ها را رها كرده به سراغ درس رفته ‏اند. تا اينكه يكى از فضلاى محترم روزى به من گفت: در خواب ديدم كه به من گفتند: لباست را بپوش تا خدمت امام زمان عليه السلام برسى. به محضر آقا رسيدم، امّا زبانم گرفت؛ به شدّت ناراحت شدم تا اينكه زبانم باز شد. از آقا سؤال كردم: الآن وظيفه چيست؟. فرمودند: وظيفه اين است كه هر كدام از شما تعدادى از جوان ها را جمع كنيد و به آنها دين بياموزيد. با اين مطلب اميدوار شدم و به كارم ادامه دادم.