نوع برخورد با بيهوده گويان ارسال شده توسط سادات در سه‌شنبه, ۱۳۹۰/۰۵/۱۸ - ۱۴:۲۰ انجمن: آرشیو اخلاقاگر انسان در مسائل رفتاری سنجیده و مناسب عمل نکند، پیامدهای ناخوشایندی به همراه میآورد. درگیری لفظی و بحث با فرد بیهود ه گو، بیگمان به ضرر دانایان میانجامد. مجادله با بیهود ه گو، نه تنها او را اصلاح نمیکند، بلکه لجاجت و بی احترامی او را برمی انگیزد. سعدی میگوید: جالینوس ابلهی را دید دست در گریبان دانشمندی زده بود و بی حرمتی همی کرد. گفت: اگر این دانا بودی، کار وی با نادان بدینجا نرسیدی. دو عاقل را نباشد کین و پیکار نه دانایی ستیزد با سبک سار اگر نادان به وحشت سخت گرید خردمندش به نرمی دل بجوید خداوند در قرآن کریم روش برخورد با بیهوده گویان را چنین می آموزد. وَ الَّذینَ لا یَشْهَدُونَ الزُّورَ وَ إِذا مَرُّوا بِاللَّغْوِ مَرُّوا کِرامًا. فرقان: 72 و کسانی که به باطل و دروغ شهادت نمیدهند و هنگامی که با لغو و بیهودگی برخورد کنند، بزرگوارانه میگذرند. پروردگار در آیه های 63 تا 76سوره فرقان، صفات بندگان خاص خدای رحمان را برمی شمارد که یکی از آنها، برخورد کریمانه و صبورانه با بیهودگی است. این نوع رفتار، از یک سو میتواند نشانه نارضایتی فرد از مسئله ای بدون پرخاش و مجادله باشد تا شخص بیهوده گو به زشتی کار و گفتار خود پی ببرد و از سوی دیگر، این نوع رفتار برای همگان جذاب و دلپذیر است. اساساً فرد کریم با این بیتوجهی و نارضایتی، اعلام میکند که از بیهوده گویان نیست و از آنها بیزاری میجوید. باید به کسانی که به پرگویی و بیهوده گویی مبتلا هستند، می فهماند که انسان عاقل در مسیر زندگی و انجام دادن کارها باید هدف عاقلانه داشته باشد و از سخنان ناروا به شدت بپرهیزد. سخن خوب، برخاسته از فکر و اندیشه سالم و پویاست. قدرت تفکر و اندیشه یکی از گران بهاترین نعمتهای الهی است و شایسته است که انسان پیش از هر کاری درباره پیامدهای آن به خوبی بیندیشد و جنبه های نیک و بد آن را به درستی ارزیابی کند. چنانچه انجام دادن آن را مصلحت دید، اقدام کند، وگرنه از پرداختن به آن چشم بپوشد. برچسب: بیهوده گوییچه کنیم با بیهوده گویان
کاربر مهمان خوش آمدید