یادی ازفقرا

سلام خدمت همه کاربران عزیز

میخوام مطالبی درموردفقیران واسراف نکردن بگم.همچنین حدیث.

ازشمادوستان هم میخوام تااگرمطلبی داشتیدبگیدفقط خواهشی که دارم ازشماعزیزان:

1-لطفاباخط ریزننویسید

2-لطفاچندینننننن خط ازنت کپی پیس نکنیدطوریکه ازخوندن آدم دلزدبشه

3-لطفامطالبوبازبان خودتون وروان بنویسید

4-بیشترازچیزهایی که خودتون دیدیدبنویسید

5-لطفاازبه انحراف کشیدن تاپیک جلوگیری کنید

به نام خدا

یکی ازدوستان عزیزم برام تعریف کردکه درماه رمضان مادرشون غذانذری درست میکندوهمراه باپدرمیروندقسمتهای فقیرنشین شهرشیراز.

میگفت ازبس زیادبودندفقط به دوکوچه غذارسید.
دراین هنگام که غذاهاتموم شده بودبچه ای 7یا8ساله دنبال ماشینشون بدوبدومیکرد.مثل اینکه موقع دادن غذاهانبوده وبعدکه اومده دیده دوستاش غذادارند.
این بچه خودشوبه ماشین میرسونه وگریه کنان میگه به منم غذابدید.که متاسفانه غذاهاتموم شده بود.
بعدباهمون حالتی که گریه میکردگفت اقادفعه بعدغذامیارید؟؟؟؟؟؟؟؟؟
ووقتی ماشین داشته دورمیزده ازکوچه این بچه دیده که بازماشین داره میادفکرکرده حتماغذااوردن ومیگه اقاغذااوردید؟؟؟؟
خدایی اشک ادم درمیاد.

کسایی هستندکه درحسرت یک ظرف غذابعدمدتهاهستند.
اونوقت ماها چکارمیکنیم؟
ایاوقتی سرسفره هستیم تادونه اخرغذامونومیخوریم یاراحت دورمیریزیم؟؟؟؟؟؟؟

نقل شده که امام صادق (ع) مشاهده کرد سیبی را نیم خورده و از خانه بیرون انداخته اند ، خشمگین شد و فرمود : اگر شما سیر هستید خیلی از مردم گرسنه اند خوب بود آنرا به نیازمندیش می دادید. مجموعه الاخبارباب۱۷۱