1. انجمن
  2. حدیث
  3. جعل حدیث
  4. خطبه اي از امير مومنان

خطبه اي از امير مومنان

تب‌های اولیه

15 پستها / 0 جدید
موضوع قفل شده است
آخرین ارسال
خطبه اي از امير مومنان
#1

تصویر fargol
ارسال پیام
fargol

با سلام خطبه اي كه در نهج البلاغه در باب نكوهش زنان ذكر شده جعلي است يا كلام امام است؟اگه ميشه راجع به احتمالات صحبت نكنيد چون خودم همش ميدونم فقط جواب صريح ميخوام اخه يكي تو اين سايت ادعا كرد جعليه حرفش درست بوده؟خواهش ميكنم حذف نكنيد يه تاپيك مثل اين هست ولي كليه ميخوام جعلي بودن يا نبودنش را بطور قطعي بفهمم.البته چيزي كه برام عجيبه اينه كه امام علي فرمودند كه بخاطر عادت ماهانه ايمان زنها ضعيف تره كاش الان بودن و ميشد باهاشون صحبت كرد مگه دست خودمونه:Ghamgin: شايدم نميخواستن اين حديث به گوش خانها هم برسه و ايكاش نميرسيد:Ghamgin:....نكته بعدي اينكه گفته شده حتي در كارهاي خوب از انها اطاعت نكنيد تا در كارهاي بد به طمع نيفتند خداييش يه غير مسلمان اين ببينه مسلمان ميشه:Gol:البته با خطبه هاي ديگه مشكلي ندارم بنظرم امام علي واقعا يه دانشمند بوده ولي كاش اين خطبه را هم نداشت

سه‌شنبه, ۱۳۹۰/۰۶/۲۹ - ۱۴:۲۸
  • بازدید: 3578


تصویر fargol
ارسال پیام
fargol

اين را بخاطر زير سوال بردن حكمت ايشان ننوشتم بنظرم امام علي مصداق بيشتر ايات قران هستند يعني خودم اينجوري حس ميكنم ولي هروقت ياد اين خطبه ميفتم ناراحت ميشم كاش حداقل جمع نميبستند:Ghamgin: شايدم جعليه چرا ما با اطمينان نميتونيم بگيم يه حديث جعليه يا نه.اخه يه نكته ديگه هم هست وقتي در بيشتر احاديث مشورت با زنها نكوهش شده زنها بصورت ناخوداگاه ميل به بدي پيدا ميكنند وقي شما 10 بار تو گوش يكي بخوني بده واقعا بد ميشه نميشه؟؟؟؟؟؟؟؟مثلا ميشه گفت حضرت خديجه اينطور بوده؟اصلا عقيده ندارم كه زنها راز نگه دار نيستند من راز يكي كه حتي بهم دشمني كرده بود حفظ كردم البته به لطف خدا ولي چرا همه اصرار دارند بگن رفتار زنها عاقلانه نيست بنظرم زني كه خوب و باتقواست ميتونه از يه مرد بهتر باشه چون زنها گذشتشون بيشتره و منعطف ترند متاسفانه فقط به خصلت هاي بد زنها اشاره شده:Gol:

۱۳۹۰/۰۶/۲۹ - ۱۵:۰۲


تصویر طارق
ارسال پیام
طارق

با او
سلام و ادب؛

دوست عزیز، این عبارت منتصب یه مولانا علی بن ابی طالب، با بررسی سند و نظر عده ای از بزرگان جعلی است. اما عده ای از علما هم از سوی احتیاط که شاید از حضرت باشد، ادله ای ذکر کرده اند برای توجیه این روایات نکاتی مطرح کرده اند که 3 توجیه عمده این ها بوده است؛


1-منظور عقل نظری است و نه عقل عملی
2-منظور از کلمه ی نقص، تفاوت است و نه نقصان(و استناد به آیاتی از قرآن که نقص به معنی تفاوت امده)
3-مخاطب این کلام زنان شرکت کننده در جنگ جمل بوده اند و نه همه ی زنان عالَم



اما بنده در جائی هم اشکال محتوای این کلام را عرض کرده ام که البته این اشکال را از کتاب زن در آینه ی جلال و جمال آیت الله جوادی املی(حفظه الله) گرفته و توضیح داده ام. ایشان در بخشی از کتابشان ذیل عنوان: شبهه ی نقص ایمان به خاطر عادت ماهانه، توضیح دادند که نماز نخواندن و روزه نگرفتن خانم ها در آن ایام چون به امر خود خداوند بوده و از آنجا که اصل تبعیت از خداوند ملاک ایمان است، این خودش موجب ایمان است و نه نقص ایمان.

و در نوشته ای دیگر هم سندش را بررسی نموده ام. که در ادامه آن مطلبم را نقل می کنم، لینک این دو نوشته هم بینش هست که نوشتم اینجا و اینجا روش کلیک کنید و بخوانید.

نقل مطلب قبلی؛

«لذا سابق بر این هم گفته ایم که هیچ دلیل عقلی (که صورت و ماده ی استدلال قطعی و صحیح باشد.) یا دلیل نقلی قطعی که دالّ بر ضعف عقل خانم ها نسبت به آقایان باشد (عقل به هر معنایی) ، وجود ندارد. فقط تعدادی از نوادر اخبار ضعیف السند هست که به چنین مضامینی اشاره دارد که یکی از معروف ترین هایش همان عبارت «النساء نواقص العقول و.....» است که در نهج البلاغه آمده که بنده در
اینجا(نقد محتوایی) و اینجا(نقد سند)
مفصل ثابت کرده ام که این عبارت هم از نظر محتوا دارای مغالطه بوده و خلاف کلام شیعی است و هم از نظر سند ، اسنادش را بررسی کرده و ضعفش را آشکار ساخته ام.و بعد از رد این اخبار جعلی ، می ماند بررسی ها و استقراء های شخصی که اعتباری ندارد.

و در مورد قوه ی عقل در خانم ها و... به این بیان از آیت الله جوادی آملی(حفظه الله) از کتاب زن در آینه ی جلال و جمال دقت کنید؛

« جنبه عاطفي بودن زن، ذاتاً مانع تعديل قواي عقلي و فكري او نيست و تمام بحث در صورتي است كه زن چون مرد از اعتدال عقل نظري برخوردار باشد و جنبه خردورزي و فرزانگي معتبر در قضا و مرجعيت، مقهور عاطفه و احساس نگردد؛ زيرا گاهي خردورزي برخي از مردان، مقهور بعضي از شئون نفساني آنان مي‏شود و جنبه فرزانگي آنها تحت پوشش ديگر جنبه‏هاي نفساني قرار مي‏گيرد؛ كه در اين حال، چنين مرداني نيز واجد شرايط قضا يا مرجعيت نيستند.
ممكن است لزوم ارتياض و تمرين زنان براي تعديل عواطف، بيشتر از مردان باشد، ليكن اگر در پرتو تمرين، شرايط مساوي پديد آيد، دليلي بر محروميت زنان از سمتهاي ياد شده وجود ندارد. به ويژه كه مرجعيت سمت اجرايي است، اما پشتوانه مرجعيت و ريشه و بهاي آن به فقاهت و اجتهاد و عدالت است و در اين امور، ذكورت و انوثت شرط نيست. شايد زني در اوج فقاهت و عدالت قرار گيرد و همچون مرحوم صاحب جواهر و شيخ انصاري تحول عظيم فقهي ايجاد نموده، بتواند شاگرداني تربيت كند كه آنها مرجع تقليد شوند و اين هيچ محذوري ندارد، اما خودش به سبب محذور حشر و نشر با نامحرم مقام مرجعيت نداشته، كار اجرايي نپذيرد؛ گرچه در اين مورد نيز اگر محذور جانبي وجود نداشته باشد، اصالتاً منعي نيست. »
زن در آینه ی جلال و جمال-آیت الله جوادی آملی-ص 304 و 305

پیوسته متعالی
[SIZE=113][B]یاحق


[/B][/SIZE]

۱۳۹۰/۰۶/۲۹ - ۱۵:۴۵


تصویر طارق
ارسال پیام
طارق

با او
عرض سلام و ادب؛

بنظرم رسید که بد نیست عین متن آیت الله جوادی آملی(حفظه الله) را هم در ردّ شبهه ی نقص ایمان به خاطر ایام خاص ماهانه برای خانم ها را نقل کنم؛
-------------------------------------------

«الف. شبهه نقص ايمان
برخي به استناد اين خطبه و روايات مشابه به نقصان ايمان در زن حكم نموده، مستند اين استنباط را محروميت زن از نماز و روزه و... در برخي از ايام سال مي‏دانند، ليكن تحقيقي اساسي روشن مي‏نمايد كه زن اگر موفق‏تر از مرد نباشد، دست‏كم همتاي مرد است. تبيين اين موضوع، مقدمه‏اي كوتاه مي‏طلبد كه از نظر مي‏گذرد.
دستورات ديني براي «سالكان اِلي الله» سندي خوب و راهنمايي ضروري است. كسي كه اهل راه يا در راه نيست يا توان رفتن ندارد، دين براي او برنامه‏اي ارائه‏نمي‏دهد، ولي براي اهل راه و كساني كه توان پيمودن صراط مستقيم را دارند، برنامه و مقررات وضع مي‏كند. همچنين آمادگي هر كس براي پيمودن اين راه، زودتر و بيشتر باشد، برنامه‏هاي ديني هم براي او مناسب‏تر و بيشتر است.
گواه اين سخن آن است كه انبيا تكاليفي دارند كه ديگران از آن محروم‏اند؛ مثلاً خاتم انبياعليه الصلاة وعليه‏السلام تكاليف خاصي در زمينه عبادات نظير نماز شب دارد كه ديگران در آن فيض شركت ندارند. گرچه اصل نماز شب براي همگان روا و فضيلت است، اما التزام به آن مخصوص رسول خداصلي الله عليه و آله و سلم است. قرآن به نمازهاي پنج‏گانه امر كرده، مي‏فرمايد: ﴿أقم الصلاة لدلوك الشمس إلي غسق الليل وقران الفجر إنّ قران الفجر كان مشهوداً﴾،(1) اما پس از اين دستور همگاني، به خصوص رسول خداصلي الله عليه و آله و سلم مي‏فرمايد: پاسي از شب را زنده بدار تا براي تو نافله‏اي باشد؛ اميد كه پروردگارت تو را به مقامي ستوده بار دهد؛ ﴿ومن اللّيل فتهجّد به نافلةً لك عسيأن يبعثك ربّك مقاماً محموداً﴾(2)؛ يعني اين يك دستور خاص و نافله‏اي است كه فقط براي توست.
نمازهاي پنج‏گانه فريضه و واجبي عمومي است، ولي نماز شب فريضه‏اي اختصاصي و زايد است و نبايد از قرينه «نافله» استفاده كرد كه نماز شب براي آن حضرت مستحب بوده است؛ زيرا كلمه ﴿نافلةً﴾ صفت است براي موصوف محذوف؛ يعني «ومن اللّيل فتهجّد به فريضةً نافلةً لك»؛ نظير اينكه حضرت ابراهيم(عليه‌السلام) از خدا فرزند خواست و خدا فرمود كه به او نوه هم داديم؛ ﴿ووهبنا له إسحاق ويعقوب نافلةً وكُلّاً جعلنا صالحين﴾(3) كه در اين آيه، «نافله» از نظر ادبي، صفت براي هبه يعقوب است كه نوه است؛ نه صفتِ اسحاق. غرض آنكه نماز شب براي رسول خداصلي الله عليه و آله و سلم واجب بود و علت وجوب هم آن بود كه حضرتش جهت پذيرش اين تكليف آماده‏تر از ديگران مي‏نمود و هر روحي كه آماده‏تر و لايق‏تر باشد، تكاليف و دستورات بيشتري دارد.
براساس آن مقدمه و اين نمونه، مي‏توان گفت كه توفيق زن در تعالي روحي و معنوي، بيش از مرد است يا دست‏كم زن مانند مرد است؛ زيرا طبق فتواي مشهور تقريباً شش سال قبل از مكلف شدن مرد، ذات اقدس الهي زن را به حضور مي‏پذيرد. زن از بدو دهمين سال زندگي، خدا او را به حضور مي‏پذيرد و با او سخن مي‏گويد و روزه را بر او واجب مي‏كند و مناجاتهاي او را به عنوان دستور مستحب شرعي گوش مي‏دهد؛ در حالي كه هنوز مرد، نوجواني بازيگر است.
شش سال زمينه‏سازي براي زن و از دوران نوجواني او را به حضور پذيرفتن و الزام او به نماز كه عمود دين است و به روزه كه سپر دين است و به حج كه «وفد إلي الله» است و مهمانان در آن سفر به ضيافتگاه خداوند مي‏روند، اينها همه نشانه آن است كه زن براي دريافت فضائل، شايسته‏تر از مرد است و تبيين صحيح اين منطق و اجراي آن، روشن مي‏سازد كه زن بالاتر از مرد يا دست‏كم همتاي اوست.
وانگهي، درست است كه زن در دوران عادت از برخي عبادات محروم است، اما همه آنها جبران‏پذير است؛ زيرا قضاي روزه‏ها را به جا مي‏آورد و براي جبران نماز، اگر با وضو در مصلّاي خود و رو به قبله بنشيند و به اندازه زمان نماز، ذكر بگويد، از ثواب نماز بهره مي‏برد؛ مانند مسافري كه پس از خواندن دو ركعت نماز واجب، با سي بار تكرار تسبيحات اربعه، جبران آن دو ركعت ساقط شده را مي‏نمايد؛ پس اين‏گونه از فضائل جبران‏پذير است.
به هر روي، مرد در بدو شانزدهمين سال زندگي، شايسته دريافت خطاب الهي مي‏شود و قبل از آن چنين لياقتي ندارد؛ زيرا بلوغ، زمينه تشرف به مقام عبوديت است(4)، ولي زن شش سال قبل از مرد به اين شرافت مي‏رسد و در نتيجه، قبل از اينكه مرد به راه بيفتد و در صراط مستقيم گام بردارد، زن بخش فراواني از اين راه را پيموده است.
بنابراين، هم محروميتهاي زن در دوران عادت، جبران‏پذير است و هم زن شش سال قبل از مرد از مزايايي برخوردار است كه مرد از آنها محروم است. نيز زنان غيرسادات، پس از سن پنجاه سالگي ديگر ايام محروميت ندارند و در اين مدت محروميت نيز اولاً ايام عادت محدود است. ثانياً زنان باردار كه توفيق حمل امانت را دارند، مشمول اين محروميت نمي‏شوند؛ چون غالباً عادت در دوران حمل نيست.
عنايت ويژه به زن
از آنچه گفته شد سِرّ بيان حضرت اميرمؤمنان‏سلام الله عليه در نهج‏البلاغه روشن مي‏شود. ايشان در وصف زن خطاب به امام مجتبي(عليه‌السلام) مي‏فرمايد: «فاِنّ المرأة ريحانة وليست بقهرمانة»(5)؛ يعني زن ريحانه است؛ نه قهرمان. ريحان بودن زن ايجاب مي‏كند كه به رعايت و تربيت او بيشتر و پيش‏تر از مرد همت گماشت؛ وگرنه پژمرده مي‏شود.
از حضرت صادق‏سلام الله عليه نيز چنين نقل شده است: «من اتّخذ امرأة فليكرمها فإنّما امرأة أحدكم لعبة فمن اتّخذها فلايضيّعها»(6). مراد از «لعبه» در اين روايت، اسباب‏بازي و سرگرميهاي بي‏هدف نيست؛ زيرا كرامت در فرهنگ قرآن، امري ارزشي و در مدار تقواست و اسباب‏بازي و لهو درخور ارزش و كرامت نيست و در نتيجه، منظور از لعبه اسباب‏بازي نيست؛ بلكه همانند روايت قبل به معناي آن است كه زن چون برگ ريحان، ظريف و حساس است؛ مبادا اين گلبرگ ظريف را ضايع كنيد.
اسلام به اولياي مدرسه و منزل دستور مي‏دهد كه به دخترها بيش از پسرها رسيدگي كنيد؛ چون تكليف دختر، شش سال قبل از پسر آغاز مي‏شود. روي اين تحليل، زن زودتر از مرد آمادگي نماز و راز و نياز پيدا مي‏كند و اگر احياناً وجود احساسات و عواطف شديد، زمينه‏هاي انحراف را پيش‏روي زن قرار دهد، تكاليف عبادي آن راهها را تعديل مي‏كند تا مبادا به انحراف برود. زن در نگاه دين حسابي خاص دارد. مرحوم ابن بابويه قمي‏رضوان الله تعالي عليه در كتاب قيّم من‏لايحضره‏الفقيه، بابي در ابواب نماز به نام «أدب المرأة في‏الصلاة» گشوده كه آداب نماز زن را، مانند چگونگي ايستادن، ركوع، تشهد و برخاستن عفيفانه، براي او بيان مي‏كند. در پايانِ اين باب، از امام ششم‏صلوات الله عليه نقل مي‏كند: زن با انگشتهاي خود تسبيح بگويد؛ زيرا از انگشتان بازخواست مي‏شود؛ «...فإذا سبّحت المرأة عقدت علي الأنامل لأنّهنّ مسؤولات يوم القيامة»(7).
بهترين وسيله تسبيح و شمارش آن براي زن و مرد، همان تربت حسيني‏صلوات الله وسلامه عليه است و نيز تسبيح مرد با سرانگشتش مقبول است، ولي دستوري به آن براي مرد وارد نشده است و اين عنايتي از سوي خدا به زن است كه با انگشت خود عدد تسبيح را بشمارد تا انگشت او نيز عبادت كند و متوجه باشد كه با اين انگشتان نبايد گناه كند؛ چون خداوند بدن را با همه خصوصيات در قيامت محشور مي‏كند: ﴿بلي قادرين علي أن نسوّي بنانه﴾(8)؛ نه تنها دست و انگشتان بلكه خطوط سرانگشتان را نيز قيامت برمي‏گرداند تا شهادت بدهند.
اگر تسبيح گفتن با انگشتان براي نمونه و تمثيل باشد، نه تخصيص و تعيين زيرا تعليل در روايت عموميت دارد مي‏توان ادّعا نمود كه ذات اقدس الهي براساس اين روايت، اصرار دارد كه زن با همه اعضاي بدنش بنده حق باشد و ازاين‏رو، او را شش سال قبل از مرد، مورد عنايت خود قرار داده است؛ درست مانند بارگاهي كه بدون اذنِ ورود نمي‏توان وارد آن شد، ولي صاحب آن زن را شش سال زودتر از مرد راه بدهد. پيداست كه او به زن بيش از مرد عنايت داشته است.
غرض آنكه اگر از اين شواهد، عظمت زن و برتري او را از مرد احساس و استنباط نكنيم، دست‏كم به عنايت خاص دين به زن آگاه مي‏شويم، منتها زن نيز بايد جايگاه خود را درك كند و اينكه اگر دين صريحاً به مرد مي‏گويد كه آزادانه شش‏سال بازي كن، ولي زن را به حضور مي‏پذيرد، نه يعني چون زن ناقص است بلكه براي آن است كه زن ريحانه است و اين گل فقط بايد به دست باغبان باشد و باغبانِ آن فقط قرآن و عترت و ذات اقدس الهي است؛ ﴿والله أنبتكم من الأرض نباتاً﴾(9)؛ يعني خدا شما را از زمين رويانيد و آن باغبان بهتر مي‏داند كه كدام گل را بهتر از ديگري و زودتر و بيشتر بايد پذيرايي كند.
اصل كلّي را قرآن بيان مي‏كند كه در جهانِ امكان، باغبان خداست و اين نهالهاي مرد و زن را خدا آفريد و او مي‏داند كه بعضي از نهالها را بايد زودتر زير پوشش و نظر دين قرار داد تا مبادا آلوده و پژمرده شوند و اين نشانه عظمت اوست. زماني زن عظمت خود را مي‏يابد كه بداند خدا او را شش سال زودتر از مرد مي‏پذيرد و برايش حساب ديگري باز مي‏كند.

پاورقی ها :
1ـ سوره اسراء، آيه 78. نماز را از زوال آفتاب تا نهايت تاريكي شب برپا دار و نماز صبح را؛ زيرا نماز صبح مقرون با گواه (فرشتگان) است.
2ـ سوره اسراء، آيه 79.
3 ـ سوره انبياء، آيه 72.
4 ـ مرحوم سيد ابن‏طاووس‏رضوان الله عليه وقتي از پانزده سالگي وارد شانزدهمين سال زندگي شد، جشن گرفت؛ چون انسان تا قبل از بلوغ، مورد خطاب تكليفي خدا نيست و هنگام بلوغ لياقت مي‏يابد كه مخاطب خداي سبحان شود، (كشف المحجة لثمرة المهجه، ص31، باب 48(، اما آيا اين جشن در اسلام مشروعيت دارد و جزو سنن هست يا نه؟ مسئله‏اي جداگانه است. كسي به قصد ورودِ سنّت، اقدام به برگزاري اين مراسم نمي‏كند؛ بلكه اين جشن را به شكرانه يك نعمت برگزار مي‏نمايد و شايد مرحوم سيد ابن طاووس زيرپوشش اطلاقات اولي كه «هر نعمتي به شما رسيده است، حق‏شناس و شاكر باشيد»، چنين عملي را انجام داده است.
5ـ نهج‏البلاغه، نامه 31.
6 ـ بحارالأنوار، ج103، ص224.
7ـ من لايحضره الفقيه، ج1، ص374، ح1089.
8 ـ آري، مي‏توانيم انگشتانش را منظم كنيم (سوره قيامت، آيه 41).
9ـ سوره نوح، آيه 17.»

منبع : کتاب زن در آینه ی جلال و جمال/آیت الله جوادی آملی/صص 335-340

***************************************
دانلود اصل کتاب آیت الله جوادی آملی(حفظه الله)؛

در ضمن دوستان مشتاق می توانند از لینک زیر که از کتابخانه ی سایت است، اصل کتاب «زن در آینه ی جلال و جمال» آیت الله جوادی آملی را دانلود نموده و مطالعه کنند. بنده هم مطالعه ی این کتاب را به دوستان مشتاق به این بحث ها و به خصوص بانوان توصیه می کنم.
البته در پیوست این نامه هم کتاب قرار گرفته، ولی بهتر است از لینک زیر دانلود بفرمائید.

http://www.askdin.com/downloads.php?do=file&id=719

پیوسته متعالی

۱۳۹۰/۰۶/۲۹ - ۱۶:۵۸


تصویر طارق
ارسال پیام
طارق

با او
سلام و ادب؛

و در آخر مطلب خوبی که یکی از دوستان ما در سایت دیگر آورده بود را نقل می کنم، آیدی محترم filis نقل نمودند که؛

« اگرچه این بحثها صورت گرفته اما نکاتی را دوباره البته با شیوه متفاوت برایتان از وبلاگ ارغنون نقل میکنم:


[FONT=B Nazanin]استاد مهدی مهریزی می نویسند : « برای این حدیث سند متصلی وجود ندارد و منبع قابل استنادی هم برای آن نیامده است» ( برگة [FONT=B Nazanin]۹۲) [FONT=B Nazanin]این روایت را پیامبر اسلام نیز نسبت داده اند اما در هیچیک از بن مایه های معتبر شیعی نیامده است. در «الدیباج» سیوطی آمده است که پیامبر روزی فرمودند :
[FONT=B Nazanin]«یا معشر النساء تصدقن و اکثرن من الاستغار» . فانی رأیتکن اکثر اهل النار . قالت امرأه منهن . ما لنا اکثر اهل النار ؟ قال : تکثر اللعن و تکفرن العشیر . ما رأیت من ناقصات عقل و دین اغلب لذی لب منکن ، قال : ما ناقصات العقل و الدین ؟ قال : شهاده امرأتین بشهاده رجل و تمکثت الایام لاتصلی» (سیوطی ، النووی ، بن حبان)
[FONT=B Nazanin]این احادیث نیز سندیت ندارند و نمی توان به آنها استناد کرد (همان)
[FONT=B Nazanin]([FONT=Times New Roman]b[FONT=B Nazanin]) شاوروهنّ و خالفوهنّ ،
[FONT=B Nazanin]سخنانی به پیشوایان دینی نسبت داده شده که زنان را سست رأی معرفی کرده و مردان را به پرهیز از مشورت با آنان دعوت کرده است ؛ بطور مثال بررسی صحت و سقم حدیث فوق که به پیامبر اکرم (ص) نسبت داده شده ، نشان می دهد که این دست احادیث ، قدرکم در بن مایه های شیعی از سند معتبری برخوردار نیستند.(مهریزی : برگة 113[FONT=B Nazanin])
[FONT=B Nazanin]مناوی در «فیض الغدیر شرح جامع صغیر» (جلد4 ، برگة 347) می نویسد[FONT=Calibri] :


[FONT=B Nazanin]«آنچه بر زبانها به عنوان حدیث پیامبر جاری است که شاوروهنّ و خالفوهنّ اصالتی ندارد ، بلکه از عمرخطاب نقل شده که گفت : خالفوالنساء فأن فی خلافهن برکه»



[FONT=B Nazanin]عجلونی نیز در «کشف الخلفاء» (جلد2 برگة 3) اسناد آنرا ضعیف می داند ، پیامبر رحمت در ماجرای صلح حدیبیه با ام سلمه مشورت می کنند و این به خاطر وفور عقل ام سلمه و نشانه اهمیت مشورت با زنان فاضل است.این عمر است که گفته با زنان مخالفت کنید که در مخالفت ایشان برکت است ! (عجلونی ، برگة 1408)


[FONT=B Nazanin]جهت مطالعة بیشتر[FONT=Calibri] :

[FONT=B Nazanin]ریشه های زن ستیزی در در ادبیات کلاسیک فارسی ، دکتر مریم حسینی ، نشر چشمه : 1388 ، برگه های 202 - 227

[FONT=B Nazanin]شخصیت و حقوق زن در اسلام ، استاد مهدی مهریزی ، انتشارات علمی و فرهنگی:1382»
[FONT=B Nazanin]
[FONT=B Nazanin]و البته برای آشنایی دوستان با استاد مهدی مهریزی، باید عرض کنم که ایشان روحانی اگاه و عمیق و روشنفکری هستند که بسیار در مورد حقوق خانم ها بررسی انجام داده اند، یک کتابشان که در نقل بالا هم معرفی شد، کتاب جدیدی هم که از ایشان اخیرا منتشر شد عبارت است از؛
[FONT=B Nazanin]کتاب «نواندیشی دینی و مساله ی زن» از حجة الاسلام و المسلمین مهدی مهریزی-نشر صحیفه ی خرد


IMAGE(http://askdin.com/sites/default/files/gallery/images//683/1_11.jpg)

پیوسته متعالی
یاحق


۱۳۹۰/۰۶/۲۹ - ۱۷:۱۱


تصویر fargol
ارسال پیام
fargol

با او
سلام و ادب؛

و در آخر مطلب خوبی که یکی از دوستان ما در سایت دیگر آورده بود را نقل می کنم، آیدی محترم filis نقل نمودند که؛

« اگرچه این بحثها صورت گرفته اما نکاتی را دوباره البته با شیوه متفاوت برایتان از وبلاگ ارغنون نقل میکنم:


[FONT=B Nazanin]استاد مهدی مهریزی می نویسند : « برای این حدیث سند متصلی وجود ندارد و منبع قابل استنادی هم برای آن نیامده است» ( برگة [FONT=B Nazanin]۹۲) [FONT=B Nazanin]این روایت را پیامبر اسلام نیز نسبت داده اند اما در هیچیک از بن مایه های معتبر شیعی نیامده است. در «الدیباج» سیوطی آمده است که پیامبر روزی فرمودند :
[FONT=B Nazanin]«یا معشر النساء تصدقن و اکثرن من الاستغار» . فانی رأیتکن اکثر اهل النار . قالت امرأه منهن . ما لنا اکثر اهل النار ؟ قال : تکثر اللعن و تکفرن العشیر . ما رأیت من ناقصات عقل و دین اغلب لذی لب منکن ، قال : ما ناقصات العقل و الدین ؟ قال : شهاده امرأتین بشهاده رجل و تمکثت الایام لاتصلی» (سیوطی ، النووی ، بن حبان)
[FONT=B Nazanin]این احادیث نیز سندیت ندارند و نمی توان به آنها استناد کرد (همان)
[FONT=B Nazanin]([FONT=Times New Roman]b[FONT=B Nazanin]) شاوروهنّ و خالفوهنّ ،
[FONT=B Nazanin]سخنانی به پیشوایان دینی نسبت داده شده که زنان را سست رأی معرفی کرده و مردان را به پرهیز از مشورت با آنان دعوت کرده است ؛ بطور مثال بررسی صحت و سقم حدیث فوق که به پیامبر اکرم (ص) نسبت داده شده ، نشان می دهد که این دست احادیث ، قدرکم در بن مایه های شیعی از سند معتبری برخوردار نیستند.(مهریزی : برگة 113[FONT=B Nazanin])
[FONT=B Nazanin]مناوی در «فیض الغدیر شرح جامع صغیر» (جلد4 ، برگة 347) می نویسد[FONT=Calibri] :


[FONT=B Nazanin]«آنچه بر زبانها به عنوان حدیث پیامبر جاری است که شاوروهنّ و خالفوهنّ اصالتی ندارد ، بلکه از عمرخطاب نقل شده که گفت : خالفوالنساء فأن فی خلافهن برکه»



[FONT=B Nazanin]عجلونی نیز در «کشف الخلفاء» (جلد2 برگة 3) اسناد آنرا ضعیف می داند ، پیامبر رحمت در ماجرای صلح حدیبیه با ام سلمه مشورت می کنند و این به خاطر وفور عقل ام سلمه و نشانه اهمیت مشورت با زنان فاضل است.این عمر است که گفته با زنان مخالفت کنید که در مخالفت ایشان برکت است ! (عجلونی ، برگة 1408)


[FONT=B Nazanin]جهت مطالعة بیشتر[FONT=Calibri] :

[FONT=B Nazanin]ریشه های زن ستیزی در در ادبیات کلاسیک فارسی ، دکتر مریم حسینی ، نشر چشمه : 1388 ، برگه های 202 - 227

[FONT=B Nazanin]شخصیت و حقوق زن در اسلام ، استاد مهدی مهریزی ، انتشارات علمی و فرهنگی:1382»

[FONT=B Nazanin]و البته برای آشنایی دوستان با استاد مهدی مهریزی، باید عرض کنم که ایشان روحانی اگاه و عمیق و روشنفکری هستند که بسیار در مورد حقوق خانم ها بررسی انجام داده اند، یک کتابشان که در نقل بالا هم معرفی شد، کتاب جدیدی هم که از ایشان اخیرا منتشر شد عبارت است از؛
[FONT=B Nazanin]کتاب «نواندیشی دینی و مساله ی زن» از حجة الاسلام و المسلمین مهدی مهریزی-نشر صحیفه ی خرد


IMAGE(http://askdin.com/sites/default/files/gallery/images//683/1_11.jpg)

پیوسته متعالی
یاحق




با سلام و تشكر يادمه دفعه پيش هم شما فرموديد سندش معتبر نيست ولي خواستم به يقين برسم شما واقعا اطمينان داريد؟اخه هنوز خيلي ها با اينكه معتبر نيست مخالفند البته با كمال قدرداني و تشكر از شما دوست عزيز:Gol:
۱۳۹۰/۰۶/۳۱ - ۱۰:۱۸


تصویر fargol
ارسال پیام
fargol

با او
عرض سلام و ادب؛

بنظرم رسید که بد نیست عین متن آیت الله جوادی آملی(حفظه الله) را هم در ردّ شبهه ی نقص ایمان به خاطر ایام خاص ماهانه برای خانم ها را نقل کنم؛
-------------------------------------------

«الف. شبهه نقص ايمان
برخي به استناد اين خطبه و روايات مشابه به نقصان ايمان در زن حكم نموده، مستند اين استنباط را محروميت زن از نماز و روزه و... در برخي از ايام سال مي‏دانند، ليكن تحقيقي اساسي روشن مي‏نمايد كه زن اگر موفق‏تر از مرد نباشد، دست‏كم همتاي مرد است. تبيين اين موضوع، مقدمه‏اي كوتاه مي‏طلبد كه از نظر مي‏گذرد.
دستورات ديني براي «سالكان اِلي الله» سندي خوب و راهنمايي ضروري است. كسي كه اهل راه يا در راه نيست يا توان رفتن ندارد، دين براي او برنامه‏اي ارائه‏نمي‏دهد، ولي براي اهل راه و كساني كه توان پيمودن صراط مستقيم را دارند، برنامه و مقررات وضع مي‏كند. همچنين آمادگي هر كس براي پيمودن اين راه، زودتر و بيشتر باشد، برنامه‏هاي ديني هم براي او مناسب‏تر و بيشتر است.
گواه اين سخن آن است كه انبيا تكاليفي دارند كه ديگران از آن محروم‏اند؛ مثلاً خاتم انبياعليه الصلاة وعليه‏السلام تكاليف خاصي در زمينه عبادات نظير نماز شب دارد كه ديگران در آن فيض شركت ندارند. گرچه اصل نماز شب براي همگان روا و فضيلت است، اما التزام به آن مخصوص رسول خداصلي الله عليه و آله و سلم است. قرآن به نمازهاي پنج‏گانه امر كرده، مي‏فرمايد: ﴿أقم الصلاة لدلوك الشمس إلي غسق الليل وقران الفجر إنّ قران الفجر كان مشهوداً﴾،(1) اما پس از اين دستور همگاني، به خصوص رسول خداصلي الله عليه و آله و سلم مي‏فرمايد: پاسي از شب را زنده بدار تا براي تو نافله‏اي باشد؛ اميد كه پروردگارت تو را به مقامي ستوده بار دهد؛ ﴿ومن اللّيل فتهجّد به نافلةً لك عسيأن يبعثك ربّك مقاماً محموداً﴾(2)؛ يعني اين يك دستور خاص و نافله‏اي است كه فقط براي توست.
نمازهاي پنج‏گانه فريضه و واجبي عمومي است، ولي نماز شب فريضه‏اي اختصاصي و زايد است و نبايد از قرينه «نافله» استفاده كرد كه نماز شب براي آن حضرت مستحب بوده است؛ زيرا كلمه ﴿نافلةً﴾ صفت است براي موصوف محذوف؛ يعني «ومن اللّيل فتهجّد به فريضةً نافلةً لك»؛ نظير اينكه حضرت ابراهيم(عليه‌السلام) از خدا فرزند خواست و خدا فرمود كه به او نوه هم داديم؛ ﴿ووهبنا له إسحاق ويعقوب نافلةً وكُلّاً جعلنا صالحين﴾(3) كه در اين آيه، «نافله» از نظر ادبي، صفت براي هبه يعقوب است كه نوه است؛ نه صفتِ اسحاق. غرض آنكه نماز شب براي رسول خداصلي الله عليه و آله و سلم واجب بود و علت وجوب هم آن بود كه حضرتش جهت پذيرش اين تكليف آماده‏تر از ديگران مي‏نمود و هر روحي كه آماده‏تر و لايق‏تر باشد، تكاليف و دستورات بيشتري دارد.
براساس آن مقدمه و اين نمونه، مي‏توان گفت كه توفيق زن در تعالي روحي و معنوي، بيش از مرد است يا دست‏كم زن مانند مرد است؛ زيرا طبق فتواي مشهور تقريباً شش سال قبل از مكلف شدن مرد، ذات اقدس الهي زن را به حضور مي‏پذيرد. زن از بدو دهمين سال زندگي، خدا او را به حضور مي‏پذيرد و با او سخن مي‏گويد و روزه را بر او واجب مي‏كند و مناجاتهاي او را به عنوان دستور مستحب شرعي گوش مي‏دهد؛ در حالي كه هنوز مرد، نوجواني بازيگر است.
شش سال زمينه‏سازي براي زن و از دوران نوجواني او را به حضور پذيرفتن و الزام او به نماز كه عمود دين است و به روزه كه سپر دين است و به حج كه «وفد إلي الله» است و مهمانان در آن سفر به ضيافتگاه خداوند مي‏روند، اينها همه نشانه آن است كه زن براي دريافت فضائل، شايسته‏تر از مرد است و تبيين صحيح اين منطق و اجراي آن، روشن مي‏سازد كه زن بالاتر از مرد يا دست‏كم همتاي اوست.
وانگهي، درست است كه زن در دوران عادت از برخي عبادات محروم است، اما همه آنها جبران‏پذير است؛ زيرا قضاي روزه‏ها را به جا مي‏آورد و براي جبران نماز، اگر با وضو در مصلّاي خود و رو به قبله بنشيند و به اندازه زمان نماز، ذكر بگويد، از ثواب نماز بهره مي‏برد؛ مانند مسافري كه پس از خواندن دو ركعت نماز واجب، با سي بار تكرار تسبيحات اربعه، جبران آن دو ركعت ساقط شده را مي‏نمايد؛ پس اين‏گونه از فضائل جبران‏پذير است.
به هر روي، مرد در بدو شانزدهمين سال زندگي، شايسته دريافت خطاب الهي مي‏شود و قبل از آن چنين لياقتي ندارد؛ زيرا بلوغ، زمينه تشرف به مقام عبوديت است(4)، ولي زن شش سال قبل از مرد به اين شرافت مي‏رسد و در نتيجه، قبل از اينكه مرد به راه بيفتد و در صراط مستقيم گام بردارد، زن بخش فراواني از اين راه را پيموده است.
بنابراين، هم محروميتهاي زن در دوران عادت، جبران‏پذير است و هم زن شش سال قبل از مرد از مزايايي برخوردار است كه مرد از آنها محروم است. نيز زنان غيرسادات، پس از سن پنجاه سالگي ديگر ايام محروميت ندارند و در اين مدت محروميت نيز اولاً ايام عادت محدود است. ثانياً زنان باردار كه توفيق حمل امانت را دارند، مشمول اين محروميت نمي‏شوند؛ چون غالباً عادت در دوران حمل نيست.
عنايت ويژه به زن
از آنچه گفته شد سِرّ بيان حضرت اميرمؤمنان‏سلام الله عليه در نهج‏البلاغه روشن مي‏شود. ايشان در وصف زن خطاب به امام مجتبي(عليه‌السلام) مي‏فرمايد: «فاِنّ المرأة ريحانة وليست بقهرمانة»(5)؛ يعني زن ريحانه است؛ نه قهرمان. ريحان بودن زن ايجاب مي‏كند كه به رعايت و تربيت او بيشتر و پيش‏تر از مرد همت گماشت؛ وگرنه پژمرده مي‏شود.
از حضرت صادق‏سلام الله عليه نيز چنين نقل شده است: «من اتّخذ امرأة فليكرمها فإنّما امرأة أحدكم لعبة فمن اتّخذها فلايضيّعها»(6). مراد از «لعبه» در اين روايت، اسباب‏بازي و سرگرميهاي بي‏هدف نيست؛ زيرا كرامت در فرهنگ قرآن، امري ارزشي و در مدار تقواست و اسباب‏بازي و لهو درخور ارزش و كرامت نيست و در نتيجه، منظور از لعبه اسباب‏بازي نيست؛ بلكه همانند روايت قبل به معناي آن است كه زن چون برگ ريحان، ظريف و حساس است؛ مبادا اين گلبرگ ظريف را ضايع كنيد.
اسلام به اولياي مدرسه و منزل دستور مي‏دهد كه به دخترها بيش از پسرها رسيدگي كنيد؛ چون تكليف دختر، شش سال قبل از پسر آغاز مي‏شود. روي اين تحليل، زن زودتر از مرد آمادگي نماز و راز و نياز پيدا مي‏كند و اگر احياناً وجود احساسات و عواطف شديد، زمينه‏هاي انحراف را پيش‏روي زن قرار دهد، تكاليف عبادي آن راهها را تعديل مي‏كند تا مبادا به انحراف برود. زن در نگاه دين حسابي خاص دارد. مرحوم ابن بابويه قمي‏رضوان الله تعالي عليه در كتاب قيّم من‏لايحضره‏الفقيه، بابي در ابواب نماز به نام «أدب المرأة في‏الصلاة» گشوده كه آداب نماز زن را، مانند چگونگي ايستادن، ركوع، تشهد و برخاستن عفيفانه، براي او بيان مي‏كند. در پايانِ اين باب، از امام ششم‏صلوات الله عليه نقل مي‏كند: زن با انگشتهاي خود تسبيح بگويد؛ زيرا از انگشتان بازخواست مي‏شود؛ «...فإذا سبّحت المرأة عقدت علي الأنامل لأنّهنّ مسؤولات يوم القيامة»(7).
بهترين وسيله تسبيح و شمارش آن براي زن و مرد، همان تربت حسيني‏صلوات الله وسلامه عليه است و نيز تسبيح مرد با سرانگشتش مقبول است، ولي دستوري به آن براي مرد وارد نشده است و اين عنايتي از سوي خدا به زن است كه با انگشت خود عدد تسبيح را بشمارد تا انگشت او نيز عبادت كند و متوجه باشد كه با اين انگشتان نبايد گناه كند؛ چون خداوند بدن را با همه خصوصيات در قيامت محشور مي‏كند: ﴿بلي قادرين علي أن نسوّي بنانه﴾(8)؛ نه تنها دست و انگشتان بلكه خطوط سرانگشتان را نيز قيامت برمي‏گرداند تا شهادت بدهند.
اگر تسبيح گفتن با انگشتان براي نمونه و تمثيل باشد، نه تخصيص و تعيين زيرا تعليل در روايت عموميت دارد مي‏توان ادّعا نمود كه ذات اقدس الهي براساس اين روايت، اصرار دارد كه زن با همه اعضاي بدنش بنده حق باشد و ازاين‏رو، او را شش سال قبل از مرد، مورد عنايت خود قرار داده است؛ درست مانند بارگاهي كه بدون اذنِ ورود نمي‏توان وارد آن شد، ولي صاحب آن زن را شش سال زودتر از مرد راه بدهد. پيداست كه او به زن بيش از مرد عنايت داشته است.
غرض آنكه اگر از اين شواهد، عظمت زن و برتري او را از مرد احساس و استنباط نكنيم، دست‏كم به عنايت خاص دين به زن آگاه مي‏شويم، منتها زن نيز بايد جايگاه خود را درك كند و اينكه اگر دين صريحاً به مرد مي‏گويد كه آزادانه شش‏سال بازي كن، ولي زن را به حضور مي‏پذيرد، نه يعني چون زن ناقص است بلكه براي آن است كه زن ريحانه است و اين گل فقط بايد به دست باغبان باشد و باغبانِ آن فقط قرآن و عترت و ذات اقدس الهي است؛ ﴿والله أنبتكم من الأرض نباتاً﴾(9)؛ يعني خدا شما را از زمين رويانيد و آن باغبان بهتر مي‏داند كه كدام گل را بهتر از ديگري و زودتر و بيشتر بايد پذيرايي كند.
اصل كلّي را قرآن بيان مي‏كند كه در جهانِ امكان، باغبان خداست و اين نهالهاي مرد و زن را خدا آفريد و او مي‏داند كه بعضي از نهالها را بايد زودتر زير پوشش و نظر دين قرار داد تا مبادا آلوده و پژمرده شوند و اين نشانه عظمت اوست. زماني زن عظمت خود را مي‏يابد كه بداند خدا او را شش سال زودتر از مرد مي‏پذيرد و برايش حساب ديگري باز مي‏كند.

پاورقی ها :
1ـ سوره اسراء، آيه 78. نماز را از زوال آفتاب تا نهايت تاريكي شب برپا دار و نماز صبح را؛ زيرا نماز صبح مقرون با گواه (فرشتگان) است.
2ـ سوره اسراء، آيه 79.
3 ـ سوره انبياء، آيه 72.
4 ـ مرحوم سيد ابن‏طاووس‏رضوان الله عليه وقتي از پانزده سالگي وارد شانزدهمين سال زندگي شد، جشن گرفت؛ چون انسان تا قبل از بلوغ، مورد خطاب تكليفي خدا نيست و هنگام بلوغ لياقت مي‏يابد كه مخاطب خداي سبحان شود، (كشف المحجة لثمرة المهجه، ص31، باب 48(، اما آيا اين جشن در اسلام مشروعيت دارد و جزو سنن هست يا نه؟ مسئله‏اي جداگانه است. كسي به قصد ورودِ سنّت، اقدام به برگزاري اين مراسم نمي‏كند؛ بلكه اين جشن را به شكرانه يك نعمت برگزار مي‏نمايد و شايد مرحوم سيد ابن طاووس زيرپوشش اطلاقات اولي كه «هر نعمتي به شما رسيده است، حق‏شناس و شاكر باشيد»، چنين عملي را انجام داده است.
5ـ نهج‏البلاغه، نامه 31.
6 ـ بحارالأنوار، ج103، ص224.
7ـ من لايحضره الفقيه، ج1، ص374، ح1089.
8 ـ آري، مي‏توانيم انگشتانش را منظم كنيم (سوره قيامت، آيه 41).
9ـ سوره نوح، آيه 17.»

منبع : کتاب زن در آینه ی جلال و جمال/آیت الله جوادی آملی/صص 335-340

***************************************
دانلود اصل کتاب آیت الله جوادی آملی(حفظه الله)؛

در ضمن دوستان مشتاق می توانند از لینک زیر که از کتابخانه ی سایت است، اصل کتاب «زن در آینه ی جلال و جمال» آیت الله جوادی آملی را دانلود نموده و مطالعه کنند. بنده هم مطالعه ی این کتاب را به دوستان مشتاق به این بحث ها و به خصوص بانوان توصیه می کنم.
البته در پیوست این نامه هم کتاب قرار گرفته، ولی بهتر است از لینک زیر دانلود بفرمائید.

http://www.askdin.com/downloads.php?do=file&id=719

پیوسته متعالی



سلام چه مطالب قشنگي بود واقعا تشكر انشاا... خدا بهترينها را در دنيا و اخرت بهتون عطا كند
۱۳۹۰/۰۶/۳۱ - ۱۰:۳۲


تصویر رستگاران
ارسال پیام
رستگاران

سلام

حواستون باشه

یکوقت حکم خدا را با هوا و هوس و احساسات قاطی نکنید

و درست فکر کنید

۱۳۹۰/۰۶/۳۱ - ۱۱:۴۹


تصویر خیر البریه
ارسال پیام
خیر البریه


با سلام

قبلا بحث مفصل و تقریبا جامعی در این مورد صورت گرفته لطفا بدقت بخوانید و تحقیق کنید وزود قضاوت نکنید :

https://sites.google.com/site/hojjah/zan.zip

۱۳۹۰/۰۷/۰۱ - ۰۸:۲۷


تصویر عمار
ارسال پیام
عمار

با سلام
در این زمینه به این تاپیکها رجوع بفرمایید کامل و مستدل جواب داده شده است:
http://www.askdin.com/showthread.php?t=6478&page=2
http://www.askdin.com/showthread.php?t=9586
http://www.askdin.com/showthread.php?t=1003

۱۳۹۰/۰۷/۰۱ - ۱۳:۲۸


تصویر طارق
ارسال پیام
طارق

با او

عرض سلام و ادب؛

اولا در مورد سوال آیدی محترم fargol ؛

فرمودید؛

سلام و تشكر يادمه دفعه پيش هم شما فرموديد سندش معتبر نيست ولي خواستم به يقين برسم شما واقعا اطمينان داريد؟اخه هنوز خيلي ها با اينكه معتبر نيست مخالفند البته با كمال قدرداني و تشكر از شما دوست عزيز

پاسخ؛

اولا خواهش می کنم، انجام وظیفه بوده.ببینید دوست عزیز، اینگونه مطالب مربوط به هست و نیست های دینی را باید انسان خود مطالعه و تحقیق کند و قابل تقلید نیست. اینکه سوال فرمودید: من اطمینان دارم، قطعا اینکه بنده مطالب دقیق و مستندی را با بیان ادلّه در بالا و لینک هایی که دادم انجام دادم، نشان میده که اطمینان دارم.

ولی اطمینان من شما را به اطمینان نمی رساند، و شما باید خودتون مطالعه و تحقیق و بررسی عقلانی کنید و به نتیجه و یقین برسید ان شا الله.
اگر ضمن مطالعه و بررسی، سوال و کمکی لازم بود، بنده در خدمتم.

**********************************

اما دوستان دیگری که مطالبی گفته بودند و مثلا گفته بودند:

یکوقت حکم خدا را با هوا و هوس و احساسات قاطی نکنید

پاسخ؛

دوست عزیز به حکم عقل و امر خدا، ما باید تابع حق باشیم.. در بحث های علمی هم، حق را دلیل قاطع روشن می کند. لذا ما قائل به «نحن أبناء الدلیل» هستیم و بنده مفصل در لینک های مذکور هم بلحاظ محتوا این حدیث منتسب را بررسی کرده و مخالفتش با کلام شیعی را نشان داده ام و هم سندش را بررسی نموده ام که مشهود است.
پس طبق دلیل از حق باید دفاع نمود.

پیوسته متعالی
یاحق

۱۳۹۰/۰۷/۰۱ - ۲۲:۱۹


تصویر fargol
ارسال پیام
fargol


با سلام

قبلا بحث مفصل و تقریبا جامعی در این مورد صورت گرفته لطفا بدقت بخوانید و تحقیق کنید وزود قضاوت نکنید :

https://sites.google.com/site/hojjah/zan.zip


سلام و با تشكر اميدوارم خدا مؤمني را در شرايط سخت امتحان نكنه ولي دوست داشتم بدانم اون موقع شما چه جوري قضاوت ميكنيد......عقايد شما كه مشخصه نيازي نيست توضيح بديد با روان ادم بازي كنيد
۱۳۹۰/۰۷/۰۱ - ۲۲:۲۱


تصویر fargol
ارسال پیام
fargol

سلام

حواستون باشه

یکوقت حکم خدا را با هوا و هوس و احساسات قاطی نکنید

و درست فکر کنید


آواره ز خانمان چنانم كز كوه به خانه ره ندانم
نه بر در دير خود پناهي نه بر سر كوي دوست راهي
اي همنفسان مجلس وروح بدرود شويد جمله بدرود
اي بيخبران ز درد و اهم خيزيد و رهاكنيد راهم
من گمشده ام مرا مجوييد با گمشدگان سخن مگوييد
تا كي ستم و جفا كنيدم با محنت خود رها كنيدم
۱۳۹۰/۰۷/۰۱ - ۲۳:۰۶


تصویر رستگاران
ارسال پیام
رستگاران

سلام

چرا ستم؟

مگه حکم خدا به ادم ستم می کنه؟

نه دوست من اگر خدا حکمی بده حتما خیری در ان هست که ما نمی دانیم

بهتره بجای ناراحت شدن خود را تسلیم امر خدا کنیم

و اگر این حکم حکم خدا باشد ما از ان اطاعت کنیم

۱۳۹۰/۰۷/۰۲ - ۱۰:۴۸


تصویر طارق
ارسال پیام
طارق

با او

سلام و ادب؛

چنان که گفته شد، طبق ادلّه ی مفصّلی که در پست های قبلی اشاره شد، چنین مطلبی و حُکمی نه از سوی خداوند و نه دین و نه امام علی و دیگر ائمه در مورد خانم ها و عقل آنها مطرح نیست، اینگونه مطالب اندک ضعیف السند هم، عمدتا نفوذ تفکرات مردسالارانه ی عرب است که منتسب به معصومین داخل روایات شده است.

برای ادلّه و بررسی های این مساله، پست های قبلی را مطالعه بفرمائید.

یاحق

۱۳۹۰/۰۷/۰۹ - ۲۳:۵۰
موضوع قفل شده است