مناظره ی امام جعفر صادق با یک رافضی

با سلام

اولا :این قبیل شبهات قبلا جواب داده شده واگر مشکل جدیدی هست همین جا عنوان کنند تا جواب بدهیم .

ثانیا : دست بدامن مصاهره و خویشاوندی شدن مشکلی را حل نمیکند زیرا پسر نوح و همسر لوط و نوح و همسر فرعون و.... در هنگامه قیامت از هم گریزانند مگر قلب سلیم .

ثالثا : چگونه میخواهند سند همین مناظره کذایی را تصحیح کنند در حالیکه مجاهیل و ضعفا در سلسله روات آنند :

شيخ فقيه ابوالقاسم عبدالرحمن بن محمد بن سعيد انصارى بخارى در حاليكه من در سال 435هـ در مكه مكرمه – كه خداوند حفاظتش كند- بر او مى خواندم برايم حديث ﮔفت:
[=B Lotus] فرمود: ابومحمد عبدالله بن مسافر به من خبرداده، فرمود: ابوبكر بن خلف بن عمر بن خلف الهمدانى به من خبر داده فرمود: ابوالحسن احمد بن محمد بن بازمه به من حديث ﮔفت، فرمود: ابو الحسن بن على الطنافسي به من حديث ﮔفت: فرمود: خلف بن محمد القطوانى به من حديث ﮔفت، فرمود: على ابن صالح به من حديث ﮔفت، فرمود: مردى از رافضه نزد جعفر بن محمد صادق عليه السلام آمد و گفت: ...
[=B Lotus]
[=B Lotus]رابعا : به آدرس زیر مراجعه کنید و جواب گویید و اگر مشکلی بود ما در خدمتیم .
[=B Lotus]
[=B Lotus]http://javdan.blogfa.com/8712.aspx

ابوالعباس احمدبن ابراهیم حسنی(م 353) در کتاب المصابیح که یکی از معتبرترین کتب تاریخ زیدی به شمار می‌رود داستان رافضیان به نقل از قاسم بن ابراهیم روایت شده هنگامی که زید بن علی(ع) در کوفه دست به قیام زید گروه زیادی از شیعیان و غیر شیعیان با او بیعت نمودند و اما گروهی دست از بیعت با وی دست کشیده و به زید بن علی گفتند: تو امام نیستی و برادرزاده‌ای جعفر امام است زید خواست آنان را قانع نماید تا با وی بیعت کنند به کمک و حمایت او بپردازند.
[=&quot]امّا آنان از بیعت و حمایت زیدبن علی علیه السلام خودداری نموده و به بهانه تراشی پرداختند در این هنگام زید خطاب به آنان گفت: الله اکبر، انتم والله الروافض التی ذکر جدی رسول الله صلی الله علیه وآله (به خدا شما«افضل» می‌[=&quot]باشید همان کسانی که جدم رسول خدا از آنان یاد نمود.......).
ـ ابوالعباس حسنی در ادامه‌ي همین بحث از دیگر دلائل تنها ماندن زید را، محبوس شدن تعداد زیادی از یاران وی در مسجد کوفه ذکر می‌کند و می‌نویسد: هنگامی که زید و یارانش در آن شب سرد قیام خود را آغاز نمود متوجّه شد که بسیاری از یارانش در اطراف وی حضور ندارند و فقط 218 نفر برای یاری او به پا خاسته‌اند در این هنگام زید گفت: سبحان الله! این من بایعنا(پس بقیّه بیعت کنندگان کجایند) قیل: افهّم محتسبون فی المسجد الاعظم(گفتند: بقیه یاران در مسجد محبوس شده‌اند)[=Calibri][=&quot][1]
همانطور که ملاحظه می‌شود ایشان تنها دلیل«روافض» نامیده شدن گروهی از یاران زید را بیعت شکنی و روی گردانی از وی ذکر می‌کند و در روایت بعدی هم محبوس شدن تعداد زیادی از یاران وی را به عنوان دلیل تنها ماندن زید ذکر می‌کند و در داستان روافض و تنها ماندن زید بن علی به موضوع شیخین هیچ اشاره‌ای نشده است با توجه به اینکه ایشان نیز از علمای بزرگ زیدیه اس تطبیعی است که ذکری از آن داستان می نمود

[1].حسنی، ابوالعباس، همان، ص 392 ـ 391.

ادامه دارد

یحیی بن حسین امام هادی الی الحق م 298 از برجسته‌[=Times New Roman]ترین امامان زیدیه داستان رافضه را در کتاب«فیه معرفه الله» اینگونه آورده است:
[=Times New Roman]«گروهی بین زید بن علی و امام جعفر صادق(ع) تفرقه انداختند که در ابتدا با زید بیعت نمودند اما پس از آنکه از تهدیدات حاکم کوفه با خبر شدند بر جان خود ترسیدند و او را ترک گفتند. سپس در این اندیشه بودند که برای شکستن بیعت خود و رفض زید حجّت و دلیلی بیاورند تا از سرزنش دیگران در امان باشند به همین خاطر به«وصیّت» متوسّل شدند و گفتند: این کار ما بخاطر وصیتی بود که از جانب علی بن الحسین(ع) برای فرزندش امام محمد باقر و از ایشان برای جعفر بن محمد رسیده است.
[=Times New Roman]پس با این دسیسه به گمراهی افتادند و اینچنین آنها زید را رفض و ترک نمودندو به خاطر همین زید آنها را روافض نامیدو این خبر کسانی بود که زید را ترک کرده و از بیعتش خارج گردیدند».[1]
همانطور که ملاحظه می‌شود امام هادی الی الحق ضمن بیان داستان«رافضه» علّت نامیده شدن گروهی از یاران زید بن علی توسط وی را نقض پیمان آنها بخاطر تهدیدات حاکم کوفه و ترس از جانشان ذکر می‌کند و در این موضوع هیچ اشاره‌ای به مسئله شیخین نشده است.

[=Times New Roman][1][=B Badr]. «و انما فرق بین زید وجعفر قوم کانو بایعوا زید بن علی، فلما یلغهم ان سلطان للکوفه بطلب من بایع زیدا و یعاقبهم فاعوا علی انفسهم فخرجوا من بیعه زید در فضوه مخافه من هذا اللعان ثم لم یدروا بم یتجون علی من لامهم رعاب علیهم فعلهم فقالوا بالوصّبه حینئذ فقالو: کانت الوصیه من علی بن الحسین الی ابنه محمد و من محمد الی جعفر لیموهوا به علی الناس فضلوا.... و کذلک هولاء الذین رفضوا زید بن علی و ترکوه......... و سماهم حینئد زید روافض....... فهذا کان غیر من رفض زید بن علی و فرج من بیعته. (1)
[=B Badr]
[=B Badr]1.امام هادی، یحیی بن حسین، مجموع رسائل امام هادی، تحقیق، عبدالله بن حمزه الاشاذنی منشورات موسسه الامام زید بن علی الثقانیه، صعده، چاپ اول 1421 ص 61 و 62.

ادامه دارد

[=Traditional Arabic]در جای دیگر در معرفی امام صادق علیه السلام می آورد که
[=Traditional Arabic]ايشان از دو جهت فرزند ابوبكر صديق رضي الله عنه افضل ترين ولي خدا و صحابي بزرگوار رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم است لذا امام صادق مي فرمايد: [=Traditional Arabic](ولدني ابوبكر الصديق مرتين)[=Traditional Arabic] ابوبكر صديق از دو طرف جد من است.
[=Traditional Arabic]
[=Traditional Arabic]درباره این حدیث به این تاپیک مراجعه کنید تا معلوم شود چه کسی دروغگو ست
[=Traditional Arabic]http://www.askdin.com/showthread.php?t=7771
[=Traditional Arabic]

با سلام

ادعاها و مسائلی که با توجه به سرفصلها در این کتاب مطرح شده،تکراری است.
بعنوان نمونه احادیثی که اهل سنت به نقل از اهل بیت درباره فضایل خلفا به آن استناد می کنند قبلا توسط ابن حجر هیتمی مکی در کتاب "الصواعق المحرقه" طرح شده است . اما قاضی نور الله شوشتری در کتاب"الصوارم المهرقة في رد الصواعق المحرقة" به تفصیل این ادعاها و نیز ادعاهی دیگر او را پاسخ داده است.

برخی ادعاهای ابن حجر عبارتند از:
[دعاء علي ع لعمر حين دفنه‏]
[أن عليا ع قال خير الناس بعد الرسول أبو بكر و عمر]
[ أن عليا ع و الباقر ع كانا يحبان الشيخين و استدلاله على صحة خلافتهما]

فرمایش کارشناس محترم جناب رسا کاملا درست می باشد ونویسنده با چشم پوشی بر جنایات ابوبکر در صفحه هفت نوشته است

كسي كه نسبش اينگونه باشد كه از يك طرف فرزند پيامبر صلي الله عليه وآله وسلم و از طرف ديگر فرزند ابوبكر صديق رضي الله عنه آنهم حضرت صديق از دو جهت پدر بزرگ ايشان باشد، با آن دينداري وتقوا و قرابتش به پيامبر صلي الله عليه وآله وسلم محال است كه پدر بزرگش را بد ببيند، يا با او كينه داشته باشد يا او را دشنام دهد و لعنت كن.
زيرا قطع نظر از دين و تقوا و كمال علم و دانش و فضليت حتي اخلاق و مروت عربيت و بزرگواري اش به او اجازه چنين جسارتي را نميدهد. ايشان در سال 80 هشتاد قمری در مدينه منوره متولد شد و در سال 148 قمري در سن 68 سالگي در مدينه منوره چشم از جهان فروبست.
دقت بفرماید هم دراین صفحه .هم درصفحه بعد تکرار می کند که امام صادق علیه السلام از اولاد پیامبر صلی الله علیه آله وسلم و ابابکر است ولی باعنادی که دارد هیج اشاره ای به حضرت علی نمی کند شاید یادش نیست که امام صادق از اولاد امام علی علیه السلام نیز هست
بعد می گوید چون جدش ابابکر است وی را لعن نکرده است ، نویسنده گویا از آیه ان اکرمکم عندالله اتقی کم اطلاعی ندارد، با این حساب اگر امام سجاد از نوادگان یزدگردباشد باید مدح یزدگرد و خسرو پرویز را بگوید و حضرت علی اکبر که ار مادر به بنی امیه(1) می رسد باید مدح بنی امیه را بگوید نه جانم
درسیره اهل بیت ان اکرمکم عند الله اتقیکم است نه اجدادکم
(1). أعلام النّساء المؤمنات (محمد حسون و امّ علي مشكور)، ص 126؛ مقاتل الطالبيين (ابوالفرج اصفهاني)، ص 52.

نویسنده دروغ پرداز در جای دیگر می گوید:
تمام اصحاب صحاح سته از ايشان حديث نقل كرده اند، البته امام بخاري در صحيح نه بلكه در كتابهاي ديگرش از ايشان حديث نقل كرده است، براستي كه ايشان امام صادق ثقه و صدوق و امام و فقيه بود، رحمت خدا بر او باد.

چرا بخاری از امام صادق در صحیح که بزرگترین کتاب وی معتبر ترین کتاب اهل سنت است حدیث نقل نکرده وی ودیگر هم کیشانش مثل این نویسنده که به مقام حضرت امام صادق واقف بوده اند
ما دلیلش را می دانیم ولی متهم به شیعه بودن می شویم ، اما بعضی از بزرگان اهل سنت بیان جالبی در این باره دارند

الائمة الأربعة ليس فيهم من اخذ عن جعفر شيئا من قواعد الفقه لكن رووا عنه أحاديث... و قد استراب البخاري في بعض حديثه !!!
ترجمه: از ائمه چهارگانه (منظور چهار امام اهل سنت یعنی : ابوحنیفه ، مالک بن أنس، محمد بن ادریس شافعی و احمد بن حنبل) احدی نبود که از قواعد فقه از جعفر بن محمد چیزی بیاموزد (2)، اما از او (یعنی امام جعفر صادق) احادیث نقل کرده اند. و قطعاً بخاری از نقل کردن احادیث او (یعنی امام جعفر صادق)، خوف و ترس داشت!
راستی چرا ترس داشت، امام صادق علیه السلام که ب هقول خودشان از نسل ابابکر ودوستدار وی بوده!!!!! ترس بخاری از چیست؟؟؟
کتاب منهاج السنة النبوية ، ج 7 ، ص 533 ، أحمد بن عبد الحليم بن تيمية الحراني، الناشر: مؤسسة قرطبة ، الطبعة الأولى ، 1406 .