جمع بندی پایه های مذهبی خود را چگونه مستحکم کنیم؟

با نام و یاد دوست         کارشناس بحث: استاد مشکور  

سلام. من مدتی هست که در خودم متوجه ی کاهلی و سستی در انجام واجبات دینی شدم و در مسیر دینداری و مجاهدت با نفس دچار ضعف هستم خودم ریشه یابی کردم به این نتیجه رسیدم که شناخت من از دین زیاد نیست به نطر شما مطالعه ی چه کتاب هایی میتونه کمک کننده باشه و یا چه کارهایی رو پیشنهاد میدید تا ثبات در دینداری در من افزایش پیدا کنه؟

سلام و ادب در پاسخ، نکاتی را تقدیم می کنم، ان شاءالله اهتمام و عمل به آنها در نورانیت و رفع مشکلات، راهگشاست: الف. تقویت شناخت و تحکیم اعتقادات: قدم اول در رسیدن به منزل اعتقاد و باور قلبی، و تقویت ایمان و یقین، شناخت است، باید با مطالعه کتابهای اعتقادی در سطح سنی خودتان، شناخت و معرفت دینی تان را قوی کنید و روی باورهای دینی کار کنید. (1) نقش اعتقادات و خودشناسی و خداشناسی در زندگی و سلوک انسان در مسیر تعالی و کمال، از اهمیت ویژه ای برخوردار است، در واقع، اعتقادات و شناخت خود، نقش ریشه و پایه را نسبت به دو رکن دیگر دارد، از کوزه همان برون تراود که در اوست. اگر ریشه (اعتقادات) ناقص و سست یا آلوده و بیمار باشد، همان نقص و سستی و آلودگی و بیماری به دیگر ارکان و اجزاء درخت وجود انسان (اخلاق و اعمال) نیز رسوخ می‌کند. فلذا پرداختن و توجه به تقویت و تعمیق اعتقادات دینی در مقام اولویت اول است. در این مسیر ارتباط با محافل و مراکز معرفتی و دینی و دوستان مؤمن و پاک بسیار در تحکیم اعتقادات و دیانت شما کمک می کند. به همین منظور باید از فضاها و دوستان ناسالم که در تضعیف عقیده و اخلاق شما تأثیر زیادی دارند بشدت پرهیز کنید. بدانید همانقدر که دوستان خوب و مؤمن می توانند شما را از لحاظ معرفتی بزرگ کنند و به معنویت و اخلاق شما بیفزایند، دوستان ناباب و گمراه شما را از سعادت و کمال و حسن عاقبت، فرسنگ ها دور می کنند.امیر مؤمنان علی (علیه السلام) در باره خطر رفیق بد می فرماید: «اِحذَر مُجالَسَةَ قَرينِ السَّوءِ ؛ فَإِنَّهُ يُهلِكُ مُقارِنَهُ، ويُردي مُصاحِبَهُ؛ از همنشينى با همنشين بد بپرهيز ؛ زيرا او همنشين خود را هلاك مى كند و يار خود را تباه مى سازد .» (2) ادامه دارد ... پی نوشت: 1. برای مطالعه ر.ک: کتاب استاد و پیر، استاد شهید هاشمی نژاد، مناظرات ایدئولوژیکی، آیت الله ری شهری، توحید مفصل، اصول عقاید، همچنین خودشناسی آیت الله مصباح یزدی، توحید و معاد محسن قرائتی، کتابهای استاد شهید مطهری، فلسفه آفرینش، عبدالله نصری و ... 2. عبدالواحد آمدی، غررالحکم، ج 1، ص 142، برای مطالعه بیشتر ر.ک: کتاب رفیق شناسی، ابراهیم خرّمی مشگانی، انتشارات مرسل.

ادامه مطلب ... ب. تقویت ایمان با خودسازی، عمل به وظایف، اصلاح نفس، رعایت تقوا و اخلاق: در این مرحله، چند گام لازم است: گام اول. اولین توصیه اصحاب معرفت و علمای اخلاق، انجام واجبات و ترک محرمات، رعایت حلال و حرام و تقوا و پرهیزکاری است تا قلب و روح ما مستعد قبول هدایت های خاص و انوار معارف توحیدی بشود.(1) گام دوم. اینکه به همه حوادث و اتفاقات و پدیده های پیرامونی، به چشم استاد و راهنما و پند و عبرت بنگریم و همه پدیده ها را به چشم کتاب ببینیم و مطالعه کنیم. (2) گام سوم. اینکه باید هم از عمق جان طلب کنیم و هم با تلاش و مجاهدت و پرهیزکاری، صدق طلبمان را ثابت کنیم. باید همچون کشاورزی باشیم که زمینش را آماده می کند، علف های هرز را قلع و قمع کرده، شخم می زند، بذر مناسب می کارد و به انتظار لطف و رحمت و هدایت الهی (باران) چشم به آسمان می دوزد نه اینکه کنار زمین بنشینیم و فقط به انتظار باران باشیم. در نتیجه، وقتی حقیقتا طالب باشیم، برای تقویت معرفت و شناخت مطالعه را وارد زندگیمان کنیم، به دستورات دین چنانکه وارد شده عمل کنیم، مجاهدت کنیم، موانع را رفع کنیم، دریچه های قلب و جانمان را از ورود حرام و گناه، حفظ کنیم، اسباب و مقدمات حال خوب را فراهم کنیم و استقامت بورزیم، قطعا طبق وعده حق خداوند انوار هدایت های تکمیلی بر قلبمان نازل می شود و روز به روز حال معنوی مان بهتر می شود و در مسیر طاعت و بندگی خدا ثابت قدم تر می شویم. (3) و در آخر، برای درمان بیماریهای روحی و ترک رذایل اخلاقی و نفسانی در کتب اخلاقی دستور العمل های خاصی باز شماری و توصیه شده است. مراجعه ی به کتابهای اهل فن و وارستگان، توکل به خدا و اخذ ارشاد از بزرگان توصیه می شود، همچنین مطالعه در کیفیت زندگی اهل معرفت و توصیه‌های معرفتی و معنوی از علمای سابق و لاحق، ان شاء الله راه گشاست.(4) موفق باشید. پی نوشت ها: 1. قوله کریم: «وَالَّذِينَ جَاهَدُوا فِينَا لَنَهْدِيَنَّهُمْ سُبُلَناَ» (عنکبوت، 60) و «إِنْ تَتَّقُوا اللَّهَ يَجْعَلْ لَكُمْ فُرْقَانًا».(انفال، 29). 2.چنانکه مولا امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) فرموده اند: «ما أکثرُ العِبَر و أقلّ الاِعْتِبار؛ چه بسیارند عبرتها و چه اندکند عبرت گیرندگان».(نهج البلاغه، حکمت 297). 3. قوله کریم: «إِنَّ الَّذِينَ قالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقامُوا تَتَنَزَّلُ عَلَيْهِمُ الْمَلائِكَةُ أَلَّا تَخافُوا وَ لا تَحْزَنُوا وَ أَبْشِرُوا بِالْجَنَّةِ الَّتِي كُنْتُمْ تُوعَدُونَ»(فصلت، 30). 4. از جمله به کتابهایی در زندگی، احوالات و توصیه های اخلاقی عالمان ربانی مانند: مرحوم آیت الله بهجت، آیت الله میرزا جواد آقا ملکی تبریزی، امام خمینی ره، آیت الله نخودکی اصفهانی، آیت الله حق شناس و... مراجعه کنید.

جمع بندی پرسش: مدتی در خودم متوجه کاهلی و سستی در انجام واجبات دینی شدم و در مسیر دینداری و مجاهدت با نفس دچار ضعف هستم با ریشه یابی به این نتیجه رسیدم که شناخت من از دین زیاد نیست به نظر شما مطالعه ی چه کتاب هایی میتواند در رفع مشکل مؤثر باشد و یا چه کارهایی پیشنهاد میدهید تا ثبات در دینداری، در من افزایش پیدا کند؟ پاسخ: در پاسخ، نکاتی را تقدیم می کنم، ان شاءالله اهتمام و عمل به آنها در نورانیت و رفع مشکلات، راهگشاست: الف. تقویت شناخت و تحکیم اعتقادات: قدم اول در رسیدن به منزل اعتقاد و باور قلبی، و تقویت ایمان و یقین، شناخت است، باید با مطالعه کتابهای اعتقادی در سطح سنی خودتان، شناخت و معرفت دینی تان را قوی کنید و روی باورهای دینی کار کنید. (1) نقش اعتقادات دینی، خودشناسی و خداشناسی در زندگی و سلوک انسان در مسیر تعالی و کمال، از اهمیت ویژه ای برخوردار است. اگر ریشه (اعتقادات) ناقص و سست یا آلوده و بیمار باشد، همان نقص و سستی و آلودگی و بیماری به دیگر ارکان و اجزاء درخت وجود انسان (اخلاق و اعمال) نیز رسوخ می‌کند. فلذا پرداختن و توجه به تقویت و تعمیق اعتقادات دینی در مقام اولویت اول است. در این مسیر ارتباط با محافل و مراکز معرفتی و دینی و دوستان مؤمن و پاک به شما کمک می کنند. در همین راستا، باید از فضاها و دوستان ناسالم بشدت پرهیز کنید. بطور قطع، همانقدر که دوستان خوب و مؤمن می توانند شما را از لحاظ معرفتی بزرگ کنند و به معنویت و اخلاق شما بیفزایند، دوستان ناباب و گمراه شما را از سعادت و کمال و حسن عاقبت، فرسنگ ها دور می کنند. امیر مؤمنان علی (علیه السلام) در باره خطر رفیق بد می فرماید: «اِحذَر مُجالَسَةَ قَرينِ السَّوءِ؛ فَإِنَّهُ يُهلِكُ مُقارِنَهُ، ويُردي مُصاحِبَهُ؛ از همنشينى با همنشين بد بپرهيز؛ زيرا او همنشين خود را هلاك مى كند و يار خود را تباه مى سازد.»(2) ب. تقویت ایمان با خودسازی، عمل به وظایف، اصلاح نفس، رعایت تقوا و اخلاق: در این مرحله، پیگیری چند گام لازم است: گام اول. اولین توصیه اصحاب معرفت و علمای اخلاق، انجام واجبات و ترک محرمات، رعایت حلال و حرام و تقوا و پرهیزکاری است تا قلب و روح ما مستعد قبول هدایت های خاص و انوار معارف توحیدی بشود.(3) گام دوم. اینکه به همه حوادث و اتفاقات و پدیده های پیرامونی، به چشم استاد و راهنما و پند و عبرت بنگریم و همه پدیده ها را به چشم کتاب ببینیم و پیرامون آنها مطالعه کنیم.(4) گام سوم. اینکه باید هم از عمق جان طلب کنیم و هم با تلاش و مجاهدت و پرهیزکاری، صِدق طلبمان را ثابت کنیم. باید همچون کشاورزی باشیم که زمینش را آماده می کند، علف های هرز را قلع و قمع کرده، شخم می زند، بذر مناسب می کارد و به انتظار لطف و رحمت و هدایت الهی (باران) چشم به آسمان می دوزد نه اینکه کنار زمین بنشینیم و فقط به انتظار باران باشیم. در نتیجه، وقتی حقیقتا طالب باشیم، برای تقویت معرفت و شناخت، مطالعه و تفکر را وارد زندگیمان کنیم، به دستورات دین چنانکه سفارش شده عمل کنیم، مجاهدت کنیم، موانع را رفع کنیم، دریچه های قلب و جانمان را از ورود حرام و گناه، حفظ کنیم، اسباب و مقدمات حال خوب را فراهم کنیم و استقامت بورزیم، قطعا طبق وعده حق خداوند انوار هدایت های تکمیلی بر قلبمان نازل می شود و روز به روز حال معنوی مان بهتر می شود و در مسیر طاعت و بندگی خدا بیشتر ثابت قدم می شویم. (5) و در آخر، برای درمان بیماریهای روحی و ترک رذایل اخلاقی و نفسانی در کتب اخلاقی دستور العمل های خاصی باز شماری و توصیه شده است. مراجعه ی به کتابهای اهل فن و وارستگان، توکل به خدا و اخذ ارشاد از بزرگان توصیه می شود، همچنین مطالعه در کیفیت زندگی اهل معرفت و توصیه‌های معرفتی و معنوی از علمای سابق و لاحق، ان شاء الله راه گشاست.(6) پی نوشت ها: 1. برای مطالعه ر.ک: کتاب استاد و پیر، استاد شهید هاشمی نژاد، مناظرات ایدئولوژیکی، آیت الله ری شهری، توحید مفصل، اصول عقاید، همچنین خودشناسی برای خودسازی، آیت الله مصباح یزدی، توحید و معاد، محسن قرائتی، کتابهای استاد شهید مطهری، فلسفه آفرینش، عبدالله نصری و ... 2. عبدالواحد آمدی، غررالحکم، ج 1، ص 142، برای مطالعه بیشتر ر.ک: کتاب رفیق شناسی، ابراهیم خرّمی مشگانی، انتشارات مرسل. 3. قوله کریم: «وَالَّذِينَ جَاهَدُوا فِينَا لَنَهْدِيَنَّهُمْ سُبُلَناَ» (عنکبوت، 60) و «إِنْ تَتَّقُوا اللَّهَ يَجْعَلْ لَكُمْ فُرْقَانًا».(انفال، 29). 4.چنانکه مولا امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) فرموده اند: «ما أکثرُ العِبَر و أقلّ الاِعْتِبار؛ چه بسیارند عبرتها و چه اندکند عبرت گیرندگان».(نهج البلاغه، حکمت 297). 5. قوله کریم: «إِنَّ الَّذِينَ قالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقامُوا تَتَنَزَّلُ عَلَيْهِمُ الْمَلائِكَةُ أَلَّا تَخافُوا وَ لا تَحْزَنُوا وَ أَبْشِرُوا بِالْجَنَّةِ الَّتِي كُنْتُمْ تُوعَدُونَ»(فصلت، 30). 6. از جمله به کتابهایی در زندگی، احوالات و توصیه های اخلاقی عالمان ربانی مانند: مرحوم آیت الله بهجت، آیت الله میرزا جواد آقا ملکی تبریزی، امام خمینی ره، آیت الله نخودکی اصفهانی، آیت الله حق شناس و... مراجعه کنید.