پیشوای هفتم

امشب، زیباترین گل از گلستان مهربانی و عطوفت شکوفا می شود.

گل بی خار که رایحه دل انگیز مهربانی با خلق را به
مشام جان می رساند.

گلی که هیچ گاه رخ در نقاب خشم نکشید و شمیم روح فزای
عفو و گذشت را در فضای دل ها پراکند.

دل را به دسته گل های انتظار آذین می بندیم و چشم به راه مولود فضیلت ها و سرمشق دفتر عارفان و سالکان،

امام موسی کاظم علیه السلام می نشینیم و ندا سر می دهیم: ای سرمشق مقاومت و صبوری!

ای اسطوره پرشکوه و هارون شکن!

ای مهربان! خوش آمدی.