من به حال

این شهید عزیزمان(عباس بابایی) انسانی مومن و متقی و سربازی عاشق و فداکار بود در طول این چند سالی که من ایشان را می شناختم ، همیشه بر همین خصوصیات ثابت و پابر جا بود .
او هیچ گاه به مصالح خود فکر نمی کرد و تنها مصالح سازمان و انقلاب و اسلام را مد نظر داشت . او فرمانده ای بود که با زیر دستان بسیار فروتن و صمیمی بود ؛ امادر مقابل اعمال بد و زشت ، خیلی بیتاب و سخت گیر بود.
«این شهید عزیز یک انقلابی حقیقی و صادق بود ؛ و من به حال او حسرت می خورم و احساس می کنم که در این میدان عظیم و پر حماسه از او عقب مانده ام .»