گزینه ازدواج

سلام
از بیست سالگی دوسداشتم ازدواج کنم
تا الان که سی سالمه هیچکس برام قدمی برنداشته . یکی دومورد بودن که خانوادم بدون نگاه عاقلانه و فقط از روی احساس بهم پیشنهاد دادن . کسایی که پدر مادرشون در حال طلاق بودند یا پدر دختر مشهور به شرابخواری بود . و هیچ کدوم از معیارهای منو اون دو تا خانوم نداشتن.
و چون این موارد رو بنده رد کردم خانوادم بهانه دستشون افتاده که میگن هرکیو گفتیم گفتی نه
کار دارم پس انداز دارم ماشین دارم حقوقم خوبه و میتونم خیلی با قدرت یه زندگی رو شروع و اداره کنم. قدم بلنده و ایراد ظاهری به اون صورت ندارم یا حداقل زشت نیستم.
معیارهای من هم پیچیده نیست چندان .
۱. مومن و نمازخون و نجیب باشه
۲.قد بلند و مناسب خودم باشه( ۱۶۵ ۱۷۰) خودمم ۱۸۵
۳. ظاهرش فقط در حد خودم باشه
سن و پول و تحصیلات و علاقه به اشتغال یا خانه داری و ... هم اصلن اهمیتی برام نداره .
ولی به من میگن سخت گیری
یعنی توی این ده سال هیچکس پیدا نشد این سه تا شرطو داشته باشه؟

مشکلی که فقط من دارم اینه که بخاطر کم رویی به هیچکس نمیتونم شماره بدم یا درخواست دوستی. خانوادم میگن خودت پیدا کن . من اخه از کجا پیدا کنم؟
مملکت اسلامی چرا هیچ جایی نیست دختر پسرها همدیگه رو بپسندن؟
محل کارمونم خانوم نیست. توی دانشگاه هم که بودم یه نفرو پسندیدم پدرم گفت نه .
همه میگن مانع ازدواج مشکلات اقتصادی و فرهنگیه پس امثال من که نه مشکل اقتصادی دارن نه فرهنگی کجا باید همسرشونو انتخاب کنن ؟
سوالم هم همینه . من کارم تمام وقته . صبح میرم سر کار شب میام . نه تو محلمون کسی هست که اون شرایطو داشته باشه نه تو فامیل نه جای دیگه. همه میپرسن چرا ازدواج نمیکنی خب با کی ازدواج کنم؟ از کجا پیدا کنم؟