خودكشي زنان در ايران، رتبه سوم دنيا

اصل مطلب قابل انکار نیست ولی تعدادش رو به این منبع نمیتوان اعتماد کرد
در جریان انتخابات هم همین سایتها اعلام کردند دختر دانشجویی کشته شده و مراسم ختم هم براش گرفتن بعد همون دختر تو تلویزیون اومد و با شناسنامه خودشو معرفی کرد
اگه میخواهید منبع بدین یه منبع درست و قابل اعتماد بدین
اداره امار کجا رفته که سایت آفتاب خبر میده

هر که بامش بیش برفش بیشتر !
چه خوب چه بد ...

عزیزانی که از درهای بسته و هجوم شیطان صفتان و بی مهری به ظاهر مهربانان جان به لب , شده اند !

بین انگیزه تا عمل خیلی فاصله اس و این انگیزه به آهی سرکش و به نگاهی خاموش خواهد شد .
ای کاش این نگاه و نظر از چشم جسم یا دل ما باشه ...

پیرو نظر دوستان
این امارها بعضا با سیاست و هدفمند ارایه میشند !
از انگیزه گفته اما از امار ملتی که در بند مرگ تدریجی !
ماری جوانا ! فروختن وجود انسانی! افراد الکلی ! خوک و سگ خور! و ... حرفی نزده!
امار رو قبول ندارم .

اما با این سخن, یعنی اقدام برای پیشگیری موافقم !

با سلام اصل این امار که قطعا از دروغهای بزرگ آقایون بزرگواری است که بهترین راه را برای مقابله با این مردم شبهه افکنی در اینترنت می دانند این امار را تنها وزارت بهداشت یا پزشکی قانونی می تواند ارایه نماید در استانی که بالاترین امار را اعلام نموده اند بنده سالها در یکی از محرومترین مناطق ان سکونت داشته ام و چون مسئولیتی هم داشته ام از وقایع این استان اطلاع کافی دارم بنده تنها از 3 مورد خودکشی بانوان در طی این سالها در ان مناطق اگاه شدم که ان هم در اوایل دهه هفتاد بود که عمده دلایل انهم مسایل تعصبات خانوادگی بود که الحمد الله سالها است از نظر فرهنگی ددر ان مناطق کار شده و این مسایل بسیار نادر شده است دوستان نیز اگر می خواهند مشکلات را ریشه یابی نمایند بسیار کار مناسبی است ولی اولین لازمه ان امار صحیح است نه دروغ پردازی های سایتهای اینترنتی

بله همین طوره کلا همه چیز دروغ میباشد و انکار میشود
جدیدا هم الکی شلوغش کردن قضیه قرص برنج را مطرح کردند که ما از بیخ و بن انکار میکنیم بنده خودم سال هاست قرص برنج میفروشم کسی به منظور خود کشی آن را خریداری نکرده است و این یک دروغ محض است !
فرهنگ ما هم آنچنان غنی است که اگر از هل دادن در مترو ، دعواهای تاکسی ها ، ریختن زباله در شهر و جک های قومیتی و نوشتن بر روی آثار تاریخی و ... که همگی دروغ میباشند چشم پوشی کنیم معنی واقعی آن را میفهمیم.
خردگرا باشید و پیروز!

با سلام


بسیاری از مردم در دوره ای از زندگی خود به مرگ فکر کرده اند ولی تعداد بسیار کمی از آنها واقعاً به خودکشی عمل می کنند.
بحران خودکشی تجربه ای مغشوش کننده, دردناک و سخت است. برای بیرون آمدن از بحران خودکشی, تعیین عوامل ایجاد کننده بحران, فهم احساسات شخص خودکشی کننده و مواجهه با افکار خودکشی گرا مسائل بسیار مهم و اساسی هستند.
چه چیزی به بحران خودکشی منجر می شود؟
یک بحران خودکشی معمولاً توسط یک تجربه آسیب زا و یا مجموعه ای از تجارب که احساس ارزشمندی شخص را پایمال می کنند, ایجاد می شود. این تجارب شامل یک فقدان اساسی, ناکامی در نیل به اهداف شخصی و یا مشکلات شخصی دراز مدت می باشند. زمانی که نظام مقابله ای شخص قادر به رویارویی با تجارب منفی زندگی نباشد, افسردگی و یأس ناشی از آن می تواند شخص را به افکار خودکشی آسیب پذیر نماید.
احساسات شخص خودکشی کننده
عموماً شخص در معرض خودکشی به دلیل احساس بیگانگی از تعاملات اجتماعی کناره گیری می کند. او در پس انبوه جمعیت احساس انزوا و تنهایی می نماید. نیروی لازم برای عملکردهای روزانه کاهش می یابد. احساس خستگی و نوسانات خلقی ایجاد می شوند. خواب, خوراک و عادات مراقبت از خود از نظم معمول خارج می گردند. شخص ممکن است بدلیل سخت و غیر قابل تحمل بودن الزامات زندگی از خوردن خودداری کند, در خواب مشکل داشته باشد, کلاس درس یا کار خود را فراموش کند و از آرایش ظاهری خود غفلت نماید. عواطف خشم, آسیب و غمگینی احساس ناامیدی و درماندگی فرد را در بر می گیرد.
شیوه های مواجهه با افکار خودکشی
در زیر چند راهبرد جهت مواجهه با معمای بحران خودکشی ذکر شده است. نکته کلیدی برای پیشرفت از طریق این حالت, برقرار کردن رابطه با یک شخص و مشارکت در یافتن راههای جایگزین جهت (توجیه) زندگی (زنده ماندن) است.
۱) ترسها، ناکامی ها و نگرانی های خود را با والدین, دوست, همسر, استاد, مشاور یا یک روحانی در میان بگذارید. اگر شما راه حلی برای مشکلات ندارید به این معنی نیست که برای آن مشکلات دیگر هیچ راه حلی وجود ندارد. ابراز افکار و احساساتتان آغاز کننده فرایندی است که از طریق آن نیرو, امید و احساس ارزشمندی مجدداً ایجاد شده و به کشف راه حل های دیگر جهت حل و فصل بحران منجر می گردد. اگر افکار خودکشی پیش از چند روز طول کشید, کمک حرفه ای و تخصصی الزامی خواهد بود.

۲) آنچه را که موجب ناراحتی شما می شود بطور مشخص بنویسید. علاوه بر این, چگونگی رویارویی تان با مشکلات را معین کنید. با مشخص کردن آنچه جهت مقابله با یک موضوع خاص انجام می دهید, دریچه ذهن خود را برای راه حلهای دیگر باز می گذارید. ۳) افکار مثبت را جایگزین افکار منفی کنید. اگر شما بطور دائمی درباره نقائص, تقصیرها و بدبیاری های زندگی خود تعمق و تفکر نمائید، خود پنداره و نگرشی منفی در مورد آینده را درونی خواهید کرد. تمرکز بر اسنادها, توانایی ها و مشارکت های شخصی مثبت, نگرشی متعادل در مورد خود و توانایی هایتان ایجاد خواهد کرد. در بعضی اوقات جهت ایجاد احساس بهتر با خودتان حرف بزنید.
۴)کسانی را که در صورت کشتن خودتان زندگی آنها آسیب خواهد دید, مشخص کنید. تعیین اینکه آیا کسی در زندگی خود به شما نیازمند است, کاری سخت است. بهرحال, ما همه در شبکه های اجتماعی درگیر هستیم و در هر لحظه از زمان شخصی وجود دارد که رابطه ای معنی دار با شما داشته باشد.
در نظر داشته باشید که شما به حساب می آئید (برای دیگران مهم هستید), ارزشمندید و استحقاق این را دارید که چیزها را بهتر سازید.
زندگی در دوره هایی از زمان سخت می گردد, همه فراز و نشیب دارند. یک بخش از خوبی زندگی در این است که شما امیدوارید فردا بهتر از دیروز خواهد بود.
اگر شما از افسردگی, ناامیدی و افکار خودکشی در رنج هستید, مطمئن باشید که مراجعه به متخصصین بهداشت روانی برای شما بسیار کمک کننده خواهد بود

گروه‌های در معرض خطر خودکشی
افراد زیر بیشتر در معرض خطر خودکشی قرار دارند:
- افسرده‌اند و افکار نومید کننده دارند.
- سابقه اقدام به خودکشی دارند.
- سابقه اقدام به خودکشی در یکی از اعضای خانواده آنها وجود دارد.
- در خانواده آنها درگیری و اختلافات خانوادگی وجود دارد.
- مشکلات قانونی در امور مربوط به خود دارند.
- در زندگی و یا تحصیل شکست خورده‌اند.
- مورد سو استفاده عاطفی و یا جنسی قرار گرفته‌اند.
- از بیماری‌ جسمی مزمن و طولانی رنج می‌برند.
- اعتیاد به مواد مخدر دارند.
- شکایت از سیر شدن از زندگی خود داشته و از خودکشی صحبت می‌کنند.
- اتفاقات ناگواری برای آنها رخ داده باشد.
راهنمای کمک به شخص بحران زده که در معرض خودکشی قرار دارد
۱. فرد را تشویق کنید تا عواملی را که باعث شد به «مرگ» فکر کند را با شما درمیان بگذارد. هرچه فرد قادر به
صحبت درباره‌ی جزییات این تجربه شود بهتر می‌توان به عوامل این بحران پی برد و هنگامی که عوامل شناخته شد رویارویی با آن آسان تر خواهد بود.
۲. سعی کنید فرد را وادار به بیان احساساتش کنید. بیان احساسات برای آن فرد راهی‌ست برای راندن ناامیدی‌ها و بدین طریق فرد ایمنی احساس می‌کند. می‌توانید از عبارات معمول مانند اینکه: «وقتی این اتفاق افتاد چه احساسی داشتی؟» یا «اگر این اتفاق برای من هم می‌افتاد همین احساس را داشتم.» استفاده کنید
۳. وقتی در این باره صحبت می‌کنید از عبارات «خودکشی»، «نقشه خودکشی» و … استفاده کنید. معمولا افرادی که با این مسئله روبه رو می‌شوند سعی می‌کنند از زاویه‌ی دیگری این موضوع را ببینند. شاید حتی نوعی فرار احساسی به نظر آید، یک راه حل بدون عواقب قابل ذکر. استفاده از این عبارات باعث می‌شود تا شخص حس قوی‌تری از واقعیت پیدا کند در حالی که به مددکار کمک می‌کند که آیا نقشه‌ای در کار هست یا نه. اگر فرد نقشه‌ی منطقی‌ای برای این کار دارد فریاد او برای کمک جدی‌تر است و به دقت بیشتری نیازمند است.
۴. به فرد کمک کنید تا گزینه‌های دیگری بیابد. افرادی که به مرگ فکر می‌کنند زندگی را به گونه‌ای نمی‌بینند که راه حل مثبتی وجود داشته باشد مشخص کردن این حقیقت که مرگ راه حلی دائمی برای مشکلی موقتی‌ست می‌تواند منجر به امیدوار شدن گردد. گزینه‌های مختلفی وجود دارد. با کمک، فرد بحران زده می‌تواند راه بهتری را در این موقعیت انتخاب کند.
۵. از منابع و مقالات تخصصی کمک بگیرید.
۶. وقتی که بحران خاتمه یافت با فرد دیگری صحبت کنید. زمانی که می‌گذارید تا در بحران سهیم شوید مانند این است که خودتان هم در آن موقعیت پراسترس بوده‌اید. احساسات و تصمیمات خود را با فرد دیگری در میان گذاشتن در برگشت بدن‌تان به وضعیت عادی نقش بسزایی دارد. در ضمن ممکن است خود را «گناهکار» در حل مسئله بدانید. به یاد داشته باشید که در میان گذاشتن این موضوع با افراد دیگر خیانت به اعتماد آن فرد نیست بلکه کمک برای نجات یک زندگی‌ست.
۷. محدودیت‌های مسئولیت خود را درک کنید. روش‌های معدودی برای کمک در مواقع بحرانی موجودند (معرفی او به یک متخصص، اطلاع به سازمان‌های مربوطه و پلیس و خانواده شخص و…) اگر مراحل اساسی را برای اینکه فردی را از انجام این کار باز دارید انجام داده‌اید فرد از دریافت کمک‌های بیشتر خودداری می‌کند کار بیشتری برای او نمی‌توان انجام داد. کسی که برای تمام کردن زندگی‌ش مصمم باشد راهی پیدا می‌کند. مسئولیت شما به عنوان دوست یا مددکار حمایت و تا حدودی دخالت است. وقتی که همه‌ی راه‌های ممکن را امتحان کردید مسئولیت شما به عنوان یک همنوع تمام می‌شود.