(¯´▫ قرآن شما را به چه آياتي فرا مي خواند ▫`¯) امتحان کنيد جالبه

وَالَّذِينَ صَبَرُواْ ابْتِغَاء وَجْهِ رَبِّهِمْ وَأَقَامُواْ الصَّلاَةَ وَأَنفَقُواْ مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ سِرًّا وَعَلاَنِيَةً وَيَدْرَؤُونَ بِالْحَسَنَةِ السَّيِّئَةَ أُوْلَئِكَ لَهُمْ عُقْبَى الدَّارِ ﴿۲۲﴾


آنها كه بخاطر ذات (پاك) پروردگارشان شكيبائي مي‏كنند، و نماز را بر پا ميدارند، و از آنچه به آنها روزي داده‏ايم، در پنهان و آشكار، انفاق مي‏كنند، و با حسنات، سيئات را از ميان مي‏برند، پايان نيك سراي ديگر از آن آنهاست.
(۲۲)


الَّذِينَ آمَنُواْ وَتَطْمَئِنُّ قُلُوبُهُم بِذِكْرِ اللّهِ أَلاَ بِذِكْرِ اللّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ
﴿۲۸﴾


آنها كساني هستند كه ايمان آورده‏اند و دلهايشان به ياد خدا مطمئن (و آرام) است، آگاه باشيد با ياد خدا دلها آرامش مييابد! (۲۸)

به نام خدا.

فَكَيْفَ إِذَا تَوَفَّتْهُمْ الْمَلَائِكَةُ يَضْرِبُونَ وُجُوهَهُمْ وَأَدْبَارَهُمْ، ذَلِكَ بِأَنَّهُمُ اتَّبَعُوا مَا أَسْخَطَ اللَّهَ وَكَرِهُوا رِضْوَانَهُ فَأَحْبَطَ أَعْمَالَهُمْ.

حال آنها چگونه خواهد بود هنگامي كه فرشتگان (مرگ) بر صورت و پشت آنها مي‏زنند (و قبض روحشان مي‏كنند). اين بخاطر آن است كه آنها از آنچه خداوند را به خشم مي‏آورد پيروي كردند و آنچه را موجب خشنودي او است كراهت داشتند لذا اعمالشان را حبط و نابود كرد.

سوره مبارکه محمد، آیه 27 و 28.

به نام خدا.

اقْتَرَبَ لِلنَّاسِ حِسَابُهُمْ وَهُمْ فِي غَفْلَةٍ مَّعْرِضُونَ

حساب مردم به آنها نزديك شده اما آنها در غفلتند و رويگردانند!

سوره مبارکه انبیاء، آیه 1.

به نام خدا.

فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ وَاسْتَغْفِرْهُ إِنَّهُ كَانَ تَوَّابا

پروردگارت را تسبيح و حمد كن، و از او آمرزش بخواه كه او بسيار توبه پذير است.

سوره مبارکه نصر، آیه 3.

هنگامي كه به آنها گفته شود بيائيد تا رسول خدا براي شما استغفار كند سرهاي خود را (از روي استهزا و كبر و غرور) تكان مي‏دهند، و آنها را مي‏بيني كه از سخنان تو اعراض كرده و تكبر مي‏ورزند. (۵)

وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ تَعَالَوْا يَسْتَغْفِرْ لَكُمْ رَسُولُ اللَّهِ لَوَّوْا رُؤُوسَهُمْ وَرَأَيْتَهُمْ يَصُدُّونَ وَهُم مُّسْتَكْبِرُونَ ﴿۵﴾

براي آنها تفاوت نمي‏كند خواه استغفار برايشان كني يا نكني، هرگز خداوند آنها را نمي‏بخشد، زيرا خداوند قوم فاسق را هدايت نمي‏كند. (۶)

سَوَاء عَلَيْهِمْ أَسْتَغْفَرْتَ لَهُمْ أَمْ لَمْ تَسْتَغْفِرْ لَهُمْ لَن يَغْفِرَ اللَّهُ لَهُمْ إِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الْفَاسِقِينَ ﴿۶﴾

آنها كساني هستند كه مي‏گويند: به افرادي كه نزد رسول خدا هستند انفاق نكنيد تا پراكنده شوند (غافل از اينكه) خزائن آسمانها و زمين از آن خدا است ولي منافقان نمي‏فهمند. (۷)

هُمُ الَّذِينَ يَقُولُونَ لَا تُنفِقُوا عَلَى مَنْ عِندَ رَسُولِ اللَّهِ حَتَّى يَنفَضُّوا وَلِلَّهِ خَزَائِنُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَلَكِنَّ الْمُنَافِقِينَ لَا يَفْقَهُونَ ﴿۷﴾

آنها مي‏گويند: اگر به مدينه بازگرديم عزيزان ذليلان را بيرون مي‏كنند، در حالي كه عزت مخصوص خدا و رسول او و مؤ منان است، ولي منافقان نمي‏دانند (۸)

يَقُولُونَ لَئِن رَّجَعْنَا إِلَى الْمَدِينَةِ لَيُخْرِجَنَّ الْأَعَزُّ مِنْهَا الْأَذَلَّ وَلِلَّهِ الْعِزَّةُ وَلِرَسُولِهِ وَلِلْمُؤْمِنِينَ وَلَكِنَّ الْمُنَافِقِينَ لَا يَعْلَمُونَ ﴿۸﴾

اي كساني كه ايمان آورده‏ايد اموال و فرزندانتان شما را از ياد خدا غافل نكند، و هر كس چنين كند زيانكار است. (۹)

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تُلْهِكُمْ أَمْوَالُكُمْ وَلَا أَوْلَادُكُمْ عَن ذِكْرِ اللَّهِ وَمَن يَفْعَلْ ذَلِكَ فَأُوْلَئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ ﴿۹﴾

از آنچه به شما روزي داده‏ايم انفاق كنيد، پيش از آنكه مرگ يكي از شما فرا رسد، و بگويد پروردگارا! چرا مرا مدت كمي به تاخير نينداختي، تا صدقه دهم و از صالحان باشم! (۱۰)

وَأَنفِقُوا مِن مَّا رَزَقْنَاكُم مِّن قَبْلِ أَن يَأْتِيَ أَحَدَكُمُ الْمَوْتُ فَيَقُولَ رَبِّ لَوْلَا أَخَّرْتَنِي إِلَى أَجَلٍ قَرِيبٍ فَأَصَّدَّقَ وَأَكُن مِّنَ الصَّالِحِينَ ﴿۱۰﴾

خداوند هرگز مرگ كسي را هنگامي كه اجلش فرا رسد به تاخير نمي‏اندازد، و خداوند به آنچه انجام مي‏دهيد آگاه است. (۱۱)

وَلَن يُؤَخِّرَ اللَّهُ نَفْسًا إِذَا جَاء أَجَلُهَا وَاللَّهُ خَبِيرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ ﴿۱۱﴾

وَمِن شَرِّ النَّفَّاثَاتِ فِي الْعُقَدِ ﴿۴﴾


و از شر آنها كه در گره‏ها مي‏دمند (و هر تصميمي را سست مي‏كنند). (۴)


وَمِن شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ ﴿۵﴾

و از شر هر حسودي هنگامي كه حسد مي‏ورزد. (۵)




:hamdel::hamdel: کليک کنيــــــــــــــــــــــ ـــــــد :hamdel::hamdel:

خدا شما را از نيكي كردن و رعايت عدالت نسبت به كساني كه در امر دين با شما پيكار نكردند و از خانه و ديارتان بيرون نراندند نهي نمي‏كند، چرا كه خداوند عدالت پيشگان را دوست دارد. (۸)
لَا يَنْهَاكُمُ اللَّهُ عَنِ الَّذِينَ لَمْ يُقَاتِلُوكُمْ فِي الدِّينِ وَلَمْ يُخْرِجُوكُم مِّن دِيَارِكُمْ أَن تَبَرُّوهُمْ وَتُقْسِطُوا إِلَيْهِمْ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُقْسِطِينَ ﴿۸﴾

تنها شما را از دوستي كساني نهي مي‏كند كه در امر دين با شما پيكار كردند، و شما را از خانه‏هايتان بيرون راندند، يا به بيرون راندن شما كمك كردند از اينكه با آنها دوستي كنيد، و هر كس آنها را دوست دارد ظالم و ستمگر است. (۹)
إِنَّمَا يَنْهَاكُمُ اللَّهُ عَنِ الَّذِينَ قَاتَلُوكُمْ فِي الدِّينِ وَأَخْرَجُوكُم مِّن دِيَارِكُمْ وَظَاهَرُوا عَلَى إِخْرَاجِكُمْ أَن تَوَلَّوْهُمْ وَمَن يَتَوَلَّهُمْ فَأُوْلَئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ ﴿۹﴾

اي كساني كه ايمان آورده‏ايد هنگامي كه زنان با ايمان به عنوان هجرت نزد شما آيند آنها را آزمايش كنيد - خداوند از ايمان آنها آگاهتر است - هرگاه آنان را مؤ من يافتيد آنها را به سوي كفار بازنگردانيد، نه آنها براي كفار حلالند، و نه كفار براي آنها حلال، و آنچه را همسران آنها (براي ازدواج با اين زنان) پرداخته‏اند به آنها بپردازيد، و گناهي بر شما نيست كه با آنها ازدواج كنيد هرگاه مهرشان را به آنها بدهيد، و هرگز همسران كافره را در همسري خود نگه نداريد (و اگر كسي از زنان شما كافر شد به بلاد كفر فرار كرد) حق داريد مهري را كه پرداخته‏ايد مطالبه كنيد، همانگونه كه آنها حق دارند مهر زنانشان را كه از آنان جدا شده‏اند از شما مطالبه كنند، اين حكم خداوند است كه در ميان شما حكم مي‏كند و خداوند دانا و حكيم است. (۱۰)
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا جَاءكُمُ الْمُؤْمِنَاتُ مُهَاجِرَاتٍ فَامْتَحِنُوهُنَّ اللَّهُ أَعْلَمُ بِإِيمَانِهِنَّ فَإِنْ عَلِمْتُمُوهُنَّ مُؤْمِنَاتٍ فَلَا تَرْجِعُوهُنَّ إِلَى الْكُفَّارِ لَا هُنَّ حِلٌّ لَّهُمْ وَلَا هُمْ يَحِلُّونَ لَهُنَّ وَآتُوهُم مَّا أَنفَقُوا وَلَا جُنَاحَ عَلَيْكُمْ أَن تَنكِحُوهُنَّ إِذَا آتَيْتُمُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ وَلَا تُمْسِكُوا بِعِصَمِ الْكَوَافِرِ وَاسْأَلُوا مَا أَنفَقْتُمْ وَلْيَسْأَلُوا مَا أَنفَقُوا ذَلِكُمْ حُكْمُ اللَّهِ يَحْكُمُ بَيْنَكُمْ وَاللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ ﴿۱۰﴾

و اگر بعضي از همسران شما از دستتان بروند (و به سوي كفار بازگردند) و شما در جنگي به آنان پيروز شديد و غنائمي گرفتيد به كساني كه همسرانشان رفته‏اند همانند مهري را كه پرداخته‏اند بدهيد، و از مخالفت خداوندي كه همه به او ايمان داريد بپرهيزيد. (۱۱)
وَإِن فَاتَكُمْ شَيْءٌ مِّنْ أَزْوَاجِكُمْ إِلَى الْكُفَّارِ فَعَاقَبْتُمْ فَآتُوا الَّذِينَ ذَهَبَتْ أَزْوَاجُهُم مِّثْلَ مَا أَنفَقُوا وَاتَّقُوا اللَّهَ الَّذِي أَنتُم بِهِ مُؤْمِنُونَ ﴿۱۱﴾

اي پيامبر هنگامي كه زنان مؤ من نزد تو آيند و با تو بيعت كنند كه چيزي را شريك قرار خدا ندهند دزدي نكنند، آلوده زنا نشوند، فرزندان خود را نكشند، تهمت و افترائي پيش دست و پاي خود نياورند، و در هيچ كار شايسته‏اي مخالفت فرمان تو نكنند، با آنها بيعت كن، و براي آنها از درگاه خداوند طلب آمرزش نما كه خدا آمرزنده و مهربان است. (۱۲)
يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ إِذَا جَاءكَ الْمُؤْمِنَاتُ يُبَايِعْنَكَ عَلَى أَن لَّا يُشْرِكْنَ بِاللَّهِ شَيْئًا وَلَا يَسْرِقْنَ وَلَا يَزْنِينَ وَلَا يَقْتُلْنَ أَوْلَادَهُنَّ وَلَا يَأْتِينَ بِبُهْتَانٍ يَفْتَرِينَهُ بَيْنَ أَيْدِيهِنَّ وَأَرْجُلِهِنَّ وَلَا يَعْصِينَكَ فِي مَعْرُوفٍ فَبَايِعْهُنَّ وَاسْتَغْفِرْ لَهُنَّ اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ ﴿۱۲﴾
اي كساني كه ايمان آورده‏ايد با قومي كه خداوند آنها را مورد غضب قرار داده دوستي نكنيد، آنها از آخرت ماءيوسند همانگونه كه كفار مدفون در قبرها ماءيوس مي‏باشند. (۱۳)
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَتَوَلَّوْا قَوْمًا غَضِبَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ قَدْ يَئِسُوا مِنَ الْآخِرَةِ كَمَا يَئِسَ الْكُفَّارُ مِنْ أَصْحَابِ الْقُبُورِ ﴿۱۳﴾

به نام خدا.

وَأَمَّا الَّذِينَ كَفَرُوا أَفَلَمْ تَكُنْ آيَاتِي تُتْلَى عَلَيْكُمْ فَاسْتَكْبَرْتُمْ وَكُنتُمْ قَوْمًا مُّجْرِمِينَ

اما كساني كه كافر شدند به آنها گفته مي‏شود مگر آيات من بر شما خوانده نمي‏شد و شما استكبار كرديد و قوم مجرمي بوديد.

سوره مبارکه جاثیه، آیه 31.

تو مي‏ميري آنها نيز خواهند مرد! (۳۰)
إِنَّكَ مَيِّتٌ وَإِنَّهُم مَّيِّتُونَ ﴿۳۰﴾

سپس شما روز قيامت نزد پروردگارتان مخاصمه مي‏كنيد. (۳۱)
ثُمَّ إِنَّكُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ عِندَ رَبِّكُمْ تَخْتَصِمُونَ ﴿۳۱﴾

ستمكارتر از كسي كه بر خدا دروغ ببندد، و سخن صدق را كه به سراغ او آمده تكذيب كند چه كسي است؟! آيا در جهنم جايگاه كافران نيست ؟ (۳۲)
فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّن كَذَبَ عَلَى اللَّهِ وَكَذَّبَ بِالصِّدْقِ إِذْ جَاءهُ أَلَيْسَ فِي جَهَنَّمَ مَثْوًى لِّلْكَافِرِينَ ﴿۳۲﴾

اما كسي كه سخن صدق بياورد و كسي كه آن را تصديق كند آنها پرهيزگارانند. (۳۳)
وَالَّذِي جَاء بِالصِّدْقِ وَصَدَّقَ بِهِ أُوْلَئِكَ هُمُ الْمُتَّقُونَ ﴿۳۳﴾

آنچه بخواهند نزد پروردگارشان براي آنها موجود است، و اين است جزاي نيكوكاران. (۳۴)
لَهُم مَّا يَشَاءُونَ عِندَ رَبِّهِمْ ذَلِكَ جَزَاء الْمُحْسِنِينَ ﴿۳۴﴾

تا خداوند بدترين اعمالي را كه انجام داده‏اند بيامرزد، و آنها را به بهترين اعمالي كه انجام مي‏دادند پاداش دهد. (۳۵)
لِيُكَفِّرَ اللَّهُ عَنْهُمْ أَسْوَأَ الَّذِي عَمِلُوا وَيَجْزِيَهُمْ أَجْرَهُم بِأَحْسَنِ الَّذِي كَانُوا يَعْمَلُونَ ﴿۳۵﴾

آيا خداوند براي (نجات و حفظ) بنده‏اش كافي نيست ؟ اما آنها تو را از غير او مي‏ترسانند، و هر كس را خداوند گمراه كند هيچ هدايت كننده‏اي ندارد. (۳۶)
أَلَيْسَ اللَّهُ بِكَافٍ عَبْدَهُ وَيُخَوِّفُونَكَ بِالَّذِينَ مِن دُونِهِ وَمَن يُضْلِلِ اللَّهُ فَمَا لَهُ مِنْ هَادٍ ﴿۳۶﴾

و هر كس را خدا هدايت كند هيچ گمراه كننده‏اي نخواهد داشت، آيا خداوند قادر و صاحب انتقام نيست ؟ (۳۷)
وَمَن يَهْدِ اللَّهُ فَمَا لَهُ مِن مُّضِلٍّ أَلَيْسَ اللَّهُ بِعَزِيزٍ ذِي انتِقَامٍ ﴿۳۷﴾

و اگر از آنها بپرسي چه كسي آسمانها و زمين را آفريده ؟ حتما مي‏گويند: خدا، بگو آيا هيچ درباره معبوداني كه غير از خدا مي‏خوانيد انديشه مي‏كنيد كه اگر خدا زياني براي من بخواهد آيا آنها مي‏توانند آن را بر طرف سازند؟ و يا اگر رحمتي براي من اراده كند آيا آنها توانائي دارند جلو رحمت او را بگيرند؟ بگو: خدا مرا كافي است، و همه متوكلان بايد بر او توكل كنند. (۳۸)
وَلَئِن سَأَلْتَهُم مَّنْ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ لَيَقُولُنَّ اللَّهُ قُلْ أَفَرَأَيْتُم مَّا تَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّهِ إِنْ أَرَادَنِيَ اللَّهُ بِضُرٍّ هَلْ هُنَّ كَاشِفَاتُ ضُرِّهِ أَوْ أَرَادَنِي بِرَحْمَةٍ هَلْ هُنَّ مُمْسِكَاتُ رَحْمَتِهِ قُلْ حَسْبِيَ اللَّهُ عَلَيْهِ يَتَوَكَّلُ الْمُتَوَكِّلُونَ ﴿۳۸﴾

بگو اي قوم من! شما هر چه در توان داريد انجام دهيد، من نيز به وظيفه خود عمل مي‏كنم، اما به زودي خواهيد دانست … (۳۹)
قُلْ يَا قَوْمِ اعْمَلُوا عَلَى مَكَانَتِكُمْ إِنِّي عَامِلٌ فَسَوْفَ تَعْلَمُونَ ﴿۳۹﴾

به نام خدا.

فَأَمَّا مَن طَغَى، وَآثَرَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا، فَإِنَّ الْجَحِيمَ هِيَ الْمَأْوَى. وَأَمَّا مَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ وَنَهَى النَّفْسَ عَنِ الْهَوَى، فَإِنَّ الْجَنَّةَ هِيَ الْمَأْوَى.

اما آن كسي كه طغيان كرده، و زندگي دنيا را مقدم داشته، مسلما دوزخ جايگاه او است. و آن كس كه از مقام پروردگارش خائف بوده و نفس را از هوي باز داشته، بهشت جايگاه او است.

سوره مبارکه نازعات، آیات 37 تا 41.

یا خیر حبیب و محبوب

آبي كه خارج مي‏شود از ميان «پشت» و «سينه‏ها». (۷)
يَخْرُجُ مِن بَيْنِ الصُّلْبِ وَالتَّرَائِبِ ﴿۷﴾

(كسي كه او را از چنين موجود ناچيزي آفريد) مي‏تواند او را بازگرداند. (۸)
إِنَّهُ عَلَى رَجْعِهِ لَقَادِرٌ ﴿۸﴾

در آن روز كه اسرار پنهان آشكار مي‏شود. (۹)
يَوْمَ تُبْلَى السَّرَائِرُ ﴿۹﴾

و براي او هيچ نيرو و ياوري نيست. (۱۰)
فَمَا لَهُ مِن قُوَّةٍ وَلَا نَاصِرٍ ﴿۱۰﴾

سوگند به آسمان پرباران! (۱۱)
وَالسَّمَاء ذَاتِ الرَّجْعِ ﴿۱۱﴾

و سوگند به زمين پرشكاف (كه گياهان از آن سر برمي آورند). (۱۲)
وَالْأَرْضِ ذَاتِ الصَّدْعِ ﴿۱۲﴾

كه اين يك سخن حق است. (۱۳)
إِنَّهُ لَقَوْلٌ فَصْلٌ ﴿۱۳﴾

و شوخي نيست. (۱۴)
وَمَا هُوَ بِالْهَزْلِ ﴿۱۴﴾

آنها پيوسته حيله مي‏كنند. (۱۵)
إِنَّهُمْ يَكِيدُونَ كَيْدًا ﴿۱۵﴾
و من در مقابل آنها چاره مي‏كنم. (۱۶)
وَأَكِيدُ كَيْدًا ﴿۱۶﴾

[FONT=traditional arabic,Tahoma]وَوَجَدَكَ ضَالًّا فَهَدَى ﴿۷﴾ وَوَجَدَكَ عَائِلًا فَأَغْنَى ﴿۸﴾ فَأَمَّا الْيَتِيمَ فَلَا تَقْهَرْ ﴿۹﴾ وَأَمَّا السَّائِلَ فَلَا تَنْهَرْ ﴿۱۰﴾ وَأَمَّا بِنِعْمَةِ رَبِّكَ فَحَدِّثْ ﴿۱۱﴾

و تو را گمشده یافت و هدایت کرد. (۷) و تو را فقیر یافت و بی‌نیاز نمود. (۸) حال که چنین است یتیم را تحقیر مکن. (۹) و سؤال‌کننده را از خود مران. (۱۰) و نعمت‌های پروردگارت را بازگو کن. (۱۱)

ما به زودي (قرآن را) بر تو قرائت مي‏كنيم و هرگز فراموش نخواهي كرد. (۶)
سَنُقْرِؤُكَ فَلَا تَنسَى ﴿۶﴾

مگر آنچه را خدا بخواهد، كه او آشكار و پنهان را مي‏داند. (۷)
إِلَّا مَا شَاء اللَّهُ إِنَّهُ يَعْلَمُ الْجَهْرَ وَمَا يَخْفَى ﴿۷﴾

و ما تو را براي انجام هر كار خير آماده مي‏كنيم. (۸)
وَنُيَسِّرُكَ لِلْيُسْرَى ﴿۸﴾

پس تذكر ده اگر تذكر مفيد باشد. (۹)
فَذَكِّرْ إِن نَّفَعَتِ الذِّكْرَى ﴿۹﴾
و به زودي آنها كه از خدا مي‏ترسند متذكر مي‏شوند. (۱۰)
سَيَذَّكَّرُ مَن يَخْشَى ﴿۱۰﴾

لا حول و لا قوة الا بالله
***************
همان روز كه آسمان همچون فلز گداخته مي‏شود. (۸)
يَوْمَ تَكُونُ السَّمَاء كَالْمُهْلِ ﴿۸﴾
و كوهها مانند پشم رنگين متلاشي خواهد بود. (۹)
وَتَكُونُ الْجِبَالُ كَالْعِهْنِ ﴿۹﴾
و هيچ دوست صميمي سراغ دوستش را نمي‏گيرد! (۱۰)
وَلَا يَسْأَلُ حَمِيمٌ حَمِيمًا ﴿۱۰﴾
آنان را به آنها نشان مي‏دهند (ولي هر كس گرفتار كار خويشتن است) چنان است كه گنهكار دوست مي‏دارد فرزندان خود را در برابر عذاب آن روز فدا كند. (۱۱)
يُبَصَّرُونَهُمْ يَوَدُّ الْمُجْرِمُ لَوْ يَفْتَدِي مِنْ عَذَابِ يَوْمِئِذٍ بِبَنِيهِ ﴿۱۱﴾
و همسر و برادرش را. (۱۲)
وَصَاحِبَتِهِ وَأَخِيهِ ﴿۱۲﴾
و قبيله‏اش كه هميشه از او حمايت مي‏كردند. (۱۳)
وَفَصِيلَتِهِ الَّتِي تُؤْويهِ ﴿۱۳﴾
و تمام مردم روي زمين را تا مايه نجاتش شود. (۱۴)
وَمَن فِي الْأَرْضِ جَمِيعًا ثُمَّ يُنجِيهِ ﴿۱۴﴾
اما هرگز چنين نيست شعله‏هاي سوزان آتش است. (۱۵)
كَلَّا إِنَّهَا لَظَى ﴿۱۵﴾
دست و پا و پوست سر را مي‏كند و مي‏برد. (۱۶)
نَزَّاعَةً لِّلشَّوَى ﴿۱۶﴾
و كساني را كه به فرمان خدا پشت كردند صدا مي‏زند. (۱۷)
تَدْعُو مَنْ أَدْبَرَ وَتَوَلَّى ﴿۱۷﴾

به نام خدا.

وَمِنَ النَّاسِ مَن يَعْبُدُ اللَّهَ عَلَى حَرْفٍ فَإِنْ أَصَابَهُ خَيْرٌ اطْمَأَنَّ بِهِ وَإِنْ أَصَابَتْهُ فِتْنَةٌ انقَلَبَ عَلَى وَجْهِهِ خَسِرَ الدُّنْيَا وَالْآخِرَةَ ذَلِكَ هُوَ الْخُسْرَانُ الْمُبِينُ

و از ميان مردم كسى است كه خدا را فقط بر يك حال [و بدون عمل] مى‏پرستد پس اگر خيرى به او برسد بدان اطمينان يابد و چون بلايى بدو رسد روى برتابد در دنيا و آخرت زيان ديده است اين است همان زيان آشكار.

سوره مبارکه حج، آیه 11.

سوره ۸۲: الإنفطار - جزء ۳۰

و آن زمان كه ستارگان پراكنده شود و فرو ريزد (۲)
وَإِذَا الْكَوَاكِبُ انتَثَرَتْ ﴿۲﴾
و آن زمان كه درياها به هم پيوسته شود. (۳)
وَإِذَا الْبِحَارُ فُجِّرَتْ ﴿۳﴾
و آن زمان كه قبرها زير و رو شود (و مردگان خارج شوند). (۴)
وَإِذَا الْقُبُورُ بُعْثِرَتْ ﴿۴﴾
در آن زمان هر كس مي‏داند آنچه را از قبل فرستاده، و آنچه را براي بعد گذاشته است (۵)
عَلِمَتْ نَفْسٌ مَّا قَدَّمَتْ وَأَخَّرَتْ ﴿۵﴾
اي انسان چه چيز تو را در برابر پروردگار كريمت مغرور ساخته؟! (۶)
يَا أَيُّهَا الْإِنسَانُ مَا غَرَّكَ بِرَبِّكَ الْكَرِيمِ ﴿۶﴾
همان خدايي كه تو را آفريد و منظم ساخت. (۷)
الَّذِي خَلَقَكَ فَسَوَّاكَ فَعَدَلَكَ ﴿۷﴾
و در هر صورتي مي‏خواست تو را تركيب نمود (۸)
فِي أَيِّ صُورَةٍ مَّا شَاء رَكَّبَكَ ﴿۸﴾
آنچنان كه شما مي‏پنداريد نيست، بلكه شما روز جزا را منكريد. (۹)
كَلَّا بَلْ تُكَذِّبُونَ بِالدِّينِ ﴿۹﴾
و بدون شك نگاهباناني بر شما گمارده شده. (۱۰)
وَإِنَّ عَلَيْكُمْ لَحَافِظِينَ ﴿۱۰﴾
والامقام و نويسنده (اعمال نيك و بد شما). (۱۱)
كِرَامًا كَاتِبِينَ ﴿۱۱﴾

سوره ۱۰۱: القارعة - جزء ۳۰

به نام خداوند رحمتگر مهربان
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

آن حادثه كوبنده، (۱)
الْقَارِعَةُ ﴿۱﴾

و چه حادثه كوبنده‏اي؟! (۲)
مَا الْقَارِعَةُ ﴿۲﴾

و تو چه مي‏داني كه حادثه كوبنده چيست ؟ (۳)
وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْقَارِعَةُ ﴿۳﴾

روزي كه مردم مانند پروانه‏هاي پراكنده به هر سو مي‏دوند. (۴)
يَوْمَ يَكُونُ النَّاسُ كَالْفَرَاشِ الْمَبْثُوثِ ﴿۴﴾

و كوه‏ها مانند پشم رنگين حلاجي شده مي‏گردد. (۵)
وَتَكُونُ الْجِبَالُ كَالْعِهْنِ الْمَنفُوشِ ﴿۵﴾

(در آن روز) كسي كه ترازوهاي اعمالش سنگين است. (۶)
فَأَمَّا مَن ثَقُلَتْ مَوَازِينُهُ ﴿۶﴾

در يك زندگي خشنود خواهد بود. (۷)
فَهُوَ فِي عِيشَةٍ رَّاضِيَةٍ ﴿۷﴾

و اما كسي كه ترازوهايش سبك است. (۸)
وَأَمَّا مَنْ خَفَّتْ مَوَازِينُهُ ﴿۸﴾

پناهگاهش هاويه (دوزخ) است. (۹)
فَأُمُّهُ هَاوِيَةٌ ﴿۹﴾
و تو چه مي‏داني هاويه چيست ؟ (۱۰)
وَمَا أَدْرَاكَ مَا هِيَهْ ﴿۱۰﴾

سوره ۶۰: الممتحنة - جزء ۲۸

خدا شما را از نيكي كردن و رعايت عدالت نسبت به كساني كه در امر دين با شما پيكار نكردند و از خانه و ديارتان بيرون نراندند نهي نمي‏كند، چرا كه خداوند عدالت پيشگان را دوست دارد. (۸)


تنها شما را از دوستي كساني نهي مي‏كند كه در امر دين با شما پيكار كردند، و شما را از خانه‏هايتان بيرون راندند، يا به بيرون راندن شما كمك كردند از اينكه با آنها دوستي كنيد، و هر كس آنها را دوست دارد ظالم و ستمگر است.
(۹)

بسم الله الرحمن الرحیم
سوره ۵۲: الطور - جزء ۲۷

اگر راست مي‏گويند سخني همانند آن بياورند. (۳۴)
فَلْيَأْتُوا بِحَدِيثٍ مِّثْلِهِ إِن كَانُوا صَادِقِينَ ﴿۳۴﴾

آيا آنها بيسبب آفريده شده‏اند؟ يا خود خالق خويشتنند؟! (۳۵)
أَمْ خُلِقُوا مِنْ غَيْرِ شَيْءٍ أَمْ هُمُ الْخَالِقُونَ ﴿۳۵﴾

آيا آنها آسمانها و زمين را آفريده‏اند؟ بلكه آنها طالب يقين نيستند! (۳۶)
أَمْ خَلَقُوا السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بَل لَّا يُوقِنُونَ ﴿۳۶﴾

آيا خزائن پروردگارت نزد آنها است ؟ يا بر همه چيز عالم سيطره دارند؟! (۳۷)
أَمْ عِندَهُمْ خَزَائِنُ رَبِّكَ أَمْ هُمُ الْمُصَيْطِرُونَ ﴿۳۷﴾

آيا نردباني دارند (كه به آسمان بالا مي‏روند) و به وسيله آن اسرار وحي را مي‏شنوند؟ كسي كه از آنها اين ادعا را دارد دليل روشني بياورد! (۳۸)
أَمْ لَهُمْ سُلَّمٌ يَسْتَمِعُونَ فِيهِ فَلْيَأْتِ مُسْتَمِعُهُم بِسُلْطَانٍ مُّبِينٍ ﴿۳۸﴾

آيا سهم خدا دختران و سهم شما پسران است ؟ (كه فرشتگان را دختران خدا مي‏ناميد). (۳۹)
أَمْ لَهُ الْبَنَاتُ وَلَكُمُ الْبَنُونَ ﴿۳۹﴾

آيا تو از آنها پاداشي مطالبه مي‏كني كه در زير بار گران آن قرار دارند؟ (۴۰)
أَمْ تَسْأَلُهُمْ أَجْرًا فَهُم مِّن مَّغْرَمٍ مُّثْقَلُونَ ﴿۴۰﴾

آيا اسرار غيب نزد آنها است و از روي آن مي‏نويسند؟! (۴۱)
أَمْ عِندَهُمُ الْغَيْبُ فَهُمْ يَكْتُبُونَ ﴿۴۱﴾

آيا مي‏خواهند نقشه شيطاني براي تو بكشند؟ ولي بدانند خود كافران در دام اين نقشه‏ها گرفتار مي‏شوند! (۴۲)
أَمْ يُرِيدُونَ كَيْدًا فَالَّذِينَ كَفَرُوا هُمُ الْمَكِيدُونَ ﴿۴۲﴾

يا معبودي غير خداوند دارند (كه قول ياري آنها را داده) منزه است خدا از آنچه براي او شريك قرار مي‏دهند. (۴۳)
أَمْ لَهُمْ إِلَهٌ غَيْرُ اللَّهِ سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا يُشْرِكُونَ ﴿۴۳﴾
:Gol:

به نام خدا.

وَمَا خَلَقْنَا السَّمَاء وَالْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا لَاعِبِين

ما آسمان و زمين و آنچه را در ميان آنهاست براي بازي نيافريديم.

سوره مبارکه انبیاء، آیه 16.

به نظر من از بهترين آيات در قرآن كريم اين آيات هستند

1- سوره مباركه نور آيه : يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لِيَسْتَأْذِنكُمُ الَّذِينَ مَلَكَتْ أَيْمَانُكُمْ وَالَّذِينَ لَمْ يَبْلُغُوا الْحُلُمَ مِنكُمْ ثَلَاثَ مَرَّاتٍ مِن قَبْلِ صَلَاةِ الْفَجْرِ وَحِينَ تَضَعُونَ ثِيَابَكُم مِّنَ الظَّهِيرَةِ وَمِن بَعْدِ صَلَاةِ الْعِشَاء ثَلَاثُ عَوْرَاتٍ لَّكُمْ لَيْسَ عَلَيْكُمْ وَلَا عَلَيْهِمْ جُنَاحٌ بَعْدَهُنَّ طَوَّافُونَ عَلَيْكُم بَعْضُكُمْ عَلَى بَعْضٍ كَذَلِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمُ الْآيَاتِ وَاللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ (58)

وَإِذَا بَلَغَ الْأَطْفَالُ مِنكُمُ الْحُلُمَ فَلْيَسْتَأْذِنُوا كَمَا اسْتَأْذَنَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ كَذَلِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمْ آيَاتِهِ وَاللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ (59)

ترجمه (58) اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد بايد بردگان شما و همچنين كودكانتان كه به حد بلوغ نرسيده‏اند در سه وقت از شما اجازه بگيرند: قبل از نماز فجر، و در نيمروز هنگامى كه لباسهاى (معمولى) خود را بيرون مى‏آوريد، و بعد از نماز عشاء، اين سه وقت خصوصى براى شما است، اما بعد از اين سه وقت گناهى بر شما و بر آنها نيست (كه بدون اذن وارد شوند) و بر گرد يكديگر طواف كنيد (و با صفا و صميميت به يكديگر خدمت نمائيد) اينگونه خداوند آيات را براى شما تبيين مى‏كند و خداوند عالم و حكيم است.

59- و هنگامى كه اطفال شما به سن بلوغ رسند بايد همه وقت اجازه بگيرند، همانگونه كه اشخاصى كه پيش از آنها بودند اجازه مى‏گرفتند، اينچنين خداوند آياتش را براى شما تبيين مى‏كند و خدا عالم و حكيم است.

اين دو آيه كه مربوط به اجازه گرفتن فرزندان در هنگام ورود بچه ها به اتاق خواب والدين هست بهترين مسائل تربيتي را به ما گوشزد ميكند

به نام خدا.

أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ أَنزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَتُصْبِحُ الْأَرْضُ مُخْضَرَّةً إِنَّ اللَّهَ لَطِيفٌ خَبِير

آيا نديدي خداوند از آسمان آبي فرستاد و زمين (بر اثر آن) سر سبز و خرم مي‏گردد؟ و خداوند لطيف و خبير است.

سوره مبارکه حج، آیه 63.

سوره ۷۶: الإنسان - جزء ۲۹

مسلما ما قرآن را بر تو نازل كرديم. (۲۳)
إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا عَلَيْكَ الْقُرْآنَ تَنزِيلًا ﴿۲۳﴾
پس در (تبليغ و اجراي) حكم پروردگارت شكيبا باش، و از هيچ گنهكار و كافري از آنان اطاعت مكن. (۲۴)
فَاصْبِرْ لِحُكْمِ رَبِّكَ وَلَا تُطِعْ مِنْهُمْ آثِمًا أَوْ كَفُورًا ﴿۲۴﴾
و نام پروردگارت را هر صبح و شام به ياد آور. (۲۵)
وَاذْكُرِ اسْمَ رَبِّكَ بُكْرَةً وَأَصِيلًا ﴿۲۵﴾
و در شبانگاه براي او سجده كن، و مقداري طولاني از شب، او را تسبيح گوي. (۲۶)
وَمِنَ اللَّيْلِ فَاسْجُدْ لَهُ وَسَبِّحْهُ لَيْلًا طَوِيلًا ﴿۲۶﴾
آنها زندگي زودگذر دنيا را دوست دارند در حالي كه پشت سر خود روز سخت و سنگيني را رها مي‏كنند. (۲۷)
إِنَّ هَؤُلَاء يُحِبُّونَ الْعَاجِلَةَ وَيَذَرُونَ وَرَاءهُمْ يَوْمًا ثَقِيلًا ﴿۲۷﴾
ما آنها را آفريديم و پيوندهاي وجودشان را محكم كرديم، و هر زمان بخواهيم جاي آنان را به گروه ديگري مي‏دهيم. (۲۸)
نَحْنُ خَلَقْنَاهُمْ وَشَدَدْنَا أَسْرَهُمْ وَإِذَا شِئْنَا بَدَّلْنَا أَمْثَالَهُمْ تَبْدِيلًا ﴿۲۸﴾
اين يك تذكر و ياد آوري است و هر كس بخواهد (با استفاده از آن) راهي به سوي پروردگارش انتخاب مي‏كند. (۲۹)
إِنَّ هَذِهِ تَذْكِرَةٌ فَمَن شَاء اتَّخَذَ إِلَى رَبِّهِ سَبِيلًا ﴿۲۹﴾
و شما چيزي را نمي‏خواهيد مگر اينكه خدا بخواهد، خداوند عالم و حكيم است. (۳۰)
وَمَا تَشَاؤُونَ إِلَّا أَن يَشَاءَ اللَّهُ إِنَّ اللَّهَ كَانَ عَلِيمًا حَكِيمًا ﴿۳۰﴾
هر كس را بخواهد (و شايسته ببيند) در رحمت خود وارد مي‏كند، و براي ظالمان عذاب دردناكي فراهم ساخته است. (۳۱)
يُدْخِلُ مَن يَشَاءُ فِي رَحْمَتِهِ وَالظَّالِمِينَ أَعَدَّ لَهُمْ عَذَابًا أَلِيمًا ﴿۳۱﴾

به نام خدا.

إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِينَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ ثُمَّ لَمْ يَرْتَابُوا وَجَاهَدُوا بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنفُسِهِمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ أُوْلَئِكَ هُمُ الصَّادِقُون

همانا مومنان کسانی اند که به خدا و رسولش ایمان آودند سپس هرگز شك و ترديدي به خود راه نداده، و با اموال و جانهاي خود در راه خدا جهاد كرده‏اند، آنها راستگو يانند.[

سوره مبارکه حجرات، آیه 15.

يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّا خَلَقْنَاكُم مِّن ذَكَرٍ وَأُنثَى وَجَعَلْنَاكُمْ شُعُوبًا وَقَبَائِلَ لِتَعَارَفُوا إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِندَ اللَّهِ أَتْقَاكُمْ إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ خَبِيرٌ ﴿سوره مبارکه حج ۱۳﴾

اي مردم! ما شما را از يك مرد و زن آفريديم، و تيره‏ها و قبيله‏ها قرار داديم، تا يكديگر را بشناسيد، ولي گراميترين شما نزد خداوند باتقواترين شماست، خداوند دانا و خبير است.

سوره ۲۹: العنكبوت - جزء ۲۱

اينگونه، كتاب را بر تو نازل كرديم، كساني كه (پيش از اين) كتاب آسماني به آنها داده‏ايم به اين كتاب ايمان مي‏آورند، و بعضي از اين گروه (مشركان) نيز به آن مؤ من مي‏شوند و آيات ما را جز كافران انكار نمي‏كنند. (۴۷)

به نام خدا.

فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ وَاسْتَغْفِرْهُ إِنَّهُ كَانَ تَوَّابًا

پروردگارت را تسبيح و حمد كن، و از او آمرزش بخواه كه او بسيار توبه پذير است.

سوره مبارکه نصر، آیه 3.

سوره ۹: التوبة - جزء ۱۰

بگو هيچ حادثه‏اي براي ما رخ نمي‏دهد مگر آنچه خداوند براي ما نوشته است، او مولي (و سرپرست) ما است و مؤ منان تنها بر خدا توكل مي‏كنند. (۵۱)

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

حم. (۱)
حم ﴿۱﴾

اين كتابي است كه از سوي خداوند قادر و دانا نازل شده است. (۲)
تَنزِيلُ الْكِتَابِ مِنَ اللَّهِ الْعَزِيزِ الْعَلِيمِ ﴿۲﴾
خداوندي كه آمرزنده گناه، و پذيرنده توبه و شديد العقاب، و صاحب نعمت فراوان است، هيچ معبودي جز او نيست، و بازگشت (همه شما) به سوي او است. (۳)
غَافِرِ الذَّنبِ وَقَابِلِ التَّوْبِ شَدِيدِ الْعِقَابِ ذِي الطَّوْلِ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ إِلَيْهِ الْمَصِيرُ ﴿۳﴾

سوره ۴۰: غافر - جزء ۲۴

سوره ۱۳: الرعد - جزء ۱۳

و آنها كه بخاطر ذات (پاك) پروردگارشان شكيبائي مي‏كنند، و نماز را بر پا ميدارند، و از آنچه به آنها روزي داده‏ايم، در پنهان و آشكار، انفاق مي‏كنند، و با حسنات، سيئات را از ميان مي‏برند، پايان نيك سراي ديگر از آن آنهاست. (۲۲)

آنها كساني هستند كه ايمان آورده‏اند و دلهايشان به ياد خدا مطمئن (و آرام) است، آگاه باشيد با ياد خدا دلها آرامش مييابد!
(۲۸)

سوره ۷۸: النبأ - جزء ۳۰

إِنَّا أَنذَرْنَاكُمْ عَذَابًا قَرِيبًا يَوْمَ يَنظُرُ الْمَرْءُ مَا قَدَّمَتْ يَدَاهُ وَيَقُولُ الْكَافِرُ يَا لَيْتَنِي كُنتُ تُرَابًا ﴿۴۰﴾
و ما شما را از عذاب نزديكي بيم مي‏دهيم، اين عذاب در روزي خواهد بود كه انسان آنچه را از قبل با دستهاي خود فرستاده مي‏بيند، و كافر مي‏گويد: «اي كاش خاك بودم!»
(۴۰)

وَمَا أَرْسَلْنَا مِن قَبْلِكَ مِن رَّسُولٍ إِلَّا نُوحِي إِلَيْهِ أَنَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنَا فَاعْبُدُونِ ﴿۲۵﴾
ما پيش از تو هيچ پيامبري را نفرستاديم مگر اينكه به او وحي كرديم كه معبودي جز من نيست بنابراين تنها مرا پرستش كنيد. (۲۵)

سوره ۵۶: الواقعة - جزء ۲۷

و در سايه درخت طلح پربرگ به سر مي‏برند (درختي است خوشرنگ و خوشبو). (۲۹)
وَطَلْحٍ مَّنضُودٍ ﴿۲۹﴾
و سايه كشيده و گسترده. (۳۰)
وَظِلٍّ مَّمْدُودٍ ﴿۳۰﴾
و در كنار آبشارها. (۳۱)
وَمَاء مَّسْكُوبٍ ﴿۳۱﴾
و ميوه‏هاي فراواني. (۳۲)
وَفَاكِهَةٍ كَثِيرَةٍ ﴿۳۲﴾
كه هرگز قطع و ممنوع نمي‏شود. (۳۳)
لَّا مَقْطُوعَةٍ وَلَا مَمْنُوعَةٍ ﴿۳۳﴾
و همسراني گرانقدر. (۳۴)
وَفُرُشٍ مَّرْفُوعَةٍ ﴿۳۴﴾
ما آنها را آفرينش نويني بخشيديم. (۳۵)
إِنَّا أَنشَأْنَاهُنَّ إِنشَاء ﴿۳۵﴾
و همه را بكر قرار داده‏ايم. (۳۶)
فَجَعَلْنَاهُنَّ أَبْكَارًا ﴿۳۶﴾
همسراني كه به همسرشان عشق مي‏ورزند و خوش زبان و فصيح و هم سن و سالند. (۳۷)
عُرُبًا أَتْرَابًا ﴿۳۷﴾
اينها همه براي اصحاب يمين است. (۳۸)
لِّأَصْحَابِ الْيَمِينِ
﴿۳۸﴾

كه اين قرآن گفتار رسول بزرگواري است. (۴۰)
إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ كَرِيمٍ ﴿۴۰﴾

و گفته شاعري نيست، اما كمتر ايمان مي‏آوريد. (۴۱)
وَمَا هُوَ بِقَوْلِ شَاعِرٍ قَلِيلًا مَا تُؤْمِنُونَ ﴿۴۱﴾

و نه گفته كاهني، هر چند كمتر متذكر مي‏شويد. (۴۲)
وَلَا بِقَوْلِ كَاهِنٍ قَلِيلًا مَا تَذَكَّرُونَ ﴿۴۲﴾

بلكه كلامي است كه از سوي پروردگار عالميان نازل شده. (۴۳)
تَنزِيلٌ مِّن رَّبِّ الْعَالَمِينَ ﴿۴۳﴾

هرگاه او سخني دروغ بر ما مي‏بست، (۴۴)
وَلَوْ تَقَوَّلَ عَلَيْنَا بَعْضَ الْأَقَاوِيلِ ﴿۴۴﴾

ما او را با قدرت گرفتيم، (۴۵)
لَأَخَذْنَا مِنْهُ بِالْيَمِينِ ﴿۴۵﴾

سپس رگ قلبش را قطع مي‏كرديم! (۴۶)
ثُمَّ لَقَطَعْنَا مِنْهُ الْوَتِينَ ﴿۴۶﴾

واحدي از شما نمي‏توانست مانع شود و از او حمايت كند. (۴۷)
فَمَا مِنكُم مِّنْ أَحَدٍ عَنْهُ حَاجِزِينَ ﴿۴۷﴾

اين مسلما تذكري است براي پرهيزگاران. (۴۸)
وَإِنَّهُ لَتَذْكِرَةٌ لِّلْمُتَّقِينَ ﴿۴۸﴾
و ما مي‏دانيم كه بعضي از شما آن را تكذيب مي‏كنيد. (۴۹)
سوره ۶۹: الحاقة - جزء ۲۹
وَإِنَّا لَنَعْلَمُ أَنَّ مِنكُم مُّكَذِّبِينَ ﴿۴۹﴾

سوره ۶۷: الملك - جزء ۲۹

اينجاست كه به گناه خود اعتراف مي‏كنند، دور باشند دوزخيان از رحمت خدا! (۱۱)
فَاعْتَرَفُوا بِذَنبِهِمْ فَسُحْقًا لِّأَصْحَابِ السَّعِيرِ ﴿۱۱﴾
كساني كه از پروردگارشان در نهان مي‏ترسند آمرزش و اجر بزرگي دارند. (۱۲)
إِنَّ الَّذِينَ يَخْشَوْنَ رَبَّهُم بِالْغَيْبِ لَهُم مَّغْفِرَةٌ وَأَجْرٌ كَبِيرٌ ﴿۱۲﴾

در آن روز خداوند جزاي واقعي آنها را بيكم و كاست مي‏دهد، و مي‏دانند كه خداوند حق مبين است. (۲۵)

يَوْمَئِذٍ يُوَفِّيهِمُ اللَّهُ دِينَهُمُ الْحَقَّ وَيَعْلَمُونَ أَنَّ اللَّهَ هُوَ الْحَقُّ الْمُبِينُ ﴿۲۵﴾
زنان خبيث و ناپاك از آن مردان خبيث و ناپاكند! و مردان ناپاك نيز تعلق به زنان ناپاك دارند؛ و زنان پاك از آن مردان پاك و مردان پاك از آن زنان پاكند! اينان از نسبتهاي ناروائي كه به آنها داده مي‏شود مبرا هستند، و براي آنها آمرزش (الهي) و روزي پر ارزش است. (۲۶)
الْخَبِيثَاتُ لِلْخَبِيثِينَ وَالْخَبِيثُونَ لِلْخَبِيثَاتِ وَالطَّيِّبَاتُ لِلطَّيِّبِينَ وَالطَّيِّبُونَ لِلطَّيِّبَاتِ أُوْلَئِكَ مُبَرَّؤُونَ مِمَّا يَقُولُونَ لَهُم مَّغْفِرَةٌ وَرِزْقٌ كَرِيمٌ ﴿۲۶﴾

سوره مبارکه غافر

و به زودي آنچه را مي‏گويم به خاطر خواهيد آورد، من كار خود را به خداوند يكتا واگذار مي‏كنم كه او نسبت به بندگانش بيناست. (۴۴)
فَسَتَذْكُرُونَ مَا أَقُولُ لَكُمْ وَأُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبَادِ ﴿۴۴﴾

خداوند او را از نقشه‏هاي سوء آنها نگهداشت، و عذابهاي شديد بر آل فرعون نازل گرديد. (۴۵)
فَوَقَاهُ اللَّهُ سَيِّئَاتِ مَا مَكَرُوا وَحَاقَ بِآلِ فِرْعَوْنَ سُوءُ الْعَذَابِ ﴿۴۵﴾
عذاب آنها آتش است كه هر صبح و شام بر آن عرضه مي‏شوند، و روزي كه قيامت بر پا مي‏شود دستور مي‏دهد آل فرعون را در سخت ترين عذابها وارد كنيد.
النَّارُ يُعْرَضُونَ عَلَيْهَا غُدُوًّا وَعَشِيًّا وَيَوْمَ تَقُومُ السَّاعَةُ أَدْخِلُوا آلَ فِرْعَوْنَ أَشَدَّ الْعَذَابِ ﴿۴۶﴾

سوره ۷۶: الإنسان - جزء ۲۹
ما از پروردگارمان خائفيم در آن روز كه عبوس و شديد است. (۱۰)
از اين رو خداوند آنها را از شر آن روز نگه مي‏دارد و از آنها استقبال مي‏كند در حالي كه شادمان و مسرورند. (۱۱)
خداوند در برابر شكيبائي آنان، بهشت و لباسهاي حرير بهشتي را به آنها پاداش مي‏دهد. (۱۲)
اين در حالي است كه بر تختهاي زيبا تكيه كرده‏اند، نه آفتاب را در آنجا مي‏بينند، نه سرما را. (۱۳)
و در حالي است كه سايه‏هاي آن (درختان بهشتي) بر آنها فرو افتاده، و چيدن ميوه‏هايش بسيار آسان است. (۱۴)
و در گرداگرد آنها ظرفهائي از نقره، و قدحهائي بلورين مي‏گردانند (مملو از بهترين غذاها و نوشيدني ها) (۱۵)
ظرفهاي بلوريني از نقره! كه آنها را به اندازه لازم آماده كرده‏اند. (۱۶)
و در آنجا از جامهائي سيراب مي‏شوند كه لبريز از شراب طهوري است كه با زنجبيل آميخته است. (۱۷)
از چشمه‏اي در بهشت كه نامش سلسبيل است. (۱۸)
و بر گرد آنها نوجواناني جاوداني (براي پذيرائي) مي‏گردند كه هر گاه آنها را ببيني گمان مي‏كني مرواريد پراكنده‏اند! (۱۹)

سوره ۹: التوبة - جزء ۱۱
خداوند از مؤ منان جانها و اموالشان را خريداري مي‏كند كه (در برابرش) بهشت براي آنان باشد (به اين گونه كه) در راه خدا پيكار مي‏كنند، مي‏كشند و كشته مي‏شوند، اين وعده حقي است بر او كه در تورات و انجيل و قرآن ذكر فرموده، و چه كسي از خدا به عهدش وفادارتر است، اكنون بشارت باد بر شما به داد و ستدي كه با خدا كرده‏ايد و اين پيروزي بزرگي (براي شما) است. (۱۱۱)
(مؤ منان كساني هستند كه) توبه كنندگانند، و عبادتكاران، و سپاسگويان و سياحت كنندگان، و ركوع كنندگان، و سجده آوران، و آمران به معروف، و نهي كنندگان از منكر، و حافظان حدود (و مرزهاي) الهي و بشارت بده (به اينچنين) مؤ منان!
(۱۱۲)
نيت کرده و کليک کنيد تا آيات پيشنهادي خود را ببينيد.

:hamdel::hamdel: کليک کنيــــــــــــــــــــــ ـــــــد :hamdel::hamdel:

سلام:Sham:
خداوندي است كه همه نيازمندان قصد او مي‏كنند: (۲)
اللَّهُ الصَّمَدُ ﴿۲﴾

نزاد و زاده نشد. (۳)
لَمْ يَلِدْ وَلَمْ يُولَدْ ﴿۳﴾
و براي او هرگز شبيه و مانندي نبوده است. (۴)
سوره ۱۱۲: الإخلاص - جزء ۳۰
وَلَمْ يَكُن لَّهُ كُفُوًا أَحَدٌ ﴿۴﴾

سوره ۹۰: البلد - جزء ۳۰

عَلَيْهِمْ نَارٌ مُّؤْصَدَةٌ ﴿۲۰﴾
بر آنها آتشي است فرو بسته (كه راه فراري از آن نيست). (۲۰)

و اين كتاب را به حق بر تو نازل كرديم، در حالي كه كتب پيشين را تصديق مي‏كند و حافظ و نگاهبان آنها است، بنابراين بر طبق احكامي كه خدا نازل كرده در ميان آنها حكم كن، و از هوا و هوسهاي آنها پيروي مكن، و از احكام الهي روي مگردان، ما براي هر كدام از شما آئين و طريقه روشني قرار داديم و اگر خدا مي‏خواست، همه شما را امت واحدي قرار مي‏داد ولي خدا مي‏خواهد شما را در آنچه به شما بخشيده بيازمايد (و استعدادهاي شما را پرورش دهد) بنابراين بكوشيد و در نيكيها به يكديگر سبقت جوئيد، بازگشت همه شما به سوي خدا است و از آنچه در آن اختلاف كرده‏ايد به شما خبر خواهد داد! (۴۸)

وَأَنزَلْنَا إِلَيْكَ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ مُصَدِّقًا لِّمَا بَيْنَ يَدَيْهِ مِنَ الْكِتَابِ وَمُهَيْمِنًا عَلَيْهِ فَاحْكُم بَيْنَهُم بِمَا أَنزَلَ اللّهُ وَلاَ تَتَّبِعْ أَهْوَاءهُمْ عَمَّا جَاءكَ مِنَ الْحَقِّ لِكُلٍّ جَعَلْنَا مِنكُمْ شِرْعَةً وَمِنْهَاجًا وَلَوْ شَاء اللّهُ لَجَعَلَكُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً وَلَكِن لِّيَبْلُوَكُمْ فِي مَآ آتَاكُم فَاسْتَبِقُوا الخَيْرَاتِ إِلَى الله مَرْجِعُكُمْ جَمِيعًا فَيُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمْ فِيهِ تَخْتَلِفُونَ ﴿۴۸﴾